Χωρίς παραβάν

Τα όσα ακολουθούν στο κείμενο μικρή σημασία έχουν για την αποκατάσταση του γαπ ή για την επιστροφή του ή για τρίχες κατσαρές. Το μόνο που έχει σημασία είναι να καταλάβουμε όλοι μας τι έφταιξε, τι φταίει ακόμη, ποιοι ήταν οι εμπρηστές και ποιοι οι πυροσβέστες. Το κυριότερο, τι πρέπει να διορθώσουμε στην κοινωνία μας εμείς οι πολίτες. Το κακό είναι ότι 4 χρόνια τώρα τα ίδια συζητάμε. Ξανά και ξανά. Τα ίδια.

Ποιος αμφιβάλλει ότι αν αύριο το πρωί οι αγορές μάς δάνειζαν με την ίδια ευκολία του 2000-2009 σε 2 χρόνια το έλλειμμά μας δεν θα ήταν και πάλι 32 δις, και οι μισοί Έλληνες θα δούλευαν και πάλι για τους άλλους μισούς, και το επίδομα κεραίας ή έγκαιρης προσέλευσης ή το επίδομα λόγω απουσίας επιδόματος θα είχαν φτάσει σε νούμερα τρελά να πληρώνονται από τους φόρους από τους μαλάκες που δουλεύουμε κάθε εβδομάδα 52 ώρες ή για τους άνεργους που πληρώνουν με το 23% φπα τη βόλεψη των 40ρηδων πρόωρων εκσπερματιστών συνταξιούχων. Η επιστροφή στην ομαλότητα που μας υπόσχονται στη μεταμνημονιακή ελλάδα είναι η επιστροφή στη δική μας χρεοκοπία για τη βόλεψη και πάλι των πελατών τους. Η μεταμνημονιακή ελλάδα δεν έχει καμία μέριμνα για την ανεργία του 27% ή για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων και των αδικιών. Η μεταπελατειακή ελλάδα όμως; Ίσως.

Ο βενιζέλος έκανε ένα ακόμη τεράστιο λάθος (σύνηθες) όταν θεώρησε ότι στο πλήθος που στο ζάππειο τον κατηγορούσε ως δεξιό (δηλαδή συντηρητικό, αναχρονιστή, πελατειακό και μικροκομματικό) ότι η καλύτερη απάντηση που είχε να πει ήταν ότι αυτός που έφερε τη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ ήταν ο γαπ. Το πλήθος εννοούσε ότι η «δεξιά» ήλθε στην εξουσία όταν ο παπανδρέου με τους επίμονους «κηπουρούς» μόνοι τους εναντίον όλων διόρισε ως αντιπρόεδρο και υπουργό οικονομικών τον βενιζέλο. Αυτό εννοούσαν οι «μουτζαχεντίν», «απρεπείς», «κλακαδόροι», «ψυχοπαθείς», «διορισμένοι» «φασίστες» κ.λπ. γραφικά που τους κατηγόρησε μετά ο μόνιμος αντιπρόεδρος των ελληνικών κυβερνήσεων. Τον βενιζέλο εννοούσαν ως δεξιό. Ή μάλλον και για πολύ πιο πριν από τότε.

