- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Βομβαρδισμοί και βιασμοί, η Βαλέρια και η Καρίνα, Έλον Μασκ και τέως / Σκρολάροντας στα social media
Η βαρβαρότητα του πολέμου στην Ουκρανία και άλλες ιστορίες σε μία στήλη - timeline
10 πράγματα που βρήκαμε στα social media: Πάσχα στην Ουκρανία, σκιτσογράφοι, ανθρώπινες ιστορίες, βομβαρδισμοί και βιασμοί και μερικά ακόμα
1) Ημέρες κατάνυξης και βομβαρδισμών
Η Εβδομάδα των Παθών έμοιαζε ταιριαστή, αλλά το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης και οι εικόνες από τα γιορτινά τραπέζια και τους τόπους ανοιξιάτικης και θαλασσινής ανάπαυλας παράταιρα, στους λογαριασμούς των social που ταυτόχρονα ήταν στραμμένοι και στο μέτωπο της Ουκρανίας. Όσο κορυφωνόταν το θείο πάθος, αναρτήσεις με εικόνες φρίκης συνόδευαν το time line μας.
Τι ξεχωρίσαμε;
Τις φωτογραφίες και τα βίντεο (σε αυτή την ανάρτηση) με τους Τσετσένους να ζητωκραυγάζουν Αλλαχού Ακμπάρ πάνω στα χαλάσματα μια πόλης που ονομάζεται Μαριούπολη.
Η πόλη της Παναγιάς πήρε το σημερινό της όνομα το 1778, όταν το μεγαλύτερο μέρος των ελληνόφωνων και ταταρόφωνων ορθοδόξων της Κριμαίας αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από την Κριμαία και να εγκατασταθούν στη νοτιοδυτική Ρωσία. Μια πόλη 500.000 κατοίκων με μία από τις μεγαλύτερες και πιο συμπαγείς ελληνικές κοινότητες παγκοσμίως. Όχι, δεν χρειάζεται να είναι κανείς πιστός χριστιανός για να νιώσει αποτροπαιασμό με αυτή την εικόνα από την «απελευθερωμένη» από τους Ρώσους Μαριούπολη.
Χθες είδαμε σε κλειστή ανάρτηση φίλης ότι ο Πούτιν αναγόρευσε σε «Ήρωα της Ρωσίας» τον τσετσενικής καταγωγής βουλευτή Άνταμ Σουλτάνοβιτς Ντελιμχάνοφ, στο κέντρο της φωτογραφίας, για την επιτυχία της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» να καταστρέψει και να ισοπεδώσει τη Μαριούπολη, για τη γενναιότητα και τον ηρωισμό του.
Ο Ντελιμχάνοφ είναι στενός συνεργάτης και ξάδελφος του εντελώς διεστραμμένου Ραμζάν Καντίροφ - είναι επίσης δισεκατομμυριούχος, διαβάζουμε στην ανάρτηση.
Να θυμίσουμε ότι oι Τσετσένοι του τάγματος Καντάροφ (κατά το «τάγμα του Αζόφ», που παρεμπιπτόντως υπερασπίζεται ακόμα τον τελευταίο θύλακα αντίστασης της πόλης, μαζί με 1.000 περίπου γυναίκες και παιδιά στα υπόγεια του εργοστασίου χάλυβα Αζοφστάλ) φημίζονται για τη βαρβαρότητά τους. Υπάρχουν φόβοι για βιασμούς και δολοφονίες αμάχων, ενώ ανακαλύπτονται μαζικοί τάφοι. Οι πληροφορίες λένε ότι οι άμαχοι νεκροί στη Μαριούπολη μπορεί να φτάνουν και τις 20.000. Αντιλαμβανόμαστε το νούμερο;
Να θυμίσουμε ότι η σφαγή στην Μπούτσα, για την οποία μάθαμε αφού έφυγαν οι Ρώσοι «απελευθερωτές», λένε πως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου (ο Πούτιν επίσης απένειμε τιμητικό τίτλο για «ηρωισμό» στην 64η μηχανοκίνητη ταξιαρχία τυφεκιοφόρων, που κατηγορείται για τα εγκλήματα πολέμου στη μικρή αυτή πόλη στα περίχωρα του Κιέβου).
