Ονοματοδοσία «Αίθουσας Αναστάσιος Πεπονής» του ΑΣΕΠ από τον Πρόεδρο της Βουλής

Το όνομα του πρώην Υπουργού Αναστασίου Πεπονή δόθηκε σήμερα στην Αίθουσα Συνεδριάσεων της Ολομέλειας του ΑΣΕΠ, σε αναγνώριση του μεταρρυθμιστικού έργου του αείμνηστου πολιτικού και ιδρυτή του. Η κίνηση αυτή αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής στον άνθρωπο που εμπνεύστηκε και δημιούργησε το ΑΣΕΠ, το οποίο επιτελεί, ως συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη αρχή, το έργο του στον κρίσιμο τομέα προσλήψεων στη δημόσια διοίκηση, με γνώμονα την τήρηση των αρχών της διαφάνειας, της αξιοκρατίας και της αντικειμενικότητας επί είκοσι οκτώ (28) συνεχή έτη.

Ο Πρόεδρος της Βουλής, κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, ο οποίος τέλεσε και τα αποκαλυπτήρια της τιμητικής πινακίδας «Αίθουσα Αναστάσιος Πεπονής», χαρακτήρισε στην ομιλία του την ίδρυση του Ανώτατου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού με το νόμο 2190 του 1994 ως μία πραγματική μεταρρύθμιση, η οποία φέρεται ισοπαλώς στο πάνθεο των μεταρρυθμίσεων που άλλαξαν την εικόνα της Ελλάδος. Για τον λόγο αυτόν, τόνισε, το έργο του Πεπονή επέζησε της δικής του βιολογικής παρουσίας.

Ο Πρόεδρος της Βουλής αναφέρθηκε επίσης στις διορατικές πρωτοβουλίες του Πεπονή στον ενεργειακό τομέα και συμπλήρωσε: «Δεν ήταν τυχαίος ο Πεπονής. Κι όταν ερωτήθηκε ποιο ήταν το μεγαλύτερο έργο του, πολύ σεμνά, δεν είπε τον νόμο 2190, είπε τα ενεργειακά. Είναι αυτός που έφερε πρώτος φυσικό αέριο από την Αφρική στην Ελλάδα. Είπε τα ενεργειακά, και τον νόμο 2190 τον απέδωσε στο πρόγραμμα του κόμματός του παραβλέποντας ότι τα προγράμματα δεν είναι απαραίτητο ότι υλοποιούνται κι ότι ήταν εκείνος που το υλοποίησε». Ο κ. Τασούλας σημείωσε ότι «τιμούμε τον Αναστάσιο Πεπονή γιατί ουσιαστικά χάραξε δρόμους και επέβαλε μια πορεία κανονικότητας σε ένα μέγιστο θέμα που ταλαιπωρούσε τη χώρα επί δύο αιώνες και την ταλαιπωρεί ακόμη, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ως ισχυρή νοσταλγία». Και πρόσθεσε πως η μεγαλύτερη αναγνώριση για τον Πεπονή θα ήταν «αυτό το σύστημα που πνέει τα λοίσθια, αλλά πολλοί το νοσταλγούν, να μην το αφήσουμε να σηκώσει κεφάλι».

Ο Πρόεδρος του ΑΣΕΠ, κ. Αθανάσιος Παπαϊωάννου, στον χαιρετισμό του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ο Σάκης Πεπονής ήταν ο άνθρωπος που όχι απλώς είχε ένα μεγάλο όραμα αλλά ήξερε πώς να το υλοποιήσει, ήξερε σε ποιους να στηριχθεί για να το πραγματώσει και από ποιους να κρατήσει αποστάσεις για να μην συμβιβασθεί, να μην υποκύψει στα κελεύσματα των Σειρήνων του πρόσκαιρου πολιτικού οφέλους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν απειλήθηκε το μεταρρυθμιστικό του έργο από τις δυνάμεις της αδράνειας και του καιροσκοπισμού, δεν δίστασε να παραιτηθεί από Υπουργός Προεδρίας -ένα από τα κορυφαία τότε Υπουργεία- για να κινητοποιήσει τα εκσυγχρονιστικά τμήματα της κοινής γνώμης αλλά και του πολιτικού προσωπικού, ώστε να καταστήσει δρόμο χωρίς επιστροφή τη μεταρρύθμιση που ακούει στο όνομα ΑΣΕΠ. Και το κατάφερε. Έξι χρόνια μετά την παραίτησή του, κατοχυρωνόταν με τεράστια πλειοψηφία στο Σύνταγμα η Ανεξάρτητη αυτή Αρχή.

