Ποιος θέλει εγκληματικές οργανώσεις στη Βουλή;

Για αρχή να θυμίσω κάτι βασικό: οι τροπολογίες που έχουν να κάνουν με τη συμμετοχή ή όχι του κόμματος του Κασιδιάρη στις εκλογές δεν αφορούν την ιδεολογία του Κασιδιάρη. Δεν αφορούν καμία ιδεολογία. Αφορούν μόνο εγκληματική δράση η οποία έχει αποδειχτεί από δικαστήριο. Το αν ο Κασιδιάρης είναι εθνικοσοσιαλιστής, αναρχοκομουνιστής ή ρασταφάριαν είναι αδιάφορο. Πρόκειται δηλαδή για μια νομοθεσία που σκοπό έχει να κρατήσει καταδικασμένους για συμμετοχή σε εγκληματικές οργανώσεις μακριά από τις εκλογές και να εξασφαλίσει ότι δεν θα κατέβουν ούτε δι’ αντιπροσώπων. Η ιδεολογία δεν παίζει ρόλο καθώς (και παρά την αντίθετη άποψη κάποιων συντρόφων) δεν υπάρχουν καλές και κακές εγκληματικές οργανώσεις. Απλώς ο Κασιδιάρης και το κόμμα του είναι η απειλή που κινητοποίησε (με καθυστέρηση αλλά καλύτερα από καθόλου) την κυβέρνηση προκειμένου να κάνει κάτι ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα να μπει στη Βουλή όχι ένα κόμμα που μπορεί να έχει μια εγκληματική ιδεολογία (γιατί τότε ένας τεράστιος κόκκινος ελέφαντας θα εμφανιζόταν ξαφνικά στο δωμάτιο) αλλά μια οργάνωση που επισήμως και με απόφαση δικαστηρίου είναι εγκληματική *.

Συνεπώς η πρώτη απάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι: σίγουρα όχι η Νέα η Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ που υπερψήφισαν κάθε σχετική τροπολογία. Οπότε μένει να δούμε τι στο διάολο θέλουν τα κόμματα που καταψήφισαν ή ψήφισαν «παρών» ή απείχαν από τις σχετικές ψηφοφορίες. Θέλουν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, το κόμμα του Γιάνη και το κόμμα του κατόχου των επιστολών του Ιησού εγκληματίες στη Βουλή; Θέλουν μήπως τους συγκεκριμένους εγκληματίες;

Νομίζω ότι και σ’ αυτή την ερώτηση η απάντηση είναι αρνητική. Η απροθυμία τους να συμμετάσχουν στην προστασία της δημοκρατίας από εγκληματικές οργανώσεις είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο πονηρή από αυτό. Γιατί στην πραγματικότητα τα κόμματα που δεν υπερψήφισαν τις τροπολογίες το έκαναν γνωρίζοντας ότι οι ψήφοι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αρκούν για τον αποκλεισμό του κόμματος του Κασιδιάρη και ελπίζοντας σε κέρδη από αυτόν.

Πιθανή εξαίρεση το ΚΚΕ το οποίο ψυχαναγκαστικά και τελετουργικά λέει όχι σε όλα και το οποίο (ως κόμμα που επισήμως επιδιώκει την ανατροπή του πολιτεύματος) φοβάται κάθε απαγόρευση η οποία δεν επιβάλλεται από το ίδιο σε βάρος όλων των υπόλοιπων.

Οι υπόλοιποι ελπίζουν ότι όλο και κάτι μπορεί να κερδίσουν αν το κόμμα Κασιδιάρη αποκλειστεί ενώ εκείνοι δεν έχουν ψηφίσει τον αποκλεισμό του. Άλλωστε όλοι τους, μαζί με τη Χρυσή Αυγή, αποτέλεσαν το μέτωπο του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2015. Είναι όλοι αποδέκτες «αντισυστημικής», «οργισμένης» ψήφου (όπως λέμε την ψήφο κάποιου που προτιμά να νιώθει παρά να σκέφτεται).

Το κόμμα του κατόχου των επιστολών του Ιησού είναι το πρώτο που περιμένει οφέλη. Για έναν ψηφοφόρο του Κασιδιάρη η Ελληνική Λύση μοιάζει η επόμενη λογική επιλογή καθώς είναι το λιγότερο μακρινό στο ιδεολογικό φάσμα.

Το ΜεΡΑ25 πουλάει ένα είδος αντισυστημισμού που εύκολα θα μπορούσε να γοητεύσει τον ελαφρόμυαλο που ψηφίζει Κασιδιάρη από «αντίδραση στο σάπιο σύστημα». Η φράση «Ήρθε η ώρα να ανατινάξουμε το τραπεζικό σύστημα» του ανθρώπου-παγόνι σίγουρα φέρνει χαμόγελο στα χείλη κάθε ψεκασμένου που φαντάζεται ότι ζει σε έναν κόσμο ο οποίος εξουσιάζεται από «τους Ρόθτσιλντ και τους Ροκφέλερ».

Τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ελπίζει σε ένα πιο πονηρό κομμάτι ψηφοφόρων της Χρυσής της Αυγής που θέλουν να τιμωρήσουν τη Νέα τη Δημοκρατία η οποία α) ξεκίνησε τη διαδικασία δίωξης του κόμματος τους β) διευκόλυνε τη διεξαγωγή της δίκη η οποία καθυστερούσε επί ΣΥΡΙΖΑ και γ) έφερε τη νομοθεσία με την οποία αποκλείεται το κόμμα Κασιδιάρη. Αυτοί οι ψηφοφόροι ξέρουν πως καμία άλλη ψήφος δεν θα βλάψει τη ΝΔ όσο η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ. Και στο ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν ότι σε μια μάχη στην οποία η αυτοδυναμία είναι δύσκολη κάθε ψήφος μετράει **.

Με λίγα λόγια, μάλλον κανείς δεν θέλει καταδικασμένους εγκληματίες στη Βουλή αλλά κάποιοι λιγουρεύονται τους ψηφοφόρους τους και (αφήνοντας τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να βγάλουν το φίδι από την τρύπα) κάνουν ό,τι μπορούν για να μην τους κλείσουν την πόρτα. Και μπράβο τους.          

* η ποινικοποίηση ιδεολογιών εκτός από το ότι δεν ταιριάζει στη δημοκρατία έχει και πρακτικά προβλήματα: η ιδεολογία κάποιου όχι μόνο δεν είναι εύκολο να αποδειχθεί αλλά αλλάζει κιόλας. Γι αυτό στα δικαστήρια δικάζονται αυτά που κάποιος κάνει και όχι αυτά που πιστεύει.  

** οι σύντροφοι δεν αποκλείεται και να ελπίζουν στην πρακτική αποτυχία του σχετικού νόμου να κρατήσει μακριά από τις εκλογές το κόμμα του Κασιδιάρη ώστε να μπορέσουν μετά να κατηγορήσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αν αναρωτιέστε αν είναι ικανοί, μάλλον λείπετε πολλά χρόνια από τη χώρα και δεν ενημερώνεστε καθόλου γι’ αυτήν.