Ημερολόγιο καταστρώματος στα χρόνια της βαθιάς κατάθλιψης

Στο Μπάφαλο των ΗΠΑ ένας οπαδός της θεωρίας συνομωσίας περί της «Μεγάλης αντικατάστασης», του ακρογωνιαίου λίθου της ακροδεξιάς θεώρησης όσων πιστεύουν στην κυριαρχία της λευκής φυλής, σκότωσε 10 άτομα πυροβολώντας σε ένα σούπερ μάρκετ. Ήταν μία απόλυτα συνειδητή πράξη. Ο δράστης ερχόταν από μακριά. Η κατάσταση έχει ξεφύγει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Σάμπως δεν έχει ξεφύγει και εδώ στην Ευρώπη;

Οι Ρώσοι στρατοκράτες έστειλαν 500 παιδιά, ενδεχομένως και πολλά παραπάνω, να σκοτωθούν προσπαθώντας να στήσουν ένα προγεφύρωμα στο Σεβερίν-Ντονιένσκ, πάνω στο ομώνυμο ποτάμι. Πρόκειται για κολοσσιαίο στρατιωτικό σφάλμα. Οι Ρώσοι έχασαν ένα ολόκληρο τάγμα, πάνω από 400 άνδρες, ίσως και τους διπλάσιους, επειδή κάποιος επιτελάρχης αποφάσισε να τους θυσιάσει. Οι Ρώσοι διαπράττουν εγκλήματα πολέμου και εναντίον των δικών τους δυνάμεων. Οι αεροφωτογραφίες από το σημείο της ανθρωποσφαγής δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβητήσεως. Ποτέ δεν παρατάσεις ένα απροστάτευτο τάγμα για επιχείρηση προγεφυρώματος κατά μήκος της ακάλυπτης όχθης ενός ποταμού όταν οι απέναντι διαθέτουν πυροβολικό αλλά και άλλα μέσα ακριβούς προσβολής.

Στα μετόπισθεν οι μανάδες ψάχνουν τους γιούς τους που υπηρετούσαν στο «Μόσκβα». Φοβούνται να εκδηλωθούν για να μην φυλακιστούν. Πάνω από 80 οικογένειες ζητούν στοιχεία για τα μέλη του πληρώματος της βυθισμένης ναυαρχίδας. Στο διαδίκτυο αναρτήθηκε ένα εφιαλτικό ηχητικό ντοκουμέντο. ‘Ένα μέλος του πληρώματος του Καταδρομικού προσπαθεί να ενημερώσει παρακείμενα πλοία και προφανώς το Αρχηγείο για την κατάσταση που επικρατούσε στο βυθιζόμενο σκάφος. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Ακούγεται η σειρήνα συναγερμού. Τα κάτω καταστρώματα δεν έχουν επαφή με την γέφυρα. Ο Ρώσος ναύτης ενημερώνει πώς υπάρχουν δύο ρήγματα κάτω από την ίσαλο. Το πλοίο έχει πάρει κλίση. Η κραυγή του ναύτη είναι σπαρακτική.

Στο Κίεβο η στρατιωτική ηγεσία έχει πάθει παράκρουση. Αρνείται να παραδεχθεί πώς οι μαχητές στο Azofstal έχουν σηκώσει λευκή σημαία. Τι να κάνουν οι άνθρωποι. Αντιθέτως θριαμβολογούν για την ανακατάληψη του Χάρκοβο. Αφού πρώτα οι Ρώσοι το εγκατέλειψαν. Τώρα οι ουκρανοί επιτελάρχες σοβαρολογούν κάνοντας λόγο για την τελική νίκη. Καμία επαφή με την πραγματικότητα. Οι ουκρανικές δυνάμεις την Δευτέρα που μας πέρασε έλεγχαν μόνον το 10% του Λουχάνσκ και ένα απροσδιόριστο εδαφικό τμήμα του Ντονιένσκ. Τα εδάφη τα οποία θέλει να ενσωματώσει το Κρεμλίνο. Προφανώς κάτι δεν πάει καλά. Ο πόλεμος διεξάγεται με όρους δημοσίων σχέσεων. Ιδιαίτερα όσον αφορά την μελλοντική του εξέλιξη. Ήδη δημοσιεύονται μελέτες με προτάσεις για ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων πόλεων. «Έτσι θα είναι η τάδε μελλοντική πόλη» γράφει η λεζάντα. « Έτσι θα διαμορφωθεί η γκρεμισμένη συνοικία στο Χάρκοβο» επισημαίνει μία άλλη λεζάντα. Σουρεαλιστικά πράγματα.

Κάπου στον Βορρά, δύο χώρες με μακρά παράδοση επιφυλακτικότητας στις διεθνείς τους σχέσεις αποφάσισαν να διακινδυνεύσουν την παύση της ουδετερότητας τους. Για την μία εξ αυτών, την Φινλανδία, είχε δημιουργηθεί ένας διπλωματικός νεολογισμός. Η «Φινλανδοποίηση». Η δεύτερη, η Σουηδία είχε διαπρέψει ως ουδέτερη χώρα διοχετεύοντας την βαριά της πολεμική βιομηχανία αιχμής σε διάφορες αγορές με το άλλοθι του «εξοπλισμένου ουδέτερου». Όλα έχουν ένα τέλος σε αυτήν την ζωή. Για κάποιο λόγο η νέα σχολή διπλωματίας που εφαρμόζει ο επικεφαλής του αμερικανικού State Department Antony Blinken επανέρχεται σε πρωθύστερες θεωρήσεις.

