Η κατάρα της Πολιτικής και ο σπασμένος καθρέφτης της Θεσσαλίας

Στους διαδρόμους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες μετατίθεται το ενδιαφέρον των ειδικών, αλλά και των πολιτικών μέντιουμ που καλούνται να χαράξουν σε περγαμηνή το εφεξής οδοιπορικό των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα. Τα ερωτήματα είναι απλά: Πού και πώς θα βρεθούν τα λεφτά για τις αποζημιώσεις; Πώς θα βρεθούν τα κονδύλια για την αποκατάσταση των υποδομών που έχουν καταρρεύσει; Πώς θα λειτουργήσει η εθνική οικονομία όταν περίπου το 1/3 της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής επηρεάζεται άμεσα από την καταστροφή στη Θεσσαλία; Με ποιον τρόπο θα καλυφθούν οι ανάγκες στον Έβρο, στη Ρόδο και στην Αττική από τις φωτιές; Και το χειρότερο. Με ποια συνταγή θα επιχειρηθεί η αλλαγή πολιτικού κλίματος έναν μήνα πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι οποίες έχουν αφεθεί συνειδητά πλέον στον αυτόματο ναυτίλο λόγω αδυναμίας ουσιαστικής πολιτικής παρέμβασης της κυβερνητικής παράταξης. 

Η αποπομπή Βαρβιτσιώτη δεν είναι βέβαια αρκετή για την εκτόνωση ενός κύματος οργής το οποίο διαπιστώνεται και «εντός των Τειχών» της Νέας Δημοκρατίας. Θα χρειαστούν και άλλες πολιτικές ανθρωποθυσίες αφού έτσι λειτουργεί το σύστημα. Ο Κικίλιας, ο Σκρέκας και κάποιοι άλλοι βρίσκονται στο στόχαστρο. Θα ήταν ευχής έργο για τον πρωθυπουργό να ανέβει στη Θεσσαλονίκη το τελευταίο Σαββατοκύριακο του μήνα με έναν εκτελεσμένο ήδη ανασχηματισμό. Θα ήταν πειστικότερος ως προς τις εξαγγελίες του και θα έδειχνε δεκτικός ως προς τις προσδοκίες των πληγέντων. Είναι ζήτημα ανακλαστικών. Ο Kάμπος, όπως και όλη η Ελλάδα εκτός Ροδόπης, ψήφισαν Νέα Δημοκρατία στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις. Είναι φυσικό η απογοήτευση και η πίκρα να έχουν χτυπήσει κόκκινο σε όλη την πληγείσα Περιφέρεια. Ο ίδιος ο περιφερειάρχης λειτούργησε αυτοκτονικά. Βρέθηκε με τις ασυνάρτητες παρεμβάσεις του στο επίκεντρο της συλλογικής οργής. Τον κυνήγησαν στον Παλαμά, τον διέσωσε η Αστυνομία, τον κατέκριναν ως προς τις τηλεοπτικές εμφανίσεις του. Παράδειγμα προς αποφυγήν, δηλαδή. Η Νέα Δημοκρατία τον άφησε ακάλυπτο. Η κυβέρνηση αρνήθηκε να αναβάλει τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο γέγοναι γέγοναι. Οι αιρετοί του κάμπου μάλλον δύσκολα θα ζήσουν την επανεκλογή τους. Εκτός ίσως από τον Αχιλλέα Μπέο ο οποίος για άλλη μία φορά απέδειξε πως ο Μπερντές του Καραγκιόζη κυριαρχεί στο πολιτικό θέαμα που χαρακτηρίζει αυτήν τη χώρα.

Επί της ουσίας τώρα. Ο «Ιανός» του 2020 ήταν μία προειδοποίηση. Απέδειξε με την ορμή του πως οι βασικές υποδομές της χώρας είναι ευάλωτες. Κανείς δεν έλαβε στα σοβαρά την προειδοποίηση. Ούτε οι θεσμοί ούτε και οι πολίτες. Ακόμη και έργα «εθνικής πνοής», όπως αποκαλούνται, η ΠΑΘΕ επί παραδείγματι που μετατράπηκε σε κανάλι κάπου μεταξύ ΒΙΟΚΑΡΠΕΤ και Ραψάνης, αλλά και το «νεότευκτο» σιδηροδρομικό δίκτυο που κατέρρευσε από Λιανοκλάδι και μετά. Αλήθεια, οι εθνικοί εργολάβοι έχουν ακούσει κάτι για υδραυλικά έργα απορροής που συνοδεύουν τα projects «εθνικής πνοής»; Τι σημαίνει άραγε η φράση «στον αέρα 50 χιλιόμετρα σιδηροδρομικού δικτύου στη Μαγνησία»; Άραγε ο μέσος πολίτης αντιλαμβάνεται το μέγεθος του νέφους κοροϊδίας το οποίο καλύπτει την καθημερινότητά του; Και αν το έχει καταλάβει τι κάνει άραγε γι’ αυτό; Επενδύει σε ακροδεξιούς εθνοσωτήρες; Πιστεύει πως τις φωτιές στον Έβρο ή στη Ρόδο τις βάζουν οι Τούρκοι ή οι μετανάστες; Μήπως έχει πεισθεί πώς κάποιοι ελέγχουν τον πλανήτη μέσω γεωμηχανικής και προκαλούν τα καιρικά φαινόμενα;

