Γάζα: Η τέλεια καταιγίδα οδήγησε στην απόλυτη προβοκάτσια

Θα μπορούσε να ήταν ακόμη και αναμενόμενο τουλάχιστον όσον αφορά τους εγκεφάλους των διαχρονικών συνωμοτών.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα το αλληλοτροφοδοτούμενο σύστημα ανακύκλωσης της πολεμικής σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή είχε «βαλτώσει». Οι ΗΠΑ κατά κύριο λόγο, αλλά και κάποιες ευρωπαϊκές δυνάμεις είχαν καταφέρει να συμμαζέψουν έστω και προσωρινά τους «δαίμονες» επιχειρώντας να μειώσουν το κόστος μίας ανεξέλεγκτης και φορτισμένης από μια ξέχειλη εκδικητικότητα χερσαίας επίθεσης στη Γάζα. Για λίγο, πρυτάνευσαν οι δεύτερες σκέψεις. Το Ισραήλ έφθασε στο σημείο να μιλά πια «για μία δεύτερη φάση του πολέμου που θα ήταν διαφορετική από εκείνην που ανέμεναν οι παρατηρητές», δηλαδή τα διεθνή ΜΜΕ και οι διπλωμάτες.

Αυτά συνέβαιναν έως και νωρίς το βράδυ της Τρίτης 17 Οκτωβρίου.

Στην άλλη πλευρά της όχθης, η πολυετής πείρα από ένα εσαεί αντάρτικο οδηγούσε στο συμπέρασμα πως ενδεχομένως η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ να έχαναν το λεγόμενο momentum. Εκείνη δηλαδή τη δυναμική που θα οδηγούσε αναπόφευκτα στην κλιμάκωση της σύγκρουσης. Ο λόγος είναι ευεξήγητος. Οργανώσεις σαν τη Χαμάς ή την Ισλαμική Τζιχάντ, όπως και το ISIS, επιβιώνουν μόνον σε συγκρουσιακό περιβάλλον. Ζουν και τρέφονται από τον κύκλο του αίματος. Όπως κάθε «Ζηλωτής» στην ιστορία της ανθρωπότητας, ανεξαρτήτου θρησκευτικού δόγματος ή εθνικής καταγωγής. Οι οργανώσεις Ζηλωτών, βιώνουν την ύπαρξή τους μόνον ως αντίπαλο δέος σε έναν εχθρό.

Σε μία διαδικασία πολεμικής έξαρσης όπου η Ισλαμική Τζιχάντ στη Γάζα οφείλει να αποδεικνύει συνεχώς πως υπάρχει απέναντι στον άσπονδο σύμμαχό της, χρησιμοποιούσε ανέκαθεν τακτικές ανορθόδοξες ακόμη και ως προς τις ακραίες δραστηριότητες της επίσης ισλαμιστικής Χαμάς. Άλλωστε η Ισλαμική Τζιχάντ στη Γάζα δημιουργήθηκε από δυσαρεστημένους της Χαμάς που κατηγορούσαν την οργάνωση αυτή για υποχωρητικότητα.

Στη βολή δέσμης ρουκετών το βράδυ της Τρίτης από την Κεντρική Γάζα, ιδίας κατασκευής και αμφιβόλου ποιότητας και αξιοπιστίας και πάντως λιγότερο δοκιμασμένες από τις αντίστοιχες που χρησιμοποιεί η Χαμάς, θεωρητικά και πρακτικά θα μπορούσε να σημειωθούν αστοχίες. Η τεχνολογία που χρησιμοποιείται είναι μεν απλή και πολυδοκιμασμένη, αλλά για ακριβώς αυτόν τον λόγο αυξάνου τα ενδεχόμενα αστοχίας.

Το μείζον ζήτημα φυσικά δεν είναι αυτό. Είναι το ποιος ωφελείται από μία τέτοια αστοχία η οποία τεχνικά μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή.

Στη Γάζα από την 7η Οκτωβρίου εξελίσσεται μια τέλεια γεωπολιτική καταιγίδα η οποία βαθμηδόν λαμβάνει χαρακτηριστικά διόγκωσης και επέκτασης της ακτίνας επιρροής της στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, στον Αραβικό και Μουσουλμανικό Κόσμο εν γένει και ενδεχομένως και σε περιοχές της Κεντρικής Ασίας.

