Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ο Νίκος Ανδρουλάκης, αντί να απολογείται για τα κατορθώματα του μεγαλοστελέχους του ΠΑΣΟΚ, επιτίθεται σε άλλα κόμματα
Η Εύα Καϊλή, το Qatargate, η διαγραφή της από το ΠΑΣΟΚ και η επίθεση του Νίκου Ανδρουλάκη σε άλλα κόμματα
Επειδή ξέρω πόσο κακοήθεις είστε κάποιοι, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω διευκρινίζοντας ότι όταν λέω ότι «η Καϊλή είναι ΠΑΣΟΚ» φυσικά και δεν εννοώ ότι η σύλληψή της επιβεβαιώνει την πίστη της στα διαχρονικά ιδανικά του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος και ότι ως εκ τούτου η διαγραφή της, ακριβώς τη στιγμή της απόδειξης του πόσο ΠΑΣΟΚ είναι, είναι απολύτως άδικη. Δεν θα μου το επέτρεπε άλλωστε η ιστορία του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος του οποίου οι αγώνες δεν θα πρέπει να αμαυρώνονται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει άλλο κόμμα με τέτοιο ρεκόρ υποθέσεων διαφθοράς (πράγμα που δεν αποκλείεται να οφείλεται στην απέχθεια των Ελλήνων σοσιαλιστών για τα καπιταλιστικά τεχνάσματα τα οποία θα τους βοηθούσαν να κρυφτούν).
Όταν λέω ότι η Καϊλή είναι ΠΑΣΟΚ εννοώ αυτό ακριβώς. Ότι η συντρόφισσα είναι από το 1992 μέλος του ΠΑΣΟΚ (της νεολαίας τότε), βουλευτής του από το 2007 μέχρι το 2012 και τα τελευταία 8 χρόνια ευρωβουλευτής του κινήματος. Δηλαδή είναι αυτό που κανείς μπορεί να πει «μεγαλοστέλεχος» (προφανώς ανάλογο με το μέγεθος του κόμματος είναι και το μέγεθος των μεγαλοστελεχών του).
Κι αυτό το λέω γιατί μετά την αύξηση των τιμών της ενέργειας και τον πληθωρισμό βλέπω ότι οι σύντροφοι πασόκοι είναι έτοιμοι να χρεώσουν στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ακόμα και την συντρόφισσά τους. Ο ίδιος ο σύντροφος Ανδρουλάκης, αντί να απολογηθεί για τα κατορθώματα του μεγαλοστελέχους του κόμματός του, μίλησε για «παιχνίδια δούρειου ίππου με τη Νέα Δημοκρατία» και είμαι σίγουρος πως αν κάποιος τον πίεζε λιγουλάκι θα μιλούσε και για τις διαχρονικές ευθύνες της επαράτου δεξιάς και της «αποστασίας» στην υπόθεση Καϊλή.
Βέβαια τίποτα από αυτά δεν πρέπει να μας παραξενεύει, ιδιαιτέρως αν σκεφτούμε ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έσπευσε, σαν έφηβος που τον χώρισαν, να σβήσει από τον λογαριασμό του στο τουίτερ τα θερμά συγχαρητήρια που είχε δώσει στον «δούρειο ίππο της ΝΔ» για την επιτυχία της να εκλεγεί αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ή αν σκεφτούμε ότι τη διέγραψε πριν καλά καλά γίνει γνωστή η υπόθεση (τουλάχιστον σε εμάς που παρακολουθούμε τα πράγματα από μια κάποια απόσταση). Ή ότι δεν υπενθύμισε ότι, σε κάθε περίπτωση, η παρακολούθηση μελών του ευρωκοινοβουλίου από τις αρχές είναι απαράδεκτη και επικίνδυνη για τη δημοκρατία.
Δυστυχώς όμως για τον σύντροφο Ανδρουλάκη, όλοι ξέρουμε ότι η συντρόφισσα Καϊλή είναι ΠΑΣΟΚ. Και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ο σύντροφος πρόεδρος αντί να απολογείται για τα κατορθώματα του μεγαλοστελέχους του ΠΑΣΟΚ, επιτίθεται σε άλλα κόμματα. Ιδιαιτέρως από τη στιγμή που αυτός και η συντρόφισσα Καϊλή ήταν το ντουέτο των ευρωβουλευτών του ΚΙΝΑΛ από το 2014 και μετά. Οι δύο μοναδικοί ευρωβουλευτές του κόμματος στις Βρυξέλες. Δεν ισχυρίζομαι ότι στα 8 αυτά χρόνια θα έπρεπε σώνει και καλά να υποψιαστεί κάτι για το έτερον ευρωβουλετικό του ήμισυ, δεν απαιτώ να απολογηθεί για τη δυνατότητα αντίληψης που έχει, αλλά νομίζω ότι πάει πολύ ακόμα και το μπουζούριασμα μιας συντρόφισσας (και μάλιστα αυτής με την οποία είναι στην ευρωβουλή 8 χρόνια τώρα) να το χρησιμοποιεί ως ευκαιρία να κουνήσει το δάχτυλο σε άλλους. Και μπράβο του.
Υ.Γ. Για τη διαδικασία σύλληψης της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ περιμένω με αγωνία και τα σχόλια των συμπολιτών που εδώ και 2-3 μήνες επιχειρηματολογούν για το πόσο αναγκαίο είναι να καταστεί πρακτικά αδύνατη η παρακολούθηση πολιτικών από τις αρχές γιατί βάζει σε κίνδυνο τη δημοκρατία και «θα μας οδηγήσει στο 1984 του Όργουελ».
20°
