Κι όμως, η Κεραμέως τον έκοψε!

Θα πρέπει να διάβασα γύρω στις 300 αναρτήσεις περί του νέου που είπε στον Τσίπρα «Η Κεραμέως με έκοψε», καγχαστικές ή οικτίρμονες για τη στάση των νέων να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, επίσης έγιναν σχετικά βιντεάκια και μιμίδια. Πολύ αστείο. Στο τέλος αυτές οι επαναλήψεις της ίδιας άποψης μοιάζουν πολύ με τροπάριο, ένας ένας να επαναλαμβάνει τα ίδια λόγια που την πρώτη φορά ακούστηκαν ευρηματικά, λες και χρειάζεται να κάνει δήλωση ότι ανήκει στο τάδε στρατόπεδο, μην τον παρεξηγήσουν. Άνθρωποι σοβαροί κατά τεκμήριο μπαίνουν στον κόπο να βεβαιώσουν με δικά τους λόγια, ότι κι αυτοί συντάσσονται. Θα πρέπει να υπάρχουν κι εκείνοι που κρατιούνται, ελπίζω δηλαδή, που λένε –όπως λέγαμε στις εφημερίδες πριν γράψουμε σχόλια και χρονογραφήματα– τα ίδια λεει ο τάδε στην τάδε εφημερίδα, μην επαναλαμβανόμαστε. Όχι, στα κοινωνικά δίκτυα η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως. Ή μήπως είναι μήτηρ πάσης κακίας, όπως η αργία; Σε τι μας μεταμορφώνει η αγωνία να συνταχθούμε σε στρατόπεδα;

Ωστόσο, η Κεραμέως, ως υπουργός Παιδείας, καθιέρωσε τη βάση εισαγωγής στις Σχολές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίες όμως, ουσιαστικά, παίρνουν σπουδαστές μετά από διαγωνισμό. Ίσως είναι πολύ περίπλοκο για να το συλλάβουμε σε έξυπνες, γρήγορες ατάκες. Οι θέσεις στα Πανεπιστήμια είναι περιορισμένες. Δεν φτάνουν για όλους τους κατόχους Απολυτηρίου. Γίνονται, λοιπόν, οι Πανελλήνιες για να διαγωνιστούν οι κάτοχοι Απολυτηρίου και να μπουν όσοι χωράνε. Αυτή είναι η λογική των εξετάσεων.

Κάποια στιγμή, ωστόσο, έπεσε η ιδέα να μπει άλλος ένας περιορισμός στις εισαγωγικές: η βάση του δέκα. Να μην περνάνε παρά όσοι παίρνουν πάνω από τη βάση στα εξεταζόμενα μαθήματα, κι ας έμεναν κενές οι θέσεις. Ήταν μια ιδέα που θύμιζε πολύ αριστεία και υιοθετήθηκε με ενθουσιασμό. Δεν χρειαζόταν μεταρρυθμίσεις, ήταν αυστηρή και μας έχει λείψει η αυστηρότητα στην Εκπαίδευση, με απλό, εύκολο τρόπο. Φαινόταν δίκαιη, ελάχιστοι πήραν το μέρος των «κομμένων» θυμίζοντας ότι οι εξετάσεις είναι διαγωνισμός κι αυτό αρκεί, προειδοποιώντας ότι κάποιες σχολές θα μείνουν άδειες έτσι όπως είναι οργανωμένο το σύστημα.

Πολύ απλά, οι «αριστεροί» κατάργησαν τη βάση του 10, και πολύ απλά οι «δεξιοί» την ξανάφεραν 

Ήταν μια ιδέα που κατάφερε να χωρίσει Πράσινους-Βένετους πολύ χαριτωμένα και πανεπιστημιακά. Δεν χρειαζόταν να λες πολλά για να σε καταλάβουν, έλεγες «βάση του 10» κι αμέσως έκλεινες το μάτι στους δικούς σου. Είναι να μην αποκτήσει τέτοια ιδιότητα κάθε ιδέα, μετά δεν υπάρχει περίπτωση γίνει σοβαρή συζήτηση. Πολύ απλά, οι «αριστεροί» κατάργησαν τη βάση του 10, και πολύ απλά οι «δεξιοί» την ξανάφεραν. (Αλίμονο στους κεντρώους.) Η Κεραμέως δηλαδή. Αν η σχολή προτίμησης του εν λόγω νέου έχει κενές θέσεις εξαιτίας αυτής της ρύθμισης, τότε δικαιούται απολύτως να πει ότι τον έκοψε η Κεραμέως.

Έχουν περάσει λίγα χρόνια αφότου καθιερώθηκε η βάση, και θα έλπιζε κανείς σε μια συζήτηση επί της ουσίας, αν βοήθησε σε κάτι ή αν έβλαψε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι κάποιες σχολές έμειναν χωρίς φοιτητές. Ήταν αυτό πολιτικός σχεδιασμός, ή απλώς προέκυψε; Το είχαν σκεφτεί κι αποφασίσει, ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά; Ήταν στόχος; Δεν έχουμε ιδέα. Τα Πανεπιστήμια έχουν τεράστια προβλήματα, λύθηκε κάποιο από αυτά; Δεν θα το συζητήσουμε αυτό μάλλον. Καταφέρνει η συζήτηση να τεμαχίζεται έτσι που τίποτε να μη συνδυάζεται με κάτι άλλο.

Ακόμα όμως κι αν μείνουμε στο πρώτο επίπεδο, θα ξαναπώ αυτό που έχω γράψει ήδη κάμποσες φορές. Το να προσθέτεις βάση εισαγωγής σε έναν διαγωνισμό που γίνεται για κάλυψη συγκεκριμένων θέσεων, είναι περιττή επίδειξη αυστηρότητας, όταν δεν μπορείς να την καθιερώσεις στις ουσιαστικές σπουδές. Επιπλέον, η βάση εισαγωγής υπάρχει ήδη, εφόσον οι υποψήφιοι έχουν Απολυτήριο. Αλλά αν στο βάθος, μυστικά, και για λόγους που δεν ξέρουμε, έχεις αποφασίσει ότι πρέπει να κλείσεις κάποιες σχολές χωρίς πολλές συγκρούσεις και εξηγήσεις, τότε, βέβαια, είναι θαυμάσιος τρόπος!