Η καλύτερη όμως τιμή προς αυτόν τον πολιτικό που πήγε την πολιτική και διοικητική ζωή της χώρας πολλά βήματα μπροστά δεν είναι απλώς να διατηρούμε το έργο του. Πρέπει και να το εμπλουτίζουμε και να το διευρύνουμε. Αυτή η πρόκληση είναι μπροστά μας».

Για το έργο του Αναστασίου Πεπονή και ιδιαίτερα για την καθιέρωση του ΑΣΕΠ μίλησαν ακόμη ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Μαυρουδής Βορίδης, ο Τομεάρχης Εσωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, βουλευτής κ. Κώστας Ζαχαριάδης, και ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ, βουλευτής κ. Μιχάλης Κατρίνης. Αναγνώσθηκε επίσης μήνυμα του τέως Προέδρου του ΑΣΕΠ κ. Μιχάλη Παπαδάκι, ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την προσωπική κατάθεση-μαρτυρία της κ. Αναστασίας-Ερασμίας Πεπονή, θυγατέρας του τιμώμενου. Αφιέρωμα στον Αναστάσιο Πεπονή, παραγωγή του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής, προβλήθηκε στο πλαίσιο της εκδήλωσης.

Στην τελετή ονοματοδοσίας παρευρέθηκαν επίσης εκπρόσωποι ανεξαρτήτων αρχών και μέλη της οικογένειας Πεπονή.

Ομιλία του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων κ. Κωνσταντίνου Τασούλα στην τελετή ονοματοδοσίας της Αίθουσας Ολομελείας  του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) σε «Αίθουσα Αναστάσιος Πεπονής»

Κύριε Υπουργέ,

Κύριε Πρόεδρε του ΑΣΕΠ, που μας φιλοξενείτε στην τόσο συμβολική και αξιέπαινη πρωτοβουλία της Ολομελείας του ΑΣΕΠ, της 12^ης  Ιουλίου, για την αναγνώριση της προσφοράς ενός σπουδαίου πολιτικού, του Αναστασίου Πεπονή,

Κύριοι εκπρόσωποι των κομμάτων,

Άκουσα ότι η εκπομπή της ανασκοπήσεως των συζητήσεων της Βουλής του μακρινού 1994 δεν συμπεριέλαβε τη συζήτηση για την ίδρυση του ΑΣΕΠ, για την καθιέρωση του νόμου 2190, στις παρουσιάσεις των κοινοβουλευτικών συζητήσεων που επέλεξε. Υποπτεύομαι τον λόγο: δεν ήταν τόσο δημοφιλής πρωτοβουλία ο νόμος 2190, διότι, όπως ελέχθη, πήγε «κόντρα στην πολιτική πρακτική και στην κοινωνική προσδοκία». Κι αυτό τον κάνει ακόμα πιο σημαντικό και εξηγεί, με το πείσμα όσων συνέχισαν να τον υποστηρίζουν και να τον βελτιώνουν, εξηγεί γιατί ο Αναστάσιος Πεπονής ήταν ένας σημαντικός πολιτικός, γιατί το έργο του, το ΑΣΕΠ, επέζησε της δικής του βιολογικής παρουσίας, κι ενώ στην αρχή συναγωνιζόμεθα πώς θα το παρακάμψουμε, τώρα συναγωνιζόμεθα για το πώς θα το ενισχύσουμε.

Ο Αναστάσιος Πεπονής έγραψε ένα συγκλονιστικό βιβλίο για τα νιάτα του, τη γενιά της Κατοχής, την «Προσωπική μαρτυρία», ένα βιβλίο που περιγράφει τη δεκαετία 1941-1952. Και περιγράφει τη δική του γενιά ως μια γενιά που ηττήθηκε. Διότι αυτά που επακολούθησαν της Κατοχής ήταν γεγονότα τα οποία συνέτριψαν τα όνειρα των νέων ανθρώπων και στις δύο όχθες του ποταμού και επιβάρυναν βαρύτατα τη χώρα.

