Ο γιος του Αλέκση σε ένα «καρκίνωμα για τη δημόσια εκπαίδευση»

Σύμφωνα με τον τομεάρχη Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ σύντροφο Φίλη, δηλαδή σύμφωνα με την επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την παιδεία, τα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία είναι ένα «δίχτυο (έτσι το είπε, με «χ») σχολείων για τα παιδιά μιας μειοψηφικής μορφωτικής και κοινωνικής ελίτ που θα λειτουργεί με ξεχωριστές προδιαγραφές και προνομιακές ρυθμίσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα σχολεία σαν ένα καρκίνωμα στα σπλάχνα της δημόσιας εκπαίδευσης που θα απομυζά και θα τρέφεται από την αφαίμαξη των άλλων σχολείων, των σχολείων των πολλών και των αδύναμων». Φυσικά πρόκειται για τις συνήθεις αριστερές μπούρδες με τη συνήθη επικολυρική γλώσσα. Δηλαδή για τις επικολυρικές μπούρδες της παράταξης που σε κάθε τομέα επιδιώκει τη συνολική υποβάθμιση και αντιλαμβάνεται τους πολίτες της χώρας ως έναν ομοιόμορφο χυλό από τον οποίο κανείς, ανεξαρτήτως των ταλέντων και των ικανοτήτων του, δεν πρέπει να ξεχωρίζει. Στην πραγματικότητα τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία είναι α) ο μόνος τρόπος να διαπιστωθεί πως μπορεί να βελτιωθεί συνολικά η δημόσια εκπαίδευση και β) η μόνη ελπίδα των οικογενειών με ταλαντούχα παιδιά (απο εκπαιδευτικής απόψεως) αλλά χωρίς χρήματα για καλά ιδιωτικά. Δηλαδή η ύπαρξή τους βοηθά και γενικώς τη δημόσια εκπαίδευση και ειδικώς τους ταλαντούχους αλλά όχι ευκατάστατους μαθητές και άρα την κοινωνική κινητικότητα. Το να τα θεωρεί κανείς σύμβολο ανισοτήτων είναι αντίστοιχο του να θεωρεί σύμβολο ανισότητας τα πανεπιστημιακά πτυχία επειδή δεν τα παίρνουν όλοι (αυτό για τα πτυχία το γράφω ως αστεία ακρότητα, αλλά είμαι βέβαιος ότι όλο και κάποιος σύντροφος θα το έχει ξεστομίσει στα σοβαρά).

Επειδή όμως στον ΣΥΡΙΖΑ οι άνθρωποι είναι αριστεροί και όχι τίποτα κορόιδα, κρατούν τις ολοκληρωτικές ιδέες που πουλούν στην πελατεία τους μακριά από τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Κι έτσι, όπως διαβάσαμε στην Καθημερινή του Σαββάτου, ο γιος του Αλέκση συμμετείχε στις εξετάσεις για μια θέση στην α’ γυμνασίου του Πρότυπου Σχολείου της Πλάκας, δηλαδή ενός «καρκινώματος στα σπλάχνα της δημόσιας εκπαίδευσης».

Προφανώς το παιδί έκανε πολύ καλά και το ίδιο καλά έκανε και η οικογένειά του που το έστρεψε προς αυτή την κατεύθυνση. Το θέμα άλλωστε δεν είναι το παιδί και το σχολείο του, αλλά η αξιοθαύμαστη υποκρισία του ηγέτη της ελληνικής αριστεράς και του κόμματός του. Λέω «αξιοθαύμαστη» γιατί όσο και να με απωθεί η υποκρισία, αναγνωρίζω ότι στις ακραίες της μορφές μοιάζει με καλλιτεχνικό έργο και οι τόσο ακραίοι υποκριτές, όπως συνολικά είναι οι σύντροφοι-στελέχη, είναι με έναν τρόπο καλλιτέχνες και μάλιστα άξιοι, εκτός από χλευασμού και θαυμασμού.

Το κακό με τους καλλιτέχνες της αριστεράς είναι ότι, ενώ π.χ. οι καλλιτέχνες της DC και της Marvel δεν ισχυρίζονται ότι υπάρχουν στ' αλήθεια άνθρωποι που απέκτησαν υπερφυσικές δυνάμεις μετά απο δάγκωμα αράχνης ή μετά από έκθεση στη ραδιενέργεια, εκείνοι επιμένουν ότι οι ιπτάμενοι γάιδαροι που περιγράφουν στα παραμύθια τους υπάρχουν στ’ αλήθεια. Και δυστυχώς η επιμονή τους αυτή παρασύρει πολλούς αφελείς. Το καλό είναι ότι τα παραμύθια τους είναι τόσο ακραία που είναι αδύνατο να μην διαψευστούν εμπράκτως από τους ίδιους.

Υπό αυτή την έννοια οι εξετάσεις του Τσίπρα Jr για μια θέση σε ένα πρότυπο γυμνάσιο λειτουργούν από κάθε άποψη θετικά. Και για τη μόρφωση του (αλλά αυτό αφορά μόνο τον ίδιο και την οικογένειά του), αλλά και για την κοινωνία (που ενδιαφέρει εμάς) καθώς γίνονται ακόμα μια αδιάσειστη απόδειξη του πόσο μπουρδολογική είναι η αριστερή ρητορική και πόσο υποκριτές οι φορείς της. Συνεπώς, πρέπει να (ξανα)πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Αλέκση ο οποίος χρόνια τώρα, είτε ως πρωθυπουργός είτε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρωτοστατεί στο ξεβράκωμα αυτής της ρητορικής και στην ανάδειξη της υποκρισίας της. Και μπράβο του.

Υ.Γ.: Παρότι είναι σαφές, η εμπειρία με έχει μάθει ότι πάντα υπάρχουν συμπολίτες που επιμένουν να κοιτούν το δάχτυλο ακόμα κι αν τους πεις πού δείχνεις και πού πρέπει να κοιτάξουν. Το κακό είναι ότι πια αυτοί οι συμπολίτες επιδεικνύουν την ανικανότητα να καταλάβουν δημοσίως και μας αναγκάζουν να χάνουμε τον χρόνο μας, εγώ ξαναγράφοντας και εσείς ξαναδιαβάζοντας ότι ΔΕΝ μας ενδιαφέρει η πρόοδος του Τσίπρα Jr που μακάρι να είναι η καλύτερη δυνατή, μας ενδιαφέρει η υποκρισία του μπαμπά του και των συντρόφων του μπαμπά του.

Υ.Γ.2: Επειδή είμαι σίγουρος ότι και πάλι θα διαβάσω σε κάποιο σχόλιο τη φράση «δεν είναι αυτή η αριστερά», να ξαναγράψω ότι τα πράγματα είναι όπως είναι και όχι όπως νομίζουμε ότι θα έπρεπε να είναι. Ειδικά για την αριστερά, τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι και διαφορετικά καθώς οι φορείς κάθε ολοκληρωτικής-θρησκευτικού τύπου ιδεολογίας είναι, αναπόφευκτα, στην πλειονότητα τους υποκριτές.