Την τελευταία εβδομάδα (25-31/8) φιλοξενήθηκε στη Μυτιλήνη το No border camping. Ακτιβιστές και υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των μεταναστών από Ελλάδα, Γερμανία, Ρωσία, Ιταλία και Γαλλία συγκεντρώθηκαν στη Μυτιλήνη και επιδόθηκαν σε κάθε είδους εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με σκοπό να ενημερώσουν την κοινή γνώμη για τα πρόβλημα των μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα και ειδικά στο κέντρο κράτησης της Μυτιλήνης, στην Παγανή. Ύστερα από επίμονες προσπάθειες, κατόρθωσαν αυτό που θα έπρεπε η πολιτεία από την πρώτη στιγμή να πράξει: την απελευθέρωση 500 περίπου κρατουμένων από την Παγανή.
Συγκεκριμένα, το Σάββατο 29 Αυγούστου, η ομάδα των δικηγόρων του No border (μεταξύ άλλων συμμετείχαν οι Κούρτοβικ, Στραχίνη, Τζεφεράκου) με αφορμή την εξέγερση των κρατουμένων στην Παγανή κατάφεραν να αποσπάσουν από την αστυνομία και τον νομάρχη την εντολή της άμεσης απελευθέρωσης των γυναικόπαιδων και των συζύγων τους, 150 ασυνόδευτων ανηλίκων αλλά και κρατουμένων που έπρεπε να είχαν αποφυλακιστεί από την προηγούμενη εβδομάδα. Καθώς η διαδικασία της απελευθέρωσης λάμβανε χώρα στην Παγανή, στο λιμάνι της Μυτιλήνης περίπου 40 ακτιβιστές-κωπηλάτες με φουσκωτές βάρκες έπεφταν στη θάλασσα με σκοπό να διαμαρτυρηθούν για τη Frontex: “Frontex Kills” έγραφε το πανό που κατάφεραν να σηκώσουν μέσα στη θάλασσα – διόλου εύκολο! Ταυτοχρόνως διαδηλωτές στο λιμάνι υποστήριζαν τους εν πλω ακτιβιστές με πορεία στην πόλη.Η μέρα έληξε με τη μεταφορά των κρατουμένων στο ΠΙΚΠΑ Νεάπολης της Μυτιλήνης, ως προσωρινό κατάλυμα, αλλά και με συγκρούσεις με τα ΜΑΤ. «Εξάρχεια η Προκυμαία» έγραφε το πρωτοσέλιδο τοπικής εφημερίδας. Ως εδώ καλά.
Τα προβλήματα όμως ξεκινούν από αυτό ακριβώς το σημείο διότι προφανώς κανένας ακτιβιστής, όσο οργανωμένος κι αν είναι, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την Πολιτεία. Το μόνο χαρτί που έλαβαν οι «απελευθερωμένοι κρατούμενοι» ήταν το έγγραφο της διοικητικής απέλασης εντός 30 ημερών (μη εκτελεστέο) καθώς και ένα εισιτήριο για το καράβι με προορισμό τον Πειραιά και άρα την Αθήνα. Ενώ για τους ασυνόδευτους ανήλικους (γύρω στους 100) υπάρχει η υπόσχεση του Υπουργείου Υγείας για τη μεταφορά τους σε ειδικές εγκαταστάσεις υποδοχής, για τους λοιπούς δεν προβλέπεται να υπάρξει απολύτως καμία μέριμνα. Ούτε βέβαια και για τους επόμενους που ήδη έχουν αρχίσει να καταφτάνουν στο νησί και να φυλακίζονται ομοίως στην Παγανή.
Oι 500 απελευθερωμένοι κρατούμενοι –οικογένειες, γυναίκες με μωρά παιδιά και ηλικιωμένοι– καταδικάζονται σε ακόμη χειρότερες συνθήκες από αυτές που βίωσαν στην Παγανή χωρίς στέγη, φαγητό και ιατρική περίθαλψη. Η επιστροφή στη χώρα τους δεν είναι εφικτή και οι δρόμοι προς την Ευρώπη είναι κλειστοί. Επομένως άλλοι 500 άνθρωποι ωθούνται στη μαύρη αγορά και στην παραβατικότητα. Στην πραγματικότητα η ανθρωπιστική κρίση της Παγανής μεταφέρεται για ακόμη μια φορά στο κέντρο της Αθήνας και η ευθύνη της διαχείρισής της μετακυλίεται από τους αρμόδιους φορείς στους απλούς κατοίκους της πόλης.
Ο φαύλος κύκλος διαιωνίζεται και καινούργιοι πληθυσμοί έρχονται να πάρουν τη θέση των παλιών στις πλατείες και τα πάρκα της πόλης. Οι δε διαβόητες επιχειρήσεις «σκούπα» έρχονται πάντα εκ των υστέρων για να καταστείλουν το πρόβλημα χωρίς να δίνουν βιώσιμες λύσεις ούτε στα προβλήματα των αλλοδαπών ούτε στα προβλήματα των κατοίκων της πόλης. Η μετακύλιση του προβλήματος από το νησί στην πρωτεύουσα και από τη μία πλατεία στην άλλη συνιστά μεταναστευτική πολιτική; Όχι βέβαια.
10°