Στο τέλος αυτού του βιβλίου, που εξεδόθη το 1971, περιγράφοντας τη νεανική παρέα, τη φοιτητική παρέα, την πολιτική παρέα εκείνης της δεκαετίας, μέσα στην οποίαν ανήκουν ο Λουκής Ακρίτας, ο Γιώργος Κουμάντος, ο Γιώργος Καρτάλης και άλλοι αξιόλογοι νέοι τοτινοί, λέει πως «άλλοι στραφήκαμε στο επάγγελμα, άλλοι φύγαμε στο εξωτερικό, άλλοι συμβιβαστήκαμε, και όσοι επιμείναμε, τελικά, ματαιοπονούμε».

Νομίζω πως διαψεύτηκε ως προς το «ματαιοπονούμε» ο Αναστάσιος Πεπονής του 1971 και διαψεύτηκε γιατί με το νόμο 2190, στην ουσία, κατάφερε να γκρεμίσει το μοναδικό, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς και όχι υποκριτές, το μοναδικό ισχύον σύστημα στην Ελλάδα, το οποίο εγκαθιδρύθηκε από την επαύριον της Επαναστάσεως –προϋπήρχε με άλλη μορφή ως πατριαρχικό σύστημα και πατρωνία πριν τον κοινοβουλευτισμό–  το σύστημα δηλαδή το πελατειακό.

Το πελατειακό σύστημα, για να παραφράσω τον Καβάφη, «με φαίνεται πως μεγάλως θα ηγαπήθη». Γιατί ουδέποτε υπήρξε κοινωνική ή άλλη αντίδραση εναντίον του και δεν είμαι βέβαιος ότι μπορώ να πω πώς ξεκίνησε, γιατί τα ίχνη του χάνονται –επαναλαμβάνω– στην πατριαρχία και στην πατρωνία η οποία προηγήθηκε του πελατειακού συστήματος.

Κατά τον μέγα στοχαστή Παναγιώτη Κονδύλη, μία από τις αιτίες της παρακμής της σύγχρονης Ελλάδος είναι το πελατειακό σύστημα, το οποίο μας ήρθε ως εξής: Όταν στην Ελλάδα εισήχθη, ίσως το σωστότερο θα ήταν να πούμε επεβλήθη, ο κοινοβουλευτισμός, τότε έγινε μια διασταύρωση που κατά τον Κονδύλη είχε στοιχεία τερατογενικά αλλά και ιλαροτραγικά! Αυτή η διασταύρωση ήταν μεταξύ ενός σύγχρονου τότε συστήματος, του κοινοβουλευτισμού και της καθολικής ψηφοφορίας, και του πατριαρχικού συστήματος το οποίο υπήρχε στην Ελλάδα εντονότατο. Κι αυτή η διασταύρωση μετέφερε την πατρωνία ως πελατεία στο πολιτικό σύστημα.

Ο Σάκης Πεπονής κατάφερε αυτό να το συγκρατήσει, να το αναχαιτίσει και να δρομολογήσει μέσω του ν. 2190 μία πραγματική μεταρρύθμιση, η οποία είναι ισοπαλής με τη μεταρρύθμιση της δεδηλωμένης, με τη μεταρρύθμιση της αποκαταστάσεως των προσφύγων, με τη μεταρρύθμιση της καταπολεμήσεως της ελονοσίας. Έτσι και η καταπολέμηση του πελατειακού συστήματος ισοπαλώς φέρεται μέσα στον πάνθεον των μεταρρυθμίσεων που άλλαξαν την εικόνα της Ελλάδος.

Αυτός λοιπόν ο πολιτικός σήμερα τιμάται εδώ, από την Ολομέλεια του ΑΣΕΠ, από την Πολιτεία, από τα πολιτικά κόμματα και από τη Βουλή των Ελλήνων, η οποία είναι, εκτός από τη Δικαιοσύνη, ο άλλος πυλώνας ελέγχου της καλής πορείας του ΑΣΕΠ.

Ανεφέρθη ο Πρόεδρος εις την πολιτική σταδιοδρομία του, εγώ ανεφέρθην στα πρώτα του χρόνια και στην πίκρα που έφερε εκείνη η γενιά για τη δοκιμασία την δεκαετή της περιόδου του ’40, ωστόσο δεν μπορώ βλέποντας τη μετέπειτα εξέλιξή του, κι όχι μόνο στον τομέα της δημόσιας διοίκησης αλλά και στον τομέα τον ενεργειακό όπου έκανε σημαντικά βήματα, φανταστείτε, ήταν εκείνος ο οποίος ίδρυσε το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, ήταν εκείνος ο οποίος έκανε τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, να μην τονίσω πως ήταν εκείνος ο οποίος ξεχώρισε στο θέμα των ενεργειακών ερευνών στο Αιγαίο το ζήτημα της εθνικής ασφαλείας και το ζήτημα των συμφερόντων των τεραστίων καναδικών και αμερικανικών εταιρειών, οι οποίες στα μέσα της δεκαετίας του ’70 είχαν συμβάσεις ερευνών στο Αιγαίο.

