Γαλλία, προεδρικές εκλογές: Οι δημοσκοπήσεις για Εμανουέλ Μακρόν, Μαρίν Λεπέν, Ερίκ Ζεμούρ, Ζαν-Λυκ Μελανσόν, Βαλερί Πεκρές και τους «μικρούς» υποψηφίους.
Παρά την προεκλογική συγκέντρωση στο στάδιο της Ντεφάνς που έμοιαζε με ποπ φιέστα, ο Εμανουέλ Μακρόν προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις για τις εκλογές της Κυριακής. Ο εξερχόμενος πρόεδρος έκανε μόνο μία προεκλογική συγκέντρωση, αυτή της 2ας Απριλίου, διότι όπως έχει δηλώσει «είναι πάρα πολύ απασχολημένος με τις υποθέσεις του κράτους και τον πόλεμο στα σύνορα της Ευρώπης» – εξάλλου, είναι σίγουρος για τη νίκη του. Στο στάδιο της Ντεφάνς, δυτικά του Παρισιού, συνέρευσαν το περασμένο Σάββατο περίπου 35.000 άτομα όλων των ηλικιών από όλη τη χώρα: πολλοί εξ αυτών ήταν οπαδοί και groupies που φορούσαν μακό μπλουζάκια «Ο Μακρόν είναι μαζί σας», κάτι που σχολιάστηκε ως «απαράδεκτη αμερικανιά» ιδιαίτερα επειδή συνοδευόταν από εκκωφαντική ποπ μουσική, πυροτεχνήματα και γιγαντοοθόνες με διαφημιστικά βίντεο.
Tην ατμόσφαιρα αμερικανικού γηπέδου συμπλήρωνε το μπαρ της Défense Arena που πουλούσε μπίρες και τηγανητές πατάτες, καθώς και ένα είδος κραυγαλέου κονφερανσιέ, ο οποίος προέτρεπε το πλήθος σε χειροκροτήματα, συνθήματα, ζητωκραυγές και άλλες αναχρονιστικές εκδηλώσεις οπαδισμού. Έλειπαν μόνο οι μαζορέτες. Η συνάθροιση ήταν τόσο κακόγουστη ώστε ο πρωθυπουργός Ζαν Καστέξ, ο πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ και η Μπριζίτ Μακρόν φαίνονταν πάρα πολύ αμήχανοι στις γιγαντοοθόνες – ιδιαίτερα όταν ο Μακρόν άρχισε να τους ευχαριστεί όλους έναν-έναν λες και μόλις του είχε απονεμηθεί το Όσκαρ.
Ο πρόεδρος άργησε υπερβολικά να ανέβει στη σκηνή για να μιλήσει – οι συγκεντρωμένοι περιμέναμε με καρτερία πάνω από τρεις ώρες κραδαίνοντας σημαιάκια και υπακούοντας στις προτροπές του κονφερανσιέ. Ανάμεσα σ’ αυτές ήταν να τραγουδήσουμε τη «Μασσαλιώτιδα» και να ανάψουμε τους φακούς των κινητών μας τηλεφώνων για περισσότερη φωτογένεια. Τα κάναμε όλα πειθήνια, ενώ το πλήθος πύκνωνε: τα μέτρα ασφαλείας και η επίδειξη του (δωρεάν) εισιτηρίου καθυστερούσαν την είσοδο στο στάδιο. Αυτή τη φορά πάντως, δεν ακούστηκαν διαμαρτυρίες για την ταλαιπωρία –οι Γάλλοι δεν φημίζονται για την υπομονή τους– κι όταν ο πρόεδρος άρχισε να μιλάει, το κλίμα απέκτησε την απαιτούμενη σοβαρότητα, πράγμα που αποδείχθηκε τις επόμενες μέρες από τα σχόλια στα ΜΜΕ όσο και στις συζητήσεις στον δρόμο. Με λίγα λόγια, αν δεν συμβεί κάτι που να ανατρέψει ό τα δεδομένα, ο Εμανουέλ Μακρόν θα γίνει για δεύτερη πενταετία πρόεδρος της Γαλλίας.
Και θα το αξίζει. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μόνο σ’ έναν τέλειο κόσμο δεν συμβαίνουν ατυχήματα: η Μαρίν Λεπέν δεν είναι πια αυτό που ήταν όταν βρισκόταν στον αστερισμό του πατέρα της, και η Γαλλία δεν είναι ίδια με αυτό που ήταν το 2017.