Όταν τον ιούνιο του ’11 καιγόταν κάθε ημέρα η αθήνα και οι επαγγελματίες αγανακτισμένοι χρυσαυγίτες και συριζαυγίτες μαζί με τους σαμαρικούς μεγαλέξανδρους έβγαζαν κρεμάλες να κάψουν το «μπουρδέλο» της βουλής και όταν ο γαπ είχε τηλεφωνήσει στον σαμαρά να κόψει τα αντιμνημονιακά παιχνιδάκια και να κάνουν μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η ευρωβουλευτής πια και τότε «δημοσιογράφος» κα σπυράκη μαζι με τους ντερμπεντέρηδες διαλαλούσαν στα χρεοκοπημένα μμε τους ότι η χώρα είναι χωρίς πρωθυπουργό γιατί έχει παραιτηθεί (!!!) και ότι ο σαμαράς αξίωνε να μην είναι νέος πρωθυπουργός ο γαπ και άλλα τρελά, η μόνη λύση για τη χώρα και την ομαλοποίηση της κατάστασης ήταν να πετύχει τουλάχιστον κομματική συνεννόηση και να στείλει τον βενιζέλο στο υπουργείο οικονομικών με το βερμπαλιστικό του εκτόπισμα. Λίγες μέρες μετά ο μεγάλος αλλαζόνας πολιτικός β.β. παρακαλούσε την τρόικα που είχε ο ίδιος διώξει πριν, να ξαναγυρίσει να μας στείλει λαλάκια, και ο ίδιος ανακοίνωνε το χαράτσι στα ακίνητα. Ο τότε τελών σε αχρησία υπουργός αμύνης που κοκορευόταν σε όποιον περνούσε έξω από το πεντάγωνο και διακήρυττε πολέμους με την τρόικα υποσχόμενος μείωση φόρων για ανάπτυξη - έσοδα εκ του ασφαλούς, συνέχιζε ως άσχετος υπουργός οικονομικών (ας είναι καλά ο σαχινίδης που έβγαζε τα κάστανα από τη φωτιά που άναβε ο προιστάμενός του) και έστελνε το κόμμα του στα γκάλοπ στη 2η θέση και τον κόσμο στα κάγκελα με την ανεπάρκειά του. Μετά ήλθε το δημοψήφισμα που τη μια ημέρα για τον β.β. ήταν «λυτρωτικό» και την επόμενη ημέρα που υπέφερε από κοιλιακά άλγη το δημοψήφισμα «πρέπει να πεθάνει», όπως αποφάσιζε μόνος του στο αεροπλάνο της επιστροφής από τις κάννες μετά από ένα sms που του έστειλε η κόρη του, όπως μας εξιστόρησε ο ίδιος πρόσφατα. Άραγε πόσο μεγάλο κακό έχουμε κάνει οι έλληνες στον κόσμο και πληρώνουμε τέτοιες αμαρτίες; Για το δημοψήφισμα να συζητά με την κόρη του, αντί να συζητά με τον εκλεγμένο πρωθυπουργό.

Συγκρίνοντας τους συμμετέχοντες στις 2 συγκεντρώσεις στο ζάππειο, βάζεις στη μια πλευρά την κοστουμαρισμένη κομματική καμαρίλα με τα άσπρα μαλλιά που δεν είναι σε θέση να κατανοήσει ακόμη και σήμερα ότι η ελλάδα δεν πρέπει να απαλλαγεί από το μνημόνιο μόνο και μόνο για να επανέλθει στη σημιτική και καραμανλική εποχή αμεριμνησίας και «δώσε και εμένα μπάρμπα» και να επιλέγει πολιτικαντισμούς τύπου 4-2-1, και την κατάργηση της διαύγειας, και κατάργηση της ψήφου στους μετανάστες (με ψήφο μόνο σε έλληνες το γένος) και «κλείνω την ερτ που γέμισα διορισμένους» σε μια νύχτα, που ακούνε τη σαθρή ομιλία εκείνου που ακόμη και σήμερα ως μόνιμος αντιπρόεδρος μοιράζει εξουσία και οφίτσια. Και στην άλλη πλευρά της διελκυστίνδας βάζεις τους ανένταχτους απλούς ανθρώπους, νέους και μεγαλύτερους, που στον ίδιο χώρο 2 μέρες πριν μιλούσαν για μεταπελατειακή ελλάδα και για επανάσταση του αυτονόητου και πολιτικές εξίσωσης των διαφορών ακούγοντας ένα νυν βουλευτή που όχι μόνο δεν μπορεί να μοιράσει καμιά θέση αλλά ούτε καν να υποσχεθεί, αλλά και έτσι και αλλιώς ποτέ δεν είχε υποσχεθεί ή μοιράσει, και κανείς δεν θέλει να του ζητήσει.

