Πολιτικη & Οικονομια

Η παλαβή Δεξιά στο συνέδριο της ΝΔ

Η ΝΔ έχει χάσει το σκληρό κοινό της Δεξιάς από την εποχή του ΛΑΟΣ. Αν εμφανίστηκε στο κομματικό της συνέδριο, εμφανίστηκε με τη μορφή κάποιου που το πρωί μοιάζει να τσακώνεται μόνος του με τις εφημερίδες και το βράδυ με την τηλεόραση. Κι ας έγινε κάποτε πρωθυπουργός…

img_2485.jpg
Περικλής Δημητρολόπουλος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Ο Αντώνης Σαμαράς στο 14ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας
© ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ

Συνέδριο Νέας Δημοκρατίας: Ο Αντώνης Σαμαράς, το σκούρο μπλε που γίνεται σχεδόν μαύρο και το Ποτάμι.

Αν τον άκουγες χωρίς να τον ξέρεις, θα έλεγες πως στο βήμα του συνεδρίου της ΝΔ ανέβηκε ο εκπρόσωπος κάποιας ένωσης απόστρατων αξιωματικών που, αποκομμένοι από την πραγματικότητα, που ζουν με τις πλάνες τους, τους φόβους τους και τις αγωνίες τους. Αλλά δεν γίνεται να μην τον ξέρεις, είναι πρώην αρχηγός κόμματος και πρώην πρωθυπουργός. Κι όταν ακούς τον Αντώνη Σαμαρά να λέει πως «κάποια κέντρα σχεδιάζουν νέο εθνικό ακρωτηριασμό, τις Πρέσπες του Αιγαίου», αναρωτιέσαι πώς γίνεται ένας πολιτικός με τέτοια αξιώματα καρφιτσωμένα σαν παράσημα στο πέτο να εξακολουθεί να επενδύει στην εθνική ατζέντα και να μιλάει σαν καταπιεσμένος κομματάρχης που επιτέλους βρήκε ανοικτό μικρόφωνο. Στον Σαμαρά δεν βρίσκεις τη σοφία του βετεράνου, τον νουνεχή λόγο της πείρας, την αναγνώριση πως η Ιστορία τού χάρισε πολλά και του χαρίστηκε πολύ. Βρίσκεις κάποιον που επιχειρεί να αποσπάσει σχεδόν βίαια τη δικαίωσή του, επιβάλλοντας ακόμη και το ιδεολογικό του στίγμα σε ένα κόμμα που πλέον δεν είναι δικό του: «Η ΝΔ δεν θα γίνει Ποτάμι, δεν υπάρχει Κεντροδεξιά χωρίς Δεξιά». Αλήθεια;

Το τι πραγματικά υπάρχει το θύμισε ο ίδιος ο Σαμαράς. Υπάρχει (ακόμη) μια Δεξιά συντηρητική, εθνικιστική, φοβική, μισαλλόδοξη, μια Δεξιά σκληρή, παλιά και παλαβή. Είναι ένας απολύτως υπαρκτός χώρος όπου ζυμώνονται διάφορα πρόσωπα που, χρόνια τώρα, κινούνται στις παρυφές του πολιτικού συστήματος. Είναι μια αντισυστημική Δεξιά που εδώ και καιρό αναζητά την ευκαιρία της για να αποκτήσει την υπόσταση κομματικού σχηματισμού. Συγχρόνως όμως είναι τόσο ευάλωτη ώστε να την κάνει αλοιφή με τις κρέμες του ένας έμπορος του τηλεοπτικού λυκόφωτος. Πώς αλλιώς να το πει κανείς; Ακόμη και το τηλεμάρκετινγκ έγινε κόμμα. Αλλά η τουρκοφαγική, αντιμεταναστευτική και υπερπατριωτική Δεξιά ψάχνει ακόμη το κοινό της με λάβρα κείμενα γνώμης σε απίθανες ιστοσελίδες ή μετά τα μεσάνυχτα σε κακοφωτισμένα τηλεοπτικά στούντιο.

Αυτό το κοινό, η ΝΔ το έχει χάσει, από την εποχή που ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Μάκης Βορίδης ήταν πρωτοπαλίκαρα του ΛΑΟΣ. Δεν το βρήκε ούτε ο Αντώνης Σαμαράς όταν έγινε αρχηγός της ΝΔ. Το κοινό δεν επαναπατρίστηκε ούτε όταν ο ίδιος έγινε πρωθυπουργός. Όπως και τότε, έτσι και σήμερα η εκλογική αυτή μάζα κινείται εκεί όπου το μπλε της ΝΔ θα άρχιζε να σκουραίνει τόσο ώστε να γίνεται σχεδόν μαύρο. Το χρώμα δεν σκουραίνει πια ή, αν έγινε λίγο πιο σκούρο με την κατασκευή του φράκτη στον Έβρο, έμεινε μόνο του να χάσκει. Την αντισυστημική Δεξιά τη χωρίζει πια με τη ΝΔ ένα χάσμα ψυχολογικού τύπου. Ακόμη και η ΝΔ του Σαμαρά, του απόστρατου που περιέγραψε χθες τη Δύση σαν έναν τόπο γενικευμένης παρακμής, ήταν πολύ mainstream για τα γούστα της.

Ακόμη μεγαλύτερο είναι το χάσμα που χωρίζει την παλαβή Δεξιά από τη ΝΔ του Μητσοτάκη. Εντάξει, μπορεί στο συνέδριο της ΝΔ να βρήκε βήμα. Αλλά το βρήκε από κάποιον που σήμερα μοιάζει να τσακώνεται το πρωί μόνος του με τις εφημερίδες και το βράδυ με την τηλεόραση. Κι ας έγινε κάποτε πρωθυπουργός...

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μανούσος Μανουσάκης
Η Λίνα Μενδώνη για τον θάνατο του Μανούσου Μανουσάκη: Υπήρξε ακάματος εργάτης της μικρής και της μεγάλης οθόνης

«Ο Μανούσος Μανουσάκης έκανε ποιοτική τηλεόραση για το ευρύ κοινό, χωρίς εκπτώσεις στις απαιτήσεις του, αλλά και χωρίς να εγκαταλείψει το σινεμά»

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.