Οι δημοφιλείς τραγουδιστές και τραγουδίστριες δεν βλέπουν τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία. Αποφεύγουν να αναφέρουν στην αφίσα τους το όνομα της Ρωσίας
Η «συναυλία της ειρήνης» στα Προπύλαια, η εθελοτυφλία των τραγουδιστών και η απουσία αναφοράς στον πόλεμο του Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία.
«Είμαστε με τον άνθρωπο» είπε η Νατάσα Μποφίλιου απαντώντας στις ενστάσεις για την αγνόηση από μέρους της της πραγματικότητας του πολέμου στην Ουκρανία. Η τραγουδίστρια, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί της, δεν ενδιαφέρονται για το ποιος είναι ο επιτιθέμενος και ποιος ο αμυνόμενος, ποιος μπήκε απρόκλητα στη χώρα του άλλου και ποιος μάχεται για την ελευθερία της πατρίδας του.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε για «τον άνθρωπο». Μέχρι την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ το 2015 ακούγαμε ότι «είμαστε με τους ανθρώπους και όχι με τους αριθμούς». Πίσω από την επίκληση της περιφρόνησης στους αριθμούς υπήρχε η πραγματική περιφρόνηση προς τις ζωές των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι έγιναν το μέσο για να εξυπηρετηθούν τα εξουσιαστικά σχέδια εκείνων που έλεγαν ότι ενδιαφέρονταν για αυτούς. Η φτώχεια παρατάθηκε, η υψηλή ανεργία συνεχίστηκε, η ανάπτυξη ακυρώθηκε. Όμως οι... ανθρωπιστές εξακολουθούσαν να απολαμβάνουν την εξουσία, κάνοντας όλα αυτά που πριν κατηγορούσαν.
Αρκετοί γνωστοί τραγουδιστές, μετά από ένα μήνα σιωπής, αποφάσισαν να οργανώσουν συναυλία υπέρ της ειρήνης. Η ειρήνη, λένε, είναι «η απάντηση σε κάθε ερώτημα». Οι δημοφιλείς τραγουδιστές και τραγουδίστριες δεν βλέπουν τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία. Αποφεύγουν να αναφέρουν στην αφίσα τους το όνομα της Ρωσίας, αποφεύγουν να πουν ποιος προκαλεί τους θανάτους, τις καταστροφές και τα εκατομμύρια των προσφύγων.
Οι καλλιτέχνες του τραγουδιού έχουν πληροφορηθεί, όπως όλοι μας, το τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Επιλέγουν όμως να μην αναγνωρίζουν την πραγματικότητα και να εξομοιώνουν τον θύτη και το θύμα. Και ισχυρίζονται ότι ζητούν «Αλληλεγγύη προς όλους».
Οι συμμετέχοντες στη συναυλία δεν είναι ούτε χαζοί, ούτε μη ενημερωμένοι. Αποφασίζουν συνειδητά να μην σωπάσουν. Θέλουν και να εμφανιστούν ευαίσθητοι και να συγκαλύψουν τον ένοχο του πολέμου. Θέλουν να έχουν το «ηθικό πλεονέκτημα» της ψυχοπονιάρικης στάσης, αλλά θέλουν και να μην καταγγείλουν τον υπαίτιο της τραγωδίας. Θέλουν να είναι «με την ειρήνη», αλλά δεν είναι κατά του πολέμου του Πούτιν.
Οι τραγουδιστές της εθελοτυφλίας δεν αγνοούν μόνο την τραγωδία των πολιτών την Ουκρανίας. Αγνοούν και τα βάσανα των Ρώσων πολιτών. Το αντιδημοκρατικό καθεστώς Πούτιν στέλνει τους Ρώσους στρατιώτες να σκοτωθούν για την κατάκτηση μιας ανεξάρτητης χώρας. Όποιος διαμαρτύρεται για αυτόν τον άδικο και άτιμο πόλεμο, συλλαμβάνεται και διώκεται. Τηλεοπτικοί σταθμοί και άλλα μέσα ενημέρωσης υποχρεώνονται να κλείσουν και να σωπάσουν για να μη μαθαίνει η ρωσική κοινωνία την αλήθεια για τον πόλεμο.
Οι τραγουδιστές της εθελοτυφλίας δεν κλείνουν τα μάτια τους μόνο μπροστά στον υπαίτιο του πολέμου. Τα κλείνουν και μπροστά στις δικτατορικές πρακτικές. Είναι λένε «με την ειρήνη» και «τον άνθρωπο», στην πραγματικότητα είναι με τον άνθρωπό τους, τον Πούτιν. Στην υποκρισία ξεπερνούν και τον εαυτό τους.
Η Αθήνα μεταμορφώνεται σε άλλη Αθήνα. Τι είναι αυτή η αλλαγή που βιώνει η πόλη; Αλλάζει κάτι σημαντικό. Αλλάζει ο χώρος και ο χρόνος της ζωής των κατοίκων