Για τη σφαγή στη Μαριούπολη, άραγε, θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη; Θα ακούσουμε συγκεκριμένες ιστορίες βιασμένων γυναικών και δολοφονημένων ανθρώπων; Γιατί προς το παρόν μαθαίνουμε για κινητά κρεματόρια, προσπαθούν δηλαδή να κρύψουν τα εγκλήματα, και βλέπουμε αεροφωτογραφίες μαζικών τάφων.
Η ερώτηση είναι: Θα ελευθερωθεί η Μαριούπολη;
Εντωμεταξύ, ακούσαμε με τα ίδια μας τα αυτιά τον υπουργό Άμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ να λέει ότι η κανονικότητα επιστρέφει σιγά-σιγά στην απελευθερωμένη Μαριούπολη. Εννοώντας τους απελπισμένους ανθρώπους που βγαίνουν στους δρόμους αναζητώντας φαγητό και νερό, έχοντας ζήσει και συνεχίζοντας να ζουν ένα πραγματικό, τηρουμένων των αναλογιών, ολοκαύτωμα.
Και είδαμε επίσης να αναπαράγονται φωτογραφίες - γροθιά στο στομάχι, όπως αυτή:
2) Οι σκιτσογράφοι μας, εδώ ο Δημήτρης Χαντζόπουλος και ο Ανδρέας Πετρουλάκης, έχουν τον τρόπο να περιγράφουν την πραγματικότητα λιτά και περιεκτικά. Οι γελοιογραφίες και τα σκίτσα τους αναδημοσιεύθηκαν πολλάκις, και παρότι με πασχαλινή θεματολογία δεν χάνουν την επικαιρότητά τους – δυστυχώς.
Μαριούπολη, η πόλη της Παναγιάς
Όσοι είναι γενικά και αόριστα #ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ... #ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. Δηλαδή δεν θέλουν να υποστηρίξουν ρητά την Ουκρανία, δηλαδή δεν καταδικάζουν τη ρωσική εισβολή, δηλαδή τάσσονται εκ των πραγμάτων με την πλευρά αυτού που διαπράττει όλες αυτές τις φρικαλεότητες. Ίσως αν ήταν ένας πόλεμος των τριών ημερών, όπως τον είχε φανταστεί και επιθυμήσει ο Πούτιν αλλά δεν του βγήκε, αντί για έναν πόλεμο πολλών μηνών όπως λένε οι αναλυτές, ίσως να περνούσε αυτή η στάση απαρατήρητη.
Αλλά τώρα, όσο περισσότερο διαρκεί ο πόλεμος, και όσο πιο τραγικά και φρικαλέα είναι τα εγκλήματα που μαθαίνουμε καθημερινά εμείς και ο όλος ο δυτικός κόσμος που τάσσεται αναφανδόν στον πλευρό της Ουκρανίας, οι υποστηρικτές της ΕΙΡΗΝΗΣ και του ΑΝΘΡΩΠΟΥ εκτίθενται ανεπανόρθωτα.
Αλήθεια, πώς μπορούν να μην καταδικάζουν αυτά τα εγκλήματα;
Μια ολόκληρη πόλη θάφτηκε στα χαλάσματα. Μια ολόκληρη πόλη, δύο φορές όσο η Πάτρα εξαφανίστηκε, υποδομές, σπίτια, άνθρωποι, ζώα...
Η Ουκρανία αναγεννάται ως έθνος, κερδίζει τον θαυμασμό όλου του κόσμου και υπερασπίζεται τις δυτικές αξίες, τις αξίες μας, απέναντι στον βάρβαρο, ολοκληρωτικό πόλεμο ενός δικτάτορα.
Εδώ ο ΚΥΡ. Η Ουκρανία θα συνεχίζει να σταυρώνεται, με μία ανυπολόγιστη ανθρωπιστική καταστροφή.
Και εδώ ένα σκίτσο ξένου καλλιτέχνη:
Τα ουκρανικά τρακτέρ κλέβουν τα ρώσικα τανκς, και τα ρώσικα τανκς κλέβουν τις οικοσκευές από τα σπίτια των Ουκρανών. Έχουμε δει πάρα πολλές σκηνές από το πλιάτσικο των Ρώσων που στέλνουν τα κλεμμένα στις οικογένειές τους. Όχι μόνο οικιακές συσκευές, αλλά και φορτηγά φορτωμένα στάρι.