Η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ αποκτούν νέο ενδιαφέρον για την αμερικανική διπλωματία, η οποία επιτέλους βρήκε τον τρόπο να νομιμοποιήσει την αμφιλεγόμενη εξόρυξη ορυκτών καυσίμων, δηλαδή του ιδιαίτερα ακριβού σχιστολιθικού πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η ευρωπαϊκή αγορά λειτούργησε ως η απρόβλεπτη λύση αφού είχε βέβαια προηγηθεί η επιθετική ενέργεια της Μόσχας. Το απόλυτο άλλοθι. Η κλιματική αλλαγή και η πράσινη ενέργεια παραμένουν στην ατζέντα ως άλλη μία προτεραιότητα από τις πολλές προτεραιότητες οι οποίες κατά καιρούς εγκαταλείφτηκαν στην τύχη τους, Μέσα στην πρώτη πεντάδα των πλουσιοτέρων ανθρώπων του πλανήτη είναι και ένας Ινδός «καρβουνιάρης». Ναι ο άνθρωπος βγάζει και πουλά κάρβουνο. Ξεπέρασε σε έσοδα και τον ίδιο τον Buffet.

Κάτι έχει αλλάξει στην Ουάσιγκτον. Λες και η αμερικανική γραφειοκρατία επέλεξε την Real Politik ως βασικό μοτίβο συμπεριφοράς στις διεθνείς σχέσεις. Θυμίζει περισσότερο εποχές Κλίντον και λιγότερο την περίοδο Ομπάμα. Φαίνεται πώς ο πραγματισμός του Ντόναλντ Τράμπ με τους διπλωματικούς βαρβαρισμούς κληροδότησε περίσσεια επιθετικότητα στην νέα διακυβέρνηση. Ο Τζό Μπάϊντεν επανέρχεται σε κλασσικότερες αντιλήψεις περί διεθνούς διπλωματίας όπου η Αμερική διαδραματίζει κυρίαρχο και απόλυτα ηγετικό ρόλο χωρίς αμφισβητήσεις. Είναι προφανές πώς οι επιλογές του Πούτιν και οι επικίνδυνες φιλοδοξίες των κινέζων νεομανδαρίνων ενισχύουν αυτήν την νέα επιθετική διπλωματική συμπεριφορά των επιτελαρχών στην Ουάσιγκτον. Η διαλεκτική σε όλο της το μεγαλείο.

Στην Ελλάδα ζούμε (για άγνωστους λόγους) σε ένα ροζ συννεφάκι. Με διπλάσιο πληθωρισμό από την Γαλλία, με έντονες δημοσιονομικές πιέσεις που θα έπρεπε να ανησυχούν, με πραγματική καθήλωση των εισοδημάτων (όχι η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν αναπληρώνει την καθήλωση των μισθών), η Ελλάδα ζει την περίοδο της έκρηξης των ανισοτήτων. Οι τιμές αυξάνουν εντυπωσιακά στο ράφι και στις τρόμπες των καυσίμων, η ακριβή ενέργεια καθηλώνει την οικονομική δραστηριότητα υπονομεύοντας την ανταγωνιστικότητα. Για κάποιο λόγο ωστόσο η Ελλάδα δεν ανησυχεί και πολύ. Ενδεχομένως να μην ανησυχεί καθόλου. 

Τα μέτρα που υιοθετήθηκαν μείωσαν θεαματικά τον ΕΝΦΙΑ στα ρετιρέ. Ναι. Έχουμε να κάνουμε με μία καθόλου διακριτική «ταξική» μείωση του φόρου ακινήτου περιουσίας η οποία θα τροφοδοτήσει μία νέα έκρηξη των ανισοτήτων. Μπορεί το «ταξική» να ακούγεται παλιακό, αλλά οι αριθμοί και τα ποσοστά δεν λένε ψέματα (κατά τεκμήριο). Κάποιοι στις Βρυξέλες άρχισαν να προειδοποιούν για κινδύνους δημοσιονομικής εκτροπής. Δεν είναι οι κλασσικές Κασσάνδρες. Είναι η πραγματικότητα. Δεν νοείται ένας συνταξιούχος να λαμβάνει υψηλότερη σύνταξη από τον μισθό που είχε όταν εργαζόταν προ μηνών. Αυτό σημαίνει πώς το σύστημα και πάλι θα φρακάρει. Πως χρειάζεται πάνω από ένα  άτομο να εργάζεται  κανονικά για να διασφαλιστεί η σύνταξη ενός απόμαχου. Και κάτι ακόμη. Δεν θα τα λύσει όλα ο Τουρισμός ούτε η Ελλάδα θα καταστεί ποτέ ενεργειακό Ελντοράντο. Μάλλον μας βολεύει (και πάλι) να ζούμε στον κόσμο με όλα αυτά τα βολικά ψεματάκια μας, τα τόσο καθοριστικά για την συμπεριφορά μας.

Α, ναι. Ο Αλέξης Τσίπρας εξελέγη με πάνω από 90% των ψήφων. Δεν υπήρχε αντίπαλος κατέγραψε η ιστορία. Ούτε και εναλλακτική. Η Αριστερά εισήλθε κανονικότατα σε φάση βαθειάς κατάθλιψης.