Δημοσκοπήσεις για τις γαλλικές εκλογές
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της 1ης Απριλίου που διενήργησε η Elabe για λογαριασμό του τηλεοπτικού καναλιού BFMTV και του περιοδικού L’Express, ο Μακρόν προηγείται με 28% στην πρόθεση ψήφου και τον ακολουθεί η Μαρίν Λεπέν με 22,5%: η Λεπέν έχει κάνει επιτυχημένη εκστρατεία, πιο «λογική» και πιο σοβαρή από εκείνη του ομοϊδεάτη της Ερίκ Ζεμούρ· πιο λογική και πιο σοβαρή κι από τις προηγούμενες εκστρατείες της ίδιας ―πιο ανθρώπινη κατά κάποιον τρόπο: έχει φωτογραφηθεί σαν άνθρωπος, όχι σαν μπουλντόζα, μαζί με τις γάτες της, ενώ φαίνεται πως επιτέλους έμαθε και να χαμογελάει. Ο Ζεμούρ ξεκίνησε από λαϊκή στήριξη γύρω στο 18% για να φτάσει σήμερα το 8,5%: δεν τον βοηθάει καθόλου ο παλιοχαρακτήρας του· προ ημερών, στη Μασσαλία, εθεάθη να κάνει άσεμνη χειρονομία σε αντιπάλους του. Μετά τη Λεπέν έρχεται ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν με 16% στην πρόθεση ψήφου: έχει κολλήσει στο 16%· δεν θα αποσπάσει ψήφους από τους αναποφάσιστους: οι υποστηρικτές της Αυπότακτης Γαλλίας δεν απέχουν από τις εκλογές. Όμως, ο Μελανσόν φαίνεται κουρασμένος και απογοητευμένος: έχει κάνει το μοιραίο λάθος να παρασυρθεί στην πολιτική ορθότητα με θέσεις κατά της «ισλαμοφοβίας» και των δυτικών αξιών ―συχνά, όταν λέει πράγματα που πιστεύει είναι πειστικός· από τον Μελανσόν δεν λείπει το ταλέντο. Αλλά, το ίδιο συχνά, για να προσελκύσει τη woke νεολαία, λέει πράγματα που δεν πιστεύει. Η διφορούμενη στάση του στον Ρώσο-ουκρανικό πόλεμο, αν και αντιστοιχεί στο κοινό αίσθημα των υποστηρικτών του, δεν προσελκύει καινούργιους ψηφοφόρους.
Στη συνέχεια, η Βαλερί Πεκρές του κεντροδεξιού κόμματος παίρνει μόνο 8%: αυτό είναι τα τελευταία χρόνια το ποσοστό των Républicains οι οποίοι, εκτός του ότι έχουν διασκορπιστεί σε πολλούς κομματικούς σχηματισμούς, δεν έχουν απήχηση τους νεοφερμένους ψηφοφόρους. Το κόμμα δεν ευνοεί σήμερα η αδέξια Πεκρές την οποία απέφυγε να στηρίξει ακόμα και ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί ―ο Σαρκοζί, αν και έχει αποσυρθεί προς το παρόν από την ενεργό πολιτική και το παίζει φιλόσοφος, ασκεί ακόμη κάποια επιρροή στους ψηφοφόρους της κεντροδεξιάς. Την Πεκρές ακολουθεί ο ακροαριστερός οικολόγος Γιανίκ Ζαντό με 5,5%, ενώ ο υποψήφιος του κομμουνιστικού κόμματος Φαμπιέν Ρουσέλ φαίνεται να παίρνει 3,5% – χωρίς να πρόκειται αναγκαστικά για ιδεολόγους κομμουνιστές· το ποσοστό οφείλεται στο ότι ο Ρουσέλ είναι ένα αρκετά συμπαθητικό άτομο κι ότι επικεντρώνεται στα οικονομικά ζητήματα, στην ακρίβεια, το λεγόμενο «καλάθι της νοικοκυράς»· δεν τον πολυενδιαφέρουν οι διανοητικές διαμάχες. Οι υπόλοιποι «μικροί» υποψήφιοι είναι ο εκπρόσωπος της «βαθιάς Γαλλίας» Ζαν Λασάλ και ο Νικολά Ντυπόν-Ενιάν, ένα γελοίο πρόσωπο που επιμένει να κατεβαίνει στις εκλογές και να ισχυρίζεται ότι γίνεται νοθεία: αυτοί παίρνουν από 2%, ενώ ο μάλλον εξτρεμιστής του Αντικαπιταλιστικού Κόμματος Φιλίπ Πουτού και η υποψήφια του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ανν Ινταλγκό (η οποία υπενθυμίζω ότι τυγχάνει δήμαρχος του Παρισιού) οδεύουν, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη δημοσκόπηση, προς πλήρη εξαφάνιση αποσπώντας το πολύ 1,5% των ψήφων. Τέλος, οι τροτσκιστές της «Εργατικής Πάλης» με τη Ναταλί Αρτό παίρνουν 0,5%: η Ναταλί Αρτό μιλάει λες και βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 1970.
Το επικρατέστερο σενάριο για τον δεύτερο γύρο προβλέπει Μακρόν εναντίον Λεπέν με σκορ 53%-47%. Όσο για την αποχή, η δημοσκόπηση της 1ης Απριλίου δείχνει αποχή 27% το πολύ: το 63% των Γάλλων δηλώνουν ότι θα πάνε «οπωσδήποτε» στις κάλπες, ενώ ένα 15% ότι «μάλλον» θα πάνε, ότι «αν δεν συμβεί κάτι απρόοπτο» θα πάνε. Τα 3/4 των ψηφοφόρων ξέρουν ήδη ποιον θα ψηφίσουν, ενώ 9 εκατομμύρια διστάζουν ανάμεσα στους υποψηφίους. Από τους ψηφοφόρους της Βαλερί Πεκρές μόνο το 67% θα την ξαναψήφιζε σε περίπτωση που περνούσε στον δεύτερο γύρο: όπως πάντοτε, ο πρώτος γύρος δείχνει την ιδεολογική τοποθέτηση, ο δεύτερος έχει πρακτική αξία.
11°