Αν τα άσπρα μαλλιά δεν μπορούν να καταλάβουν 4 χρόνια μετά την ηθική και οικονομική χρεοκοπία και των εκβιασμών «σου δίνω ψήφο εμπιστοσύνης για να παραιτηθείς», ότι κάποιοι που υποτίθεται ότι έβαλαν πλάτη το 2009 το έκαναν μόνο και μόνο για τις κομματικές φιλοδοξίες και τακτικισμούς τους για ποια μεταμνημονιακή ελλάδα, ελιά, δημοκρατική παράταξη και λοιπές παπαριές μιλάμε και πρεσβεύουμε;

Μήπως όμως έστω κάποιοι από τους παρευρισκόμενους στην ομιλία του βενιζέλου κατάλαβαν ότι ήταν σε λάθος χώρο, ομοτράπεζοι του τσουκάτου!!! και ότι η υποστήριξή τους στο καθεστώς της medioκρατίας απλά επιβαρύνει τις οικονομικές, δημοκρατικές και κοινωνικές ανισότητες μεταξύ των πολιτών της χώρας, υπέρ των χορτασμένων βαρώνων και της εκάστοτε κομματικής καμαρίλας και πελατείας; Όχι βέβαια, ακόμη και ο κανονικός άνθρωπος θανάσης χειμωνάς που ήταν εκεί, αν συμβιβάζεται ότι το σύμφωνο συμβίωσης και το αντιρατσιστικό και η ψήφος στους μόνιμους μετανάστες δεν περνάνε από το κόμμα του στη βουλή τι ρόλο μπορεί να διεκδικεί σε αυτό; Μέχρι και η διαύγεια και το open goverment έχουν αντικατασταθεί από το 4-2-1, και οι άδειες στα κανάλια χαρίστηκαν, το νομοσχέδιο διαμαντοπούλου για τα πανεπιστήμια έγινε κομφετί και οι μετοχές στο ελληνικό κράτος των χρεοκοπημένων τραπεζών επέστρεψαν δωράκι στους «πετυχημένους» τραπεζίτες τους. Πού είναι το προοδευτικό πρόσημο σε όλα αυτά;

Και αν δεν μπορούν να τα καταλάβουν αυτοί πώς γίνεται να τα καταλαβαίνουν οι «μουτζαχεντίν» και λοιπά ωραία υβριστικά επίθετα τους περιέγραψαν οι κομματικοί υπάλληλοι; Πώς γίνεται να βάζουν την πλάτη οι μουτζαχεντίν για το ασέπ, για τη διαύγεια, για το opengoverment, για την υποχρεωτική δωρεά οργάνων, για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και να μη βάζουν αυτοί που υποτίθεται χρόνια τα διακηρύσσουν στα χρεοκοπημένα κανάλια; Η απάντηση είναι εύκολη.

