Εκλογές 2009

Ο Νίκος Μπίστης, υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ στη Β΄ Αθηνών, υποστηρίζει ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες από την απουσία Σημίτη, ότι το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς είναι ζωντανό κι ότι το κόμμα του στην κυβέρνηση θα δώσει τέλος σε μια εποχή γαλάζιων παντογνωστών, μαθητευόμενων Ροβεσπιέρων και παχυλά

αμειβόμενων golden boys.

Υπήρξατε οπαδός του λεγόμενου  «εκσυγχρονισμού» και του Κώστα Σημίτη. Η μη παρουσία του στα ψηφοδέλτια ήταν λάθος που θα κοστίσει ή δεν θα έχει συνέπειες; Το ΠΑΣΟΚ διαγράφει το παρελθόν του;

Το παρελθόν κανενός δεν διαγράφεται. Πόσo μάλλον το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, που με όλα όσα μεταφέρει αποτελεί περιουσία της Κεντροαριστεράς και του προοδευτικού κινήματος στη χώρα μας. Στη διαδρομή αυτή η προσφορά του Κώστα Σημίτη υπήρξε ανεκτίμητη. Και η τιμή που του οφείλουμε όλοι είναι αυτονόητη. Εκλογικές συνέπειες δεν θα υπάρξουν γιατί η απαίτηση για απαλλαγή από την κυβέρνηση της ΝΔ είναι πανίσχυρη.

Με την απουσία τόσων «σημιτικών  στελεχών», το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς απομακρύνεται ή μήπως διευκολύνεται; Πιστεύετε ακόμα σε αυτό;

Το στοίχημα της Κεντροαριστεράς δεν είναι το στοίχημα μόνο μιας τάσης ή κάποιων μεμονωμένων πολιτικών στελεχών. Είναι το στοίχημα του ίδιου του ΠΑΣΟΚ, που γνωρίζει ότι οι απαιτήσεις των καιρών επιβάλλουν τη συστράτευση των ευρύτερων δυνατών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Λυπούμαι για την απουσία στελεχών που διακρίθηκαν την εποχή της διακυβέρνησης Σημίτη, θεωρώ ωστόσο δεδομένη τη συμπαράσταση και συστράτευσή τους στη μάχη που δίνουμε στις 4 Οκτώβρη.

Πώς θα πείσετε τους ψηφοφόρους ότι δεν θα ξαναδούν «βεβαρημένα» πρόσωπα σε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Έχει αρκετά  φρέσκα, άξια και άφθαρτα στελέχη το ΠΑΣΟΚ για να μείνουν «τα κοστούμια στην ντουλάπα»;

Το κεντρικό διακύβευμα των εκλογών δεν είναι το αν θα μείνουν τα κοστούμια στην ντουλάπα –που σαφώς και θα μείνουν, αν σχετίζονται με αλαζονικές πρακτικές, όπως δεσμεύθηκε ο Γ. Παπανδρέου–, αλλά πώς θα ξαναμπούν στην ντουλάπα οι σκελετοί του σκοταδισμού που έβγαλε έξω από αυτήν η Νέα Δημοκρατία. Όσο για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, μην ανησυχείτε. Η αντιπαράθεση των πεπραγμένων των δικών μας κυβερνήσεων με την απερχόμενη, φαντάζομαι πως πείθει και τον πιο δύσπιστο για το ποιος έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα.

Τι απαντάτε στους ψηφοφόρους που  δυσπιστούν σφόδρα ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει έτσι εύκολα «Δανία του  Νότου» – και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης;

Τίποτα δεν είναι εύκολο και τίποτα δεν είναι απλό. Η ειδική οικονομική συγκυρία που διανύουμε είναι όντως η δυσκολότερη που αντιμετώπισε η χώρα. Γι’ αυτό, άλλωστε, και είναι περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ να διαχειρισθεί τις τύχες της το ΠΑΣΟΚ, δίνοντας τέλος στην εποχή των γαλάζιων παντογνωστών, των παχυλά αμειβόμενων golden boys και των μαθητευόμενων Ροβεσπιέρων, που ήρθαν υποτίθεται για να σώσουν τη χώρα και τελικά την ενέπλεξαν σε μια απίστευτη πολιτική περιπέτεια.