Δεν ήταν τυχαίος ο Πεπονής. Κι όταν ερωτήθηκε ποιο ήταν το μεγαλύτερο έργο του, πολύ σεμνά, δεν είπε τον νόμο 2190, είπε τα ενεργειακά. Είναι αυτός που έφερε πρώτος φυσικό αέριο από την Αφρική στην Ελλάδα. Είπε τα ενεργειακά, και τον νόμο 2190 τον απέδωσε στο πρόγραμμα του κόμματός του παραβλέποντας ότι τα προγράμματα δεν είναι απαραίτητο ότι υλοποιούνται κι ότι ήταν εκείνος που το υλοποίησε κι όπως πολύ σωστά ελέχθη, «η αναγνώριση του νόμου 2190 ως ‘‘νόμου Πεπονή’’ δεν έγινε για λόγους επαίνου, έγινε για λόγους αποφυγής της φθοράς που θα είχαν όλοι αν παρεδέχοντο ότι συνέβαλαν εις την κατάλυση της πολιτικής πρακτικής και της κοινωνικής προσδοκίας του ρουσφετιού». Ουσιαστικά ήταν ένα μπαλάκι που του πέταξαν για να έχει το κόστος·  και είχε κόστος.

Οκτώ φορές βουλευτής, μετά τον «νόμο Πεπονή» δεν κατάφερε να βγει βουλευτής. Είχε, κύριε Κατρίνη, πάρει 30.000 σταυρούς στην Α΄ Αθηνών και την τελευταία φορά, το 2000, που δεν κατάφερε να εκλεγεί, πήρε τις μισές ψήφους. Αυτό δεν τον πτόησε, συνέχισε τη δημόσια παρέμβαση και για να δείτε πόσο εφήμερα είναι όλα αυτά, σήμερα εμείς εδώ τιμούμε τον Αναστάσιο Πεπονή γιατί ουσιαστικά χάραξε δρόμους και επέβαλε μια πορεία κανονικότητας σε ένα μέγιστο θέμα που ταλαιπωρούσε τη χώρα επί δύο αιώνες και την ταλαιπωρεί ακόμη, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ως ισχυρή νοσταλγία. Το πελατειακό σύστημα σήμερα δεν είναι καθόλου στην έκταση που ήταν στο παρελθόν. Η χρεωκοπία της χώρας, η τελευταία, ήταν ίσως ένα ισχυρό πλήγμα στο πελατειακό σύστημα, καμία άλλη χρεοκοπία δεν είχε συμπαρασύρει και το πελατειακό σύστημα, η τελευταία το συμπαρέσυρε. Σήμερα όμως παραμένει ως μια ισχυρή νοσταλγία, ως ένα υπονοούμενο, ως μια υπόσχεση, ως ένα κλείσιμο ματιού.

Πρέπει λοιπόν, κυρίες και κύριοι, στη μνήμη του Αναστασίου Πεπονή, εάν το εννοούμε, εσείς, εμείς κυρίως, αυτό το υπονοούμενο, αυτή την ανίερη νοσταλγία να την εξουθενώσουμε και να μη μείνει τίποτα όρθιο από ένα σύστημα το οποίο βασίλεψε αισίως και με μεγάλη απήχηση δύο αιώνες, το οποίο όμως τραβούσε πάντα την Ελλάδα προς τα πίσω και πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και άξιοι του ανθρώπου τον οποίον τιμούμε. Αυτό το σύστημα που πνέει τα λοίσθια, που πολλοί το νοσταλγούν, να μην το αφήσουμε να σηκώσει κεφάλι. Αυτή θα ήταν μεγαλύτερη ακόμη αναγνώριση από τα αποκαλυπτήρια της πλάκας που έγινε μόλις πριν λίγο. 

