Μια χώρα αιχμάλωτη της ανευθυνότητας

Ούτε καν η ανακοίνωση νέων μέτρων δείχνει να συγκινεί το μπαρουτοκαπνισμένο πλήθος. Ούτε καν το τρίτο συναπτό μαύρο ρεκόρ στα κρούσματα. Τη στιγμή που έχει αποκλειστεί το ενδεχόμενο του lockdown και τα «στρατόπεδα» έχουν καθοριστεί (και ξιφουλκούν διαδικτυακώς), η ζωή απλώς κυλάει (σχεδόν) κανονικά…

Ο χειμώνας ωστόσο προοιωνίζεται εξαιρετικά δύσκολος – καθημερινά χάνει την ζωή του ένα γεμάτο πούλμαν με ανθρώπους, αλλά κι αυτό το έχουμε συνηθίσει πλέον. Φανταστείτε να ακούγατε ως έκτακτη είδηση ότι «νεκροί είναι οι 50 επιβάτες πούλμαν που έπεσε σε γκρεμό». Σοκ και δέος. Καθημερινά, όμως, έχουμε αυτή την είδηση, απλώς λείπει ο γκρεμός…

Δημοσκόπηση της Pulse που δημοσίευσε ο ΣΚΑΪ ήταν εξαιρετικά επεξηγηματική για το πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση. Υπάρχει το 73% των ενηλίκων που έχει ήδη εμβολιαστεί, κινδυνεύει λιγότερο από βαριά νόσηση, πλην όμως μπορεί να νοσήσει και να μεταδώσει τον ιό. Ταυτόχρονα υπάρχουν περίπου 2,5 εκατ. συμπατριώτες μας που με πλήρη συνείδηση δεν έχουν εμβολιαστεί.

Εξ αυτών το 56% (περίπου 1,4 εκατ.) εμφανίζουν απόλυτη άρνηση, μια αδιανόητη απόσταση από την (παγκόσμια) πραγματικότητα. Πρόκειται για εξαιρετικά μεγάλη δεξαμενή ανθρώπων (κυρίως νεότερης και μέσης ηλικίας που ζουν στην επαρχία), ως εκ τούτου δεν είναι καθόλου τυχαία η ιδιοτελής συμπεριφορά επιτηδείων (δικηγόρων, γιατρών, τραγουδιστών, δημοσιογράφων, κ.λπ.) που τους χαϊδεύουν τα αυτιά και μπετονάρουν την άρνηση. Μέχρι και στη Βουλή σε βάζει ένα τόσο ισχυρό ποσοστό…

Οι ειδικοί προειδοποιούν: Μπροστά μας, ελέω χειμώνα, έχουμε τα χειρότερα. Και τα νέα μέτρα αφορούν στους ήδη αδιάφορους για την τήρηση των μέτρων ανεμβολίαστους, οι οποίοι θα αποκτήσουν… ανοσία στα rapid test, αν θέλουν να παραμείνουν μέρος της κοινωνικής ζωής (εάν βέβαια τα μέτρα δεν μείνουν σε επίπεδο ανακοίνωσης).

Αυτή είναι η εικόνα, με αυτή θα προχωρήσουμε. Και τι κάνουμε, ως συντεταγμένη πολιτεία, αλλά κι ως πολίτες;

Για την κυβέρνηση ένα πράγμα υπάρχει: Να εφαρμόζονται σχολαστικά τα μέτρα, άρα να ενταθούν οι έλεγχοι. Να μην επαφίεται, φερ’ ειπείν, στον φόβο του καφετεριούχου να ελέγχει τους πάντες, καθιστώντας τον παράλληλα φιγούρα ενοχλητική για την πελατεία του.

Και οι πολίτες –έστω στην συντριπτική τους πλειονότητα (ο στρατός των ψεκασμένων είναι χαμένη υπόθεση)– να επιδείξουν συμπεριφορά συνετή: Τηρώντας μέτρα αυτοπροστασίας δρουν με πολλαπλασιαστική δυναμική για όλους. Αυτό, δυστυχώς, έχει σε μεγάλο βαθμό χαθεί στην πορεία, είτε λόγω κόπωσης είτε λόγω οργής απέναντι στην αντικοινωνική συμπεριφορά των αρνητών. Η «ατομική ευθύνη» έχει μετατραπεί σε διάτρητη έννοια. Κι έτσι όλοι παραμένουμε αιχμάλωτοι μιας χύμα ανευθυνότητας, έρμαια της στιγμής.