Οι επόμενες πιθανές τραγωδίες στην Ελλάδα, η βολική αδιαφορία και η απροθυμία της πολιτείας.
Όλοι φαίνεται να συμφωνούν πως το δυστύχημα των Τεμπών ήταν μια τραγωδία που είχε πάρει τον αριθμό προτεραιότητάς της και περίμενε υπομονετικά τη σειρά της στην αίθουσα αναμονής. Μια ακόμα «τραγωδία εν αναμονή» όπως φαίνεται να είναι όλες οι τραγωδίες των τελευταίων ετών. Η φωτιά στο Μάτι; «Τραγωδία εν αναμονή». Το ναυάγιο του Σάμινα; «Τραγωδία εν αναμονή». Το δυστύχημα του 2003 (πάλι στα Τέμπη) με το φορτηγό του οποίου το φορτίο θέρισε ένα πούλμαν με μαθητές; «Τραγωδία εν αναμονή». Τραγωδίες τις οποίες πάντα ακολουθούν η πάνδημη «θλίψη» και «οργή» διάρκειας λίγων ημερών, η διαπίστωση ότι στην Ελλάδα τα πάντα λειτουργούν σε έναν αυτόματο χωρίς αυτοματισμούς και μετά επιστροφή στη συνήθη βολική αδιαφορία, μέχρι την επόμενη τραγωδία που κι εκείνη θα είναι πιο προβλέψιμη κι από χασμουρητό σε προεκλογική ομιλία αλλά θα «συγκλονίσει» και θα «εξοργίσει» (πιθανόν επειδή η οργή που ξεχειλίζει είναι ένας καλός τρόπος να διασκεδάζονται οι συλλογικές ενοχές).
Επειδή η αίθουσα αναμονής τραγωδιών είναι γεμάτη σκέφτηκα να κάνω μια πολύ μικρή λίστα με κάποιες τραγωδίες που είναι από πιθανό ως δεδομένο ότι θα βιώσουμε στο όχι φοβερά μακρινό μέλλον σε μια προσπάθεια να περιορίσω την εν πολλοίς υποκριτική έκπληξη μπροστά στο αναπόφευκτο που θα μπορούσε να αποφευχθεί αν η ελληνική κοινωνία δεν ήταν μια στοίβα ναρκισσιστικών «εγώ» που δεν έχουν ακόμα καταλάβει ότι η συμμόρφωση με τους κανόνες συμφέρει το σύνολο και άρα και τις περισσότερες από τις μονάδες που το αποτελούν. Πρόκειται φυσικά για μια ανοιχτή λίστα στην οποία μπορείτε κι εσείς, από την εμπειρία και τη γνώση σας, να προσθέσετε τις δικές σας «τραγωδίες εν αναμονή».
1. Τραγωδίες από πυρκαγιές, πλημμύρες
Αυτό είναι μάλλον είναι αναμενόμενες από όλους αφού καμία από τις πρόσφατες τραγωδίες δεν έχουν αλλάξει την εθνική αντίληψη για τον δημόσιο χώρο, την αυθαιρεσία, τον έλεγχο και την επιβολή των κανόνων. Ακόμα κι έτσι, οι τραγωδίες αυτές θα μπορούσαν να είναι μικρότερες χάρη στο 112, αλλά είναι βέβαιο πως σε λίγα χρόνια η αδυναμία κατανόησης του τι ακριβώς σημαίνει πρόληψη και η αντίληψη σύμφωνα με την οποία «αφού δεν έχω τρακάρει τόσο καιρό η ζώνη ασφαλείας είναι περιττή» θα κάνει πολλούς συμπολίτες να αγνοούν τις ειδοποιήσεις με δυσάρεστα αποτελέσματα.
