Επιτρέπεται η κριτική σε πολιτευτές; (Φαίνεται πως όχι)

Με συγκίνηση άκουσα τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να αποδοκιμάζει τη σύλληψη του Πέτρου του Τατσόπουλου αλλά βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να του αποκαλύψω κάτι που ίσως να μην θέλει να μάθει αλλά πρέπει: Το «κυβερνητικός» περιγράφει κάποιον που έχει σχέση με την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση φέρνει νόμους προς ψήφιση στη Βουλή και με ελάχιστες εξαιρέσεις οι νόμοι που φέρνει προς ψήφιση η κυβέρνηση ψηφίζονται. Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση θέλει να αποποινικοποιήσει την έκφραση γνώμης και την κριτική δεν έχει παρά να κάνει αυτό που κάνει μια κυβέρνηση όταν θέλει κάτι: να νομοθετήσει σχετικώς. Το ίδιο μπορεί να κάνει και για τις συλλήψεις ανθρώπων για «αδικήματα» σαν αυτό για το οποίο μηνύθηκε ο Τατσόπουλος.

Τώρα εσείς θα αναρωτηθείτε αν υπάρχει νόμος που να ποινικοποιεί την έκφραση γνώμης και την κριτική κι αν με ρωτούσατε δυο μέρες πριν θα σας έλεγα ότι μάλλον όχι, αλλά όπως φαίνεται, υπάρχει. Διαφορετικά δεν μπορώ να εξηγήσω το πώς είναι δυνατόν κάποιος να συλληφθεί γι’ αυτή την ανάρτηση:

Όσες φορές κι αν τη διάβασα δεν κατάφερα να διακρίνω κάποια συκοφαντία και η μόνη προσβολή που διαπίστωσα είναι η περιγραφή από τον Τατσόπουλο της συνήθους προσβολής της νοημοσύνης στην οποία προβαίνουν οι πολιτευτές που φιλοδοξούν να κερδίσουν την ψήφο του πιο ψεκασμένου κομματιού της κοινωνίας. Πρόκειται για προσβολή η οποία καθόλου δεν ενοχλεί το συγκεκριμένο κομμάτι πράγμα που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι την αξίζει και με το παραπάνω, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά. Κατά τα άλλα, ο παρουσιαστής Καμπούρης όντως κάνει trash TV (οι πιο σπουδαίες στιγμές στην καριέρα του είναι οι καυγάδες του Εθνικού Σταρ με τον Μίστερ Μπούτια), θα είναι υποψήφιος του κατόχου των επιστολών του Ιησού, επιτρέπεται να αμφισβητούμε τα «θαύματα» όπως και τα κίνητρα των πολιτευτών όταν κάνουν επίδειξη της πίστης τους. Επιτρέπεται και να τους κοροϊδεύουμε ακόμα.

Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα μέχρι προχτές. Γιατί τώρα αρχίζω να σκέφτομαι μήπως η αμφισβήτηση των «θαυμάτων» και η κριτική στις δημόσιες τοποθετήσεις πολιτευτών είναι ποινικώς κολάσιμη.

Πράγμα το οποίο δεν είναι καθόλου απίθανο να συμβαίνει και που εξηγεί με το παραπάνω τη σπουδή της συνήθως ράθυμης ΕΛ.ΑΣ. να συλλάβει τον Τατσόπουλο και να βοηθήσει να προβληθεί ο μηνυτής και υποψήφιος βουλευτής του Βελόπουλου από τα πρωινάδικα. Δεν αποκλείεται καθόλου στην ΕΛ.ΑΣ. να θεωρούν την κριτική σε έναν πολιτευτή έγκλημα και μάλιστα πολύ πιο ειδεχθές από άλλα εγκλήματα που δεν συγκινούν και τόσο τους ένστολους, όπως π.χ. μια κακοποίηση ή μια απειλή κατά της ζωής.  

Για να επανέλθω στον κυβερνητικό εκπρόσωπο (η κυβέρνηση φαντάζομαι έχει ακόμα την ευθύνη της λειτουργίας της αστυνομίας), να πω ότι αν η ποινικοποίηση της έκφρασης γνώμης και της κριτικής δεν είναι νομοθετημένη (και αν όντως δεν βρίσκει σύμφωνη την κυβέρνηση) υποθέτω ότι θα υπάρξουν συνέπειες για τον υπερβάλλοντα ζήλο των ένστολων που παράτησαν την αγαπημένη τους συνήθεια, αυτή του αδιάφορου σφυρίγματος, για να συλλάβουν κάποιον επειδή πιστεύει στην επιστήμη και όχι στα «θαύματα» κι επειδή αμφισβήτησε το κίνητρο της επίδειξης πίστης ενός πολιτευτή. 

Δεν ξέρω αν στην υπόθεση μπλέκεται και δικαστικός όποτε δεν λέω τίποτα για το σώμα το οποίο ακόμα έχει στις τάξεις και τους δικαστές που ανέχονται τις εκατοντάδες μηνύσεις του επικεφαλής μιας ΜΚΟ που διώκεται για κακούργημα. Ή την κυρία που καταδίκασε συμπολίτες επειδή αμφισβήτησαν ότι ο Σώρρας έχει 600 δις αλλά δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι δεν έχει (ούτε φυσικά εκείνος μπορούσε να αποδείξει ότι τα έχει, αλλά αυτό δεν είχε σημασία). Έτσι κι αλλιώς είναι γνωστό ότι έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη και ότι είμαι σίγουρος πως όλο και κάποιο φωτεινό μυαλό θα βρεθεί να καταδικάσει τον Τατσόπουλο επειδή δεν θα είναι σε θέση να αποδείξει ότι η θεραπεία του θεοσεβούμενου παρουσιαστή δεν οφείλεται σε θαύμα.

Και τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι καθόλου κακή ιδέα να ισχυριστώ ότι τις νύχτες πετάω σαν τον Σούπερμαν κι αν κάποιος με κοροϊδέψει να τον μηνύσω ξέροντας πως και η ΕΛ.ΑΣ. θα τον συλλάβει και όλο και κάποιος δικαστής θα βρεθεί να τον καταδικάσει (θα παίρνω αναβολές μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος) επειδή θα με δυσαρεστήσει η κριτική του. Ας πρόσεχε κι ας την έκανε σε χώρα που η κριτική είναι ελεύθερη και δεν εξαρτάται από τις ορέξεις (ή τις γνωριμίες) κάποιων ένστολων και κάποιων δικαστικών. Βέβαια εγώ δεν είμαι πολιτευτής αλλά αυτό δεν με κάνει να πάψω να ελπίζω. Και μπράβο μου.