- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Οι υπερασπιστές των δικαιωμάτων ακούνε; / Σκρολάροντας στα social media
Γιατί δυσκολεύονται να υποστηρίξουν ανοιχτά και ξεκάθαρα την Ουκρανία, μια χώρα που έχει δεχθεί βάρβαρη εισβολή;
Σκρολάροντας στα social media: Βιασμοί, δολοφονίες και άλλες φρικαλεότητες στον πόλεμο στην Ουκρανία
1) Θα ξεκινήσουμε τη στήλη με μια παλιά ανάρτηση από τον Οκτώβριο του 2019. Είναι ένα βίντεο με τον πρόεδρο Ζελένσκι, να υπερασπίζεται την ανοιχτή κοινωνία, απαντώντας στο ομοφοβικό παραλήρημα ενός θαυμαστή του Σόρος, εμφανώς ενοχλημένος:
«Σχετικά με τα LGBT: Δεν θέλω να πω τίποτα αρνητικό γιατί όλοι ζούμε σε μια ανοιχτή κοινωνία όπου ο καθένας μπορεί να επιλέξει τη γλώσσα που μιλάει, την εθνικότητα και τον [σεξουαλικό] προσανατολισμό του. Αφήστε αυτούς επιτέλους ήσυχους,,,»
Εντωμεταξύ η LGTBQ κοινότητα της Ουκρανίας, την οποία κυνηγούν άγρια στη Ρωσία, λέει: Μη στέλνετε σκέψεις και προσευχές, στείλτε βοήθεια!
Αντε να τους εξηγήσουμε τώρα ότι στην Ελλάδα είμαστε #Με την ειρήνη.
Υπάρχουν ακόμα συμπολίτες μας που με κάθε ευκαιρία χλευάζουν τον πρόεδρο Ζελένσκι διαδίδοντας ψεύδη. Κάποιοι τον θεωρούν ναζί, άλλοι κλόουν, τυχάρπαστο, ανθρωπάκι.
O πρόεδρος Ζελένσκι ηγείται ενός πατριωτικού πολέμου από τον οποίο κανένας δεν λείπει.
2) Κάναμε αυτό τον πρόλογο για να πούμε ότι στον τομέα των δικαιωμάτων κάθε είδους, η Ουκρανία είναι με τα δικαιώματα και η Ρωσία με τη βίαιη καταστολή τους.
Τότε γιατί στην Ελλάδα πολλοί από τους άλλοτε υποστηρικτές των δικαιωμάτων δυσκολεύονται να υποστηρίξουν ανοιχτά και ξεκάθαρα την Ουκρανία, μια χώρα που έχει δεχθεί βάρβαρη εισβολή;
Θα πάρουμε άραγε ποτέ μια απάντηση για αυτή την περίεργη άρνηση της πραγματικότητας που συμβαίνει στη χώρα μας, αλλά όχι στις υπόλοιπες χώρες του δυτικού κόσμου;
Επίσης: Μετά από όλες αυτές τις θηριωδίες που μαθαίνουμε καθημερινά υπάρχουν συμπολίτες μας που ενοχλούνται με τον Πρόεδρο Ζελένσκι, αλλά με τον Πρόεδρο Πούτιν δεν φαίνεται να έχουν πρόβλημα.
Και για να είμαστε ειλικρινείς, υπάρχει μια περίεργη σιωπή. Δεν χρειάζεται κανείς να ποστάρει όλη την ημέρα αναρτήσεις γύρω από τον πόλεμο.
Αλλά... δεν είναι περίεργο, οι άνθρωποι που ποστάρουν συνεχώς για κάθε τύπου αδικία, για μετανάστες, LGTBQ, Me Too, δικαιώματα των γυναικών, οι άλλοτε υπερασπιστές των δικαιωμάτων, στα εγκλήματα αυτά να σιωπούν; Δεν είναι περίεργο άνθρωποι σε άλλα θέματα υπερευαίσθητοι, να χλευάζουν μια υπόθεση που προκαλεί παγκόσμια συγκίνηση;
Εκτός βέβαια αν πρόκειται για το Τάγμα Αζόφ, δηλαδή τους στρατιώτες που έχουν μείνει να πολεμούν σε κάποιες γειτονιές της Μαριούπολης τους Τσετσένους μαχητές. Οι οποίοι Τσετσένοι, όπως και οι Ρώσοι, διαπράττουν μαζικά βιασμούς, βασανισμούς και δολοφονίες.