Πάντως έχει πλάκα να ακούς τον πρωθυπουργό του λεφτά υπάρχουν στο χρηματιστήριο (επενδύστε, κορόιδα), και του λεφτά υπάρχουν στα δάνεια από τις τράπεζες (ξαναδανειστείτε για να πάτε διακοπές, κορόιδα), και του λεφτά υπάρχουν για άχρηστα και αχόρταγα εξοπλιστικά προγράμματα, και του λεφτά υπάρχουν από τη siemens στον τσουκάτο για τα ταμεία του κόμματος (και τόσα χρόνια δεν έχεις πει ένα συγνώμη έστω), ενώ είναι κιόλας αυτός που έγκαιρα είχε ενημερώσει ότι το ΔΝΤ έρχεται, έχει πλάκα να ακούς τον σημίτη να λέει ότι είναι φτηνός λαϊκισμός να λέει κάποιος άλλος λεφτά υπάρχουν. Επειδή μάλλον δεν άκουσε τι είχε πει ο διάδοχός του στη ΔΕΘ το 2009, ας τα θυμηθεί: «Γιατί λεφτά υπάρχουν. Υπάρχουν τεράστιες σπατάλες, πελατειακής φύσης. Σας δίνω παραδείγματα: υπάρχουν σπατάλες όταν έχουμε 31 δις ανείσπρακτους φόρους. Σας λέω ένα μικρό παράδειγμα: εάν εισπράξουμε ένα ποσοστό από αυτούς τους ανείσπρακτους φόρους θα έχουμε τεράστια έσοδα, τεράστια οικονομία, νοικοκύρεμα. Έχουμε χαριστικές πράξεις, όπως ασφαλιστικές εισφορές στις τράπεζες, που έφτασαν τα 5 δις. Έχουμε ένα φορολογικό σύστημα που χαρίζει 1 δις ευρώ το χρόνο σε μεγαλομετόχους. Έχουμε πάνω από 400 επιτροπές, τις οποίες δημιούργησε τα τελευταία χρόνια αυτή η κυβέρνηση, που κάποιοι υπολογίζουν ότι μπορεί να έχουν κοστίσει στον ελληνικό λαό 2 δις ευρώ. Υπάρχουν διάφοροι κομματικοί παράγοντες που παίρνουν μισθούς, σε διάφορες επιτροπές, όπου δεν έχουν καμία, μα καμία δουλειά. Έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις, όταν μας μιλάει η κυβέρνηση για πάγωμα των προσλήψεων. Δείγμα αναξιοπιστίας και υποκρισίας. Άρα, λοιπόν, το ένα σκέλος είναι να σταματήσουμε αυτές τις σπατάλες. Και εκεί, πρέπει να συγκρουστούμε και με συμφέροντα, όπως παραδείγματος χάριν με τα νοσοκομεία, για την ακρίβεια, με τους ανθρώπους που εκμεταλλεύονται τα νοσοκομεία. Από 1 δις χρέη, 6 δις χρέη έχουν τα νοσοκομεία...». Τι εννοεί ως λαϊκισμό άραγε ο κος σημίτης από τα παραπάνω; Και τι γνώμη έχει άραγε για τον πολιτικό που στην 68η ΔEΘ το 2003 βερμπάλιζε για ένα καλύτερο μέλλον για τους νεότερους, με το σύνθημα «να ζήσουν καλύτερα τα παιδιά μας» και «πετυχαίνουμε τη σύγκλιση. Tο κλείσιμο της ψαλίδας, το οποίο πετύχαμε με τη δουλειά μας, με την πολιτική μας, δεν έγινε σε βάρος της οικονομίας, όπως προσπαθούν να ισχυριστούν μερικοί», ανακοινώνοντας από τη ΔEΘ το μεγαλύτερο κοινωνικό πακέτο παροχών στα μεταπολιτευτικά χρονικά. Tο κοινωνικό πακέτο και η δέσμη μέτρων για την εισοδηματική πολιτική φθάνει στο συνολικό ποσό των 2,6 δισ. ευρώ το οποίο ανέβασε τις κοινωνικές δαπάνες πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο.

Ενώ στην ΔΕΘ του παπανδρέου - λεφτά υπάρχουν οι δημοσιογράφοι των καραμανλικών εφημερίδων της εποχής τον κατηγορούν ότι υπόσχεται λίγα (!!!) «Με έναν πρόχειρο υπολογισμό αυτό σημαίνει ότι ανακοινώνετε αυξήσεις γύρω στα 30 λεπτά την ημέρα σε ένα μισθό της τάξης των 1.000 ευρώ. Για τέτοιες αυξήσεις μιλάτε;» ρωτά η απεσταλμένη του αδέσμευτου τύπου.

Ενώ ο εκπρόσωπος της νδ κουμουτσάκος καταγγέλει σαν απάντηση: «Αν ποτέ γίνουν κυβέρνηση θα δανειστούν πολύ. Αυξάνοντας απερίσκεπτα και το έλλειμμα και τους φόρους. Επιβαρύνοντας τους έλληνες για πολλές γενιές». Αυτοί που άφησαν έλλειμμα 36 δις και το έσκασαν από το παράθυρο και το κκε την ίδια στιγμή κατηγορούσε ότι «ο γ. παπανδρέου επιβεβαίωσε για χιλιοστή φορά ότι το πασόκ είναι πανέτοιμο να επιτεθεί στο εισόδημα και στα δικαιώματα του λαού».

