Α. Παπαμιμίκος: Να τελειώνουμε με την πολιτική της χαιρετούρας

Tην εβδομάδα ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη εκλογική αναμέτρηση για ανάδειξη προέδρου στο Κίνημα Αλλαγής, ανάμεσα στα άλλα ακούσαμε τρείς φορές τον Γιώργο Παπανδρέου, δυο στον ΣΚΑΪ και μια στην ΕΡΤ, να αναφέρει μαζί με το όνομα του Νίκου Ανδρουλάκη και αυτό του Ανδρέα Παπαμιμίκου, πρώην γραμματέα της ΝΔ. Το ανέφερε σχετικά με το 4-2-1, σύστημα με το οποίο τα στελέχη των κομμάτων του παλιού πολιτικού συστήματος θα διορίζονταν στο Δημόσιο ανεξαρτήτως open.gov. 4 ΝΔ, 2 ΠΑΣΟΚ, 1 ΔΗΜΑΡ. Παρότι οι εκλογές στο Κίνημα Αλλαγής τελείωσαν, με θρίαμβο του Νίκου Ανδρουλάκη, θεωρήσαμε ότι έχει ενδιαφέρον να μάθουμε την άποψη του κύριου Παπαμιμίκου, και με την ευκαιρία να δούμε αν γι’ αυτόν έχει κλείσει οριστικά το κεφάλαιο πολιτική. Τελικά κατέληξε μια πολιτική συζήτηση πραγματικά ενδιαφέρουσα, κυρίως για τους Θεσσαλονικείς και την «φραπεδούπολη» Θεσσαλονίκη όπως λένε, αλλά και ολόκληρη την Βόρεια Ελλάδα.

Είστε ένα πρόσωπο που ενώ δεν βρίσκεστε για κάποια χρόνια στο προσκήνιο, συχνά σας αναφέρουν πολιτικά. Τελευταίο παράδειγμα του Γιώργου Παπανδρέου.
Πολλές φορές αναρωτιέμαι και εγώ γιατί χρησιμοποιείται το όνομά μου χωρίς βεβαίως να το επιδιώκω. Το σίγουρο είναι ότι και στη τελευταία περίπτωση δεν απάντησα ούτε πρόκειται να απαντήσω γιατί δεν ήθελα να ασχοληθώ με τα εσωτερικά του ΚΙΝΑΛ. Αυτό όμως που βλέπω είναι ότι κάποιους τους ενοχλεί το καινούργιο, το διαφορετικό. Είναι κάτι που το έχω ζήσει και εγώ σε πολύ έντονο βαθμό από εκείνα τα χρόνια που ήμουν γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας. Για την ιστορία πάντως να ξέρετε πως ποτέ δεν συμμετείχα σε αυτή τη διαδικασία που ανέφερε ο κύριος Παπανδρέου.

Μιας και αναφέρατε εκείνα τα χρόνια που ήσασταν γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας, σας χρεώθηκε ως ευθύνη, εκείνη η αποτυχημένη πρώτη Κυριακή στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ.
Ήμουν το εύκολο εξιλαστήριο θύμα. Το πήρα όλο πάνω μου, δεν μίλησα, συνέχισα τη ζωή μου, προστάτευσα την παράταξη. Αυτός είναι ο άχαρος ρόλος του γραμματέα. Αλλά τώρα μια και το συζητάμε, εγώ δεν είμαι ούτε ειδικός στην πληροφορική ούτε ήταν ευθύνη δική μου πώς δουλεύει ένα πληροφοριακό σύστημα και όταν μάλιστα υπήρχαν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι. Απλά όταν με τις απόψεις σου, την ανεξαρτησία σου και την στάση σου χαλάς τη σούπα σε κάποιους, βρίσκουν την ευκαιρία να στα φορτώσουν όλα. Αυτό όμως ανήκει στο παρελθόν. Ας κοιτάξουμε μπροστά.

Πιστεύω ότι η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη είναι θετική για την υγιή κεντροαριστερά, άρα και για το ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Συμφωνείτε; Θεωρείτε ότι μπορεί να επιδράσει γρήγορα;
Ναι συμφωνώ, και προσωπικά του εύχομαι καλή δύναμη. Το πολιτικό σύστημα χρειάζεται άμεσα να αποκτήσει φρεσκάδα και αξιοπιστία. Είναι καλό να μπαίνουν νέοι άνθρωποι στην πολιτική σε όποιο χώρο και να ανήκουν. Και προφανώς το «νέοι» δε αφορά μόνο την ηλικία. Κάποιος μπορεί να μπαίνει πρώτη φορά στην πολιτική και στην ηλικία των 50 και. Να έχει φρέσκες ιδέες και παραστάσεις από τον σύγχρονο κόσμο, και κυρίως να έχει την τόλμη να πράξει. Και φυσικά πριν μπει στην πολιτική να έχει βγει στην αγορά. Να έχει βγάλει το μισθό του, να έχει στήσει μια εταιρεία, να έχει αντιμετωπίσει τα εμπόδια της πραγματικής καθημερινότητας. Άνθρωποι που δεν είναι εξαρτώμενοι. Αυτή είναι η πραγματική επανάσταση στην πολιτική, έτσι θα αλλάξει η χώρα. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από τους πολίτες που ψηφίζουν. Πρέπει να φύγουμε απ’ την ανακύκλωση των ίδιων προσώπων, πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά.

