Το μετατραυματικό σύνδρομο του Βλάντιμιρ Πούτιν και η «Πορτοκαλί επανάσταση» που αφαίρεσε από την Μόσχα κάθε πολιτικό έρεισμα επί της Ουκρανίας.
Καμιά φορά οι μικρές λεπτομέρειες μίας ιστορίας ενδιαφέρουν περισσότερο από το βασικό αφήγημα. Είναι αυτές οι λεπτομέρειες που εξηγούν τις σημερινές συμπεριφορές σε μία από τις κυρίαρχες εκκρεμότητες της τρέχουσας διπλωματικής επικαιρότητας.
Πριν από ακριβώς τριάντα χρόνια στο πυκνό δάσος κοντά στα σύνορα Λευκορωσίας και Πολωνίας, όταν τότε δεν υπήρχαν ούτε πρόσφυγες ούτε και στημένες προβοκάτσιες από τον τελευταίο δικτάτορα της Ευρώπης, τον Λουκασένκο, τότε λοιπόν τρείς άνδρες είχαν δώσει ραντεβού για να κυνηγήσουν στους παγωμένους κυνηγότοπους της Δυτικής Σοβιετικής Ένωσης. Αφού κυνήγησαν και στην συνέχεια προσπάθησαν να ζεσταθούν πίνοντας γενναία δόση άριστης βότκας παρακάθισαν σε ένα γεύμα που θα τους έμενε αξέχαστο. Την επομένη, όταν ξύπνησαν με το καλό, κάθισαν αναπαυτικά γύρω από ένα τραπέζι και συνέταξαν ένα ιστορικό κείμενο. Αφού διόρθωσαν τα οποία λάθη του, το έστειλαν σε έναν και μόνον αποδέκτη. Τον Μιχάηλ Γκορμπατσώφ. Εκείνος αφού το διάβασε αντελήφθη πώς δεν είχε κανένα περιθώριο ελιγμών. Μετά από δύο εβδομάδες ανακοίνωνε την διάλιση της Σοβιετικής Ένωσης. Οι τρείς άνδρες ήταν ο Ρώσος Μπόρις Γιέλτσιν, ο Ουκρανός Λεονίντ Κράβτσουκ , και ο Λευκορώσος Στανισλάβ Τσούντσκεβιτς.
Το κείμενο που συνέταξαν ήταν μία πολιτική μαγνητική τομογραφία που επιβεβαίωνε τον ήδη διαπιστωμένο κλινικό θάνατο της Σοβιετικής Ένωσης. Ήταν το πιστοποιητικό ενός ιδιότυπου ιατροδικαστικού πορίσματος. Το επίσημο «μενού» της συνάντησης σε εκείνο το απομονωμένο κυνηγετικό περίπτερο στο Μπελοβέγι της Λευκορωσίας, το γνωστοποίησε στον δημοσιογράφο της «Le Monde» Ίαν Κράουζε ένας εκ των τριών συνδαιτυμόνων.
Από τότε μέχρι και σήμερα ο απόλυτος άρχων της Ρωσίας, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ποτέ δεν επιχείρησε, ενδεχομένως να μην το αποτόλμησε, να πενθήσει για τον θάνατο της Σοβιετικής Ένωσης και βεβαίως για την ανεξαρτητοποίηση της Ουκρανίας. Για το πρώτο ζήτημα ο ίδιος έχει δηλώσει πώς πρόκειται για το την μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή του 20ου αιώνα. Όσο για το δεύτερο ζήτημα δεν το χώνεψε ποτέ. Όταν του δόθηκε η ευκαιρία προσπάθησε να αποσταθεροποιήσει το Κίεβο. Η «Πορτοκαλί επανάσταση» αφαίρεσε από την Μόσχα κάθε πολιτικό έρεισμα επί της Ουκρανίας. Στη συνέχεια η πλήρης αποσταθεροποίηση της ανατολικής περιοχής της Ουκρανίας, στο Ντόνμπας, με την εξέγερση των Ρωσόφωνων – ρωσόφιλων, αποκάλυψε τους σχεδιασμούς της ρωσικής ηγεσίας. Η ενσωμάτωση της Κριμαίας με μία κίνηση αστραπή από τον Πούτιν κατέδειξε όλο το εύρος των προθέσεων του Κρεμλίνου.