Στις εκλογές του 2000 ο σημίτης είχε εκλεγεί πρωθυπουργός με 3.007.596 ψήφους και ποσοστό 1% μπροστά από τη νδ, αντίστοιχα στις εκλογές του 2004 ο γαπ με 3.004.531 ψήφους (σύγκρινε τις ψήφους) το μόνο που κατάφερε ήταν να μειώσει τις 15% μονάδες χάντικαπ που είχε αφήσει ο σημίτης στο 5%. Με τους ίδιους ψήφους ο ένας θεωρήθηκε επιτυχημένος, το ιερό τοτέμ των χρεοκοπημένων ΜΜΕ, ενώ ο έτερος έπρεπε να είχε παραιτηθεί υπέρ του βενιζέλου όπως κέλευαν τότε οι φυλλάδες τους.

Όταν ο κος θωρακισμένη οικονομία στέλνει χαρτοπετσέτα στις βρυξέλλες με έλλειμμα 6% μόλις 2 ημέρες πριν τις εκλογές και υποστήριζε στη ΔΕΘ πιο πριν ότι είναι μικρότερο από το μ.ο. της ΕΕ, τότε ο καθένας μπορεί να λέει λεφτά υπάρχουν, όταν ανοίγεις τα συρτάρια μετά και βλέπεις ότι το έλλειμμα είναι 15,6% και ότι σου λείπουν 24 δις για συντάξεις και μισθούς, τότε, όχι, λεφτά δεν υπάρχουν αλλά και οι αγορές είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν θα σε δανείσουν δεκάρα.

Σε μια βουλή που οι 280 από τους 300 εκπροσώπους μας θα έπρεπε να γυρίσουν στα σχολεία για τη βασική τους εκπαίδευση (μαζί με τους ψηφοφόρους τους ίσως), κρύβεται πολιτικός που έχει ανεξαρτητοποιηθεί γιατί διαφωνεί με όλους και με όλα και απλά δίνει το «παρών» στα έδρανα και στο λογιστήριο και δεν παραιτείται γιατί ο επιλαχών που θα τον αντικαταστήσει είναι ο αξιολογότερός του γιάννης ραγκούσης και ο βενιζέλος βγάζει καντήλες και ζήτησε από το βουλευτή να κρατήσει την έδρα του κόμματος, αν και ανεξάρτητος, γιατί η παρουσία του «θα είναι εποικοδομητική»!!!. Ο δε ραγκούσης είναι αναγκασμένος να απαντά με σοβαρότητα και επιχειρήματα στις παπαριές που τον κατηγορεί το κάθε λαμόγιο δίνοντας μέχρι και τα μισθώματα της κατοικίας του. Δεν νομίζω να υπάρχει σύγκριση μεταξύ των ποιων χρειαζόμαστε ως εκπρόσωπους μας στη βουλή και ποιους όχι.

Το πιο εύκολο για κάθε ορφανό του πασόκ είναι να πάει να κάνει μια δήλωση μετάνοιας στον κο βενιζέλο και το σύστημα-πατέντα 4-2-1 (αντί του αξιόλογου open goverment) θα τον ανταμείψει με μία πλουσιοπάροχη θέση δημόσιου λειτουργού, όμως δυστυχώς για τον μπένυ τα «ορφανά» του γαπ αρνούνται έστω και στην ιδέα. Αντίθετα προτιμούν, όπως και οι υπόλοιποι έλληνες, καλώς ή κακώς, όπου τον πετύχουν, να τον αποδοκιμάζουν.

Τον 10ο του ’11 η ανεργία ήταν 18,2%, σήμερα η ανεργία είναι 27,2 %, το πρωτογενές έλλειμμα ήταν 2,4 δις ενώ το πέτσινο πρωτογενές πλεόνασμα τώρα είναι μόλις 2,5 δις (με οφειλές στον ιδιωτικό τομέα 6 δις) και θα μοιραστεί σε ενστόλους και δικαστικούς, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ήταν 8,5 δις ενώ τώρα μόλις 6,8 δις, ο πληθωρισμός ήταν 3% ενώ τώρα 0,9%, το ΑΕΠ ήταν 228 δις ενώ τώρα προβλέπεται στα 183 δις μόλις. Επίσης οι οφειλέτες στην εφορία έχουν φτάσει τους 2,5 εκ. συμπολίτες μας και τα κόκκινα δάνεια των ελλήνων έχουν φτάσει τα 77 δις, και η φορολογηση άμεση και έμμεση για τους ιδιώτες κοντεύει στο 60% του εισοδημάτος. Ε, δεν μπορεί ούτε ο σαμ ούτε ο μπένυ να χαίρονται ούτε καν με τους αριθμούς του «success story» τους.

