Υπάρχουν μπούρδες και μπούρδες. Υπάρχουν οι απλές καθημερινές μπούρδες του στιλ «φυσικά και σ’ αγαπώ» ή «δεν σε ξέχασα, τώρα θα σ’ έπαιρνα» και υπάρχουν και οι πολύ μεγάλες μπούρδες. Μπούρδες μεγαλύτερες και από τις μπούρδες που περιέχει το βιβλίο της Σταματίνας της Τσιμτσιλή το οποίο βέβαια δεν έχω διαβάσει και μπορεί να το αδικώ αλλά από την άλλη ούτε κατσαρίδες έχω φάει ποτέ μου και παρόλα αυτά έχω τη βάσιμη υποψία πως δεν θα έχουν και πολύ ωραία γεύση. Αλλά μπορεί και αυτές να τις αδικώ οπότε πρέπει να τους ζητήσω συγνώμη για την επιπολαιότητά μου να τις κρίνω. Συγνώμη κατσαρίδες και βιβλίο της Τσιμτσιλή.
Όπως και να έχει, οι μπούρδες για τις οποίες μιλάω είναι τεράστιες και το παράξενο είναι πως, παρά το μέγεθός τους, κανένας δεν διαμαρτύρεται όταν τις ακούει. Και πολύ καλά κάνει και δεν διαμαρτύρεται ο κανένας καθώς οι συγκεκριμένες μπούρδες εκτός από τεράστιες είναι και πάρα πολύ διασκεδαστικές.
Μεγάλη Μπούρδα 1
«Έχει χυθεί αίμα για...» Πρόκειται για επιχείρημα το οποίο συνοδεύει διαμαρτυρίες των οποίων οι φορείς, έχοντας βαρεθεί να χρησιμοποιούν κανονικά επιχειρήματα, αποφασίζουν να το ρίξουν στις μπούρδες. Το «αίμα που έχει χυθεί», ως επιχείρημα, με άριστα το 10 παίρνει -1 και κατατάσσεται στις πολύ μεγάλες μπούρδες τις εποχής μας καθώς δηλώνει πως οτιδήποτε για το οποίο έχει χυθεί αίμα, οτιδήποτε το οποίο είχε οπαδούς τόσο φανατικούς που να είναι έτοιμοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν, είναι άξιο σεβασμού. Κατά συνέπεια όσοι το επικαλούνται επιχειρηματολογούν –μάλλον χωρίς να το καταλαβαίνουν– και υπέρ του ναζισμού για τον οποίο πολλοί πιστοί του έχυσαν το αίμα τους, του ποδοσφαιρικού φανατισμού για τον οποίο πολλοί άνθρωποι είναι έτοιμοι να σκοτώσουν και να σκοτωθούν, του ISIS και όλων των θρησκόληπτων φανατικών του πλανήτη, υπέρ 100 κιλών ηρωίνης για τα οποία χύθηκε πολύ αίμα όταν το ντιλ ανάμεσα στον μεγαλέμπορο και τον μικρό έμπορο χάλασε κ.ο.κ.
Κάτω τα χέρια από τις συμμορίες. Έχει χυθεί αίμα...
Μεγάλη Μπούρδα 2
«Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα» Μια πολύ συνηθισμένη μεγάλη μπούρδα η οποία ακούγεται όταν θίγεται κάποια πεποίθηση αυτού που την ξεστομίζει. Τα «όλα» που ισοπεδώνονται στην πραγματικότητα είναι κάθε φόρα μόνο ένα, αλλά η φράση «μην ισοπεδώνεις αυτό το ένα πράγμα» δεν είναι τόσο δυνατή και έτσι οι μπουρδολόγοι προτιμούν να λένε «μην τα ισοπεδώνεις όλα» προκειμένου, ελλείψει επιχειρημάτων, να υπονοήσουν πως αν δεν πιστεύεις στην καλλιτεχνική αξία κάποιας που εκθέτει το κατουρημένο κρεβάτι της ή στην εντιμότητα των υπουργών της κυβέρνησης ή στην αγωνιστική αυταπάρνηση της Χαρούλας της Αλεξίου ή στο βάθος των βιβλίων του Πάολο του Κοέλιο ή στη δύναμη του ξεματιάσματος ή στη σοφία ανθρώπων που βουτάνε σε βοθρολύματα παρέα με κουφάρια βοδιών προκειμένου να εξαγνιστούν, μάλλον είσαι ένας άνθρωπος που δεν πιστεύει σε τίποτα που να έχει αξία για την ανθρωπότητα και ντροπή σου.