Η ζωή είναι κύκλοι που ανοίγουν, άλλοι ολοκληρώνονται άλλοι όχι. Θα ανοίγατε ξανά τον κύκλο της πολιτικής;
Ναι θα τον άνοιγα, χωρίς να με βιάζει όμως κάτι, πιο έτοιμος και πιο γεμάτος από εμπειρίες και παραστάσεις. Έχω το επάγγελμά μου, την οικογένειά μου. Η πολιτική δεν με συντηρεί, οπότε όταν έρθει η ώρα, θα το κάνω χωρίς πίεση, για να προσφέρω στην πόλη μου και στην πατρίδα μου.

Είστε έτοιμος για την αρνητική κριτική και την καχυποψία που θα προκαλέσει η συμμετοχή σας στα κοινά;
Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Θα μου πείτε σου αρέσει να γράφουν για σένα κάποια πράγματα άσχημα; Όχι. Αλλά δεν πρόκειται να προσπαθήσω να αλλάξω την νοοτροπία συγκεκριμένων ανθρώπων που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πετάνε λάσπες. Εμένα με νοιάζει να προχωράω μπροστά. Να μιλάω θετικά, να καταθέτω προτάσεις, να κάνω έργα για την πόλη μου, τους συμπολίτες μου, την χώρα μου. Θεωρώ ότι όσοι έχουμε κοινή λογική ανεξάρτητα από τις διαφορές μας, μπορούμε να ενώσουμε δυνάμεις και να πετύχουμε πολλά για εμάς και τα παιδιά μας.

Έχει ενδιαφέρον ότι και εκείνη την εποχή, πριν το 2015, που όλα τα είχε σκεπάσει ο λαϊκισμός, συνέχιζαν να κατατίθενται κάποιες πολύ σημαντικές προτάσεις που σήμερα θεωρήθηκαν πρωτοπόρες, αναγκαίες, και ψηφίστηκαν, αλλά τότε λόγω του κλίματος δεν είχαν καμία τύχη. Θυμάμαι το σύμφωνο συμβίωσης. 
Εκείνη την περίοδο όποια πρόταση και να γινόταν, δυστυχώς καιγόταν. Είχα προτείνει την πανεπιστημιακή αστυνομία, το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, όπως και τη μικτή χρηματοδότηση των κομμάτων, ιδιωτική-κρατική, ώστε να υπάρχει διαφάνεια και να ξέρουμε ποιοι και τι έχουν δώσει στα κόμματα. Επίσης, είχα προτείνει να μην δίνονται κομματικά χρίσματα στις δημοτικές εκλογές. Κάποια από αυτά σήμερα είναι μια πραγματικότητα αλλά σε εκείνο το περιβάλλον δεν ακούγονταν καν. Kαι οφείλω να υπογραμμίσω πως ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κάνει πολλές μεταρρυθμίσεις προς μια τέτοια κατεύθυνση.

Για να φύγει η Ελλάδα προς το μέλλον, την βασική ευθύνη την έχουν οι πολιτικοί γιατί αυτοί βάζουν το πλαίσιο. Κάποτε πρέπει να σταματήσει η καταστρεπτική ανευθυνότητα του «πολιτικού κόστους», στο οποίο μεγάλη ευθύνη έχει και ο λαός.
Συμφωνώ, οι πολιτικοί που βάζουν το πλαίσιο αλλά και οι ψηφοφόροι που αποφασίζουν ποιοι θα τους εκπροσωπούν. Πρέπει να δουν τα κριτήρια με τα οποία αποφασίζουν ποιους ψηφίζουν και τι θέλουν. Θέλουν τους πολιτικούς της χαιρετούρας και των αγκαλιών ή τους πολιτικούς των προτάσεων και των πράξεων ανεξαρτήτως πολιτικού και προσωπικού κόστους;