Και για να μην ξεχνιόμαστε: ας αναλογιστούν τώρα όλοι οι αγιογράφοι του νεο-καραμανλισμού, δεξιοί και αριστεροί, πόσο άδικοι υπήρξαν με το ΠΑΣΟΚ όταν ισοπέδωναν το 2004 το έργο του, διακινώντας παράλληλα το μύθο της ήπιας, υποτίθεται, νεοδημοκρατικής διαχείρισης.

Με τις δυσκολίες που ορθώνει η οικονομική κρίση, πώς εγγυάστε ότι δεν θα ακούμε πάλι «παραλάβαμε καμένη γη»;

Ο Γ. Παπανδρέου δεν έταξε «λαγούς με πετραχήλια» και απέκλεισε το ενδεχόμενο επανάληψης της περιπέτειας με την απογραφή. «Καμένη γη» –κυριολεκτικά και μεταφορικά– όντως παραλαμβάνουμε. Αν προσπαθήσουμε όμως όλοι, πολιτικοί και πολίτες, μπορεί να ανθίσει και πάλι η ελπίδα μιας κοινωνίας πιο δίκαιης και δημοκρατικής.

Οι Αϊ-Βασίληδες στην πολιτική κοστίζουν

Η χώρα δεν μπορεί να ζει με πολιτικές παραισθήσεις, υπογραμμίζει ο υπουργός Ανάπτυξης και υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ στη Β΄ Αθηνών Κωστής Χατζηδάκης και προσθέτει ότι δεν είναι καθόλου σοβαρό από τη μία να υποστηρίζεται ότι η χώρα είναι στο χείλος της καταστροφής και από την άλλη ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις.

Η «επανίδρυση του κράτους» ήταν ένας στόχος που έθεσε εξαρχής η ΝΔ. Όμως σχεδόν έξι χρόνια μετά, οι βαθιές τομές δεν έγιναν. Γιατί;

Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν τομείς στους οποίους έπρεπε να προχωρήσουμε με πιο γρήγορο βηματισμό. Ωστόσο, έγιναν σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές. Προχωρήσαμε –παρά τις αντιδράσεις– στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, προχωρήσαμε στις στρατηγικές συμμαχίες για τον ΟΤΕ και τον ΟΛΠ, κάναμε ουσιαστική παρέμβαση στο ασφαλιστικό, πετύχαμε την αποκρατικοποίηση της Εμπορικής αλλά και της Ολυμπιακής, που είχα προσωπικά την ευθύνη. Και σε κάθε μας προσπάθεια βρίσκαμε απέναντί μας την αντιπολίτευση. Κριτικάροντας όχι επειδή δεν προχωρούσαμε γρήγορα, αλλά επειδή είχαμε το θάρρος να κάνουμε κάποια βήματα μπροστά. Μέχρι και στην επέκταση του ωραρίου του μετρό τα σαββατοκύριακα βρήκα προσωπικά τους συνδικαλιστές τους απέναντι.

Το κράτος παραμένει σπάταλο και τα έξοδα όλα αυτά τα χρόνια είναι αδύνατο να συμμαζευτούν. Τι δεν πήγε καλά στον τομέα αυτό;

Η ελληνική οικονομία χαρακτηρίζεται από ορισμένες παθογένειες, όπως το υπέρογκο δημόσιο χρέος, το οποίο μας περιορίζει σημαντικά σε σχέση με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Σήμερα, ως αποτέλεσμα του τριπλασιασμού του χρέους τη δεκαετία του ’80, ο φορολογούμενος αναγκάζεται να πληρώνει 12 δις ευρώ ετησίως μόνο για τους τόκους. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας από το 2004 προσπάθησε και έκανε κάποια βήματα προς τα μπρος. Η ανεργία λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν 11,5% ενώ τώρα, με την οικονομική κρίση, είναι 9%. Το έλλειμμα χωρίς την κρίση ήταν 8%, σήμερα είναι 5-6%. Και τώρα, σε μια δύσκολη περίοδο, πρέπει να προσπαθήσουμε ακόμα πιο πολύ, παίρνοντας δύσκολες αποφάσεις και λέγοντας την αλήθεια. Χωρίς την αλήθεια δεν μπορούμε να προχωρήσουμε.

