Μήπως ο Δούρειος Ίππος της ΝΔ είναι ο σύντροφος Ανδρουλάκης;

Στην αρχή, όταν άκουσα τον σύντροφο Ανδρουλάκη να αποκαλεί τη συντρόφισσα Καϊλή, μετά τη σύλληψη της, «Δούρειο Ίππο της ΝΔ» αναρωτήθηκα (όπως, είμαι βέβαιος, και πολλοί άλλοι) τι σόι αρχηγός είναι αυτός που θέλει να πιστέψουμε ότι καταλάβαινε ότι η συντρόφισσα Καϊλή είναι Δούρειος Ίππος της ΝΔ αλλά την άφηνε να εξυπηρετεί τους δόλιους σκοπούς της και δεν την διέγραφε παρότι είχε αφορμές.

Μετά όμως, μια ιδέα μου καρφώθηκε στο μυαλό. Μια ιδέα που μπορεί να μου φάνηκε παλαβή αλλά θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας: Κι αν ο ηγέτης του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος θέλει απλώς να δημιουργήσει έναν αντιπερισπασμό προκειμένου κανείς να μη σκεφτεί ότι ο ίδιος είναι ο πραγματικός Δούρειος Ίππος της ΝΔ;

Ξέρω ότι και σε σας φαίνεται παλαβό αλλά σκεφτείτε το εξής: τι θα έκανε ένας Δούρειος Ίππος της ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ; Θα φρόντιζε να φύγουν ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ για τη ΝΔ και θα απέτρεπε το αντίστροφο. Πού αναπόφευκτα οδηγεί η πολιτική του συντρόφου Ανδρουλάκη; Στο να φύγουν ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ για τη ΝΔ χωρίς να συμβεί το αντίστροφο.

Εξηγώ: Η Νέα η Δημοκρατία βρίσκεται στην κυβέρνηση γιατί πολλοί συμπολίτες που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι και ποτέ δεν είχαν ψηφίσει Νέα Δημοκρατία στο παρελθόν, την ψήφισαν χάρη στον Μητσοτάκη και τον τρόμο επανάληψης της Πρώτης Φοράς Αριστεράς. Ταυτοχρόνως σε όλες τις δημοσκοπήσεις είναι φανερό ότι οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ βλέπουν με πολύ καλύτερο μάτι τη Νέα τη Δημοκρατία παρά τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η, απροκάλυπτη πλέον, επιθετικότητα του συντρόφου Ανδρουλάκη προς τη ΝΔ, η εκδήλωση της επιθυμίας του για «αλλαγή που θα στείλει τη ΝΔ στην αντιπολίτευση», αναπόφευκτα (και με δεδομένο ότι δεν γίνεται και ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να γίνουν αντιπολίτευση) προδιαθέτει για συμπόρευση ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ.

Το ενδεχόμενο μιας τέτοιας συμπόρευσης όμως θα έχει τα εξής δύο αποτελέσματα: α) θα κρατήσει στη Νέα τη Δημοκρατία τους κεντρώους που ξέρουν πόσο καταστροφική μπορεί να είναι η Δεύτερη Φορά Αριστερά (και οι οποίοι διαφορετικά μπορεί να ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ ως το κεντρώο αντίβαρο σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ), και β) θα διώξει από το ΠΑΣΟΚ προς τη ΝΔ όλους εκείνους που προτιμούν μια κυβέρνηση Μητσοτάκη από μια κυβέρνηση Τσίπρα και οι οποίοι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, είναι αρκετοί.

Ταυτοχρόνως οι πιθανότητες το ΠΑΣΟΚ να αναπληρώσει τις απώλειες απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ελάχιστες καθώς η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει ότι ο ψηφοφόρος έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα της λογικής και της μετριοπάθειας (που υποτίθεται ότι εκφράζει το κέντρο) και μάλλον δεν γυρίζει πίσω. Αλλά ακόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ πάρει από τον ΣΥΡΙΖΑ όσους χάσει προς τη ΝΔ, πώς θα κάνει κυβέρνηση αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει ψήφους ενώ η ΝΔ όχι, απλώς παραμένει συσπειρωμένη αλλά κερδίζει κιόλας;

Με λίγα λόγια η πολιτική του συντρόφου Ανδρουλάκη βοηθά στη συσπείρωση και την ενδυνάμωση της Νέας της Δημοκρατίας και θα οδηγήσει σε αναπόφευκτη αποσυσπείρωση του ΠΑΣΟΚ. Κι ακόμα και στην (απίθανη) περίπτωση να καλυφθούν οι απώλειες που θα έχει το κόμμα του από τα αριστερά, αυτό δεν θα έχει τόση σημασία καθώς θα έχει περιοριστεί η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, αφού για να συμβεί αυτό απαιτείται άνοδος του αθροίσματος των ποσοστών των δύο κομματων.

Με ακόμα πιο λίγα λόγια, ενώ η συντρόφισσα Καϊλή έδειχνε απλώς να συμφωνεί με κάποιες κυβερνητικές επιλογές, ο σύντροφος Ανρδρουλάκης ακολουθεί μια πολιτική που είναι ιδανική για τις εκλογικές ανάγκες της Νέας Δημοκρατίας. Δεν βλέπω γιατί να μην είναι αυτός ο Δούρειος Ιππός του κυβερνητικού κόμματος. Φυσικά υπάρχει και το ενδεχόμενο ο ηγέτης του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος, απλώς να μην καταλαβαίνει τι κάνει, αλλά αυτό δεν του αφαιρεί τον τίτλο του Δούρειου Ίπππου. Απλώς τον κάνει Δούρειο Ίππο κατά λάθος. Και μπραβο του.