Είναι ολοφάνερο πλέον ότι η Μακεδονία έχει κομβικό ρόλο για το μέλλον της Ελλάδας σε όλους τους τομείς. Φαίνεται από τις επενδύσεις που γίνονται στην Θεσσαλονίκη αλλά και από τις σημαντικές στρατηγικές κινήσεις που κάνουν οι Αμερικανοί στην Αλεξανδρούπολη.
Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου η Θεσσαλονίκη και ολόκληρη η Βόρεια Ελλάδα να αλλάξει. Και αλλάζει. Είναι στο χέρι μας να γίνουν οι αλλαγές γρήγορα, να δώσουμε ώθηση στην ανάπτυξη της περιοχής και οι πολίτες να δούμε άμεσα αποτελέσματα. Ειδικά η Θεσσαλονίκη πρέπει να αποκτήσει ταυτότητα και όραμα. Της λείπει πολύ. Τρία στοιχεία βάζω ψηλά για την Θεσσαλονίκη: Να είναι ένας δωδεκάμηνος τουριστικός προορισμός, ένα σημαντικό διαμετακομιστικό κέντρο, και να γίνει κέντρο καινοτομίας-εκπαιδευτικό hub. Αυτοί οι τρείς άξονες, κατά την άποψη μου, συνθέτουν και δημιουργούν σε μεγάλο βαθμό την ταυτότητα της πόλης. Αν πιστέψουμε και εμπνευστούμε από ένα τέτοιο όραμα, πολίτες και φορείς μπορούμε μέσα από τις συνέργειες να πετύχουμε όμορφα και σπουδαία πράγματα.

Με ενδιαφέρει το κομμάτι της καινοτομίας. Αυτό έτσι κι αλλιώς είναι το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας.
Ειδικά η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει κέντρο καινοτομίας γιατί πέρα από τις επενδύσεις που γίνονται από την Pfizer από την Cisco, αρχίζουν και δημιουργούνται clusters που μπορούν να υποδεχθούν πολλές νεοφυείς επιχειρήσεις. Ζώνες καινοτομίας με φορολογικά κίνητρα. Έχουμε τρία πανεπιστήμια που με τον σωστό προσανατολισμό έχουν τη δυνατότητα να προσελκύσουν χιλιάδες νέους από τα Βαλκάνια. Όμως και για τα άλλα δύο πεδία που ανέφερα να πω τα εξής. Η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει τουριστικός προορισμός καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Έχει προνομιούχο γεωγραφική θέση, έχει ιστορία, αξιοθέατα. Χρειάζεται σχεδιασμός, βούληση, και καλό μάρκετινγκ. Ακόμα κι όταν κάποιοι την αποκαλούν  «φραπεδούπολη» για να την υποτιμήσουν, εμείς μπορούμε να το γυρίσουμε υπέρ μας. Να προσφέρουμε την καλύτερη ψυχαγωγία και έτσι να προσελκύουμε εσωτερικό τουρισμό και επισκέπτες  από τα Βαλκάνια. Τέλος, μπορεί να γίνει κυρίαρχο διαμετακομιστικό κέντρο αφού έχει σύγχρονο διεθνές αεροδρόμιο, την Εγνατία Οδό και τον Σιδηρόδρομο. Και βέβαια διαθέτει πλέον ένα σύγχρονο λιμάνι και την βούληση της ιδιοκτήτριας εταιρείας να το αναδείξει σε ένα από τα μεγαλύτερα της περιοχής. Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη της Ελλάδας που έχει τα περισσότερα περιθώρια ανάπτυξης.

Ναι αλλά όλα αυτά θέλουν εντελώς άλλη νοοτροπία στην οποία δεν βοηθάει η διαχρονική δικαιολογία «για όσα μας συμβαίνουν φταίει η Αθήνα». Όπως οι Έλληνες λέμε ότι για όλα φταίνε οι ξένοι.
Πρέπει να αφήσουμε πίσω τη μίζερη νοοτροπία που κάποιοι θέλουν να διαιωνίζεται. Το δίπολο Αθήνα - Θεσσαλονίκη ανήκει στο παρελθόν και εξυπηρετεί μόνο τους λίγους και βολεμένους που θέλουν να ζουν στην ασφάλεια της μιζέριας τους, όχι την πλειοψηφία των Θεσσαλονικιών. Εξυπηρετεί αυτούς που επικαλούνται οποιαδήποτε δικαιολογία για να μην αλλάξει τίποτα. Ας αφήσουμε πίσω την ευκολία της δικαιολογίας. Σας βεβαιώνω ότι το δύσκολο «αναλαμβάνω την ευθύνη και πράττω» αρέσει στους περισσότερους Θεσσαλονικείς. Όλα μπορούν να γίνουν με τόλμη, συνεργασία και αλλαγή νοοτροπίας. Όλα στο δικό μας χέρι είναι αρκεί να το πιστέψουμε.