Το πρόβλημα ήταν ότι οι 4 χιλιάδες που μαζεύτηκαν στο ζάππειο για τον «προδότη» ήταν περισσότεροι από όσους βρέθηκαν στην κεντρική προεκλογική ομιλία του σαμαρά στο σύνταγμα στις ευρωεκλογές. Έτσι για πλάκα κιόλας, χωρίς καμία οργάνωση.

Το 2ο μεγάλο πρόβλημα ήταν αυτά που είπε ο γαπ στην εκδήλωση. Τα οποία είναι αυτά που λέει και το ποτάμι ποιο στρογγυλά (κρυμμένος στο παραβάν ο βενιζέλος θα είδε ότι και εγώ ψήφισα ποτάμι στις ευρωεκλογές), και κάποιοι από τους πάλαι ποτέ 58 και κάποιοι από την πάλαι ποτέ ελιά και από τη δημάρ και κάποιοι και από τα άσπρα μαλλιά που άκουγαν τον βενιζέλο στο ζάππειο να περιγράφει εν γνώσει του τον εαυτό του σε αυτά που θα πρέπει να απαλλαγούμε και τραβούν την ελλάδα βαθιά εγκλωβισμένη στην κρίση.

Ίσως ο κος ψυχογιός να έχει απόλυτο δίκαιο σε αυτά που γράφει στα 2 του κεράκια για τα σαράντα, όπως και στα περισσότερα από αυτά που τον διαβάζουμε τόσες σελίδες και χρόνια (είναι ο μοναδικός λόγος να αγοράζεις το βήμα), αλλά σε αυτό που έχει άδικο είναι ότι η πολιτική αστάθεια και η οικονομική αβεβαιότητα δεν είναι τα 2 κεράκια που άναψε ο γαπ, αυτά τα 2 κεράκια τα έχει ανάψει ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια που πιστεύει σε δανεικά και αγύριστα από ρώσους, κινέζους, τράπεζες της ανατολής, ζάππεια 1,2,3 και 18 δις ισοδύναμα μέτρα, δεν χρωστάμε δεν πληρώνουμε, παύση πληρωμών και το κεφάλαιο φταίει και αχ τους καημένους τους μικροομολογιούχους (τους έλληνες μόνο). Δυστυχώς ή ευτυχώς ο παπανδρέου μας ξεσκέπασε 2 φορές, μια φορά μέσα στη βουλή το 2011 όταν ξεγύμνωσε όλους τους βουλευτές καλώντας τους να του δώσουν εντολή να πάει να φτύσει την τρόικα και τα δανεικά, «τι θέλετε, κε τσίπρα, να τους φτύσω τους πιστωτές μας», και εκείνοι έκαναν την κότα, και μια με το δημοψήφισμα που τελικά δεν το ήθελε κανείς από όσους φώναζαν μέχρι τότε να απαλλαγούν από την τρόικα και το ευρώ. Αν η χώρα είναι να επιστρέψει σε κλίμα αστάθειας θα φταίμε εμείς οι πολίτες, όχι ο παπανδρέου. Αυτός είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος που τον κατηγορούμε και για αυτά που κάνει και για αυτά που δεν κάνει και αντίστροφα. Γιατί δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τους εαυτούς μας. Αν η χώρα επιστρέψει στην αστάθεια θα είναι γιατί τα πέτσινα πρωτογενή πλεονάσματα και το βερμπαλισμό τού σκίζω τα μνημόνια δεν θα τα πιστεύει κανείς. Θα είναι γιατί 4 χρόνια τώρα όλοι σπρώχνουμε τους πιο αδύναμους στον γκρεμό προκειμένου να διατηρήσουμε τη θέση μας στο δημόσιο, τις 20 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα, την εμπλοκή μας στις εργολαβίες του δημοσίου και όλα τα κακά της μοίρας μας. Εμείς θα φταίμε και πάλι. Και το ξέρουμε καλά.

γιώργος δ.