3) Είδαμε σε φωτογραφίες πώς τίμησαν το θείο δράμα οι Ουκρανοί. Πήγαν στην εκκλησία για να προσευχηθούν να τελειώσει ο βάρβαρος πόλεμος και να ζητήσουν ένα μέλλον για την Ουκρανία. Προσευχήθηκαν για το μόνο εφικτό μέλλον, αυτό που τους συνδέει με τη Δύση. Η Δύση, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, είναι συνθήκη επιβίωσης των κρατών στα σύνορα μιας επεκτατικής, ιμπεριαλιστικής Ρωσίας, μην το ξεχνάμε αυτό. Είναι η δική τους επιθυμία, απέναντι στον δικό τους επίσης τρόμο.
Εδώ, Μ. Παρασκευή, σε μια εκκλησία στα προάστια του Chernihiv, μιας πόλης στα σύνορα με τη Λευκορωσία, που επίσης ισοπεδώθηκε από τους βομβαρδισμούς. Η υποχώρηση των Ρώσων και η σταδιακή μεταφορά των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ανατολική Ουκρανία και νότια, άφησε πίσω ερείπια και στάχτη.
Η πίστη ως καταφύγιο σε σκοτεινούς καιρούς. Δεν πήγαν ωστόσο για την Ανάσταση στην εκκλησία το βράδυ του Μ. Σαββάτου γιατί ηχούσαν οι σειρήνες, αλλά την Κυριακή του Πάσχα.
Εδώ, σε ένα καταφύγιο στο Χάρκοβο, το πασχαλινό τραπέζι...
Και εδώ έχουν συγκεντρώσει τσουρέκια. Για να μοιραστούν σε όσους και όσες υπερασπίζονται την πατρίδα τους από τον εχθρό.
Εδώ, σαν κάτι γιορτινό, διασκεδάζουν τα παιδάκια με μαθήματα beak dance. Τόσες μέρες κλεισμένα στα υπόγεια καταφύγια στο ισοπεδωμένο Χάρκοβο.
4) Κανείς από τα 44 εκατομμύρια Ουκρανούς δεν είναι ασφαλής, απάντησε χθες ο δήμαρχος του Κιέβου σε ερώτηση της ανταποκρίτριας της ΕΡΤ, κατά την αποκαθήλωση του αγάλματος που συμβόλιζε την ουκρανικορωσική φιλία. Ένα τέτοιο άγαλμα, σχολίασε ηλικιωμένος κάτοικος που βρισκόταν εκεί, είναι προσβολή. Στη θέση του θα μπει ένα καινούργιο, που θα τιμάει το ουκρανικό έθνος.
Το Μνημείο της Φιλίας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, που στήθηκε το 1982 στο Κίεβο, άντεξε 8 χρόνια πολέμου, καταστροφή πολλών πόλεων, τον θάνατο 100.000 πολιτών. Καιρός ήταν...
No more friendship! Οι Ουκρανοί έχουν κάθε λόγο να βγάζουν χαμογελαστές φωτογραφίες κατά την αποκαθήλωση.
4) Αυτές τις άγ(ρ)ιες μέρες υπήρχαν δύο ιστορίες που γέμισαν το newsfeed μας.
Αν τις έβλεπες, δεν μπορούσες να κάνεις πως δεν τις είδες.
Και δεν είναι οι μόνες. Είναι ιστορίες που πρέπει να λέμε και να αναπαράγουμε για να αντιλαμβάνονται όλοι το μέγεθος της βαρβαρότητας. Παρακαλώ, διαβάστε.
Η πρώτη είναι της Βαλέρια.
Το Μ. Σάββατο, ο Γιούρι Γκλόνταν είχε μόλις φύγει από το διαμέρισμά τους στην Οδησσό για να πάει στο σούπερ μάρκετ, όταν το έπληξε ο ρωσικός πύραυλος. Ήταν όταν σχολιάσαμε όλοι ότι μετά τη Μαριούπολη σειρά έχει η Οδησσός. Ένας βομβαρδισμός που ισοπέδωσε συγκρότητα κατοικιών με απολογισμό 8 νεκροί, δεκάδες τραυματίες.
Ο Γιούρι από τύχη δεν ήταν ανάμεσα στους νεκρούς, αλλα δυστυχώς δεν μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε τυχερό. Η σύζυγός του Βαλέρια, το 3 μηνών μωρό τους Κίρα και η μητέρα της Βαλέριας ήταν εκεί. Το χτύπημα τους σκότωσε.