Η τέλεια αυτή καταιγίδα η οποία πυροδοτήθηκε από την άριστα οργανωμένη τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στον Νότιο Ισραήλ, κάποια στιγμή απώλεσε την πρώτη δυναμική της. Το ενδεχόμενο να ήταν επιτυχής και αποτελεσματική η συνάντηση του Τζο Μπάιντεν στο Αμμάν με Άραβες ηγέτες με μία συμφωνία που θα εκτόνωνε την ένταση (προσωρινά έστω). Μία συμφωνία που θα επέτρεπε την ανάληψη πρωτοβουλιών ανθρωπιστικού χαρακτήρα με εκτονωτικό χαρακτήρα. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν θα ικανοποιούσε την πλευρά εκείνη που στοχεύει στην πολεμική σύγκρουση.

Η Χαμάς διαθέτει τεράστια πια διεθνή πείρα. Αμέσως αντέδρασε υποδεικνύοντας τον δράστη, δείχνοντας δηλαδή με το δάκτυλο τις ΗΠΑ καταρχήν και το Ισραήλ βεβαίως.

Η ρουκέτα που έχασε τον στόχο της, ήταν το ανέλπιστο δώρο για όλους εκείνους που οραματίστηκαν πως η 7η Οκτωβρίου θα προκαλούσε έναν γενικευμένο πόλεμο με παγκόσμιες επιπτώσεις. Οι εκατόμβες νεκρών στο νοσοκομείο της Γάζας ακύρωσαν με μία μονοκοντυλιά όλα τα επιχειρήματα όσων  αντιλαμβάνονταν πού θα οδηγούσε η δυναμική του πολέμου.

Η Χαμάς διαθέτει τεράστια πια διεθνή πείρα. Αμέσως αντέδρασε υποδεικνύοντας τον δράστη, δείχνοντας δηλαδή με το δάκτυλο τις ΗΠΑ καταρχήν και το Ισραήλ βεβαίως. Η Χαμάς επαναπροσδιόρισε τον εχθρό που τόσο έχει ανάγκη για την ιδεολογική και οργανωτική επιβίωσή της, παίρνοντας την «μπουκιά από το στόμα» του ριζοσπαστικότερου πολιτικού της αντιπάλου, της Ισλαμικής Τζιχάντ.

Μέσα σε μια στιγμή, η διπλωματική δυναμική της επίσκεψης Μπάιντεν στη Μέση Ανατολή ακυρώθηκε. Εντός δευτερολέπτων η ζυγαριά έγειρε προς το μέρος των αδιαλλάκτων. Ξαφνικά το σύνολο της επιχειρηματολογίας ανθρωπιστικού περιεχομένου έχασε κάθε έννοια. Με μία αόρατη γομολάστιχα έσβησαν (προσωρινά πάντα) οι γνωστές αντιπαλότητες στον Αραβικό Κόσμο και σχεδόν το σύνολο των αραβικών χωρών αναγκάστηκε, αν δεν σύρθηκε εκ νέου, να στηρίζει τους Παλαιστινίους στη Γάζα που πολιτικά μεταφράζεται, όπως και να το δούμε και όπως και να το αντιλαμβανόμαστε, ως στήριξη στη Χαμάς. Θεωρητικά έστω.

Το πολιτικό κλίμα άλλαξε. Η Ρωσία και η Κίνα αναθάρρησαν και απαίτησαν άμεση σύγκλιση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Οι ΗΠΑ κάλεσαν τους Αμερικανούς πολίτες να εγκαταλείψουν άμεσα τον Λίβανο και μείωσαν το προσωπικό της Πρεσβείας τους στη Βηρυτό. Το ίδιο έκανε και ο Καναδάς. Το Ισραήλ κάλεσε τους πολίτες του να εγκαταλείψουν άμεσα την Τουρκία. Στην Κύπρο αναπτύχθηκε ειδική μονάδα του γερμανικού στρατού που έχει εκπαιδευτεί στην απελευθέρωση ομήρων. Στην ευρύτερη περιοχή 2.000 άνδρες και γυναίκες του αμερικανικού στρατού τέθηκαν σε ύψιστη ετοιμότητα άμεσης επέμβασης.

Στις 10:00 τοπική ώρα αναμενόταν στο Ισραήλ ο Τζο Μπάιντεν. Στις 17:00 το απόγευμα της Τετάρτης θα συνεδρίαζε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Η στρατιωτική αρχή του Ισραήλ επανήλθε στη διαταγή προς του Παλαιστινίους να εκκενώσουν τη Βόρεια Γάζα αφήνοντας να εννοηθεί πως θα υπάρξει άφιξη ανθρωπιστικής βοήθειας στο νότιο διαμέρισμα της Λωρίδας. Στους πάνω από 500 νεκρούς και οι αμέτρητους αγνοούμενους μέσα στα ερείπια του νοσοκομείου Al Ahli Arabi θα πρέπει έστω και post mortem να δοθούν κάποια στιγμή πειστικές απαντήσεις. Μέχρι τότε νικητές είναι και πάλι οι Πολέμαρχοι της Αποκάλυψης.