Οι Τσετσένοι ανεβάζουν στα social ανατριχιαστικές φωτογραφίες, σαν αυτήν εδώ από τη Μαριούπολη. Σε άλλα ποστ παραπονιούνται οτι οι Ουκρανές που έχουν -με τη βία- μαζί τους, δεν μαγειρεύουν καλά, με αισχρά υπονοούμενα.
Δεν είναι περίεργο; Θα έλεγε κανείς ότι όσο μεγαλύτερες είναι οι φρικαλεότητες των Ρώσων, τόσο πιο εκκωφαντική είναι η σιωπή, ή φασαρία για άλλους λόγους, των ανθρώπων που άλλοτε δίνουν μάχες για το κάθε τι μεγάλο και μικρό. Θα τολμούσε κανείς να πει ότι υπάρχει ενός ηθικός σχετικισμός, μια αμηχανία, ένα στρίμωγμα. Γιατί όμως;
Δεν είναι περίεργο να επαναστατείς με τα πάντα, αλλά όχι με τα αποκρουστικά εγκλήματα αυτού του συγκεκριμένου πολέμου;
Γιατί να αυτολογοκρίνονται, όταν μιλάμε για ιστορίες σαν αυτές;
Το ρεπορτάζ του BBC περιγράφει μαρτυρίες γυναικών από τις περιοχές έξω από το Κίεβο, από όπου έφυγαν οι Ρώσοι στρατιώτες. Οι Ρώσοι στρατιώτες βιάζουν τις γυναίκες, ακόμα και παιδιά, και σκοτώνουν τους άμαχους στα κατεχόμενα εδάφη. Οι βιασμοί χρησιμοποιούνται σαν όπλο πολέμου. Οι Ρώσοι στρατιώτες αντιμετωπίζουν τους Ουκρανούς σαν υπανθρώπους. Ή σαν λάφυρα. Είναι εμποτισμένοι με μίσος για τους Ουκρανούς «ναζί», όπως τους το βάζει στο μυαλό χρόνια τώρα η επίσημη προπαγάνδα.
Ή ίσως είναι και η μόνη τους «ανταμοιβή» από αυτό τον πόλεμο. Οι μεν πολεμούν για την πατρίδα τους, ή δε για τις γυναίκες και τα παιδιά που βιάζουν, για τις λεηλασίες και τα λάφυρα που στέλνουν πίσω στην πατρίδα από το πλιάτσικο.
Τα περιγράφει αυτή η ανάρτηση: Μια γυναίκα βρέθηκε με κομμένο τον λαιμό, νεκρή από την αιμορραγία. Την βίαζαν για μέρες, στο σπίτι της, με το πτώμα του άντρα της στο διπλανό δωμάτιο. Γιατί σκοπός τους ήταν ο συστηματικός και κατ' εντολήν εξευτελισμός, ο φόβος, η τρομοκράτηση, η ισοπέδωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Δεν επρόκειτο για κάποιους μεθυσμένους φανταρους που έμειναν ανεξέλεγκτοι. Αλλά για εκατοντάδες παρόμοια φρικιαστικά περιστατικά σε πολλές περιοχές. Για συστηματικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που αν μείνει ατιμώρητο θα είναι ντροπή για την ανθρωπότητα.
Και εδώ: Ο βιασμός στο πλαίσιο πολεμικών συγκρούσεων θεωρείται (πέρα από έγκλημα) ΚΑΙ πράξη που εντάσσεται σε εκστρατείες γενοκτονίας. Πρόκειται για έγκλημα πολέμου.
Αναφερόμαστε στους «μαζικούς βιασμούς» που ακούμε από θύματα και άλλους μάρτυρες από την Ουκρανία.
Η σεξουαλική βία αποτελεί συχνά τον ακρογωνιαίο λίθο των εκστρατειών γενοκτονίας λόγω των καταστροφικών επιπτώσεων που έχει σε άτομα και κοινότητες.
Πρόκειται για πράξεις που διαπράττονται με πρόθεση να καταστρέψουν, εν όλω ή εν μέρει, μια εθνική, φυλετική ή θρησκευτική ομάδα.
Έχουμε να κάνουμε με απανθρωποποίηση και εξόντωση με όπλο τη σεξουαλική βία.
Τα παραμύθια περί αποναζιστικοποίησης πρέπει να τελειώνουν.
Το πρόβλημα δεν είναι να ζητάτε από τους Ουκρανους να παραδοθούν για να μη συνεχιστεί όλο αυτό. Η διάχυση της ευθύνης σε δράστες και θύματα (η ουδετερότητα) αποτελεί όνειδος για κάθε ελεύθερο άνθρωπο.