Οι χρήστες ανά τον κόσμο αναδημοσίευσαν φωτογραφίες της Βαλέρια από το Ίνσταγκράμ της. Όπως αυτή.
5) Η άλλη ιστορία, λίγο πιο παλιά, είναι της Καρίνα. Όμως τη μάθαμε επίσης Μ. Πέμπτη.
H Kαρίνα ήταν έφηβη όταν αναγκάστηκε να φύγει με την οικογένειά της από το Ντονέτσκ το 2014, όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ανατολική Ουκρανία, για να εγκατασταθούν σε ένα ήσυχο προάστιο του Κίεβου, στο Ιρπίν. Και η ίδια κάποια στιγμή νοίκιασε δικό της σπίτι στη γειτονική Μπούτσα, θέλοντας να αυτονομηθεί από την οικογένειά της περνώντας στην ενήλικη ζωή. 8 χρόνια μετά, τα ρωσικά στρατεύματα έφτασαν ατους νέους τους τόπους. Όταν έφυγαν οι γονείς της από το Ιρπίν, στις 24 Φεβρουαρίου, εκείνη αρνήθηκε να τους ακολουθήσει. Η τελευταία φορά που την είδαν ήταν αρχές Μαρτίου.
Στο ρεπορτάζ της The Kyiv Indpendent διαβάζουμε για τους βασανισμούς που υπέστη η κοπέλα.
Η σωρός της βρέθηκε μετά την αποχώρηση των Ρώσων, μαζί με τόσες άλλες που ήταν σε μαζικούς τάφους και στους δρόμους. Την έθαψαν 13 Απριλίου. Ήταν 23 χρονών, δούλευε στο σούσι μπαρ της πόλης. Τη βασάνισαν, τη βίασαν, την πυροβόλησαν στο κεφάλι. Οι αρχές αρνήθηκαν να δείξουν το πτώμα της στον πατριό της, για να μη σοκαριστεί.
Δέχτηκαν να του δείξουν φωτογραφίες, μόνο από το πάνω μέρος του σώματός της. «Υπήρχαν κοψίματα και τραύματα, υπήρχε επίσης ένα κομμάτι σάρκας που έλειπε από τα πλευρά της», είπε. «Είναι προφανές ότι τη βασάνισαν». Η αστυνομία του είπε ότι το πόδι της Karina είχε επίσης πυροβοληθεί. Υποψιάζονται ότι η Καρίνα προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό της, κάτι που εξόργισε περισσότερο τους δράστες. «Τα μισά από τα νύχια της έλειπαν».
6) Όλα αυτά μοιάζουν σαν ψέματα. Μήπως είναι προπαγάνδα των Ουκρανών;
Είναι πάρα πολλές οι ιστορίες για γυναίκες θύματα βιασμού στις κατεχόμενες από τους Ρώσους πόλεις και τα εγκλήματα αυτά ερευνούνται από τις αρχές και θα πάνε στο ειδικό δικαστήριο. Τα εγκλήματα αυτά θα δικαστούν. Υπάρχουν μαρτυρίες ότι οι Ρώσοι χρησιμοποιούν τους βιασμούς σαν όπλο του πολέμου, και συχνά οι βιασμοί αυτοί συμβαίνουν μέσα στα ίδια τα σπίτια των θυμάτων. Επίσης συχνά πρόκειται για ομαδικούς βιασμούς που συνοδεύονται από βασανιστήρια, όπως στην περίπτωση της Καρίνας. Δεν είναι κάτι καινούργιο, οι βιασμοί σαν όπλο πολέμου, είναι όμως η πρώτη φορά που βλέπουμε τα εγκλήματα αυτά σε πρώτο χρόνο.
Και τώρα που εγώ γράφω και μετά που εσείς θα διαβάζετε, τα εγκλήματα αυτά συνεχίζουν να συμβαίνουν στις καταληφθείσες από τους Ρώσους περιοχές.
