«Τοπική αυτοδιοίκηση» φώναξε και πέθανε στα γέλια

Σκηνή πρώτη. Ο δήμαρχος Βόλου χαστουκίζει νεαρό εν μέση οδώ. Δεν αφορά κανέναν, ως φαίνεται, ο λόγος για τον οποίο ο κ. Μπέος χαστούκισε τον πολίτη. Για την ιστορία, ο νεαρός απευθυνόμενος στον άρχοντα της πόλης του φώναξε «να μου κοπεί το χέρι που σε ψήφισα». Αντίθετα, λόγω social media και τηλεόρασης, οι πάντες ασχολήθηκαν με την «ευτυχή» κατάληξη του επεισοδίου.

Σκηνή δεύτερη. Ο νεαρός επείσθη να ζητήσει επισήμως συγνώμη από τον δήμαρχο Βόλου. Προφανώς παρενέβησαν κάποιοι οικείοι του οι οποίοι με τη σειρά τους είχαν πεισθεί από κάποιους άλλους οι οποίοι επίσης παρενέβησαν, σε εθελοντική βάση πάντα. Μετέβη, λοιπόν, στο Δημαρχείο και είχε την ευτυχία να νιώσει τη μεγαθυμία του τοπικού άρχοντα. Ο κ. Μπέος, σε πειστικότατο τόνο, του είπε πως λόγω του νεαρού της ηλικίας του έχει το δικαίωμα να υποπίπτει σε σφάλματα. Γίγαντας ο δήμαρχος!

Σκηνή τρίτη. Ο δήμαρχος Βόλου, αναφερόμενος στον κ. Στέφανο Κασσελάκη, πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε ή μάλλον παρότρυνε τον νεοεκλεγέντα να προσέλθει στον Βόλο με τον σύντροφό του κ. Τάιλερ με γαλότσες και φτυάρια για να βοηθήσουν τους κατοίκους που καθαρίζουν τις λάσπες.

Ο κ. Μπέος επιχείρησε να αστειευθεί προφανώς, αν και τα προφανή με τον κ. Μπέο δεν είναι απολύτως προφανή όπως με όλους τους άλλους ανθρώπους. Ατυχέστατο το λογοπαίγνιό του. Προφασιζόμενος άγνοια χρησιμοποίησε το όνομα του Τάιλερ ως σχεδόν ομόηχο του Τέιλορ, που σημαίνει ράφτης, προκειμένου να μειώσει τον σύντροφο του κ. Κασσελάκη. Σαχλαμάρες και καραγκιοζιλίκια, χιούμορ της δεκάρας και ομοφοβία που εκφράζει τόσο τους μύχιους φόβους των εκπροσώπων της βαλκανικής βαρβατίλας. Ωστόσο το πρόβλημα δεν έγκειται σε αυτά που διατύπωσε ο κ. Μπέος αλλά σε αυτά που επακολούθησαν.

Σκηνή τέταρτη. Ο Στέφανος Κασσελάκης με μακό, γαλότσες και φτυάρι όντως επισκέφτηκε τον Βόλο και φτυάρισε τις λάσπες μπροστά από την κατοικία μίας κυρίας η οποία αναφώνησε τρις «μην το κάνεις αυτό, σε παρακαλώ», όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε τις γαλότσες και έμεινε με τις κάλτσες για να επισκεφθεί το εσωτερικό του σπιτιού. Ακολουθούν αγκαλιές, φιλιά και όλα τα συναφή που καθιστούν τόσο οφθαλμοφανές το στημένο σκηνικό.

Τη σκηνή, σε σενάριο Μπέου, σκηνοθεσία Κασσελάκη και με τεχνική επιμέλεια ειδικού συνεργείου της Κουμουνδούρου, απαθανάτισε κάμερα η οποία ακολουθούσε κατά πόδας τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Προηγουμένως ο κ. Κασσελάκης είχε ζητήσει από όλες τις άλλες κάμερες που ήταν συγκεντρωμένες στο σημείο να μην τον ακολουθήσουν στο εσωτερικό της κατοικίας, προφανώς για να διαφυλαχτεί η ιδιωτικότητα της ιδιοκτήτριας. Δεν παίζεται, ο άνθρωπος.

Σκηνή πέμπτη. Ο Μάκης Βορίδης παρεμβαίνει. «Άτυχος ο Βόλος» δηλώνει με νόημα και με τον ανάλογο μορφασμό. Ο Μάκης Βορίδης επιχειρηματολογεί. Με επιθετικό ύφος διερωτάται αν ο προγραμματισμός αντιπλημμυρικών έργων πρέπει να λάβει υπ’ όψη το φαινόμενο Daniel το οποίο συμβαίνει κάθε 500 χρόνια. Ο Μάκης Βορίδης γίνεται viral. Αναρτάται στο διαδίκτυο ένα βιντεάκι της ομάδας Luben. Ο σκιτσογράφος Ανδρέας Πετρουλάκης αναλαμβάνει δράση. Ε ρε κέφια!