3) Στην Εσθονία για τρίτη μέρα μπροστά στη Ρωσική πρεσβεία φεμινίστριες διαδηλώνουν ημίγυμνες και με το «αίμα» να τρέχει στα πόδια τους για να καταγγείλουν τους βιασμούς από Ρώσους σε γυναίκες και παιδιά.
Αντιγράφουμε από την παρακάτω ανάρτηση: Στην Ελλάδα συμβαίνει το εξής καταπληκτικό: Παρατηρούμε όσους είναι γενικώς και αορίστως με την «ειρήνη» ή κόπτονται πιο πολύ για το... ΝΑΤΟ και «τα εγκλήματα της Δύσης στο παρελθόν» να σπεύδουν να πιστέψουν κάθε πιθανή κι απίθανη εγχώρια καταγγελία, να βγάζουν φλύκταινες και να ωρύονται όλη μέρα στα social media (ενδεικτικό παράδειγμα είναι η υπόθεση κλοπής στο Lidl από μία κυρία), να καταδικάζουν και να κάνουν το παν να χρεώσουν στην κυβέρνηση κάθε κακό, αλλά... αναφορικά με την εισβολή στην Ουκρανία –που την παρακολουθούμε λεπτό προς λεπτό- διατηρούν μία σειρά επιφυλάξεις για την «αλήθεια», γίνονται έξαλλοι διυλίζοντας τα μικρά (ομιλία Μιχαήλ), αλλά ταυτόχρονα καταπίνουν καμήλες κι ελέφαντες που είναι ήδη στο δωμάτιο και το ισοπεδώνουν. Κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση, καθώς δεν αποκλείεται να κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους για την υποστήριξη προς τον εισβολέα.
Όταν πλέον διεθνείς οργανισμοί, όπως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και ο ΟΑΣΕ, δημοσιεύουν εκθέσεις εμπειρογνωμόνων που μιλάνε ευθέως για «εγκλήματα πολέμου», εδώ κάποιοι τηρούν αιδήμονα σιωπή (αν δεν διακινούν προθύμως fake news) βουτηγμένοι σε έναν πηχτό αντιδυτικισμό.
Ζούμε την υποκρισία στο απόγειο της. Βλέπουμε το ηθικό ξεγύμνωμα να φτάνει σε νέα υψηλά...
Διαμαρτυρία στη Βιέννη. Περίπου 60 γυναίκες διαφορετικών εθνικοτήτων, στην πλατεία Stefanplatz στο κέντρο της πόλης. Ντυμένες με λευκά φορέματα με ίχνη από «αίματ» πάνω τους, ξάπλωσαν στη μέση της πλατείας, σε μια συμβολική διαμαρτυρία για τα θύματα της σεξουαλικής βίας που διαπράττουν Ρώσοι στρατιώτες στις γυναίκες και τα παιιδά της Ουκρανίας.
Υπερασπιστές των δικαιωμάτων, ακούτε;
Μια περίεργη σιωπή...
Στη Ρωσία οι διαμαρτυρίες για τον πόλεμο απαγορεύονται και τιμωρούνται με φυλάκιση και μεγάλα χρηματικά ποσά. Κι όμως υπάρχουν Ρώσοι που αντιστέκονται στον αυταρχισμό του Κρεμλίνου...
Με άλλα λόγια: Φαίνεται πως υπάρχουν συμπολίτες μας που μπροστά σε αυτή τη βαρβαρότητα μοιάζει να έχουν επιλέξει την πλευρά των βαρβάρων.
4) Βαρβαρότητα, ή η κοινοτοπία του Κακού.
5) Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Το να το λες αυτό είναι αποπροσανατολιστικό. Και δίνει ένα στίγμα. Και είναι και λάθος, ειδικά από την αριστερά, γιατί η θέση αυτή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ με τους λαούς. Δηλαδή, για να καταλάβουμε:
Πού ακριβώς αρχίζει και τελειώνει το δικαίωμα των χωρών της Πρώην Ανατολικής Ευρώπης να αποφασίζουν για τη μοίρα τους;
Για τους λαούς αυτούς το να μπουν στο ΝΑΤΟ ήταν θέμα επιβίωσης. Για τις χώρες αυτές το ΝΑΤΟ ήταν μια ασφάλεια απέναντι στον ρωσικό επεκτατισμό και στη ρωσική βαρβαρότητα.
