Άνδρο κτηνοβατών η Αμφίπολη;

Με συγκίνηση και αγωνία, όπως φαντάζομαι και οι πλειοψηφία των συμπατριωτών μου, παρακολουθώ την ανασκαφή του τάφου της Αμφίπολης, με μία μόνο επιφύλαξη. Η ονομασία της πόλης γεννά τη βάσιμη υποψία πως πιθανόν να έχουμε να κάνουμε με μια περιοχή στην οποία οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν μπαϊσέξουαλ. Αυτή η υποψία είναι που προβληματίζει πολύ τον Νίκο τον Νικολόπουλο και τον Αναστάσιο τον Νεράντζη οι οποίοι κρατούν επιφυλακτική στάση απέναντι στις συνεχείς ανακαλύψεις και πολύ καλά κάνουν καθώς οι δύο αυτοί Άνδρες–  με το Μ κεφαλαίο– έχουν αναλάβει το καθήκον να πολεμήσουν με κάθε τρόπο την ομοφυλοφιλία την οποία τελευταία ταυτίζουν με την κτηνοβασία. Κάποιοι ανόητοι ισχυρίζονται πως αν κοιτάξουμε προσεκτικά γύρω μας θα διαπιστώσουμε πως η κτηνοβασία είναι μια πρακτική ιδιαιτέρως συχνή στους ετεροφυλόφιλους, διαφορετικά οι δυο αυτοί βουλευτές δεν θα έβρισκαν ανθρώπινο ταίρι, αλλά αυτές είναι χυδαιότητες τις οποίες αρνούμαι να σχολιάσω.

(Ανοίγω μια παρένθεση για να πω πως το ασφαλές συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα από τις τοποθετήσεις των δυο Ανδρών βουλευτών είναι πως δεν υπάρχει κανένας ομοφυλόφιλος βουλευτής στο ελληνικό το κοινοβούλιο. Αυτό το λέω γιατί αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, θα είχαμε να κάνουμε με ξεφτιλισμένα ανθρωπάκια που όταν παρομοιάζονται με κτηνοβάτες σφυρίζουν αδιάφορα. Με δεδομένο πως οι Έλληνες βουλευτές δεν μπορεί να είναι ξεφτιλισμένα ανθρωπάκια, βγαίνει το αβίαστο συμπέρασμα πως όλοι οι βουλευτές μας είναι στρέιτ. Και ως στρέιτ πολύ καλά κάνουν και αδιαφορούν όταν κάποιοι από τους ανθρώπους που εκπροσωπούν παρομοιάζονται με κτηνοβάτες. Κλείνω την παρένθεση αναλαμβάνοντας το σκληρό καθήκον να διαχωρίσω τον Πέτρο τον Τατσόπουλο ο οποίος, πιθανότατα επειδή στερείται του αξιοζήλευτου ήθους των υπολοίπων βουλευτών, γίνεται έξαλλος και μάλιστα δημοσίως, μόνο και μόνο επειδή κάποιοι συνάδελφοί του αποκαλούν κάποιους συνανθρώπους του κτηνοβάτες. Πραγματικά αχαρακτήριστος.)

Γνωστός αρχαιολόγος, την ώρα που αναλογίζεται αν οι δικές του φωτογραφίες θα είναι καλύτερες από αυτές που έβγαλε ο Αντρέας ο Τσίπρας στο Άγιο το Όρος

Επιστρέφω στο τάφο της Bicity για να καταγγείλω πως υπάρχουν κάποιοι περίεργοι τύποι οι οποίοι ισχυρίζονται πως είναι κάπως θλιβερό να υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που περιμένουν να νιώσουν περήφανοι από επιτεύγματα άλλων ανθρώπων που έζησαν στην περιοχή τους εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνια πριν από αυτούς. Λένε πως αυτού του είδους η περηφάνια είναι το ιστορικό αντίστοιχο του τύπου που χώνεται πίσω από διάσημους όταν φωτογραφίζονται, μπας και νιώσει και ο ίδιος κάπως σημαντικός. Φυσικά αυτές είναι ανθελληνικές ανοησίες. Όλοι ξέρουμε πως είναι πολύ προτιμότερο να είσαι περήφανος για κατορθώματα άλλων παρά να καταφέρεις εσύ κάτι, καθώς το δεύτερο είναι και πιο δύσκολο και –κυρίως– πολύ πιο κουραστικό.

Εγώ, επειδή δεν είμαι κανένα κορόιδο να κουράζομαι τη στιγμή που έχουν δουλέψει άλλοι για τη δική μου την περηφάνια, δηλώνω εξαιρετικά περήφανος για τη μεγαλομανία των βασιλέων της αρχαιότητας οι οποίοι, ελλείψει θαλαμηγών, έκαναν φιγούρα με το μέγεθος των τάφων τους. Με αφορμή όμως τον προβληματισμό για το όνομα της περιοχής και τις αισχρές φήμες για επιφανή μέλη της μακεδονικής δυναστείας, θέλω να παρακαλέσω τους αρχαιολόγους να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Όσοι έχουμε δει τον Εξορκιστή ξέρουμε πως πολύ άσχημα πράγματα μπορεί να ξεπηδήσουν από αρχαίους τάφους και οι εποχές είναι ιδιαίτερα δύσκολες για να αφήσουμε δαιμονισμένα παιδάκια να μας καταστρέψουν τα έπιπλα και τα σπίτια. Πόσο μάλλον για να αναγκαστούμε να νιώθουμε υπερήφανοι για τον τάφο κάποιου κτηνοβάτη.