Πολιτικη & Οικονομια

Όταν δεν θα φοβόμαστε τον Σεπτέμβριο

Ας σκεφτούμε πώς θα φέρουμε το καλοκαίρι στην κάθε μέρα, στην κάθε πόλη, στην κάθε γειτονιά, στην κάθε δημόσια και ιδιωτική υπηρεσία

img_5030_1.jpg
Νίκος Νυφούδης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Προετοιμασίες για την 86η ΔΕΘ
© ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ/ΒΕΡΒΕΡΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Τα εγκαίνια της 86ης ΔΕΘ και τα στοιχήματα του μέλλοντος για την Ελλάδα.

Είναι ακόμα καλοκαίρι σε έναν υπέροχο τόπο. Η χώρα δέχτηκε τους τελευταίους μήνες περισσότερους τουρίστες από οποιαδήποτε άλλη χρονιά. Τα εμβόλια κατά του covid-19 έχουν σώσει την ελευθερία μας. Η πόλη μας υποδέχεται χιλιάδες επισκέπτες στην ετήσια γιορτή της. Και όμως η σκέψη μας δεν μπορεί να ησυχάσει. Γιατί στην Ελλάδα του 2022, ο κίνδυνος μιας πυρκαγιάς που θα κάψει –όχι ξαφνικά, αλλά ακόμα και μέρες μετά την εκδήλωσή της– τη φύση, τα ζώα, το σπίτι σου δεν είναι αμελητέος. Γιατί στην Ελλάδα των 20 εκατομμυρίων αφίξεων τουριστών, το κόστος ενός ολιγοήμερου ταξιδιού τετραμελούς οικογένειας από τη Θεσσαλονίκη στις Κυκλάδες ξεπερνά τον μέσο μηνιαίο μισθό. Γιατί στην Ελλάδα των καλοκουρδισμένων εμβολιαστικών κέντρων, τα θύματα από τον covid-19 συνεχίζουν να αυξάνονται και κάθε ασθενής στα δημόσια νοσοκομεία συνεχίζει να χρειάζεται τον συνοδό του τα βράδια. Και γιατί στην Θεσσαλονίκη της ΔΕΘ, δεν μπορείς ούτε καν να διαβείς το ίδιο το κέντρο της πόλης με τα πόδια, πολύ περισσότερο να βρεις θέση για το αυτοκίνητό σου.

Είναι εύκολο να βλέπεις τον κόσμο γύρω σου ρόδινο. Είναι εύκολο να ετοιμάζεις φιέστες, διαγγέλματα, σποτάκια και διακηρύξεις για «μια νέα αρχή», «μια νέα δομή», «μια νέα δράση». Δεν είναι όμως ποτέ χρήσιμο. Όσοι από εμάς βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο δεν είμαστε επαγγελματίες της γκρίνιας. Ούτε ονειρευόμαστε να γίνουμε χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Το να κοιτάζεις έξω από την αυλή σου και χωρίς τα παραμορφωτικά γυαλιά της δικής σου πραγματικότητας ή των δικών σου ιδεοληψιών και στερεοτύπων είναι το μεγάλο ζητούμενο για όσους αναλαμβάνουν έναν ρόλο διαχειριστή στη δημόσια ζωή. Υπουργού, βουλευτή, δημάρχου, διοικητή νοσοκομείου, διευθυντή σχολείου, απλού υπαλλήλου. Και τέτοιοι είναι οι άνθρωποι που λείπουν από τον δημόσιο βίο της χώρας μας. Άνθρωποι με μετριοπάθεια και ορθολογισμό. Άνθρωποι αθόρυβοι και συνθετικοί. Άνθρωποι που θα λένε το «ναι», όμως θα βλέπουν και το «αλλά».

Η Ελλάδα κινδυνεύει να μείνει μόνο με τα υπερπολυτελή θέρετρα για τους ελάχιστους στις λίγες κατάφυτες και παρθένες γωνιές. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας κινδυνεύει να μείνει μόνο με τα ψηφιοποιημένα πιστοποιητικά εμβολιασμού και τις άυλες συνταγογραφήσεις. Η Θεσσαλονίκη κινδυνεύει να μείνει μόνο με τα ταλαιπωρημένα περίπτερα της ΔΕΘ και τα κυβικά κουβούκλια των ανελκυστήρων του υπό κατασκευή μετρό. Και τότε δε θα μας είναι αρκετό το αθάνατο ελληνικό καλοκαίρι. Πολύ περισσότερο όσο αυτό θα γίνεται πιο καυτό, πιο ξηρό και πιο αναπάντεχο.

Ας σκεφτούμε πώς θα φέρουμε το καλοκαίρι στην κάθε μέρα, στην κάθε πόλη, στην κάθε γειτονιά, στην κάθε δημόσια και ιδιωτική υπηρεσία. Και τότε δεν θα περιμένουμε ούτε τους ανασχηματισμούς, ούτε τις δημοσκοπήσεις, ούτε τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Και τότε πια δεν θα φοβόμαστε κανέναν Σεπτέμβρη.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.