Αντιγράφουμε από αυτή την ανάρτηση:
Είναι δύσκολο να υπολογίσει κανείς το εύρος των βιασμών κατά τη διάρκεια πολέμου πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχειακό υλικό από αυτόν, όμως, είναι αδύνατον να μην σου γυρίσει το στομάχι. Στον «Βιασμό της Νανκίνγκ» οι Ιάπωνες κατακτητές βίασαν και στη συνέχεια εκτέλεσαν έως και 80.000 γυναίκες και ανήλικα κορίτσια. Οι βιασμοί από τις γερμανικές δυνάμεις ήταν μέρος του ναζιστικού κατακτητικού ρεπερτορίου. Σχεδόν σε κάθε χωριό στο οποίο εισέβαλλαν οι Γερμανοί, οι άντρες χωρίζονταν από τις γυναίκες και οι Γερμανοί στρατιώτες βίαζαν συστηματικά τις τελευταίες. Υπολογίζεται ότι 50.000 γυναίκες και κορίτσια κρατούνταν σε οίκους ανοχής σε όλα τα κατεχόμενα από τους Γερμανούς εδάφη. Οι δε φαντάροι του επελαύνοντος Κόκκινου Στρατού βίασαν έως και 2.000.000 Γερμανίδες, οι μισές από τις οποίες βιάστηκαν ομαδικά. Οι «Βιασμοί του Βερολίνου» διαπράχθηκαν σε βάρος περίπου 130.000 γυναικών και μικρών κοριτσιών, 10.000 από τα οποία στη συνέχεια αυτοκτόνησαν.
Κοινός παρονομαστής της βαρβαρότητας: δεν κατονομάστηκε. Τα θύματα και οι θύτες σιώπησαν και δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε ποτέ.
Στην Ουκρανία βλέπουμε το έγκλημα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία σε πρώτο χρόνο, και οι μαρτυρίες δεν αντέχονται. Οι Ουκρανές ζουν με τη διαρκή απειλή του βιασμού ως πολεμικού όπλου. Οι ομαδικοί βιασμοί και οι βιασμοί που διαπράττονται μπροστά σε παιδιά είναι μεταξύ των πιο ζοφερών μαρτυριών που συλλέγουν οι ανταποκριτές.
Ο βιασμός, όπως και η γενοκτονία, δεν μπορεί να σταματήσει αν δεν ακούσουμε τις ιστορίες των θυμάτων. Οι άνθρωποι πρέπει να ακούν το φρικιαστικό, να σκέφτονται το αδιανόητο και να λένε το ανείπωτο. Αλίμονο σε όσους δεν το κάνουν.
Επαναλαμβάνουμε: Οι άνθρωποι πρέπει να ακούν το φρικιαστικό, να σκέφτονται το αδιανόητο και να λένε το ανείπωτο. Αλίμονο σε όσους δεν το κάνουν.
7) Δείτε και αυτό: Ρώσοι στρατιώτες ζητούν λύτρα στέλνοντας βίντεο νεαρού Ουκρανού αιχμαλώτου στη μητέρα του.
Eίναι εθελοντής στρατιώτης στη #Mariupol και πιάστηκε αιχμάλωτος. Η μητέρα του Olga Novykova, διευθύντρια του Παιδικού Φεστιβάλ Κινηματογράφου, καλείται να πληρώσει στους #RussianSoldiers 5.000 ευρώ μέχρι τη Δευτέρα, διαφορετικά το επόμενο βίντεο θα απεικονίζει την εκτέλεσή του. Με αγγλικούς υπότιτλους.
Μία τακτική που χρησιμοποιούσαν ευρέως οι Ρώσοι στους πολέμους στην Τσετσενία.
Η ανάρτηση της μητέρας, η οποία είναι πρόσφυγας και ζητάει βοήθεια για να μαζέψει τα χρήματα, αργότερα κατέβηκε. Δεν γνωρίζουμε τι συνέβη. Ξέρουμε ότι η ουκρανική κυβέρνηση συμπεριέλαβε στις λίστες της με τους προς ανταλλαγή αισμάλωτους ουκρανούς στρατιώτες με Ρώσους και τον συγκεκριμένο.
“If you make an offer that interests us, we’ll let your son live; if not, we’ll shoot him”
Τα λύτρα δεν τα ζητούν για να τον ελευθερώσουν, αλλά για να τον αφήσουν να ζήσει. Γνωρίζουμε αντίστοιχες περιπτώσεις που παίρνουν τα χρήματα και σκοτώνουν τον αιχμάλωτο. Η πρακτική αυτή βέβαια μας θυμίζει τον ΙSIS, με τη διαφορά ότι ο ISIS κρατάει τον λόγο του και όταν παίρνει τα χρήματα επιστρέφει τον αιχμάλωτο.