Δηλαδή, ούτε η Φινλανδία πρέπει να θέλει να μπει στο ΝΑΤΟ, όπως το έχει αποφασίσει. Ούτε η Σουηδία, που σκοπεύει να το κάνει το καλοκαίρι. Οι χώρες αυτές έχουν κινήσει τις διαδικασίες και ο Πούτιν δεν τις αφήνει και απειλεί με πυρηνικά.
Κάτι ξέρουν πάντως οι ηγέτες της Λιθουανίας, Πολωνίας, Λετονίας, Εσθονίας που επισκέφθηκαν τον Ζελένσκι.
Αλλά όχι, θα έρθουμε εμείς να τους πούμε ότι το έχουν παρατραβήξει. ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ. Πρέπει να υποτάσσονται στις ορέξεις της Ρωσίας. Στις ορέξεις της Ρωσίας και του Πούτιν. Ο οποίος το έχει πει πάρα πολλές φορές και με όλους τους τρόπους όλα αυτά τα χρόνια ότι δεν υπάρχει ουκρανικό έθνος και ότι πρέπει η Ουκρανία να εξαφανιστεί από τον χάρτη με τη μορφή που την ξέραμε. Όπως το είπε πρόσφατα και σε συνέντευξη τύπου ότι η Ρωσία, η Λευκορωσία και η Ουκρανία είναι τρία μέρη του ίδιου και «ενός λαού».
Αλλά το ΝΑΤΟ φταίει που προκάλεσε τον Πούτιν.
Nα πώς θα έπρεπε να σταθεί η Αριστερά:
6) Σε άλλα νέα στο διεθνές τάιμ λάιν υπήρξε ενθουσιασμός για το βαρύ πλήγμα που επέφεραν οι Ουκρανοί στους Ρώσους με την καταβύθιση της ρωσικής ναυαρχίδας.
Eδώ έχουμε δύο ιστορίες που συναντιούνται.
Η μία μας πάει πίσω σε μία από τις ηρωικές στιγμές των Ουκρανών τις πρώτες μέρες του πολέμου, όταν...
→ Οι Ουκρανοί συνοριακοί φρουροί του νησιού Zmiinyi απέναντι από την Οδησσό στη Μαύρη Θάλασσα, ή αλλιώς Snake Island, μεταξύ των οποίων τουλάχιστον μία γυναίκα, αν δεν εγκαταλείψουν τις θέσεις τους είναι καταδικασμένοι. Στο ηχητικό ντοκουμέντο ακούμε το τελεσίγραφο που τους στέλνει πλήρωμα του ρωσικού πολεμικού πλοίου μέσω ασυρμάτου τελεσίγραφο. Oι διάλογοι:
-Snake Island, είμαστε ρωσικό πολεμικό πλοίο. Παραδοθείτε αλλιώς θα σας χτυπήσουμε. Λαμβάνετε;
- Λοιπόν, αυτό ήταν. Να τους πω να πάνε να γ@@@θούν;
(το συζητούν ελάχιστα μεταξύ τους)
- Ρωσικό πολεμικό πλοίο, «Αντε γ@@@τε»!
Αυτό δεν το ξέχασαν οι Ουκρανοί. Η ταχυδρομική υπηρεσία της Ουκρανίας Укрпошта εξέδωσε αυτό το ειδικό γραμματόσημο που απεικονίζει έναν Ουκρανό στρατιώτη να σηκώνει το μεσαίο του δάχτυλό του σε ένα ρωσικό πολεμικό πλοίο. Η ταχυδρομική υπηρεσία κάλεσε τους χρήστες της στο Facebook να ψηφίσουν ανάμεσα σε 20 σχέδια διαφορετικών καλλιτεχνών και διάλεξαν αυτό:
Τα αποκαλυπτήρια του γραμματοσήμου έγιναν λίγο μετά τη βύθιση της ναυαρχίδας Moskva την οποία και απεικονίζουν.
Το sequel:
Επίσημες ρωσικές πηγές (πρακτορείο Novosti) επιβεβαίωσαν ότι το πλοίο φλέγεται αλλά απέδωσαν το συμβάν σε «πυρκαγιά στο χώρο των πυρομαχικών». Και γενικώς σύμφωνα με τους Ρώσους:
Σύμφωνα, πάντα, με τους Ρώσους:
Και δεν ήταν μόνο ο διεθνής ενθουσιασμός... που να προσθέσουμε ότι δικαιολογείται αν συνυπολογίσουμε τα εγκλήματα πολέμου, πέραν της ίδιας της βάρβαρης εισβολής σε κυρίαρχο κράτος: βιασμούς, δολοφονίες, λεηλασίες, εκτοπισμούς στη ρωσική ενδοχώρα.
