Οι κατασκευές που προχωρούν ή σχεδιάζονται στα πρότυπα των «πράσινων κτιρίων» αυξάνονται στην Ελλάδα
Τον κλάδο των ακινήτων προβληματίζει τα τελευταία χρόνια η δυνατότητα δημιουργίας «πράσινων» κτιρίων, η εφαρμογή των αρχών της βιωσιμότητας στην αρχιτεκτονική, το πώς μπορούν να αντικατασταθούν τα παραδοσιακά υλικά με sustainable εναλλακτικές, αλλά και οι τρόποι με τους οποίους τα κτίρια των γραφείων θα είναι ενεργειακά αυτόνομα και βιοκλιματικά, με όσο γίνεται χαμηλότερο ενεργειακό αποτύπωμα.
Οι πιέσεις από οργανισμούς και μη κυβερνητικές οργανώσεις που θέτουν υψηλά περιβαλλοντικά στάνταρ, με τις νομοθεσίες να προσπαθούν επίσης να δημιουργήσουν κίνητρα, έχουν ωθήσει σε σημαντικά βήματα σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια διεθνώς. Μάλιστα, η πανδημία ήρθε να υπογραμμίσει αυτήν την ανάγκη για «καθαρά», «υγιή» κτίρια, αναζωπυρώνοντας το ενδιαφέρον των σχετικών κλάδων για την ανάπτυξη νέων τεχνικών και την εξεύρεση καινοτόμων λύσεων.
Η τεχνολογία που αναπτύσσεται εμπλουτίζει τα διαθέσιμα μέσα, ενώ και τα κόστη που μειώνονται, σε τομείς, όπως η ηλιακή ενέργεια, λόγου χάρη, δίνουν περισσότερες δυνατότητες για την ανάπτυξη βιοκλιματικών κτιρίων.
Πλέον, και με την πίεση από την περιβαλλοντική και κοινωνική ατζέντα, που επιβάλλεται από τις συνθήκες, τα πράσινα κτίρια εμφανίζονται ως μια διεθνής επενδυτική ευκαιρία, που θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε 24,7 τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2030, σύμφωνα με την International Finance Corporation.
Εξακολουθεί ωστόσο να υπάρχει ακόμα ένας δισταγμός, καθώς είναι ακόμα σχετικά ακριβή η δημιουργία τέτοιων κτιρίων. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που στην Ελλάδα, που πιέστηκε επιπλέον από μια βαθιά οικονομική κρίση, τέτοιου είδους επενδύσεις φαίνεται μόλις τελευταία να κινητοποιούνται. Το τελευταίο διάστημα η τάση λοιπόν έχει αρχίσει να αλλάζει, με τα στοιχεία να δείχνουν ότι οι κατασκευές που προχωρούν ή σχεδιάζονται στα πρότυπα των «πράσινων κτιρίων» αυξάνονται στη χώρα, τη ζήτηση να μεγαλώνει και τα ενοίκια να παραμένουν υψηλά, καθιστώντας τα πλέον μια δελεαστική επένδυση.
Μάλιστα, και τα παραμελημένα κτίρια του δημόσιου τομέα ετοιμάζονται για ανάλογες παρεμβάσεις, ώστε να μειωθεί το ενεργειακό τους αποτύπωμα και να βελτιωθεί η ενεργειακή τους απόδοση. Πρόκειται για παρεμβάσεις με προϋπολογισμό που εκτιμάται περίπου στα 575 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, τα 200 εκατομμύρια θα καλυφθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης. Οι παρεμβάσεις αφορούν αφενός τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης σε τουλάχιστον 210 ιδιόκτητα και μισθωμένα κτίρια του Δημοσίου, και αφετέρου στην αναβάθμιση 500.000 σημείων οδοφωτισμού. Οι παρεμβάσεις αυτές υπολογίζεται ότι θα μειώσουν τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά 50%.
Όπως επισημαίνεται πάντως διεθνώς, αν και εξακολουθεί να είναι πιο ακριβό να χτιστεί ένα «πράσινο» κτίριο, τα ποιοτικά υλικά που χρησιμοποιούνται και το πιο προσεγμένο και έξυπνο design που εφαρμόζεται, μπορεί να μειώσει μακροπρόθεσμα το κόστος συντήρησης κατά τη διάρκεια ζωής του κτιρίου. Όταν οι επιλογές των υλικών γίνονται για να καλύψουν οριακά τις προδιαγραφές που απαιτούνται για να λάβουν τις απαραίτητες πιστοποιήσεις, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα μετέπειτα κόστη συντήρησης και αποκατάστασης, τότε ακόμα και ένα πράσινο κτίριο θα καταστεί μη βιώσιμο στο μέλλον.
