Πολιτικη & Οικονομια

Η μεγάλη μετατόπιση: Η πολιτική στροφή προς την Αντισυστημική Δεξιά

Οι εξελίξεις αυτές αποτελούν και μια ξεχωριστή πρόκληση για το κάθε κόμμα

nikos-panagiotou.jpg
Νίκος Παναγιώτου
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Εκλογές 2023 - Άμεση Ανάλυση - Τα πρώτα πολιτικά μηνύματα από το Exit Poll και τα πρώτα αποτελέσματα για τα πολιτικά κόμματα
© ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI

Εκλογές 2023 - Άμεση Ανάλυση - Τα πρώτα πολιτικά μηνύματα από το Exit Poll και τα πρώτα αποτελέσματα για τα πολιτικά κόμματα

Τα πρώτα αποτελέσματα των exit polls, ακόμη και αν δεν επιβεβαιωθούν σε ό,τι αφορά την είσοδο των κομμάτων στην Ελληνική Βουλή, έχουν ένα μεγάλο και σημαντικό μήνυμα. Αυτό της μετατόπισης της ελληνικής κοινωνίας προς τα δεξιά (42%) και προς τα άκρα (12%). Η επιλογή αυτή συγκεντρώνει το 54% των προτιμήσεων της Ελλήνων πολιτών, που είναι αποτέλεσμα:

  1. Μιας πανευρωπαϊκής τάσης/φαινομένου που έχω ονομάσει «Ακροδεξιά της γραβάτας/Αντισυστημική Δεξιά». Κόμματα που απέχουν από τα αταβιστικά ακροδεξιά κόμματα, έχουν όμως και υιοθετούν στην πράξη την αντίστοιχη ατζέντα. Ο λόγος της αντισυστημικής δεξιάς έχει κανονικοποιηθεί και νομιμοποιηθεί στη δημόσια σφαίρα. Για να αντιληφθούμε τη στροφή αυτή, χαρακτηριστικά είναι τα αποτελέσματα της έρευνας της Metron Analysis ( 15-21/06/2023) και πιο συγκεκριμένα των ακόλουθων απαντήσεων: στην ερώτηση εάν είναι υπέρ του φράχτη στον Έβρο, το 65% των νέων ηλικίας 17-24 τάσσεται υπέρ, ενώ στην ερώτηση σχετικά με ποιο κριτήριο ψηφίζουν (πολιτική αλλαγή ή πολιτική σταθερότητα), οι 65+ δηλώνουν σταθερότητα κατά 76% και αλλαγή κατά 23%. Στο άλλο άκρο, οι νέοι μεταξύ 17-25 ετών δηλώνουν: 50% πολιτική αλλαγή και 48% πολιτική σταθερότητα.
  2. Της αντισυστημικής ατζέντας (όλοι είναι ίδιοι, να καεί η Βουλή κ.λπ.) διατρέχει το σύνολο του πολιτικού φάσματος, με αποτέλεσμα να δημιουργεί συνθήκες στις οποίες «κολυμπά» καλύτερα και πιο επιδέξια η αντισυστημική δεξιά.
  3. Αυτού που χαρακτηρίζει το εκλογικό σώμα, η κομματική ρευστότητα και κινητικότητα. Οι ψηφοφόροι επιλέγουν με βάση την ατζέντα των κομμάτων και όχι με κομματικές δεσμεύσεις και ταυτίσεις. Υπάρχει μια μεγάλη κινητικότητα των ψηφοφόρων, οι οποίοι επιλέγουν κομματικές ατζέντες λιγότερο ενοχικά απ' ό,τι στο παρελθόν. Στο πλαίσιο αυτό και λόγω της κανονικοποιησης του λόγου της ακροδεξιάς, όπου χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του μεταναστευτικού, οι ψηφοφόροι επιλέγουν ευκολότερα αυτού του είδους την ατζέντα.
  4. Της αδυναμίας να εξηγήσουμε και να κατανοήσουμε τον κόσμο και ειδικότερα την αλλαγή. Απέναντι σε ένα σύνθετο, άνευρο τεχνοκρατικό λόγο, απαντά με συνθηματολογικό λόγο που προτάσσει την επιστροφή σε ένα ένδοξο φαντασιακό παρελθόν. Άλλωστε, ο λαϊκισμός και ο απαξιωτικός λόγος έναντι των πολιτικών και της πολιτικής διαδικασίας καλλιεργήθηκε συστηματικά από αυτούς που επιδιώκουν εξωκοινοβουλευτικές λύσεις.
  5. Της απαξίωσης της πολιτικής παιδείας. Θα πρέπει να σταθούμε ειδικά σε τμήματα της νεολαίας που έλκονται από εξτρεμιστικές ιδέες, όπου πλέον είναι ξεκάθαρη η αποτυχία των εκπαιδευτικών πολιτικών να προωθήσουν την πολιτειακή παιδεία προκειμένου να ενισχυθεί η κατανόηση του σύγχρονου κόσμου. Χαρακτηριστική περίπτωση, η διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας σχεδόν σε όλες τις βαθμίδες, που ξεκινά από την Αρχαία Ελλάδα και καταλήγει στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Έναν αιώνα πριν δηλαδή, αφού τα υπόλοιπα γεγονότα αφήνονται να ερμηνευτούν από αυτές τις δυνάμεις (Δικτατορία, είσοδος στην ΕΕ, κ.λπ.).
  6. Της μείωσης της εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς και τα ΜΜΕ. Η τελευταία οδηγεί το κοινό να ενημερώνεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου η πληροφόρηση εμφανίζεται ως ενημέρωση, ενώ κυριαρχεί το φαινόμενο του echo chamber. Αποτέλεσμα είναι η παραπληροφόρηση και ο συνθηματολογικός λόγος να αντικαταστήσουν την ανάλυση και εμβάθυνση που απαιτούνται για να κατανοήσουμε μια σύνθετη εποχή.

Οι εξελίξεις αυτές αποτελούν και μια ξεχωριστή πρόκληση για το κάθε κόμμα. Για τη Νέα Δημοκρατία που είναι ο μεγάλος νικητής των εκλογών αυτών, για το πώς θα διαχειριστεί πλέον τις πιέσεις από τα άκρα του συστήματος. Κερδίζει το κέντρο αλλά πιέζεται από τα δεξιά. Για τον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ πώς θα προωθήσουν έναν λόγο που θα χαρακτηρίζεται από διαχειριστική επάρκεια και ατζέντα που θα απαντά στις αγωνίες των πολιτών, ειδικά σε ένα τέτοιο πλαίσιο. Για το ΚΚΕ πώς θα απαντήσει στην κυριαρχία του λόγου αυτού σε τάξεις και περιοχές που παλαιότερα αποτελούσαν προνομιακό του πεδίο. Συνολικά σε όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου το πώς θα περιφρουρήσουν το πολιτικό σύστημα και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες απέναντι σε υπονομευτικό λόγο και πράξεις προκειμένου να μην οδηγηθούμε σε παραδείγματα Σουηδίας στο άμεσο μέλλον (συγκυβέρνηση με ακροδεξιά).

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.