Σύμφωνα με τα ιερά και τα όσια της ψυχιατρικής, το μη πένθος για μία σημαντική απώλεια οδηγεί σε καταστροφικές επιπτώσεις για τους πολύ κοντινούς συγγενείς. Η συστηματική άρνηση ενός θανάτου που συνιστά βαθύ τραύμα οδηγεί σε πλήρη αποσύνθεση και αποσταθεροποίηση των άμεσων συγγενών. Αυτά όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Φαίνεται πώς το ίδιο ισχύει για την βαθειά τραυματική σχέση του Βλαντιμίρ Πούτιν με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την αποχώρηση της Ουκρανίας από την αυστηρά μονογαμικού χαρακτήρα συμβίωση που διατηρούσε με την Ρωσία. Πρόκειται για ένα φρικτό διαζύγιο που κόστισε στο Κρεμλίνο μία επώδυνη διάγνωση μετατραυματικού στρες. Στην Γεωπολιτική αυτό σημαίνει ακόμη και πόλεμο όπου ο σύζυγος είναι διατεθειμένος να ισοπεδώσει την άπιστη σύζυγο. Γεωπολιτική γυναικοκτονία δηλαδή. Διαφορετικά και σε περίπτωση που δεν φθάσουμε στα άκρα μιλάμε για μία «ολέθρια σχέση» η οποία θα οδηγεί σε πολλά και πάντα επώδυνα αδιέξοδα.
Κατά την τηλεδιάσκεψη του Βλάντιμιρ Πούτιν με τον Τζο Μπάϊντεν με μοναδικό θέμα συζήτησης το Ουκρανικό, ο ένοικος του Κρεμλίνου δεν αποκάλυψε όλα τα χαρτιά του. Αντίθετα. μετά το μοίρασμα της τράπουλας κρατούσε σφιχτά τα τραπουλόχαρτα μακριά από κάθε βλέμμα. Μπλόφα ξεμπλόφα ο Πούτιν κατέστησε σαφές στους συνομιλητές του πώς μόνον η Φινλανδοποίηση της Ουκρανίας κατά τα πρότυπα του 1939, θα μπορούσε να ικανοποιήσει την Μόσχα και να καθησυχάσει τον ισχυρό άνδρα της Ρωσίας. Το Κίεβο δεν θα πρέπει να παραδοθεί στο ΝΑΤΟ. Η Αζοφική και η Κριμαία δεν μπορούν να απειλούνται από δυτικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η Ουκρανία δεν πρέπει να υποδεχτεί στρατιωτικές βάσεις της δυτικής συμμαχίας στο έδαφος της. .
Την ώρα που στη Μόσχα επεξεργάζονταν την ιδέα της Φινλανδοποίησης της Ουκρανίας στο Ελσίνκι ανακοίνωναν την πρόθεση της κυβέρνηση της χώρας να προμηθευτεί 64 αμερικανικά F35. Η επιλογή και η χρονικής στιγμή της λήψης μίας τέτοιας απόφασης συνδέονται θέλουμε δεν θέλουμε με την γενικότερη εικόνα στην περιοχή αυτή της Μέσης και Βόρειας Ευρώπης. Η Φινλανδία με διακριτικό τρόπο εξηγούσε δηλαδή στην γειτονική «ρωσική αρκούδα» πώς η Φινλανδοποίηση είναι μία πολύ σχετική έννοια η οποία αλλάζει περιεχόμενο με τον χρόνο.
Ο Τζο Μπάιντεν άνοιξε τα δικά του χαρτιά. Μίλησε για μείζονος σημασίας οικονομικές κυρώσεις σε περίπτωση κλιμάκωσης της έντασης στην Ουκρανία. Η Μόσχα καταλαβαίνει από οικονομικό πόλεμο. Ήταν αυτός ο πόλεμος που προκάλεσε την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Ένα δόγμα που υπηρέτησε στην προτελευταία του φάση με ευφυΐα ο Χένρυ Κίσινγκερ κερδίζοντας το έσχατο στοίχημα. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι σε θέση να γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια τους λεπτούς χειρισμούς του «μάγου της Διπλωματίας» που επέφεραν εν καιρώ το τελικό χτύπημα στην Σοβιετική Ένωση όταν ο ίδιος ο «Μάγος» είχε πια απομακρυνθεί από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Στο πυκνό δάσος του Μπελοβέγι οι τρείς άνδρες που τσούγκριζαν τα σφηνάκια τους γιορτάζοντας την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης δεν ήξεραν, εκείνη την ώρα τουλάχιστον, πώς ένας συνταγματάρχης της KGB με πολύχρονη θητεία στην Ανατολική Γερμανία και γερές επαφές στην Αγία Πετρούπολη (και όχι στη Μόσχα) θα αναλάμβανε κάποια στιγμή την ηγεσία της Ρωσίας . Ούτε γνώριζαν πώς αυτός ο άνθρωπος μεγάλωσε, εκπαιδεύτηκε και στην συνέχεια ενηλικιώθηκε πολιτικά με το δόγμα της ηγεμονίας του Μεσαίου Χώρου. Κάτι δηλαδή μεταξύ Στάλιν και….. Μεγάλου Πέτρου.
13°
