Ο καταραμένος όφις της διαφθοράς και το μήλο του διχασμού
«Από τις προσπάθειες πολιτικής εκμετάλλευσης του Quatargate για κομματικές ανάγκες δεν θα μπορούσε να απουσιάσουν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας…»
Qatargate: Το σκάνδαλο διαφθοράς στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, οι προσπάθειες εκμετάλλευσης, το «ηθικό πλεονέκτημα» και η ανάγκη πλήρους διελεύκανσης.
Το σκάνδαλο της διαφθοράς που ταρακούνησε τις τελευταίες μέρες τους ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία παρά για όσους είχαν κλείσει συνειδητά τα μάτια και τ’ αυτιά τους σε όλα αυτά που ερχόντουσαν στο φως της δημοσιότητας επί 11 συναπτά χρόνια σχετικά με το μουντιάλ του Κατάρ. Οι κατηγορίες για χρηματισμό του Μπλάτερ που καταδικάστηκε αργότερα για διαφθορά και του Πλατινί που «υπέκυψε» στις πιέσεις του Σαρκοζί «ξεχάστηκαν» γρήγορα. Οι πιέσεις εκείνες βέβαια είχαν ανταμειφθεί με αγορές γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών αξίας 15 δις ευρώ αλλά και της Παρί Σεν Ζερμέν από τους εμίρηδες. Η απόφαση για την ανάθεση του παγκοσμίου κυπέλου στο Κατάρ πάρθηκε τελικά με τις 4 ψήφους της UEFA του Μισέλ Πλατινί.
Οι Καταριανοί διοργανωτές του παγκοσμίου κυπέλλου φρόντισαν ωστόσο, με τη βοήθεια των απεριόριστων επικοινωνιακών μέσων που διαθέτουν και την αδρά χρηματοδοτούμενη επιρροή των ανά τον κόσμο λομπιστών τους, να κρύψουν καλά πίσω από τα άστρα του Μέσι και των άλλων «μάγων της μπάλας» τις απάνθρωπες συνθήκες της προετοιμασίας των εγκαταστάσεων και την προκλητική καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που στοίχισαν τη ζωή σε τουλάχιστον 6.500 εργάτες.
Μπορεί η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη να σοκαρίστηκε, ευτυχώς, από την απαράδεκτη ομιλία της Καϊλή για τα «εργασιακά νομοθετικά επιτεύγματα» του Κατάρ αλλά πάντως η επίσημη θέση της ΕΕ που εκφράστηκε και από άλλους, δεν είναι ουσιαστικά και πολύ διαφορετική. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι και οι 27 χώρες - μέλη είχαν ήδη δώσει τη συγκατάθεσή τους, πριν ακόμα ξεσπάσει το σκάνδαλο, για την άρση των περιορισμών για την χορήγηση βίζας στους πολίτες του Κατάρ.
Σε μια τόσο δύσκολη στιγμή για τον θεσμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τον πιο προσιτό στους ευρωπαίους πολίτες, δεν λείπουν και εκείνοι που επιχειρούν να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη από το σκάνδαλο επιρρίπτοντας τις ευθύνες αποκλειστικά σε ιδεολογικά αντίπαλες ευρωομάδες του κοινοβουλίου που έχουν επανειλημμένα αποδείξει τη θεσμική τους προσήλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εκτός από το γεγονός ότι οι αποκαλύψεις συνεχίζονται με καταιγιστικούς ρυθμούς διευρύνοντας τους χώρους των εμπλεκομένων, οι πολιτικοί αυτοί μοιάζει να μην συνειδητοποιούν ότι, μέσω του σκανδάλου, απαξιώνονται συνολικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, ενισχύονται οι ακραίες ευρωσκεπτιστικές απόψεις και αμφισβητείται το κύρος και η ικανότητα της φιλελεύθερης δημοκρατίας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών σε μια εποχή που ο πόλεμος και η ενεργειακή κρίση δοκιμάζουν τις αντοχές της.
Από τις προσπάθειες πολιτικής εκμετάλλευσης του Quatargate για κομματικές ανάγκες δεν θα μπορούσε να απουσιάσουν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας, ειδικά σε μια τόσο πολωμένη προεκλογική περίοδο που έχει ανεπίσημα ξεκινήσει. Η πολιτική αντιπαράθεση επικεντρώνεται στην προσπάθεια αλληλοεπίρριψης των ευθυνών για τα σκάνδαλα και εκτόξευσης αλληλοκατηγοριών για τις παρακολουθήσεις.
Κάποιοι δεν διστάζουν να ανασύρουν, μετά από καιρό, και το «ηθικό τους πλεονέκτημα» κρυμμένο κάτω από το χαλί της Novartis ή καταχωνιασμένο μέσα στα κελιά του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. Επικίνδυνα επικοινωνιακά παιχνίδια που ενισχύουν τις τάσεις αποχής, διευρύνουν τον χώρο των αναποφάσιστων και, το χειρότερο, μπορεί να οδηγήσουν κάποιους στην κάλπη των εντός και εκτός Βουλής ακροδεξιών με νέες τραγικές συνέπειες για τη χώρα.
Το ίδιο κοντόφθαλμη είναι και η επιδίωξη εσωκομματικών παρεμβάσεων με αφορμή το σκάνδαλο της Ευρωβουλής. Ιδιαίτερα αν οι παρεμβάσεις αυτές γίνονται με την ενοχοποίηση πολιτικών απόψεων και χαρακτηρισμούς που παραπέμπουν σε άλλους χώρους και άλλες εποχές. Τα κόμματα που θέλουν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα επιχειρούν να συνθέσουν διαφορετικές απόψεις με βάση τις αρχές τους και γνώμονα το συμφέρον της χώρας.
Η πλήρης διαλεύκανση του σκανδάλου του χρηματισμού ευρωβουλευτών και κορυφαίων στελεχών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο καταλογισμός ποινικών και πολιτικών ευθυνών στους υπαίτιους καθώς και η παραδειγματική τιμωρία τους είναι επείγουσα προτεραιότητα. Χωρίς την ανάκτηση της εμπιστοσύνης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς καμιά ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν μπορεί να προχωρήσει. Το όραμα θα μείνει θαμμένο σε μερικά οικοδομικά τετράγωνα στο κέντρο των Βρυξελλών εκεί που θα κατοικοεδρεύουν κάποιοι γραφειοκράτες την ώρα που οι αετονύχιδες θα συνεχίσουν να τριγυρνάνε στις επιτροπές σέρνοντας πίσω τους τροχήλατα βαλιτσάκια…
Διαβάστε όλες τις τελευταίες εξελίξεις για το Qatargate
13°