2. Τραγωδία με αστικό λεωφορείο
Η απουσία οποιουδήποτε ελέγχου σε οδηγούς που καταφέρνουν να μεταφέρουν δεκάδες συμπολίτες ενώ ταυτοχρόνως μιλούν στο κινητό τους (με τους πιο ικανούς από αυτούς να στρίβουν και το τσιγάρο τους ελέγχοντας το τιμόνι με τους αγκώνες), η γενικά «ΑΕΡΑΑΑΑ» οδική συμπεριφορά και τα τεχνικά προβλήματα (που σίγουρα θα υπάρχουν σε οχήματα των οποίων τα λάστιχα καμιά φορά δείχνουν σε χειρότερη κατάσταση και από φτέρνα ηλικιωμένου) κάνουν πολύ περίεργο ότι αυτή η τραγωδία ακόμα να συμβεί.
Πόσοι ξέρουν πόσο αντέχει το σπίτι στο οποίο κατοικούν, το κτίριο που βρίσκεται το γραφείο τους, το σχολείο που πάνε τα παιδιά τους; Πότε έγινε έλεγχος σε νοσοκομεία, στρατόπεδα, γήπεδα, γέφυρες και λοιπές υποδομές; Τι συμβαίνει με τα κτίρια που η ηλικία τους ξεπερνά τα 60 και 70 χρόνια; Τι συμβαίνει με τα εγκαταλελειμμένα κτίρια με τα οποία είναι γεμάτη η Αθήνα; Ελπίζω να μη μάθουμε με τον άσχημο τρόπο.
4. Τραγωδία σε νυχτερινό κέντρο διασκέδασης ή εμπορικό κατάστημα
Σε μια χώρα που κανένας κανόνας δεν επιβάλλεται πόσες πιθανότητες δίνετε η πυρασφάλεια να είναι απλώς μια ωραία πολυσύλλαβη λέξη; Μπαρ και κλαμπ που γεμίζουν ασφυκτικά χωρίς εξόδους κινδύνου ή καταστήματα γεμάτα πλαστικά σε υπόγεια με διαδρόμους στους οποίους δύο αδύνατοι άνθρωποι σφηνώνουν, δεν είναι δύσκολο να γίνουν τόπος μαρτυρίου.
Έχει ήδη συμβεί και πολύ πιθανό να ξανασυμβεί. Αρκεί να παρατηρήσετε ότι ενώ σε αγώνες ξένων πρωταθλημάτων τα σκαλάκια των κερκίδων ξεχωρίζουν, αφού είναι κενά από κόσμο, οι πολυμήχανοι Έλληνες τα αξιοποιούν και αυτά ως καθίσματα. Και γιατί να μην το κάνουν; Οι κανόνες άλλωστε είναι για τα κορόιδα.
6. Τραγωδία σε ΚΤΕΛ/Σχολικό
Η απροθυμία αυστηρής επιβολής του ΚΟΚ στοιχίζει εκατοντάδες νεκρούς κάθε χρόνο (οι οποίοι ελάχιστους συγκινούν) και κάνει μαθηματικά βέβαιο ότι τέτοιου είδους τραγωδίες (όπως αυτή του 2003 στα Τέμπη) θα ξανασυμβούν επειδή στην Ελλάδα είμαστε αλλεργικοί στον έλεγχο, είτε τον κάνουμε είτε μας τον κάνουν. Είμαστε βλέπετε ελεύθερα πνεύματα.
7. Η αθόρυβη τραγωδία των τζακιών
Κανονικά η λίστα αυτή αφορά μόνο τραγωδίες που σκοτώνουν μια κι έξω ενώ αυτή έχει ήδη αρχίσει να εκτυλίσσεται. Αλλά νομίζω είναι κρίμα να μην πω κάτι για τον χάρο που έχει βγει παγανιά στο λεκανοπέδιο με τη μορφή μικροσωματιδίων τα οποία ανεξέλεγκτα βγαίνουν από τις καμινάδες και καταλήγουν στα πνευμόνια μας με την πολιτεία, ως συνήθως, απρόθυμη να προστατεύσει τη δημόσια υγεία η οποία ποτέ δεν υπήρξε σημαντικότερη της δημόσιας ικανοποίησης πολιτών με νοοτροπία κακομαθημένου δεκάχρονου και απαιτήσεις, εξίσου κακομαθημένου, βασιλιά. Και μπράβο τους.
30°
