Πολιτικη & Οικονομια

Ζακ και Ιωάννα: Ο οδυνηρός δρόμος της δικαίωσης

Τι άλλο να θέλουν από αυτό το ελάχιστο συναίσθημα ικανοποίησης πως τουλάχιστον οι υπαίτιοι μιας κατεστραμμένης και μιας χαμένης ζωής τιμωρήθηκαν;

img_2485.jpg
Περικλής Δημητρολόπουλος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Δίκη για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2021
© ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ / EUROKINISSI

Σχόλιο για τις δίκες της Ιωάννας Παλιοσπύρου και του Ζακ Κωστόπουλου και τον δρόμο προς τη δικαίωση

Τι άλλο να θέλουν; Δικαίωση. Τι άλλο να περιμένεις όταν το βιτριόλι έχει καταστρέψει τη ζωή σου, τι άλλο να ζητήσεις όταν οι κλωτσιές και οι γροθιές έχουν πάρει τη ζωή του παιδιού σου; Τι άλλο από αυτό το ελάχιστο συναίσθημα ικανοποίησης πως τουλάχιστον οι υπαίτιοι μιας κατεστραμμένης και μιας χαμένης ζωής τιμωρήθηκαν;

Η Ιωάννα Παλιοσπύρου θα βρει τη δικαίωση 17 μήνες από τότε που δέχθηκε την επίθεση στον πιο κεντρικό δρόμο της Καλλιθέας, η οικογένεια και οι φίλοι του Ζακ Κωστόπουλου θα πρέπει να περιμένουν ακόμη: η δίκη για τον θάνατό του ξεκίνησε τρία ολόκληρα χρόνια από τότε που άφησε την τελευταία του πνοή σε ένα πεζοδρόμιο της Ομόνοιας για να ζήσουν ως το τέλος της με την αγωνία μιας αβέβαιης έκβασης. Θα δικαιωθεί ο Ζακ, όπως δικαιώθηκε η Ιωάννα;

Δεν μπορεί να απαντήσει κανείς. Μπορεί όμως να δει το κόστος. Στον δρόμο για τη δικαίωση η Ιωάννα δεν ήρθε αντιμέτωπη μόνο με τη γυναίκα που της επιτέθηκε, ήρθε αντιμέτωπη και με τις μισές της συγγνώμες, με τις δικαιολογίες της, με τα ψέματά της. Έζησε την επίθεση ξανά, καρέ - καρέ, αλλά υποχρεώθηκε να τη ζήσει έτσι όπως την περιέγραψε εκείνη, σαν να μην υπάρχει βία χωρίς αιτία, σαν κάθε χέρι που οπλίζεται με μια τοξική ουσία και καταστρέφει μια ζωή να έχει λόγο που το κάνει, σαν η άγνοια για της συνέπειες της πράξης να ελαφραίνει τον καταλογισμό της. Και σαν ο «βρασμός ψυχής» να μην είναι μια στιγμή που θολώνει ένα μυαλό, αλλά ο πολύς χρόνος που απαιτεί ένα ολόκληρο σχέδιο.

Η δίκη του Ζακ μόλις ξεκίνησε, αλλά εύκολα το φαντάζεται κανείς. Ο δικός του δρόμος προς τη δικαίωση, αν έρθει ποτέ, θα είναι ακόμη πιο οδυνηρός. Στη δικαστική αίθουσα θα ανοίξουν στόματα που στιγματίσουν την «αποκλίνουσα συμπεριφορά του», που θα πουν πως βρισκόταν σε «κατάσταση αμόκ» και ο θύτης του σε άμυνα, πως ήταν ναρκομανής, πως έψαχνε στο κοσμηματοπωλείο τη δόση του, πως κρατούσε μαχαίρι, πως έχασε τη ζωή του επειδή ήταν απειλητικός για τις ζωές των άλλων. Στο δικαστήριο ο Ζακ θα ζήσει έναν δεύτερο θάνατο, οι δικοί του θα δουν να δολοφονείται ο χαρακτήρας του νεκρού παιδιού τους.

Έτσι, θα πει κανείς, είναι ο δικαιικός πολιτισμός. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του ακόμη και παραπλανώντας τους δικαστές του, ακόμη και δολοφονώντας το θύμα του  ξανά. Αλλά είναι αυτό ακριβώς που υπενθυμίζει πως ο δικαιικός είναι ένας πολιτισμός σκληρός, ανελέητος. Και είναι σκληρός και ανελέητος όχι μόνο απέναντι σε μια ζωή που χάθηκε αλλά και σε μια μνήμη που, μένοντας πίσω, οι οικείοι πασχίζουν να κρατήσουν καθαρή. Αυτή θα ήταν η δικαίωση για τον Ζακ. Θα ήταν να προστατευτεί η μνήμη του, να μην σκυλευθεί τώρα που το σώμα του σκυλεύθηκε. Και να βγει από το δικαστήριο ζωντανή.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μανούσος Μανουσάκης
Η Λίνα Μενδώνη για τον θάνατο του Μανούσου Μανουσάκη: Υπήρξε ακάματος εργάτης της μικρής και της μεγάλης οθόνης

«Ο Μανούσος Μανουσάκης έκανε ποιοτική τηλεόραση για το ευρύ κοινό, χωρίς εκπτώσεις στις απαιτήσεις του, αλλά και χωρίς να εγκαταλείψει το σινεμά»

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.