Κλείνω λέγοντας ότι σε αυτό το περίφημο βιβλίο της νιότης του έχει ένα στίχο του Βάρναλη από τους «Σκλάβους Πολιορκημένους» που λέει «Αχ, πού ’σουν νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος». Είναι ένας στίχος που δείχνει ότι συνήθως οι άνθρωποι όταν μεγαλώνουν δεν έχουν σχέση με αυτό που ήταν στα νιάτα τους. Ο Πεπονής διέψευσε αυτή την απογοήτευση που πηγάζει από αυτόν το στίχο, έγινε ο «άλλος» που προοιώνιζε η νιότη του. Έγινε αυτός που ήταν ως Πρόεδρος της Νεολαίας της ΕΠΕΚ, ως Διοικητής του ΕΙΡ, ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τραπέζης της Ελλάδος, ως νέος βουλευτής, έγινε ο «άλλος» που μας έδειχνε η νιότη του ότι θα γίνει. Αυτόν τον «άλλον», τον διαφορετικό, τον ξεχωριστό, όλα τα κόμματα, η ελληνική Πολιτεία, η Ολομέλεια του ΑΣΕΠ, τιμά σήμερα.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας. 

Εναρκτήρια ομιλία του Προέδρου του ΑΣΕΠ κ. Αθανασίου Παπαϊωάννου στην τελετή ονοματοδοσίας της Αίθουσας Ολομελείας  του Ανωτάτου Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) σε Αίθουσα «Αναστάσιος Πεπονής»

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Βουλής, κύριε Υπουργέ, κύριοι Βουλευτές και εκπρόσωποι των Κομμάτων,

Αξιότιμοι συγγενείς και συνεργάτες του τιμώμενου προσώπου,

Κύριοι Αντιπρόεδροι του ΑΣΕΠ,

Αξιότιμες Κυρίες και Κύριοι,

Έχω την τιμή να σας καλωσορίσω στην Αίθουσα Συνεδριάσεων της Ολομέλειας του ΑΣΕΠ σε μια ημέρα με ξεχωριστή σημασία για όλους εμάς στο Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού.

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε τον Αναστάσιο Πεπονή, τον αείμνηστο πολιτικό και ιδρυτή του ΑΣΕΠ για τον οποίο η Ολομέλεια του ΑΣΕΠ, αποφάσισε ομόφωνα, να ονομάσει την αίθουσα αυτή, την Αίθουσα Συνεδριάσεων της, σε «ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΕΠΟΝΗΣ».

Θα έλεγα ότι αυτός είναι και ο ελάχιστος φόρος τιμής στον άνθρωπο που έκανε πράξη το όραμά του για τη δημιουργία της ανεξάρτητης αρχής που επιτελεί το έργο της, επί είκοσι οκτώ (28) συνεχή έτη, με τις αρχές για τις οποίες ο ίδιος πάντα αγωνίσθηκε: την αξιοκρατία, τη διαφάνεια και την αντικειμενικότητα.

Επιτρέψτε μου να κάνω μια σύντομη αναδρομή στους κύριους σταθμούς στον δημόσιο βίο του.

Ο Αναστάσιος Πεπονής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών. Στη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Αντίσταση ως μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Εργαζομένων Νέων (ΠΕΑΝ) ενώ στη Δικτατορία της 21^ης Απριλίου υπήρξε μέλος του Εθνικού Κινήματος Δημοκρατικής Αντιστάσεως (ΕΚΔΑ). Διετέλεσε υπουργός Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως, υπουργός Άνευ Χαρτοφυλακίου, υπουργός Δικαιοσύνης, υπουργός Υγείας και Πρόνοιας, σε πολλές κυβερνήσεις. Καίριος ήταν ο ρόλος που διαδραμάτισε στην αξιοποίηση των φυσικών πόρων του Αιγαίου και των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ενώ ιδιαίτερη σημασία είχε η συμβολή του ως ειδικός εισηγητής στην Αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986.  Ισχυρό ήταν και το αποτύπωμα που άφησε από τη θέση του Γενικού Διευθυντή στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας.

Αυτοί ήταν οι βασικοί σταθμοί στο δημόσιο βίο του Αναστάσιου Πεπονή, ή Σάκη Πεπονή όπως τον ήξεραν και τον αποκαλούσαν πολλοί από εμάς της νεότερης τότε γενιάς. Ο κ. Πρόεδρος της Βουλής και οι εκπρόσωποι των κομμάτων που θα μιλήσουν στη συνέχεια θα κάνουν μια πολιτική αποτίμηση του έργου και της προσωπικότητάς του.

