Ένας καλός δήμαρχος φεύγει, το άγνωστο έρχεται

Ο Κώστας ο Μπακογιάννης είναι ένας καλός δήμαρχος (λέω είναι γιατί παραμένει δήμαρχος μέχρι τον Ιανουάριο και ελπίζω να μην το ξεχάσει). Πολύ καλύτερος από πολλούς προηγούμενους. Ναι, ο «Μεγάλος Περίπατος» ήταν ένα φιάσκο αλλά από τον «Μεγάλο Περίπατο» δεν εξαρτάται το μάζεμα των σκουπιδιών, δεν εξαρτάται η κατασκευή πάρκων και παιδικών χαρών, δεν εξαρτάται η μάχη με τις μουτζούρες των κομπλεξικών συμπολίτων που πασχίζουν να αποκτήσουν υπόσταση λερώνοντας τους τοίχους της πόλης, δεν εξαρτάται τίποτα από όσα πιστώνονται στην δημαρχία Μπακογιάννη. Ο «Μεγάλος Περίπατος» είναι καλός για αντιπολιτευτικά πρωτοσέλιδα αλλά δεν έχει σχέση με τη ζωή στις γειτονιές της πόλης.

Αυτή είναι τουλάχιστον η δική μου άποψη η οποία όμως, απ’ ό,τι φάνηκε στις χθεσινές εκλογές, είναι διαφορετική από την άποψη των περισσότερων από τους 115.000 ψηφοφόρους (ποσοστό συμμετοχής 26%) που ψήφισαν για τον δήμο της Αθήνας.

64.000 χιλιάδες συμπολίτες (ή τέλος πάντων όσοι από αυτούς ζουν στην Αθήνα) επέλεξαν να τραβήξουν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Ένα ταξίδι που συνήθως δεν βγαίνει σε καλό (ευτυχώς χωρίς αυτό να αποκλείεται), ειδικά όταν το άγνωστο συστήνεται μέσα από αγκαλιές σε «συλλογικότητες», «κινήματα» και λοιπές «προοδευτικές» ιδεοληπτικές δυνάμεις οι οποίες, όπως όλα δείχνουν, συστρατεύτηκαν για να χρησιμοποιήσουν τον δήμο ως το όπλο με το οποίο θα χτυπήσουν την κυβέρνηση.

Ως κάτοικος της πόλης και όχι ως περαστικός που αντιμετωπίζει την ψήφο για την Αθήνα όπως αντιμετωπίζει την ψήφο του σε ένα τάλεντ σόου, ειλικρινά ελπίζω οι ανησυχίες μου να μην επιβεβαιωθούν και οι ευχαριστίες του νέου δημάρχου σε διάφορες απίθανες πολιτικές οντότητες να μην προδιαγράφουν την πορεία του μεγαλύτερου δήμου της χώρας. Ελπίζω η πόλη να μην παραδοθεί σε «κινηματικές» περιπέτειες και σε συμπολίτες με ιδεοληπτικές μειοψηφικές ατζέντες. Ελπίζω να μην αναγκαστώ να ζήσω δημαρχία τύπου Καμίνη (την ιδέα μιας ακόμα χειρότερης δεν θέλω ούτε να τη σκέφτομαι).

Με λίγα λόγια, θέλω να ευχηθώ στην πόλη και στους κατοίκους της καλή μας τύχη. Τα μέχρι στιγμής σημάδια δεν είναι καλά αλλά δεν αποκλείεται τα σημάδια να ξεγελούν. Και μακάρι ο νέος δήμαρχος να μην αισθανθεί υποχρέωση προς αυτούς που τον εξέλεξαν αλλά προς πολύ περισσότερους. Αυτούς που η καθημερινότητά τους εξαρτάται από το πώς θα κάνει τη δουλειά του. Του εύχομαι να νοιαστεί για τους μόνιμους κατοίκους και όχι για τους εμμονοληπτικούς περαστικούς που είδαν την πόλη ως πεδίο αναμέτρησης με τον Μητσοτάκη. Και μπράβο του.

ΥΓ1: Στην ομιλία του ο νέος δήμαρχος ξέχασε να ευχαριστήσει τους βουλευτές της ΝΔ της Α’ Αθηνών οι οποίοι –πλην Πιερρακάκη– επιδεικτικά δεν μπήκαν σε κανέναν κόπο να στηρίξουν τον υποψήφιο που στήριζε το κόμμα τους. Κάποιοι από αυτούς από γινάτι, κάποιοι από τεμπελιά και κάποιοι σε μια προσπάθεια να απαλλαγούν από κάποιον που τον θεωρούν εμπόδιο για τις μελλοντικές τους φιλοδοξίες. 

ΥΓ2: Οι καυγάδες Νεοδημοκρατών με Πασόκους στα παράθυρα είναι ένα (κάπως ανακουφιστικό) δείγμα επιστροφής στην κανονικότητα.

ΥΓ3: Πέρα από τις επιμέρους ανησυχίες (όπως η δικιά μου για τη πόλη που ζω) είναι καλό μια κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός να αισθάνονται ότι δεν είναι μόνοι τους στο γήπεδο και υπάρχει ένας αντίπαλος από τον οποίο μπορεί και να χάσουν.