Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και, εσχάτως, των ψηφοφόρων. Όχι πως δεν το νιώθουμε, αλλά έρχονται και οι ρημάδες οι δημοσκοπήσεις να επιβεβαιώσουν του λόγου το ασφαλές: Η εκτίμηση για τα πολιτικά κόμματα βρίσκεται στο ναδίρ – ή μήπως ακόμα δεν πιάσαμε πάτο; Το κυβερνών κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, με κάτι σαραντάρια και βάλε στις τελευταίες εκλογές βρίσκεται, στην πρόθεση ψήφου, γύρω στο 25%. Η ΝΔ πάει ακόμα χειρότερα, «πιάνοντας» ποσοστά πολύ κάτω του… ΦΠΑ. Οι επαΐοντες μιλούν για πτώση χωρίς προηγούμενο, αφού το ποσοστό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κυμάνθηκε στην τελευταία δημοσκόπηση γύρω στο 15,5% και μάλιστα σε περίοδο συνεδρίου. Και πού πάει ο κόσμος που γυρίζει την πλάτη στα μεγάλα κόμματα; Όχι πάντως στο ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, που έχουν παίξει ρέστα στα λιμάνια και τους ακτιβισμούς με τα ποσοστά καθηλωμένα σε μονοψήφιο ποσοστό. Ούτε στο ΣΥΡΙΖΑ, που θα μοχθήσει σκληρά για να διατηρηθεί στο όριο του 3%, που διασφαλίζει την παρουσία του στη Βουλή. Ακόμα και το ΛΑΟΣ δεν εντυπωσιάζει με τα ποσοστά του, παρά τη διαρροή ψήφων από το αδελφό κόμμα της γαλάζιας πολυκατοικίας.
Και τότε πού πάνε οι περισσότεροι; Ε, λοιπόν, όσοι λένε «αϊ-σιχτίρ» με αυτή την εικόνα πίνουν το ποτάκι τους –πάντα με τσιμπημένη τιμή–, ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για διακοπές –μικρότερης διάρκειας λόγω κρίσης– και κατατάσσονται στην «γκρίζα δημοσκοπική ζώνη» της αδιευκρίνιστης ψήφου.
Στην τελευταία δημοσκόπηση της Kappa Research το ποσοστό αυτό θα έβγαζε…πρόεδρο και σίγουρα βγάζει μάτι: Το 40% των ερωτηθέντων αρνείται να στηρίξει οποιοδήποτε κόμμα. Οι τέσσερις στους δέκα είναι οι… αδιευκρίνιστοι.
Θελήσαμε να κάνουμε μια «ακτινογραφία» αυτού του πρωτοφανούς επίσης για τα μεταπολιτευτικά χρονικά ποσοστού. Είναι ολοφάνερο πως η οργή και ο φόβος –τα δύο αισθήματα που κερδίζουν κατά κράτος στις μετρήσεις– ωθεί τους πολίτες στην κερκίδα, με την πλάτη όμως γυρισμένη στο τερέν. Και πράγματι η έρευνα που κάναμε έδειξε πως από το 40% της αδιευκρίνιστης ψήφου, το 25% (στο σύνολο του εκλογικού σώματος) δεν είναι και τόσο… αδιευκρίνιστο, αφού θα ψηφίσει είτε άκυρο είτε λευκό.
Μόλις το 15% του εκλογικού σώματος δηλώνουν αναποφάσιστοι.
Πού μπορεί να οδηγήσει αυτό; Κανείς δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά. Η κυβέρνηση συναρτά την τύχη της από την έκβαση του μνημονίου – άσχετο αν μερικοί υπουργοί καταριούνται τη μοίρα τους γι’ αυτό. Η ΝΔ ακολουθεί στρατηγική κατά του μνημονίου, αλλά ακόμα οι πολίτες χρεώνουν την κύρια ευθύνη στις κυβερνήσεις του Κώστα Καραμανλή. Αλλά η τακτική της «καμένης γης» και ό,τι ήθελε προκύψει της κ. Παπαρρήγα δεν φέρνει αποτέλεσμα. Ορισμένοι αναλυτές, στους οποίους απευθυνθήκαμε, εκτιμούν ότι αν δεν αλλάξουν δραματικά κάποια δεδομένα που επιβαρύνουν το πολιτικό σύστημα, τότε η αδιευκρίνιστη ψήφος αμέσως μετά τα «μπάνια του λαού» θα εκτιναχθεί στο 60%! Οι συνέπειες; Αδιευκρίνιστες. Μπορεί στις δημοτικές εκλογές να δούμε να εκφράζεται η διαμαρτυρία με τη στήριξη υποψηφίων που δεν πήραν το περιβόητο «χρίσμα». Μπορεί ακόμα και κόμματα που τείνουν να σχηματιστούν από τους κόλπους των παλιών, να εισπράξουν ψήφο διαμαρτυρίας. Μπορεί όμως και να παγιωθεί μια τάση που την έχουμε δει να καταγράφεται από τις περσινές ευρωεκλογές. Να πάμε δηλαδή σε εκλογικές αναμετρήσεις με τα ποσοστά αποχής να μεγαλώνουν, να μεγαλώνουν…
Ένα είναι σίγουρο, ότι η σημερινή «πολιτική τάξη πραγμάτων» εξακολουθεί να μπάζει νερά. Η κρίση, σε συνδυασμό με την παρακμή των κομμάτων, γεννά απαιτήσεις για κάτι νέο. Το σίριαλ «Οι αδιευκρίνιστοι» αρχίζει τη νέα σεζόν, έστω κι αν το σενάριο μόλις άρχισε να γράφεται.
4°
