Να σταθούμε έμπρακτα δίπλα στους Τούρκους και Σύρους πολίτες

To πρωί της 6ης Φεβρουαρίου 2023 ένα μεγάλο σεισμικό κύμα χτύπησε τη Νοτιο-Ανατολική Τουρκία. O σεισμός στην περιοχή #Pazarcık της #Kahramanmara προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στις γύρω περιοχές #deprem, #Hatay, #Adana, #Osmaniye, #Diyarbakır, #Malatya, #Adıyaman #Şanlıurfa, #Kilis, #Kandilli λόγω της κατάρρευσης πολλών κτιρίων. Υπάρχουν φόβοι για πολλές εκατοντάδες νεκρούς, και χιλιάδες παγιδευμένους στα ερείπια και σοβαρά τραυματισμένους στην Τουρκία.

Μεγάλες ζημιές υπάρχουν και στη Συρία, ιδιαίτερα στο Χαλέπι, όπου έχουν ανακοινωθεί ήδη εκατοντάδες νεκροί και τραυματίες.

Η Κύπρος αλλά και τα ελληνικά νησιά κοντά στα παράλια της Τουρκίας ένιωσαν και αυτά τον σεισμό.

Εκδόθηκε μάλιστα προειδοποίηση για κίνδυνο τσουνάμι.

Σύμφωνα με διάφορα σεισμολογικά κέντρα ο σεισμός ήταν της τάξης των 7,4 έως 7,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Ο Δρ Γεράσιμος Παπαδόπουλος έγραψε στο Twitter ότι «Σφοδρότατος επιφανειακός σεισμός μεγέθους 7,8 στη ΝΑ Τουρκία (Άδανα) κοντά στα σύνορα με τη Συρία (Χαλέπι) είναι κλασική περίπτωση μεγάλου σεισμού με μετακίνηση οριζόντιας ολίσθησης κατά μήκος του μεγάλου ρήγματος της Ανατολικής Ανατολίας (ΕΜSC). Ναι! Αυτός είναι ένας σεισμός που έχει τις γεωφυσικές προϋποθέσεις να διεγείρει άλλους σεισμούς στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου».

Αυτή την ώρα χρειάζεται να σταθούμε έμπρακτα δίπλα στους Τούρκους αλλά και Σύρους πολίτες και να απαλύνουμε τις επιπτώσεις από την τραγωδία. Να είμαστε δίπλα στους ανθρώπους που υποφέρουν. Σε παρόμοιες τραγωδίες είναι αναγκαίο να βάζουμε στην άκρη τις όποιες διαφορές, ακόμα και την αντιπάθεια προς τον αυταρχικό Ερντογάν και τον εξίσου αυταρχικό Άσαντ. Να προστρέξουμε προς βοήθεια διότι η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω από όλα, θρησκεία, πολιτική, γεωπολιτικές διαφορές. Μπορούμε να βοηθήσουμε με ειδικές μονάδες αντιμετώπισης έκτακτων καταστροφών, με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, με προσωρινή φιλοξενία πολλών αστέγων.

Να συνεργαστούμε όπως το 1999. Τότε η διπλή τραγωδία από τους σεισμούς στην Τουρκία (Αύγουστος) και στην Ελλάδα (Σεπτέμβριος) μας έφερε κοντά και για αρκετό καιρό μετά οι ελληνοτουρκικές σχέσεις κυλούσαν σε ήρεμα νερά. Καιρός να θυμηθούμε ότι σχέσεις καλής γειτονίας χτίζονται και όταν ο άλλος έχει την ανάγκη σου και εσύ δείχνεις την αλληλεγγύη σου.

H EMAK αλλά και ο Γεράσιμος Παπαδόπουλος ήταν στην Τουρκία μετά τον σεισμό του 1999 και συνέβαλαν στην παροχή βοήθειας αλλά και στην ανάπτυξη της «διπλωματίας των σεισμών» που οδήγησαν τις δύο χώρες σε ήρεμα νερά για αρκετά χρόνια.

Η Ελλάδα στέλνει τώρα εκ νέου 25 επίλεκτους της ΕΜΑΚ στην Τουρκία. Θα μπορούσαν να παίξουν και το ρόλο των «διπλωματών του σεισμού» για την επαναφορά των ελληνο-τουρκικών σχέσεων σε ηρεμία μέσα από τη μείωση των επιπτώσεων της τραγωδίας. Αν για κάτι πρέπει να είμαστε έτοιμοι είναι να συμβάλλουμε με όλα τα μέσα που διαθέτουμε για τη διάσωση ζωών αλλά και για την προώθηση της ειρήνης και ευημερίας στην περιοχή.

Ίσως είναι και μια ευκαιρία να μιλήσουμε αργότερα, και με ψυχραιμία, για εγκατάλειψη από όλες τις χώρες της περιοχής, των σχεδίων εξόρυξης υδρογονανθράκων που αυξάνουν τους κινδύνους έντασης μεταξύ των χωρών, συνεισφέρουν στην ένταση της κλιματικής κρίσης. Δεν έχει, εξάλλου, εξεταστεί σοβαρά, ο κίνδυνος να προκληθούν σεισμοί από τις εξορύξεις υδρογονανθράκων σε μια έτσι κι αλλιώς σεισμογενή περιοχή, αφού τα πιθανά αποθέματα αερίου βρίσκονται εκεί όπου συγκρούονται οι πλάκες της Αφρικής και της Ευρώπης. Θα ήταν μια ευκαιρία να προτείνει τη μετατροπή του «Φόρουμ Αερίου» (που επικεντρώνει σε ορυκτά καύσιμα) σε «Φόρουμ Πράσινης Μετάβασης στην Περιοχή της Αν. Μεσόγειο» και την προετοιμασία της μετά τα ορυκτά καύσιμα (και την πυρηνική ενέργεια) εποχής. Σε ένα τέτοιο Φόρουμ θα μπορούσε να προσκληθεί να συμμετάσχει και η Τουρκία, όπως προτείνουν η εκλογική συμμαχία «Πράσινο και Μωβ» και τα 7 συμμετέχοντα κόμματα, αφού θα υπήρχε δέσμευση από όλες τις χώρες να εγκαταλείψουν κάθε σχέδιο για νέες εξορύξεις υδρογονανθράκων, όπως εξάλλου προτείνει ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας και όπως προϋποθέτει η δέσμευση να συγκρατήσουμε την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από +1,5 ή έστω 2 βαθμούς Κελσίου.

Αλλά, ίσως, μπορούμε υπό το πρίσμα του καταστροφικού σεισμού να συζητήσουμε, επίσης, με την Τουρκία και για το πάγωμα της κατασκευής των 4 πυρηνικών αντιδραστήρων, που αναμένεται να ολοκληρωθούν σύντομα, στο Akkuyu στον κόλπο της Μερσίνας, λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, μέσα σε μια έντονα σεισμογενή και επικίνδυνη περιοχή, όπως δυστυχώς επιβεβαιώνει η τραγωδία αυτή. Το ερώτημα είναι αμείλικτο: υπήρχε περίπτωση να έχουμε και μια πυρηνική καταστροφή στην περιοχή της Αν. Μεσογείου είτε από τον σεισμό είτε από τσουνάμι, αν λειτουργούσαν τώρα οι αντιδραστήρες στο Αkkuyu;