Από τον Λαβρόφ στο Mein Kampf του Αδόλφου

Στη Μόσχα ένας κατά τεκμήριο «σοβαρός» πολιτικός με αυστηρό ενδυματολογικό κώδικα και άψογα κοστούμια το «τερμάτισε». Ο Σεργκέι Λαβρόφ, υπουργός Εξωτερικών και από τους διαχρονικούς συνεργάτες του Βλαδίμηρου Πούτιν, «ανακάλυψε» πως ο Αδόλφος Χίτλερ «είναι και εβραϊκής καταγωγής». Οι Ρώσοι είναι μαέστροι στο στήσιμο σεναρίων συνωμοσίας. Πριν από έναν αιώνα ήταν η μυστική αστυνομία του Τσάρου η «ΟΧΡΑΝΑ» (Υπηρεσία Προστασίας της Δημόσιας Ασφάλειας και Τάξης) που έστησε την υπόθεση «Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» στα ρωσικά «Протоколы сионских мудрецов ou Сионские протоколы». Για πρώτη φορά κείμενα αυτού του δήθεν ντοκουμέντου δημοσιεύθηκαν το 1903. Πρόκειται για πλήρη κατασκευή μίας θεωρίας συνωμοσίας που είχε σαν βασικό πυρήνα το σενάριο της κυριαρχίας του κόσμου από τους Εβραίους και τους Μασόνους. Ο Αδόλφος Χίτλερ αναφέρεται επί μακρόν σε αυτά τα κείμενα στο γνωστό βιβλίο του «Mein Kampf». Πρόκειται για μία καραμπινάτη υπόθεση fake news στην οποία ωστόσο βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό η αντισιωνιστική προπαγάνδα. Δεκαετίες μετά το Ολοκαύτωμα ο Σεργκέι Λαβρόφ επανέρχεται στην παλιά ρωσική παράδοση της κατασκευασμένης πληροφορίας με τη θεωρία ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν και Εβραίος στην καταγωγή. Τι ήθελε να πει ακριβώς ο ποιητής; Τίποτε απολύτως. Ως γνήσιο τέκνο και αυτός του βαθέος κράτους της Ρωσίας, ο σημερινός υπουργός Εσωτερικών επιχειρεί να θολώσει τα νερά παρομοιάζοντας τον πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι με τον Αδόλφο Χίτλερ. Ότι δηλαδή και οι δύο έχουν εβραϊκή καταγωγή, που σημαίνει πως πίσω από το Ολοκαύτωμα κρύβονταν και Ναζί Εβραίοι. Άρα οι ενοχές και οι ευθύνες πολυμερίζονται. To «Fake» μέχρι τελικής πτώσεως. Προφανώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θα υιοθετήσουν αυτή την προσέγγιση. Έτσι στήνονται οι θεωρίες συνωμοσίας.

Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού η ηγέτιδα δύναμη της Δύσης οδεύει στη δεύτερη πράξη μίας προαναγγελθείσης καταστροφής. Δύο περίπου χρόνια μετά την εκλογή του Τζo Μπάιντεν και οι Αμερικανοί προετοιμάζονται να ψηφίσουν για την ανανέωση πάνω από το 50% του Κογκρέσου. Οι εκλογές θα διεξαχθούν τον επόμενο Νοέμβριο βέβαια. Το πολιτικό κλίμα ωστόσο δείχνει θεαματική επάνοδο στο προσκήνιο των ακροδεξιών υποστηρικτών του Ντόναλντ Τραμπ.

Τη Δευτέρα το πρωί η Ουάσινγκτον ξύπνησε με μία εφιαλτική είδηση. Το «Politico» δημοσίευσε ένα ντοκουμέντο προϊόν διαρροής από το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο σύμφωνα με το οποίο βρίσκεται στα σκαριά απόφαση που ακυρώνει το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση. Χειρότερα. Ο ανώτατος δικαστικός αλλά και συνταγματικός θεσμός των ΗΠΑ ετοιμάζεται να ακυρώσει το δικαίωμα της γυναίκας να ορίζει το κορμί της. Με μία πλειοψηφία υπερσυντηρητικών ανώτατων δικαστών που διαθέτει αυτό το Σώμα, την οποία είχε επιμελώς φροντίσει να διασφαλίσει ο Ντόναλντ Τραμπ κατά την τετραετή θητεία του, το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώνει τον επαναστατικό νόμο που άλλαξε την κοινωνία της Αμερικής. Τον νόμο Roe v. Wade του 1973.

Το «Politico» έκανε τη δουλειά του δημοσιεύοντας μία πληροφορία η οποία προφανώς «διοχετεύθηκε» από κάποιον ανώτατο δικαστή της δημοκρατικής μειοψηφίας, πράγμα πρωτοφανές για τα αμερικανικά δικαστικά χρονικά σε επίπεδο Ανωτάτου Δικαστηρίου. Και μόνον το γεγονός ότι υπήρξε «διαρροή» σημαίνει πως η κατάσταση είναι απείρως χειρότερη απ’ όσο έχουμε φανταστεί. Κάτι συμβαίνει στις ΗΠΑ που τρομοκρατεί τους δημοκρατικούς πολίτες και πολιτικούς καθώς και στελέχη των θεσμών και του κρατικού μηχανισμού.