Διότι αν δεν συμβαίνουν όλα τα παραπάνω κωμικοτραγικά και οι πολίτες είναι στα σύγκαλά τους, τότε θα πρέπει να ζητήσουν τον λόγο από εκείνους τους οποίους εμπιστεύτηκαν να τους κυβερνήσουν.

Δύο εικοσιτετράωρα πριν την εκδήλωσή της κακοκαιρίας, Γάλλοι μετεωρολόγοι προειδοποίησαν για την ασύλληπτη σφοδρότητα του φαινομένου. Παρ’ όλα αυτά δύο εικοσιτετράωρα πριν δεν είχαν κινητοποιηθεί οι μηχανισμοί του Στρατού που διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό ώστε να βρίσκονται επιτόπου σε ασφαλείς τοποθεσίες για να επέμβουν άμεσα.

Η κακοκαιρία που έπληξε τη Θεσσαλία είχε προβλεφθεί από τους επιστήμονες. Δύο εικοσιτετράωρα πριν την εκδήλωσή της Γάλλοι μετεωρολόγοι προειδοποίησαν για την ασύλληπτη σφοδρότητα του φαινομένου. Παρ’ όλα αυτά δύο εικοσιτετράωρα πριν δεν είχαν κινητοποιηθεί οι μηχανισμοί του Στρατού που διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό ώστε να βρίσκονται επιτόπου σε ασφαλείς τοποθεσίες για να επέμβουν άμεσα. Όσον αφορά την Πολιτική Προστασία, τώρα. Η Ελλάδα διαθέτει 12 ελικόπτερα Super Puma. Μόλις 4 ήταν υπηρεσιακά σε ετοιμότητα. Τα υπόλοιπα ήταν καθηλωμένα λόγω έλλειψης ανταλλακτικών. Στις πληγείσες περιοχές επιχείρησαν μόνον δύο από αυτά τα ελικόπτερα. Μήπως η παραπάνω περιγραφή αποσύνθεσης και αναξιοπιστίας ισχύει για το σύνολο των μηχανισμών που όφειλαν να κινητοποιηθούν εγκαίρως και αποτελεσματικά αλλά δεν ήταν σε θέση να το κάνουν;

Υποτίθεται, όπως ανακοίνωσε και ο ίδιος o περιφερειάρχης, πως η Περιφέρεια Θεσσαλίας χρηματοδοτήθηκε με 560 εκατ. ευρώ για παρεμβατικά έργα στο δίκτυο αντιπλημμυρικής θωράκισης του Κάμπου και όχι μόνον. Καθαρισμοί χειμάρρων και φρεατίων, ανακατασκευή ή ενίσχυση αναχωμάτων, εκβάθυνση καναλιών, αποκατάσταση αγωγών κ.λπ. Εκ του αποτελέσματος δεν έγιναν τα απαραίτητα. Η προσωπική σελίδα στο Facebook του περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστού, ωστόσο, είναι γεμάτη από events. Μιλάμε για σωρεία πανηγυριών και κοινωνικών εκδηλώσεων. Βλέπετε, μία selfie είναι πιο αποτελεσματική εκλογικά από τη στήριξη μιας γέφυρας στην περιοχή του Παλαμά ή της Μεταμόρφωσης.

Ήταν Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου όταν η συντάκτης του τηλεοπτικού σταθμού Star, η Κατερίνα Ρίστα, απεσταλμένη στον Κάμπο, δεν άντεξε άλλο. Αποκάλυψε με μία σπάνια ευρηματικότητα όλη την ευρύτητα της ανικανότητας και της αναποτελεσματικότητας της κρατικής και αυτοδιοικητικής αρχής ως προς το μείζον ζήτημα της αποκομιδής και υγειονομικής καύσης των νεκρών ζώων. Μέσα σε δύο λεπτά εξέθεσε την Περιφέρεια, το Υπουργείο, τον δήμαρχο, τα δήθεν συνεργεία και κυρίως αποκάλυψε το ανεδαφικό των εντολών. Το διαδίκτυο αντέδρασε. «Γεια στο στόμα σου» της έγραψαν. Και λοιπόν; Ποιανού ίδρωσε το αυτί; Μήπως των ειδικών στελεχών του επιτελικού κράτους ή των ανειδίκευτων κυβερνητικών και αυτοδιοικητικών στελεχών τα οποία μηδέποτε συνειδητοποίησαν την ανεπάρκειά τους;

Πώς να εξηγήσεις στον ταλαιπωρημένο Έλληνα πώς όταν ο CEO μιας επιχείρησης αντιληφθεί πτώση της κερδοφορίας του, τότε αντί για τακτικές αναπροσαρμογής της ανταγωνιστικότητας απλά αυξάνει τις τιμές του προϊόντος του στην κατανάλωση. Απαράδεκτο αλλά συμβαίνει κάθε εβδομάδα στα ελληνικά σούπερ μάρκετ. 

