Πολιτικη & Οικονομια

«Ποιος ήταν πρωθυπουργός το 2007;» και άλλες εφτά απορίες

Ο θαυμασμός για τα όσα διηγείται ο καμαρωτός δήμαρχος είναι συμβατός με τις αρχές και τις αξίες της Νέας της Δημοκρατίας;

Μάνος Βουλαρίνος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Σχόλιο για τις δηλώσεις του Πέτρου Δούκα για τις αποζημιώσεις του 2007 στους πυρόπληκτους της Ηλείας.

Η περιγραφή του περάστε κόσμε τρόπου με τον οποίο μοιράστηκαν οι «αποζημιώσεις» το 2007 στην Ηλεία δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν. Είναι άλλωστε πια κοινός τόπος πως αυτή ήταν μόνο η αρχή του οικονομικού (και όχι μόνο) εκτροχιασμού στον οποίο οδήγησε τη χώρα η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου του Εργατικού και του Πάκη του Παυλόπουλου. Η μοιραία κυβέρνηση η οποία αντί να προσπαθήσει να τραβήξει τη χώρα από το χείλος του οικονομικού γκρεμού της έδωσε μια δυνατή κλοτσιά και την έριξε όσο πιο βαθια γινόταν στην κρίση (φυσικά και ο Γεώργιος «Λεφτά Υπάρχουν» Παπανδρέου δεν είναι άμοιρος ευθυνών, αλλά αυτό που έγινε την περίοδο 2004 – 2009 και ειδικά ανάμεσα στο 2007 και το 2009 μόνο με το «Τσοβόλα δώστα όλα» μπορεί να συγκριθεί). 

Η απουσία έκπληξης όμως αναπληρώθηκε από αυτό που προκάλεσε η ευφορία που συνοδεύει τη διήγηση πράξεων που κανονικά θα έπρεπε να είναι αντικείμενο εισαγγελικής έρευνας. Αυτό το περίεργο πράγμα που νιώθεις στο στομάχι, όταν ακούς ανθρώπους που διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται (και ίσως ξαναδιαχειριστούν) δημόσιο χρήμα να φουσκώνουν σαν παγόνια περιγράφοντας το πώς το σπατάλησαν για το κομματικό και το προσωπικό τους συμφέρον.   

Μπορεί η μεγάλη ιδέα που έχει (ή που πουλάει) για τον εαυτό του ο δήμαρχος Σπάρτης να φουσκώνει κάπως την πραγματικότητα (σιγά μην κερδήθηκαν οι εκλογές μόνο από τα λεφτά που σπαταλήθηκαν στην Ηλεία) αλλά η ουσία παραμένει πως και γι’ αυτόν και για τον πρώην υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης (και μεγάλο θαυμαστή του κοιμώμενου Αρχιεπίσκοπου Αιτωλίας και Ακαρνανίας, αν θυμάστε) το να αγοράζεις την εξουσία χρησιμοποιώντας χρήμα των φορολογούμενων είναι κάτι φοβερά διασκεδαστικό. Και το χειρότερο είναι πως όλοι καταλαβαίνουμε από την άνεση που δείχνουν πως δεν είναι οι μόνοι που διασκεδάζουν φωνάζοντας «στην υγειά των κορόιδων».  

Όπως και να έχει, ο χαρούμενός τους διάλογος και όσα τον ακολούθησαν μου δημιούργησαν κάποιες απορίες τις οποίες θέλω να μοιραστώ μαζί σας:       

1. Όταν ο Πέτρος ο Δούκας καμάρωσε για τα χιλιάρικα που μοίραζε η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου του Εργατικού καταλάβαινε ότι αυτό που περιέγραφε είναι ο ορισμός της κλοπής; Εκ των υστέρων καταλαβαίνει ότι στη διήγησή του ο ίδιος και το κόμμα του έχουν δράση αντίστοιχη των κλεφτών του κοινού ποινικού δικαίου; Ο κλέφτης παίρνει λεφτά που δεν είναι δικά του και προορίζονται για άλλη χρήση και τα χρησιμοποιεί για τον εαυτό του και την ικανοποίηση των επιθυμιών του. Η κυβέρνηση Καραμανλή, σύμφωνα με τον τότε υπουργό, πήρε λεφτά των φορολογούμενων και τα χρησιμοποίησε για να εξαγοράσει ψήφους. Δηλαδή πήρε λεφτά που δεν ήταν δικά της και προορίζονταν για άλλη χρήση και τα χρησιμοποίησε για την ικανοποίηση της επιθυμίας για εξουσία. Δηλαδή, κλοπή.  

2. Η εικόνα από τη σύσκεψη στην οποία Δούκας και Λιβανός χαίρονται με τη χρήση δημοσίου χρήματος για την ικανοποίηση κομματικών και προσωπικών επιθυμιών είναι εικόνα κάμερας που είναι πάνω σε τρίποδο. Πόσο χαζός πρέπει να είναι κάποιος για να λέει τέτοια πράγματα και να χασκογελάει μπροστά σε κάμερα; (Η απάντηση «αλαζόνας» καλύπτεται καθώς και η αλαζονεία μια μορφή χαζομάρας είναι)

3. Ο Δούκας διεγράφη από το κόμμα της Νέας της Δημοκρατίας επειδή αυτά που είπε «δεν έχουν καμία σχέση με τις αρχές και τις αξίες της Νέας Δημοκρατίας». Ο Λιβανός που υπερθεμάτιζε και γι’ αυτό καθαιρέθηκε από υπουργός γιατί δεν διεγράφη από το κόμμα; Ο θαυμασμός για τα όσα διηγείται ο καμαρωτός δήμαρχος είναι συμβατός με τις αρχές και τις αξίες της Νέας της Δημοκρατίας;

4. Ο συναγωνιστής (και τώρα πρόεδρος του ΕΛΓΑ) Λυκουρέντζος που απολάμβανε την κουβέντα γιατί είναι εκτός κάδρου; Η σιωπηλή αποδοχή των όσων έλεγε ο Δούκας είναι συμβατός με τις αρχές και τις αξίες της Νέας της Δημοκρατίας;

5. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουν ποιος ήταν πρωθυπουργός το 2007; Ούτε ποιος ήταν υπουργός Εσωτερικών; Ούτε ποιος ήταν υπουργός Προστασίας του πολίτη;

6. Οι βασικοί στυλοβάτες (ο καθένας από το πόστο του) της Πρώτης Φοράς Αριστεράς, Πάκης Παυλόπουλος και Πάνος Καμμένος, ποιας κυβέρνησης μέλη ήταν;

7. Tώρα που δεν μπορούν να κρύβονται ούτε πίσω από το δάχτυλό τους για την περίοδο 2004 – 2009, θα σταματήσουν οι νεοδημοκράτες να υπερασπίζονται τον αγαπημένο πρωθυπουργό (μετά τον Αλέκση) των στελεχών και των υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ;

8. Στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ πραγματικά πιστεύουν ότι η καταστροφική κυβέρνηση των μαθητών Καραμανλή - Παυλόπουλου απαλλάσσει τον μεγάλο Δάσκαλο που 20 χρόνια πριν δίδασκε απροκάλυπτη χρήση δημοσίου χρήματος για την ικανοποίηση της ανάγκης για εξουσία με το «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα»; Και μπράβο του.