Πώς ο καλός πολίτης γίνεται «ρουφιάνος» και «χαφιές»

Ας υποθέσουμε ότι είστε στο μετρό, κάποιος βουτάει το πορτοφόλι σας και ένας συνεπιβάτης τον βλέπει και σας τον δείχνει ή ειδοποιεί έναν αστυνομικό που βρίσκεται εκεί. Δεν φαντάζομαι ότι εσείς ή οποιοσδήποτε άλλος, πλην του πορτοφολά, θα μπορούσε να πει τον καλο συνεπιβάτη «ρουφιάνο». Ας υποθέσουμε ότι μια συμμορία διαρρηκτών μπαίνει στο σπίτι σας για να σηκώσει ό,τι μπορεί να σηκωθεί. Ο γείτονας που έτυχε να τους ακούσει και παίρνει τηλέφωνο στην αστυνομία δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί «χαφιές» από κάποιον που δεν είναι μέλος της συμμορίας. Ας υποθέσουμε τώρα ότι μια γυναίκα πέφτει θύμα ξυλοδαρμού. Μπορεί κάποιος να την πει «ρουφιάνα» ή «χαφιέ» αν καταγγείλει τον δράστη στις αρχές;

Στην πραγματικότητα και για όσους έχουν ξεπεράσει την εφηβία και δεν υποφέρουν από τα πνευματικά της σπυράκια (πολύ χειρότερα απ’ αυτά του προσώπου), ο συνεπιβάτης και ο γείτονας των παραδειγμάτων είναι καλοί συμπολίτες και η γυναίκα κάνει ό,τι πρέπει να κάνει κάθε πολίτης που θέλει να αμυνθεί απέναντι στο έγκλημα: το καταγγέλει ελπίζοντας οι αρχές να κάνουν τη δουλειά τους. Είναι λοιπόν δύσκολο να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να χαρακτηρίζονται, από ενήλικες, «ρουφιάνοι» ή «χαφιέδες» οι πολίτες που κατέβασαν και χρησιμοποιούν το αpp appodixi προκειμένου να ανακαλύψουν ποια καταστήματα κόβουν αποδείξεις από μηχανές που δεν είναι δηλωμένες (κοινώς δεν κόβουν τίποτα) και να καταγγείλουν τους φοροφυγάδες και τους φοροκλέφτες επιχειρηματίες. Εκτός φυσικά αν αυτοί που κατηγορούν τους πολίτες είναι οι φοροφυγάδες και οι φοροκλέφτες. Αυτούς τους καταλαβαίνω.  

Το πώς μας κλέβει όλους ένας φοροφυγάς είναι νομίζω κατανοητό. Φυσικά ο τρόπος που διαχειρίζεται τα χρήματα των φορολογούμενων το κράτος κάνει και τίμιους κατά τα άλλα ανθρώπους να σκέφτονται τη φοροδιαφυγή αλλά αυτό δεν την κάνει λιγότερο βλαπτική για το σύνολο. Όμως, το να κόβεις πλαστές αποδείξεις είναι κάτι ακόμα χειρότερο: Είναι εν ψυχρώ κλοπή του πελάτη.   

Βλέπετε, αυτός που κόβει πλαστή απόδειξη εκτός από την τιμή του προϊόντος  χρεώνει στον πελάτη και τον ΦΠΑ. Τον οποίο, αφού η απόδειξή του είναι απλώς ένα κομμάτι χαρτί που δεν σημαίνει τίποτα, τον τσεπώνει κλέβοντας στην ουσία τον πελάτη που τον πλήρωσε. Σπάω το κεφάλι μου αλλά δεν μπορώ να καταλάβω σε ποιον κόσμο, εκτός από τον υπόκοσμο, το θύμα είναι «ρουφιάνος» ή «χαφιές» όταν καταγγέλει μια κλοπή που γίνεται σε βάρος του.

Πώς γίνεται λοιπόν εκτός από τους λογικά διαμαρτυρόμενους κλέφτες να ενοχλούνται και άλλοι από την appodixi; Πώς γίνεται να αποκαλούνται «ρουφιάνοι» και «χαφιέδες» οι καλοί πολίτες που καταγγέλουν αυτούς που τους (και μας) κλέβουν; Ποιος αντιλαμβάνεται την κοινωνική υπευθυνότητα, την έννοια για το σύνολο, ως ελάττωμα; Πώς γίνεται κάποιος να εμφανίζεται ως προστάτης της κοινωνίας υπερασπιζόμενος παραβατικές και εγκληματικές συμπεριφορές;  

Αν θυμηθούμε το πώς κάποιοι υπερασπίστηκαν και υπερασπίζονται κάθε αντικοινωνική εγκληματική συμπεριφορά, από την αντιεμβολιαστική παράνοια μέχρι την τρομοκρατία, η απάντηση είναι: πολύ εύκολα. Οι πολιτικές δυνάμεις στα αριστερά και τα ακροδεξιά που, είτε ενστικτωδώς είτε συνειδητά, ποντάρουν στην καταστροφή προπαγανδίζουν με συνέπεια εναντίον οποιουδήποτε μέτρου που όχι μόνο θα κάνει καλυτερη την κοινωνία, αλλά θα κάνει και τους πολίτες περισσότερο υπεύθυνους. Ξέρουν ότι όσο πιο υπεύθυνοι είναι οι πολίτες τόσο περισσότερο θα απομακρύνονται από τις αντισυστημικές μπούρδες που αριστερά και ακροδεξιά παρουσιάζουν ως «πολιτικές θέσεις». Οπότε επιτίθενται με όρους του πρηγούμενου αιώνα στους πολίτες που δίνουν το καλό παράδειγμα και χαλάνε την εγκληματική τους πιάτσα. Και μπράβο τους.

ΥΓ – Κατεβάστε το appodixi στο κινητό και σκανάρατε κάθε απόδειξη που σας κόβουν. Αν όχι για το καλό της κοινωνίας, τουλάχιστον για να μην σας πιάνουν κορόιδα και σας κλέβουν χρεώνοντάς σας ΦΠΑ που ποτέ δεν θα αποδώσουν.