Είστε υποψήφιος στη Β΄ Αθηνών. Ο πρωθυπουργός μίλησε, όπως είπε, με τη γλώσσα της αλήθειας και πρότεινε πάγωμα μισθών και συντάξεων. Πώς αντιδρούν στο πρόγραμμα αυτό οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι;

Η χώρα δεν μπορεί να ζει με πολιτικές παραισθήσεις. Με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι καθόλου σοβαρό από τη μία να υποστηρίζεται ότι η χώρα είναι στο χείλος της καταστροφής και από την άλλη ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις. Η υπερψήφιση των Αϊ-Βασίληδων δεν είναι χωρίς κόστος. Η Ελλάδα, καθώς περνούν τα χρόνια, προχωρεί προς τα μπρος.

Είναι διαφορετική η φιλοσοφία της πρότασης του Γ. Παπανδρέου από τη δική σας ή μήπως είναι τελικά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος;

Ο Κ. Καραμανλής, με πολύ συγκεκριμένες προτάσεις και πρόγραμμα, με παραδοχή των λαθών και των παραλείψεων, μίλησε για την επόμενη μέρα. Το ΠΑΣΟΚ, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, προτίμησε να μην παρουσιάσει συγκεκριμένες, καθαρές προτάσεις. Π.χ. τι θα κάνουν με τα μη κρατικά πανεπιστήμια, αφού ξέρουμε ότι διαφωνούν μεταξύ τους; Θα επανακρατικοποιήσουν εν μέρει ΟΤΕ και Ολυμπιακή;  Ή μήπως όχι, αφού άλλα λέει ο ένας κι άλλα ο άλλος σε αυτό το κόμμα; Και πού θα βρουν τα 10 δις ευρώ που κοστίζουν οι υποσχέσεις του Γ. Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη και που μόνο αυτά φτάνουν για να υπερδιπλασιάσουν το έλλειμμα; Η διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων είναι ότι το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να επιλέγει το δρόμο του λαϊκισμού, ενώ η Νέα Δημοκρατία το δρόμο της αλήθειας και της υπευθυνότητας.

Είστε ευχαριστημένος από τις προσπάθειες που κάνατε ως κυβέρνηση;

Η πράσινη πολιτική είναι κάτι που ήδη ξεκινήσαμε να προωθούμε από το 2004. Ολοκληρώσαμε το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο. Εγκρίναμε Ειδικό Χωροταξικό σχέδιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Τονώσαμε την πράσινη ενέργεια, τριπλασιάζοντας την εγκατεστημένη ισχύ σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας από 450 MW σε 1.250 MW. Έχω ιδιαίτερη ευαισθησία σε αυτά τα θέματα. Στο Υπουργείο Ανάπτυξης προωθήσαμε προγράμματα, όπως το «φωτοβολταϊκά στις στέγες», δίνοντας τη δυνατότητα σε χιλιάδες νοικοκυριά να αξιοποιήσουν την ηλιακή ενέργεια για την παραγωγή ηλεκτρισμού, ή την αντικατάσταση παλιών ενεργοβόρων κλιματιστικών, τριπλασιάζοντας τους στόχους για εξοικονόμηση ενέργειας και μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Αλλά και το πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης κατοικιών, με παρεμβάσεις στη μόνωση, στα κουφώματα, στους καυστήρες κ.λπ., που μέσω του Δ΄ ΚΠΣ και χωρίς να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό θα τονώσει και τον κατασκευαστικό τομέα, που έχει πληγεί από την κρίση.

Συζητώντας με ένα νέο άνεργο, τι θα του λέγατε ότι θα μπορούσατε όλα αυτά τα χρόνια να κάνετε και δεν κάνατε;

Θα υπενθύμιζα τι καταφέραμε να κάνουμε τόσα χρόνια. Τη μείωση της ανεργίας. Την αύξηση κατά 65% του επιδόματος ανεργίας. Την ενεργοποίηση του Ειδικού Ταμείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Τη μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης. Την αύξηση του μέσου μισθού από το 77% στο 86% του κοινοτικού μέσου όρου. Και τώρα, στη δύσκολη οικονομική περίοδο που ακολουθεί, προχωράμε με μέτρα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας. Διότι μια ανταγωνιστική οικονομία σημαίνει και περισσότερες θέσεις εργασίας.