Η Ρένα Δούρου έχει το πιο δύσκολο έργο. Καλείται, επί της ουσίας, να κάνει πράξη τις βασικές αρχές του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ωστόσο να έχει κανένα σύμμαχο. Το αντίθετο, μάλιστα. Πρώτα και κύρια έχει απέναντί της την κεντρική εξουσία, ακόμα και τύποις. Ο πρωθυπουργός έκανε σύσκεψη για τις πλημμύρες και δεν κάλεσε την περιφερειάρχη Αττικής, πράγμα αδιανόητο για μια δημοκρατική χώρα. Βεβαίως, αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Το ίδιο είχε πράξει ο κ. Σαμαράς, όταν έκανε σύσκεψη φορέων στη βόρεια Ελλάδα χωρίς τον περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολο Τζιτζικώστα. Καταγράφεται, δηλαδή, μια αξιοσημείωτη άρνηση –μικρότητα;– του πρωθυπουργού να διαβουλευτεί με όσους δεν είναι μαζί του.
Δεύτερον, έχει τη (δικαιολογημένη) καχυποψία που συνοδεύει το κόμμα της, αλλά και το γεγονός ότι πρόκειται για ένα νέο πρόσωπο και μάλιστα γυναίκα σε μια τόσο σημαντική θέση. Τη συνοδεύουν, δηλαδή, και όλοι οι σεξιστικοί μύθοι σε συνδυασμό με τα συμπλέγματα της ελληνικής κοινωνίας.
Η αλήθεια είναι ότι οι πάντες περιμένουν με το πιστόλι στον κρόταφο τη νέα περιφερειάρχη Αττικής. Πολιτικό σύστημα και ΜΜΕ αναμένουν να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα που χρονίζουν εδώ και χρόνια μέσα σε λίγους μήνες. Είτε αφορούν στα σκουπίδια, είτε στα μεγάλα έργα, είτε στο γήπεδο του ΠΑΟ ή της ΑΕΚ. Προφανώς και αυτό δεν θα γίνει. Προφανώς και αυτό δεν μπορεί να γίνει.
Προεκλογικά, η κυρία Δούρου δεν μπήκε στη διαδικασία των υποσχέσεων. Περισσότερα, ίσως και υπερβολικά, ήταν τα «όχι» που είπε, παρά αυτά που δεσμεύτηκε ότι θα κάνει. Τώρα πρέπει να περάσει από την άρνηση στη δημιουργία και στη λήψη αποφάσεων. Οι παλαιοί πολιτικοί συνηθίζουν να λένε ότι αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Διότι οι αποφάσεις έχουν πρώτα και κύρια κόστος. Κάποιους θα δυσαρεστήσεις. Και εδώ είναι το σημείο κλειδί για τη νέα περιφερειάρχη, καθώς το κόμμα της έχει στηρίξει όλα τα αιτήματα, όλων των κοινωνικών ομάδων, όλων των συντεχνιών. Για παράδειγμα, τι πιο εύκολο να πεις «δεν θα πάνε τα σκουπίδια στην Κερατέα». Το σημαντικό είναι να πεις ΠΟΥ θα πάνε.
Μολονότι το κράτος έχει συνέχεια, η νέα διοίκηση δεν αποτελεί τη συνέχεια της προηγούμενης. Θέλει να βαδίσει πάνω σε δικές της ράγες. Και αυτό είναι απόλυτο δικαίωμά της. Για αυτό και δικαιούται πρωτίστως χρόνο. Χρόνο για να ενημερωθεί, για να ελέγξει, για να κρίνει και να συγκρίνει. Μπορεί, για παράδειγμα, σε πρώτη φάση να υλοποιήσει κάποιες αποφάσεις του κ. Σγουρού, αποφάσεις που στην πορεία θα ακυρώσει ή –γιατί όχι– θα τηρήσει απολύτως. Δεν μπορεί να εγκαλείται για αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι αυτό που συνηθίζουμε να λέμε πολιτικό σύστημα κρίνει με μεγάλη αυστηρότητα την κυρία Δούρου ή ακόμα και με χαιρεκακία. Το σλόγκαν των ημερών είναι «έλα, μωρέ, τα ίδια κάνει και αυτή». Δεδομένων και των δημοσκοπήσεων, θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ η διακυβέρνηση της χώρας. Βασικός κανόνας της δημοκρατίας είναι η εναλλαγή και μάλιστα κομμάτων και προσώπων εντελώς διαφορετικών φιλοσοφιών.
Σε ό,τι αφορά στην κυρία Δούρου, θα έχει κάνει σημαντικά βήματα αν στην πορεία της θητείας της κάνει αυτοκριτική για πράγματα που είπε προεκλογικά ή αναγνωρίσει πράγματα που έχει κάνει ο κ. Σγουρός ή, πολύ περισσότερο, η πολιτική της έχει απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα. Θα είναι καλό και για την ίδια και για το κόμμα της.
Εν κατακλείδι, θα είναι χρήσιμο για τον τόπο αν πετύχει η Ρένα Δούρου. Και θα είναι χρήσιμο για πολλούς λόγους. Κυρίως, όμως, διότι αποτελεί, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, τον προάγγελο των όσων θα επακολουθήσουν αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Επιπλέον είναι η πρώτη φορά που ένα τελείως νέο και φρέσκο πρόσωπο και μάλιστα από την αριστερά δοκιμάζεται σε ένα τόσο κρίσιμο πόστο. Είθε να τα καταφέρει!
11°
