Το post της ημέρας: Μάκης Μυλωνάς

«H Πάτρα απέχει από το αεροδρόμιο της Αθήνας 240 χλμ. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, λόγω έργων στον σιδηρόδρομο, η διαδρομή “με το τρένο” διαρκεί τουλάχιστον 3 ώρες και 23 λεπτά, καθώς θα πρέπει να πας Πάτρα-Κιάτο με λεωφορείο, Κιάτο-Κάτω Αχαρναί με προαστιακό και Κάτω Αχαρναί-Αεροδρόμιο με προαστιακό. Κόστος 20 ευρώ με τη μόνη εταιρεία σιδηροδρομικού έργου της χώρας, η οποία έχει γράψει ιστορία και ως αποτυχημένο κρατικό μονοπώλιο και ως αποτυχημένο ιδιωτικό μονοπώλιο.

Η Μαδρίτη απέχει 626 χιλιόμετρα από τη Βαρκελώνη. Η διαδρομή με τον σιδηρόδρομο διαρκεί 2 ώρες και 45 λεπτά. Είχα να διαλέξω από τουλάχιστον 3 εταιρείες, επέλεξα ένα εισιτήριο με 15 ευρώ μιας low cost θυγατρικής της γαλλικής κρατικής εταιρείας σιδηροδρόμου που δραστηριοποιείται στην Ισπανία.

Ναι, ξέρω ότι τα οικονομικά μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα, οι πληθυσμοί δεν είναι συγκρίσιμοι, το γεωγραφικό ανάγλυφο είναι διαφορετικό. Αλλά ρε γαμώτο, νιώθει κανείς ότι πραγματικά προσπαθήσαμε ως χώρα να αναπτύξουμε κάτι τέτοιο και δεν τα καταφέραμε; Νιώθει κανείς ότι η εθνική ταπείνωση των Τεμπών άλλαξε κάτι;»