Η παράβαση καθήκοντος συμφέρει

Κάποιος ανυποψίαστος πιθανόν να πιστεύει ότι η «παράβαση καθήκοντος» είναι ένα πολύ σημαντικό παράπτωμα για έναν υπουργό. Στο κάτω-κάτω (θα σκεφτόταν ο ανυποψίαστος) τα καθήκοντα ενός υπουργού επηρεάζουν αμέσως ή εμμέσως χιλιάδες ή ακόμα και εκατομμύρια ανθρώπους, οπότε η παράβασή τους θα είναι ένα αδίκημα με ιδιαίτερη απαξία και πολύ αυστηρές ποινές.

Φυσικά τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά στη χώρα του εξυπνότερου/εργατικότερου/πιο ευαίσθητου και πιο βασανισμένου λαού στον κόσμο. Για τον ποινικό μας κώδικα η παράβαση του καθήκοντος ενός υπουργού είναι ένα μάλλον ασήμαντο παράπτωμα, ένα τόσο δα πλημμέλημα, που ουσιαστικά τιμωρείται από ελάχιστα μέχρι καθόλου. 

Αυτό το διαπιστώσαμε μετά τις καταδίκες δύο υπουργών του μπροέδρου Τσίπρα και της Πρώτης Φοράς Αριστεράς για «παράβαση καθήκοντος». Ο πρώτος, ο σύντροφος Παππάς, «τιμωρήθηκε» με δύο χρόνια φυλάκιση με αναστολή (δηλαδή καθόλου) και ο δεύτερος, ο σύντροφος Παπαγγελόπουλος, με χρηματικό πρόστιμο 10.000 ευρώ για δύο παραβάσεις καθήκοντος (δηλαδή του στοίχισε 5.000 η παράβαση).

Ο σύντροφος Παππάς καταδικάστηκε επειδή, ως υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Επικοινωνιών και Ενημέρωσης, προσπάθησε με τον επιχειρηματία Καλογρίτσα να στήσει ένα κανάλι το οποίο θα εξυπηρετούσε τις επικοινωνιακές ανάγκες του κόμματος. Ο σύντροφος Παπαγγελόπουλος καταδικάστηκε επειδή προσπάθησε να επηρεάσει την εισαγγελέα εφετών Ράικου στην υπόθεση των πολιτικών του αντιπάλων που κατηγορήθηκαν για την υπόθεση Νοβάρτις και μετά από μια καταγγελία του εισαγγελέα Αθανασίου για μια υπόθεση που αφορούσε τον πρώην επικεφαλής της τράπεζας Πειραιώς, Σάλλα.

Η ερώτηση, λοιπόν, είναι απλή: Γιατί ένας υπουργός να μην παραβεί το καθήκον του;

Αν έχει αίσθηση καθήκοντος και είναι ένας έντιμος άνθρωπος, προφανώς δεν θα το κάνει, αλλά κάποιος που δεν έχει αυτά τα γνωρίσματα έχει κάθε συμφέρον όχι απλώς να παραβεί το καθήκον του αλλά να το σκίσει σε πολλά μικρά κομματάκια. Τι έχει να φοβηθεί; Αν το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι να δώσεις ένα 5.000 ευρώ, σίγουρα συμφέρει να χρησιμοποιήσεις τη θέση σου προκειμένου να στήνεις δουλειές, να πιέζεις υφισταμένους σου και να κάνεις οτιδήποτε μπορεί να περιλαμβάνεται στον  όρο «παράβαση καθήκοντος». Αν μάλιστα είσαι και μέλος κόμματος το οποίο δεν αντιλαμβάνεται τις καταδίκες από δικαστήρια ως κάτι το όχι και τόσο τιμητικό, ακόμα και η πολιτική σου καριέρα δεν υφίσταται την παραμικρή συνέπεια.

Οι βουλευτές μας, που δεν είναι τίποτα κορόιδα, πολύ σωστά σκέφτηκαν ότι οι μόνοι που μπορεί να κατηγορηθούν και να καταδικαστούν για «παράβαση καθήκοντος» είναι κάποιοι από τους ίδιους. Κι επειδή δεν έχουν καμία διάθεση να βγάλουν τα ματάκια τους με τα ίδια τους τα χεράκια, έκαναν το πολύ σοβαρό αδίκημα της παράβασης του καθήκοντος, μια μικρή ασήμαντη λεπτομέρεια. 

Για να καταλάβετε το μεγαλείο των Ελλήνων νομοθετών να σας πω ότι με πρόστιμο 10.000 ευρώ, δηλαδή το πρόστιμο που καλείται να πληρώσει ο σύντροφος Παπαγγελόπουλος επειδή προσπάθησε να επηρεάσει δικαστικούς σε δυο υποθέσεις, απειλείται ένας οδηγός που δεν πλήρωσε τα τέλη κυκλοφορίας ή μια επιχείρηση που δεν έχει φροντίσει να εξηλεκτρίσει τον στόλο των οχημάτων της. Παραβάσεις που για το ελληνικό κράτος είναι το ίδιο σημαντικές με τις δουλειές που παρατύπως μπορεί να βοηθήσει ένας υπουργός να στηθούν ή με τις πιέσεις που μπορεί να ασκήσει στους υφισταμένους του προκειμένου να κάνει εξυπηρετήσεις στον εαυτό του, σε έναν φίλο επιχειρηματία ή στο κόμμα του. Σκεφτείτε τα κέρδη που μπορεί ένας υπουργός να αποκομίσει από τις πιέσεις και τις δουλειές, μετά σκεφτείτε τις «ποινές» και θα καταλάβετε πόσο συμφέρουσα είναι η παράβαση καθήκοντος. Και μπράβο του.