Μεγάλη Μπούρδα 3
«Έμεινε πιστός στις αρχές και τις απόψεις του». Αυτή η, επικήδεια συνήθως, φράση παίρνει επάξια μια θέση στις μεγάλες μπούρδες του καιρού μας καθώς όσοι την ξεστομίζουν θεωρούν έπαινο για έναν άνθρωπο να έχει στα 80 του τις ίδιες αρχές και απόψεις που είχε και στα 17. Είναι μια άποψη που δικαιώνει τον 40άρη που πιστεύει πως οι Duran Duran είναι το σπουδαιότερο ποπ συγκρότημα όλων των εποχών, τον 50άρη που πιστεύει ακόμα πως ο Ανδρέας ο Παπανδρέου ήταν ένας οραματιστής σοσιαλιστής, τον 60άρη που πιστεύει πως ο Στάλιν και ο Μάο δεν ήταν αδίστακτοι δικτάτορες και τον 400άρη Βλαντ Τσέπες, γνωστό και ως Δράκουλα, που ακόμα πιστεύει πως ο Ήλιος γυρίζει γύρω από τη Γη.
Πιστός στις αρχές και τις απόψεις του μέχρι το τέλος
Μεγάλη Μπούρδα 4
«Η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες» Η αλήθεια είναι πως η κρίση στ' αλήθεια δημιουργεί ευκαιρίες. Το κάνει βέβαια με τον ίδιο τρόπο που οι ασθένειες δημιουργούν ευκαιρίες για τις φαρμακοβιομηχανίες και τους υπαλλήλους τους, αλλά αυτό είναι μια μικρή λεπτομέρεια. Αυτό που στην πραγματικότητα κάνει τη συγκεκριμένη φράση μια τεράστια μπούρδα είναι το ότι λέγεται ως μια γενική αλήθεια που αφορά τους πάντες. Από έναν επιχειρηματία που του δίνεται η ευκαιρία να μειώσει το εργατικό κόστος μέχρι κάποιον πενηνταπεντάρη με στεγαστικό δάνειο που ανήκει στο εργατικό κόστος που μειώθηκε. Αν και τώρα που το σκέφτομαι, ακόμα και αυτός, χάρη στην κρίση, θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει τις χαρές της φιλοσοφίας και να αναρωτηθεί αν υπάρχει ζωή πριν το θάνατο.
Μεγάλη Μπούρδα 5
«Ο λαός». Η λέξη από μόνη της δεν είναι ακριβώς μπούρδα. Είναι απλώς μια λέξη. Μια λέξη που, όμως, έχει τη μαγική ιδιότητα οποτεδήποτε συνδυάζεται με άλλες λέξεις να σχηματίζει μια τεράστια μπούρδα. π.χ. «Ο λαός θέλει φτηνά νοίκια» μπούρδα, γιατί μέρος του λαού είναι ιδιοκτήτες και όχι ενοικιαστές, «ο λαός θέλει φτηνά προϊόντα» μπούρδα γιατί μέρος τους λαού είναι αυτοί που τα πουλάνε, «ο λαός θέλει εντιμότητα» μπούρδα γιατί μέρος του λαού είναι απατεώνες, ο «λαός απαιτεί πάταξη της φοροδιαφυγής».. αυτό δε νομίζω πως χρειάζεται να εξηγήσω γιατί είναι μπούρδα. Στην πραγματικότητα η αντίληψη πως ο «λαός» είναι ένα σύνολο ενιαίο και αδιαίρετο είναι κάτι πολύ χειρότερο από μεγάλη μπούρδα. Είναι ο ορισμός του ολοκληρωτισμού, ο πυρήνας του φασισμού και σίγουρα κάτι για το οποίο έχει χυθεί πολύ αίμα και μπράβο του.
Η παραπάνω παράγραφος δεν ισχύει για το λαό της Βορείου της Κορέας που υπό τη σοφή και άγρυπνη καθοδήγηση του κομμουνιστή ηγέτη του είναι πράγματι ένα εννιαίο και αδιαίρετο σύνολο
14°