Υπό την ιδιότητά μου ως Πρόεδρος του Α.Σ.Ε.Π. μπορώ να προσθέσω ότι εμείς, εδώ στο Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού, στεκόμαστε με δέος απέναντι στον μεταρρυθμιστή Πεπονή, τον άνθρωπο που όχι απλώς είχε ένα μεγάλο όραμα αλλά ήξερε πώς να το υλοποιήσει, ήξερε σε ποιους να στηριχθεί για να το πραγματώσει και από ποιους να κρατήσει αποστάσεις για να μην συμβιβασθεί, να μην υποκύψει στα κελεύσματα των Σειρήνων του πρόσκαιρου πολιτικού οφέλους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν απειλήθηκε το μεταρρυθμιστικό του έργο από τις δυνάμεις της αδράνειας και του καιροσκοπισμού, δεν δίστασε να παραιτηθεί από Υπουργός Προεδρίας - ένα από τα κορυφαία τότε Υπουργεία - για να κινητοποιήσει τα εκσυγχρονιστικά τμήματα της κοινής γνώμης αλλά και του πολιτικού προσωπικού ώστε να καταστήσει δρόμο χωρίς επιστροφή τη μεταρρύθμιση που ακούει στο όνομα ΑΣΕΠ. Και το κατάφερε. Έξι χρόνια μετά την παραίτησή του, κατοχυρωνόταν με τεράστια πλειοψηφία στο Σύνταγμα η Ανεξάρτητη αυτή Αρχή.

Η καλύτερη όμως τιμή προς αυτόν τον πολιτικό που πήγε την πολιτική και διοικητική ζωή της χώρας πολλά βήματα μπροστά δεν είναι απλώς να διατηρούμε το έργο του. Πρέπει και να το εμπλουτίζουμε και να το διευρύνουμε. Ο Πεπονής δημιούργησε το πλαίσιο για αντικειμενικές και διαφανείς και ανεξάρτητες από πολιτικές παρεμβάσεις διαδικασίες προσλήψεων. Είμαι βέβαιος ότι εάν ήταν σήμερα κοντά μας, θα μας παρότρυνε να πάμε πιο μπροστά, σε ταχύτερες διαδικασίες και σε ποιοτικότερες προσλήψεις αλλά και επιλογές διευθυντικών στελεχών του Δημοσίου. Αυτή η πρόκληση είναι μπροστά μας. Και μπορούμε να υποσχεθούμε, πρώτα στον εαυτό μας και μετά στη μνήμη του ότι θα παλέψουμε για να το πετύχουμε. 

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω από καρδιάς για την τιμή που μας κάνατε να παρευρεθείτε στην εκδήλωση της ονοματοδοσίας της αίθουσας της Ολομέλειας του ΑΣΕΠ σε αίθουσα «ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΕΠΟΝΗΣ». Από σήμερα η ευθύνη της λήψης αξιοκρατικών αποφάσεων σε αυτή εδώ την αίθουσα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία για το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού.  Ευχαριστώ ολόθερμα το Κανάλι της Βουλής των Ελλήνων για την τηλεοπτική κάλυψη της εκδήλωσης και τη δημιουργία του ολιγόλεπτου αφιερώματος στον Αναστάσιο Πεπονή, την ΕΡΤ για την παραχώρηση οπτικοακουστικού υλικού, τον Σύλλογο Εργαζομένων και το προσωπικό που εργάστηκε για τη σημερινή διοργάνωση. Και βέβαια, ένα μεγάλο ευχαριστώ  την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών που μας προσέφερε τα έργα αποφοίτων της που βλέπετε να κοσμούν την αίθουσα.

Πριν καλέσω τον αξιότιμο Πρόεδρο της Βουλής κ. Κωνσταντίνο Τασούλα να κάνει τα αποκαλυπτήρια της πινακίδας που φέρει το όνομα του τιμώμενου προσώπου, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι ο κ. Πρόεδρος θα πρέπει να αποχωρήσει στις 12.30 λόγω του ότι στην πρωινή συνεδρίαση της Βουλής θα μιλήσουν ο Πρωθυπουργός και αρχηγοί των κομμάτων και η κοινοβουλευτική διαδικασία απαιτεί την παρουσία του. Είμαι βέβαιος ότι ο Αναστάσης Πεπονής, βαθειά κοινοβουλευτικός άνδρας, θα έδειχνε πλήρη κατανόηση.