Η επίθεση στο Καπιτώλιο, στις 6 Ιανουαρίου του 2020, δεν ήταν παρά η αρχή μίας διαδικασίας η οποία «ωριμάζει». Πρόκειται για τη διαδικασία άλωσης του κράτους, των θεσμών και του στρατού από τους πυρήνες των ακροδεξιών μορφωμάτων τα οποία γαλουχήθηκαν από ένα άθλιο ιδεολόγημα περί παγκόσμιας συνωμοσίας Εβραίων, Μασόνων, Τραπεζιτών, Επιστημόνων, Κεφαλαιούχων, Διανοούμενων οι οποίοι θέλουν την ισοπέδωση του American Dream και της White Superiority. Σας θυμίζει κάτι; Μήπως τις νεοναζιστικές παραισθήσεις των καθοδηγητών του Πουτινισμού;

Δεν αρκεί βεβαίως μία ακριβής περιγραφή της ανατομίας του εγκλήματος για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των συνεπειών της εγκληματικής ενέργειας. Είναι ωστόσο απαραίτητη.

Βρισκόμαστε στη φάση της διόγκωσης του ιδεολογήματος του «Αντισυστημισμού». Πρόκειται για μία δεξαμενή η οποία χωρά όλους εκείνους οι οποίοι πιστεύουν πως ανήκουν ή όντως είναι ενταγμένοι στην κατηγορία των αδικημένων. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο και εκτρέφεται από τις ανισότητες. Το κοινό χαρακτηριστικό αυτών των κοινωνικών ομάδων είναι η συστηματική απέχθεια που τρέφουν για τη γνώση και την κουλτούρα γενικότερα. Πρόκειται για ένα σαρωτικό κίνημα «απομόρφωσης» με μία παράλληλη διαδικασία «αναμόρφωσης». Συνέβη με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στη Γερμανία του Μεσοπολέμου. Ο «ιός» μεταδόθηκε με μία απίστευτη ταχύτητα στη Κεντρική Ευρώπη. Τότε η σύγκρουση προσδιορίστηκε μεταξύ Φασισμού και Αριστεράς. Στις μέρες μας η σύγκρουση μορφοποιείται σε ένα μέτωπο με αντιπάλους την Προοδευτική Δημοκρατία και τον αυταρχικό νεοδεσποτισμό ασιατικού τύπου.

Τι σχέση έχει λοιπόν ο Λαβρόφ με τους αμερικανούς αντισυστημικούς νεοναζί, τους ακροδεξιούς της βαθιάς γαλλικής επαρχίας και τους φανατικούς ζηλωτές - δικαστικούς λειτουργούς της Ουάσινγκτον που επιχειρούν να αποδομήσουν ό,τι οικοδόμησε η αμερικανική δημοκρατία τον 20ό αιώνα; Λογικά δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ όλων αυτών των παράταιρων μορφωμάτων. Και όμως. Εντοπίζεται ένας αδιόρατος μίτος, μία διάφανη χορδή η οποία ενώνει όλους αυτούς τους «αγανακτισμένους» που συμπεριφέρονται σαν «ζόμπι» όπως τους είδαμε να κινούνται στις αίθουσες του Αμερικανικού Καπιτωλίου (και αλλού). Είναι η λατρεία της κατάργησης της γνωστικής διαδικασίας. Είναι η καθιέρωση του «απλουστευτισμού» ως εργαλείου εξήγησης των αδιεξόδων. Είναι η βίαια επιβολή της ισχύος ως μοναδικής θεραπείας του συνδρόμου αδυναμίας και κυρίως ανημπόριας στο οποίο έχει περιέλθει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού λόγω των ισοπεδωτικών ανισοτήτων. Είναι το θεσμοποιημένο ψεύδος, η συγκολλητική ουσία που κρατά παγιδευμένους στη θολούρα της αμάθειας και της ημιμάθειας (ακόμη χειρότερα) εκείνους που διασκεδάζουν τον τρόμο τους κατατρομοκρατώντας συνανθρώπους τους.

Οι θεοί του πολέμου έχουν ανάγκη από στρατιές αποπροσανατολισμένων ψυχών που τις οδηγούν στρατηγοί ταριχευμένοι από το μίσος προς τον πολιτισμό και τη δημιουργία. Ένας στρατηγός που έκαψε με χημικά μία από τις παλαιότερες πόλεις του κόσμου, το Χαλέπι, βεβαίως και μπορεί να ισοπεδώσει χωρίς κανένα πρόβλημα συνείδησης τη Μαριούπολη κλέβοντας ανερυθρίαστα τον Χρυσό των Σκυθών από το Μουσείο της Μελιτόπολης. Έτσι συμπεριφέρονταν ανέκαθεν οι στρατηγοί των χαμένων στρατιών.