8) Να αλλάξουμε λίγο κλίμα. Χθες η Τουρκία έδειξε για άλλη μια φορά το αυταρχικό της πρόσωπο.
Ο Οσμάν Καβάλα (οι πρόγονοί του πήγαν στην Τουρκία από την ελληνική πόλη στην ανταλλαγή πληθυσμών το 1923-24), διανοούμενος, επιχειρηματίας, φιλάνθρωπος, κατηγορείται από το 2017 ότι επιχείρησε να ανατρέψει την κυβέρνηση Ερντογάν χρηματοδοτώντας τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις του «κινήματος του Γκεζί» το 2013 και ότι στήριξε το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. Χθες το τουρκικό δικαστήριο τον καταδίκασε σε ισόβια, ενώ είχε μείνει 5 χρόνια προφυλακισμένος.
Εδώ, ο δημοσιογράφος Γιάννης Κουτσομύτης εξηγεί ποιος είναι ο Καβαλά και γράφει για τη γνωριμία τους.
9) Έλον Μασκ. Ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο αγοράζει το πιο επιδραστικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης, έναντι 44 δισ. δολαρίων
Ανακοινώνοντας τη συμφωνία, ο δισεκατομμυριούχος ιδρυτής της Tesla και άλλων εταιρειών είπε ότι «η ελευθερία του λόγου είναι το θεμέλιο μιας λειτουργικής δημοκρατίας» και περιέγραψε την πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης ως «την ψηφιακή πλατεία της πόλης όπου συζητούνται ζητήματα ζωτικής σημασίας για το μέλλον της ανθρωπότητας».
Ο Μασκ υποστηρίζει ότι ανάμεσα σε άλλα ότι θα περιορίσει τα bots, λογαριασμούς που παράγουν αυτόματα αναρτήσεις, πράγμα βέβαια που θα σήμαινε ότι θα αδειάσει το μισό Τουίτερ.
Ειδικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι εντυπωσιακοί οι ψεύτικοι λογαριασμοί που αναπαράγουν τη ρωσική προπαγάνδα. Και με την ευκαιρία να πούμε ότι η αλήθεια δεν είναι πάντα κάπου στη μέση. Δεν ισχύει πάντα ότι έχουμε μια άποψη και μια αντίθετή της και πρέπει να δώσουμε χώρο και στις δύο. Δηλαδή, δεν έχουμε τους υποστηρικτές του εμβολίου, από τη μία, και τους αντιεμβολιαστές από την άλλη. Όπως δεν έχουμε και την καταδίκη της ρωσικής εισβολής από τη μία, και την υποστήριξη του Πούτιν ή #ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ από την άλλη.
Το ψέμα δεν μπορεί να μπει σε συζήτηση με την αλήθεια, και αυτό είναι το πρόβλημα στις κοινωνίες μας, το να μην υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας απέναντι στο ψέμα που στα social media αναπαράγεται με αστραπιαία ταχύτητα και εμφανίζεται ως η άλλη άποψη επηρεάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους.
Επίσης: Πάρα πολύ μεγάλη η δύναμη που συγκεντρώνεται στα χέρια ενός ανθρώπου.
Διαβάστε: Έλον Μασκ: Από τα όρια της χρεωκοπίας... βασιλιάς του Twitter. Tι θέλει να κάνει και γιατί;
Να το πούμε και αυτό. Συχνά διαβάζουμε σε αναρτήσεις φίλων ότι τους μπλόκαραν τον λογαριασμό τους επειδή ανέβασαν κάτι για τον Πούτιν ή κάτι καταδικαστικό για τον πόλεμο. Επειδή κάποιοι τους κάνουν αναφορά. Το ψέμα εναντίον της αλήθειας, που λέγαμε...
Και επίσης, δύο τυχαία παραδείγματα.
Μία ανάρτηση που έφτασε σε πολλούς χρήστες του Τουίτερ που δείχνει τον πρόεδρο Ζελένσκι να κάνει χρήση κοκαΐνης. Και δίπλα, η πραγματική φωτογραφία.
Κάποιοι θέλουν να περάσουν την ιδέα ότι ο Ζελένσκι είναι ναζί, ναρκομανής, γκέι, τυχάρπαστος, γελωτοποιός... προσθέστε κατά βούληση.