Σκηνή έκτη. Με το ξεκίνημα της εβδομάδας μία δημοσκόπηση της Opinion εμφανίζει τον σημερινό δήμαρχο Βόλου να προηγείται με πολύ μεγάλη διαφορά, με ένα συντριπτικό 62%, και να κερδίζει από τον πρώτο γύρο τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών. Οι κοινωνιολόγοι σκίζουν τα διπλώματά τους και οι ψυχολόγοι εμφανίζουν έντονα συμπτώματα αυτολύπησης. Ο κ. Μπέος καταβρέχει αντίπαλό του στις εκλογές ο οποίος τόλμησε, άκουσον, να κατέβει και αυτός στους δρόμους της πόλης για συμπαράσταση στους πολίτες. Η πόλη είναι δική του. Κατάδική του. 

Σκηνή έβδομη. Η χώρα ζει σε ρυθμούς Καλατράβα. Για την ακρίβεια, σε σκουριασμένους ρυθμούς Καλατράβα. Το εγχειρίδιο συντήρησης των έργων που κατασκεύασε ο γνωστός αρχιτέκτονας έχει χαθεί. Το ΤΑΙΠΕΔ συντάσσει πόρισμα σύμφωνα με το οποίο η στατική επάρκεια του στεγάστρου λόγω φθοράς δεν εγγυάται ούτε την κατά ελάχιστο ασφάλεια των θεατών στο ΟΑΚΑ.

Σκηνή όγδοη. Ο Μάκης Βορίδης ξαναχτυπά, ως ήρωας σκίτσου αυτή τη φορά. «Άτυχη η Γέφυρα Καλατράβα» φέρεται να δηλώνει με τον γνωστό του στόμφο ο υπουργός, κατά το «άτυχος ο Βόλος». Προέβη όμως και σε βαρύτατο ολίσθημα λόγω κεκτημένης ταχύτητας. Δήλωσε διά ζώσης: «Προφανώς και δεν υπήρξε επιμέλεια των προηγούμενων κυβερνήσεων για το ΟΑΚΑ».

Ξέχασε ο καψερός πως στις «προηγούμενες κυβερνήσεις» συμπεριλαμβάνεται και αυτή στην οποία εκτελούσε χρέη υπουργού Εσωτερικών και επικεφαλής της οποίας ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός. Εκτός εάν τα σίδερα έπαψαν για κάποιον ακατανόητο λόγο να σκουριάζουν επί μία τετραετία.

Σκηνή ένατη. Ο Στέφανος Κασσελάκης ζήτησε συνάντηση με τον Νίκο Φίλη.

Με αυτό το σκηνικό αναφοράς οδεύει η κοινωνία σε αυτοδιοικητικές εκλογές. Ομολογουμένως κανείς δεν αντιλαμβάνεται ούτε τη σημασία ούτε τη λειτουργικότητα του θεσμού που εξυπηρετούν. Για τους πολίτες που έζησαν στο πετσί τους τον Daniel, η τοπική αυτοδιοίκηση είτε σε επίπεδο Περιφέρειας είτε σε επίπεδο Δήμου ήταν οι απόλυτα απαξιωμένοι διοικητικοί παράγοντες. Διαπιστώθηκαν κάποιες εξαιρέσεις, όπως αυτή στον Βόλο. Το συγκεκριμένο ζήτημα ανήκει πλέον στη σφαίρα της κλινικής κοινωνικής ψυχοπαθολογίας.

Αν κατάφερε κάτι η Μεταπολίτευση είναι να απαξιώσει τα δημιουργήματά της. Ένα από αυτά ήταν η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τελικά γεννήθηκε και μέστωσε ένα τερατούργημα διαφθοράς και κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος. Στήθηκε ένας απίστευτα αποτελεσματικός μηχανισμός πλουτισμού που τροφοδοτήθηκε από το δόγμα του «Όλοι μαζί τα τρώμε». Για τους πολίτες με πολιτική ενσυναίσθηση η Τοπική Αυτοδιοίκηση εξελίχθηκε σε μία απεχθή πραγματικότητα προς αποφυγή. Για τους λιγότερους και περισσότερο καπάτσους η Τοπική Αυτοδιοίκηση εξελίχθηκε σε θερμοκήπιο διαφθοράς. Οι πολύ νεότεροι αγνοούν τον θεσμό. Οι παλαιότεροι, που υπέστησαν και κάποιες πολιτικές ονειρώξεις με τον μύθο της Αυτοδιοίκησης, δεν θέλουν ούτε να τον ξέρουν. Οι εκλογές αυτές, όπως και όλες οι προηγούμενες των τελευταίων δεκαετιών, διεξάγονται σε κλίμα γενικευμένης αδιαφορίας για τους πολίτες και εξατομικευμένου ενδιαφέροντος για όσους πασχίζουν να «τρουπώσουν», κατά τη γνωστή ρήση του Κώστα Βουτσά. 

Σκηνή δέκατη. Ο Στέφανος Κασσελάκης συναντήθηκε τελικά με τον Νίκο Φίλη. Και λοιπόν;