Από την εβδομάδα που μας έρχεται θα πραγματοποιηθούν όλα αυτά για τα οποία μας προειδοποίησαν οι αναλυτές. Θα αυξηθούν οι τιμές των γεωργικών προϊόντων στα ράφια, θα ενισχυθεί το πληθωριστικό σπιράλ, θα αυξηθούν και άλλα προϊόντα διότι δεν υπάρχει κορεσμός στη λεγόμενη «Απληστία της Κερδοφορίας». Απληστία την οποία καταγγέλλουν οι αρμόδιοι υπουργοί χωρίς βέβαια να εξηγούν πειστικά γιατί δεν παρεμβαίνουν για την ακύρωση των τάσεων απληστίας των εθισμένων από την ανεξήγητη και απαράδεκτη όσο και αδικαιολόγητη υπερκερδοφορία των επιχειρήσεων στον τομέα των τροφίμων. Στα 17,4% ο πληθωρισμός καλοκαιριάτικα στα φρούτα στην Ελλάδα. Γιατί, διερωτάται ο έντρομος πολίτης. Πώς να εξηγήσεις στον καψερό τους νόμους της παγκόσμιας οικονομίας και τη θεωρία των ανισοτήτων του Τομά Πικετί. Πώς να εξηγήσεις στον ταλαιπωρημένο Έλληνα πώς όταν ο CEO μιας επιχείρησης αντιληφθεί πτώση της κερδοφορίας του, τότε αντί για τακτικές αναπροσαρμογής της ανταγωνιστικότητας απλά αυξάνει τις τιμές του προϊόντος του στην κατανάλωση. Απαράδεκτο αλλά συμβαίνει κάθε εβδομάδα στα ελληνικά σούπερ μάρκετ. Ο κάθε διευθύνων σύμβουλος με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζει το ετήσιο bonus του. Αυτή είναι η εξήγηση του φαινομένου της «απληστίας της κερδοφορίας». Δεν είναι καμία αρρώστια, ούτε κανένας δυσεξήγητος κανόνας. Είναι απλά μία ακόμη συστημική εφαρμογή για την ικανοποίηση της ακόρεστης αίσθησης του αποτελεσματικότερου αρπακτικού του πλανήτη.

Στη Θεσσαλία, και λίγο πριν με τις φωτιές, καταναλώθηκε αναμφισβήτητα ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού κεφαλαίου του κυβερνώντος σχήματος. Οι κακές γλώσσες ισχυρίζονται πως στο Μαξίμου δεν λείπουν οι φωνές που αποζητούν βιώσιμες πολιτικές λύσεις με δοκιμασμένα πρόσωπα που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το πρωθυπουργικό περιβάλλον. Είναι προφανές πως ο πρωθυπουργός, ο οποίος είναι δέκτης όλων αυτών των σημάτων κινδύνου, δεν είναι καθόλου έτοιμος (ακόμη τουλάχιστον) να αναλάβει την ευθύνη για λανθασμένους χειρισμούς στο πρόσφατο παρελθόν και κυρίως να αναλάβει το κόστος να προχωρήσει σε ανατροπές «σπάζοντας αυγά».

Ωστόσο «φίλιες δυνάμεις», όπως τα διευθυντικά στελέχη κατά παράδοση φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, όπως η «Καθημερινή» επί παραδείγματι, σχεδόν συστηματικά πλέον πιέζουν προς την κατεύθυνση των ανατροπών συμβουλεύοντας τον πρωθυπουργό να προχωρήσει χωρίς συμβιβασμούς στη στελέχωση της κυβέρνησής του με ικανούς και αποτελεσματικούς και όχι με αναποτελεσματικούς και ανίκανους οι οποίοι απαντούν μόνον στα κριτήρια των εσωτερικών ισορροπιών στην ευρύτερη παράταξη της Δεξιο-Κεντρο-Δεξιάς. Προφανώς και δεν υπάρχει άνεση χρόνου και προφανέστερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να περιμένει να πραγματοποιήσει τις αλλαγές του πριν από τις Ευρωεκλογές. Ο χρόνος (όπως και η πρόσφατη κακοκαιρία) είναι αμείλικτος.