Και εδώ η κόρη του Ζελένσκι, δραπετεύει στην Πολωνία για να γλιτώσει. Δίπλα, ποια πραγματικά είναι αυτή η κοπέλα.
Και εδώ το ανάποδο. Στο Τουίτερ βλέπουμε τα απίστευτα ψέματα που μεταδίδουν Μέσα Ενημέρωσης στη Ρωσία. Συγκεκριμένα το κρατικό Chanel One (αν και πλέον, όλα «κρατικά» είναι, στη Ρωσία δεν υπάρχει ανεξάρτητη φωνή στα ΜΜΜ). Εδώ, λοιπόν, Ρώσος ρεπόρτερ περιγράφει στους σοκαρισμένους παρουσιαστές ότι ανακάλυψαν έναν σατανιστικό-γκέι Οργανισμό στη Μαριούπολη που υπάγεται κατευθείαν στον πρόεδρο Μπάιντεν!
10) Και μερικά ευτράπελα, δικά μας. Στην Ευρώπη, και στην Ελλάδα, πήραμε μια ανάσα από την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν στην Προεδρία της Γαλλίας. Εντωμεταξύ, την ημέρα των εκλογών, το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, λίγο πριν τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα (ή λίγο μετά;)...
Viral και ένα πραγματικά αστείο εξώφυλλο, με την έννοια της έλλειψης σοβαρότητας που μπορεί να προκαλέσει και το γέλιο, που σχολιάστηκε. Μονόστηλο οι εκλογές στη Γαλλία, που έκριναν το μέλλον της Ευρώπης, κεντρικό θέμα ο κίνδυνος ανατροπής του πολιτεύματος από τον τέως... Αφορμή η επίσκεψη του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη στη Σκωτία, καλεσμένου του Καρόλου.
Ο πρωθυπουργός ξεναγήθηκε και φιλοξενήθηκε στο ιστορικό κτήμα του 18ου αιώνα του Dumfries House, που διαχειρίζεται το Ίδρυμα του Πρίγκιπα της Ουαλίας. Κατά τη συνάντησή τους, η οποία είχε οριστεί πριν από ένα χρόνο όταν ο Κάρολος είχε έρθει της 25 Μαρτίου για την επέτειο των 200 χρόνων, μεταξύ άλλων, θα συζητηθεί η δυνατότητα άντλησης ιδεών από τον τρόπο ανάπτυξης του Dumfries House για την αξιοποίηση του κτήματος Τατοΐου. Θυμίζουμε ότι τα έργα στο Τατόι, προϋπολογισμού 75 εκατ. ευρώ, θα έχουν ολοκληρωθεί βάση χρονοδιαγράμματος, μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2025.
Και εδώ, η ανάρτηση του πρίγκπα Κάρολου
Η καλή εφημερίδα επιμένει ωστόσο, σε σημερινό εξώφυλλο, ότι μετά από τη χθεσινή παρέμβασή της η κυβέρνηση πιάστηκε στα πράσα και γλιτώσαμε τα χειρότερα.
Πάντως, για να τελειώσουμε με κάτι σοβαρό. H επικαιρότητα του πολέμου είναι τόσο πυκνή που δεν την προλαβαίνουμε. Μας αφορά, και όχι μόνο για λόγους ανθρωπιστικούς. Η Ρωσία απειλεί με Γ' Παγκόσμιο και απειλεί να κλείσει το φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Το οποίο η Ευρώπη πρέπει να σταματήσει, για να μη χρηματοδοτεί τον πόλεμο του Πούτιν.
Δεν σχολιάσαμε επίσης τις εκρήξεις στο εσωτερικό της Ρωσίας αλλά και στην Υπεδνειστερία, που δημιουργούν βάσιμες ανησυχίες ότι η Ρωσία ετοιμάζεται να στραφεί εναντίον της Μολδαβίας. Από τη Μόσχα ειπώθηκε ότι ο ρωσόφωνος πληθυσμός της Μολδαβίας είναι «θύμα καταπίεσης», κατά τον τρόπο που καταπιέζονταν οι ρωσόφωνοι της Ουκρανίας. Μοιάζει κάπως σαν το παρασύνθημα για εισβολή.
Θα τελειώσουμε όμως με αυτό: Τα παιδιά και τα ζώα στη δίνη της απόλυτης καταστροφής, μια εικόνα τόσο χαρκτηριστική αυτού του πολέμου. Η συνέχεια στα επόμενα...