Αλλά κυκλοφόρησαν γελοιογραφίες, memes, σκίτσα και ανέκδοτα για το συμβάν. Προφανώς και ήταν μεγάλο το πλήγμα για τη Ρωσία, τόσο επί του πεδίου όσο και για το κύρος της. Η δυτική κοινή γνώμη το γλέντησε.
Θα έχετε δει τα ουκρανικά τρακτέρ που ρυμουλκούν ρωσικά τανκς που έχουν μείνει από καύσιμα.
Πέρα από τα αστεία:
Τεράστιο το πλήγμα στη θάλασσα για τη Ρωσία από μια χώρα με κατεστραμμένο ναυτικό. Η ναυαρχίδα του ρωσικού πολεμικού ναυτικού επλήγη από δύο ουκρανικούς πυραύλους τύπου Neptune στη θαλάσσια περιοχή νότια της Οδησσού, με αποτέλεσμα να βυθιστεί, ενώ σκοτώθηκαν γύρω στα 450 άτομα από τα 500 του πληρώματος, ανάμεσά τους και ο πλοίαρχος που είχε φωνάξει στους Ουκρανούς στρατιώτες στο Φιδονήσι να παραδοθούν. Τα ρωσικά πλοία έχασαν την πρώτη γραμμή άμυνας και τραβήχθηκαν πολλά μίλια μακριά από τις ακτές, οι δυνάμεις της ξηράς έχασαν τη δυνατότητα αντιαεροπορικής τους κάλυψης, ενώ η Οδησσός και οι ακτές της Μαύρης Θάλασσας είναι προς το παρόν πιο ασφαλείς.
Όλοι λένε πως ο πόλεμος αυτός θα κρατήσει για πολύ καιρό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Kaι από μια άλλη οπτική:
9) Τουλάχιστον είκοσι δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί στην Ουκρανία από την έναρξη του πολέμου, αναφέρει η Εθνική Ένωση Δημοσιογράφων της Ουκρανίας και δημοσιεύει κατάλογο με τους δολοφονηθέντες συναδέλφους. Ως δημοσιογράφοι αναφέρονται επαγγελματίες από όλο το φάσμα των media.
8) Κάτι αισιόδοξο. Οι πελαργοί επέστρεψαν!
Στην Ουκρανία, λένε ότι η αυλή όπου υπάρχει φωλιά πελαργού είναι χαρούμενη, γιατί είναι ιερό πουλί — σύμβολο ευημερίας, αγάπης για την πατρίδα και ειρήνης.
Είθε αυτά τα ιερά πουλιά να φέρουν ειρήνη στην Ουκρανία:
9) Αυτό ακριβώς σκεφτήκαμε: Δεν ξέρεις ποιον να πρωτοσυγχαρείς...
Οι εκδόσεις Διόπτρα ποστάρουν μια ανάρτηση από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, από ένα παιδικό βιβλίο τα έσοδα τα οποίου θα πάνε στην Ουκρανία. Ωραίο δώρο για το Πάσχα.
10) Θα τελειώσουμε τη στήλη με κάτι συγκινητικό:
Η Ουκρανή πρόσφυγας Elizaveta τραγουδά μαζί με 300 Λιθουανούς, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά τους να συγκεντρωθούν στο Βίλνιους και να τραγουδήσουν αυτό το πολύ γνωστό ουκρανικό λαϊκό τραγούδι, «Oy, u luzi chervona kalyna». Ήταν ένα κάλεσμα στο #standupforUkraine, μια παγκόσμια καμπάνια με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όπου τραγούδησαν πάρα πολλοί καλλιτέχνες, συγκεντρώνοντας 9,1 δις ευρώ!
Η ιστορία της: Η Ελίζα είναι μια 21χρονη Ουκρανή τραγουδίστρια. Έπρεπε να εγκαταλείψει την πατρίδα της όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία το 2014 και ζει και σπουδάζει στη Λιθουανία από το 2015. Όταν η Ρωσία ξεκίνησε τον πόλεμο στις 24 Φεβρουαρίου, το σπίτι της οικογένειάς της καταστράφηκε από Ρώσους ενοίκους για δεύτερη φορά στη ζωή τους. Η μητέρα και ο αδερφός της Ελίζας έμειναν στην Ουκρανία για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Η Ελίζα είναι ασφαλής στη Λιθουανία, στέλνοντας το μήνυμα για την οικογένειά της και τη χώρα της να παραμείνει δυνατή.