Οι 4 τάσεις προς τη βιωσιμότητα που οδηγούν σε πιο «πράσινα» κτίρια
Σε κάθε περίπτωση, η στροφή προς τις βιοκλιματικές κατασκευές, κατ’ αρχάς για περιβαλλοντικούς λόγους, αλλά και επειδή πλέον αποτελεί και επενδυτικά μια βιώσιμη επιλογή με μέλλον, φαίνεται να είναι ισχυρή διεθνώς. Υπάρχουν 4 τάσεις προς την βιωσιμότητα που οδηγούν σε πιο «πράσινα» κτίρια.
Η σημασία της βιωσιμότητας έχει αυξηθεί για τις εταιρείες σε μεγέθη, τομείς και περιοχές. Σχεδόν το μισό εργατικό δυναμικό του Ηνωμένου Βασιλείου παραδέχεται ότι είναι πιο υπεύθυνο για το περιβάλλον στο σπίτι από ό, τι στο γραφείο, κυρίως λόγω της έλλειψης ελέγχου των πράσινων δραστηριοτήτων στην εργασία και της έλλειψης πληροφοριών σχετικά με τις ενεργειακές και βιώσιμες πολιτικές του εργοδότη τους. Ωστόσο, το 69% των επιχειρήσεων δηλώνουν ότι θα υποστηρίξουν το εργατικό δυναμικό τους για να μειώσουν τις επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Οι εταιρείες αισθάνονται επίσης πίεση από τους πελάτες τους και τους ανταγωνιστές τους να γίνουν πιο βιώσιμες, αλλά ταυτόχρονα, αναγνωρίζουν ότι η βιωσιμότητα είναι ένας κινητήριος μοχλός ανάπτυξης. Στην πραγματικότητα, η βιωσιμότητα αναφέρεται ως ο τέταρτος μεγαλύτερος μοχλός ανάπτυξης μεταξύ των εταιρειών που θέλουν να επεκταθούν τα επόμενα δύο χρόνια, πίσω από τη δύναμη του πελατολογίου, την ποιότητα και τη διαθεσιμότητα του εργατικού δυναμικού και την ποιότητα και τη διαθεσιμότητα των προμηθευτών και των πρώτων υλών.
Τα πρόσφατα παγκόσμια lockdowns λόγω της πανδημίας έχουν ενθαρρύνει τη συζήτηση σχετικά με τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, των χώρων γραφείων και των εμπορικών ακινήτων προκαλώντας μια αλλαγή στον τρόπο που σκεφτόμαστε την εργασία και τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον μας καθημερινά.
Αύξηση της ευέλικτης εργασίας
Είναι ασφαλές να πούμε ότι ο Covid-19 έχει επιταχύνει την υιοθέτηση ευέλικτης εργασίας αφού ανάγκασε πολλές εταιρείες να εργάζονται από το σπίτι – ακόμη και εκείνες που ήταν απρόθυμες να εργαστούν οπουδήποτε εκτός από το γραφείο. Η εργασία από το σπίτι, καθώς και άλλα είδη ευέλικτης εργασίας, όπως κλιμακωτές ώρες, χώροι συνεργασίας και εργασία πιο κοντά στο σπίτι, θα συνεχίσουν να αποτελούν μέρος της εργασιακής μας ζωής στο μέλλον.
Ενώ αυτό εν μέρει καταλήγει στις συνεχείς προσπάθειες για τον περιορισμό της πανδημίας, είναι επίσης συνέπεια της νέας μας εστίασης στην ευελιξία. Ακόμη και η εργασία από το σπίτι ή από έναν τοπικό χώρο συνεργασίας για μία ή δύο ημέρες την εβδομάδα μπορεί να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να μειώσουν τις εκπομπές CO2 και να επιτύχουν χαμηλότερο αποτύπωμα άνθρακα. Επιπλέον, η ευελιξία όσον αφορά το περιβάλλον εργασίας, τους χώρους, τις ώρες εργασίας και τις ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα, την αφοσίωση και την ευτυχία των εργαζομένων.
Αλλαγή τρόπου μετακίνησης
Καθώς οι επιχειρήσεις επιστρέφουν στο γραφείο, ορισμένοι εργαζόμενοι είναι ανήσυχοι για τις μετακινήσεις ενώ ο ιός Covid-19 συνεχίζει να υπάρχει μεταξύ του πληθυσμού. Ως αποτέλεσμα, η μετακίνηση με ποδήλατο, με τα πόδια ή με ηλεκτρονικό σκούτερ-έχει γίνει ένας δημοφιλής τρόπος τόσο για να αποφεύγουν οι εργαζόμενοι τις δημόσιες συγκοινωνίες όσο και να αντιμετωπίσουν μια καθιστική εργάσιμη ημέρα.
Όλα αυτά δείχνουν το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις επιθυμούν να υιοθετήσουν μια πιο βιώσιμη μετακίνηση και είναι πιθανό αυτή η τάση να συνεχιστεί, με τους εργοδότες να αναζητούν γραφεία κατάλληλα για μια πιο ενεργή μετακίνηση, εγκατάσταση ντους και υποδομές που να υποστηρίζουν τον νέο τρόπο μετακίνησης.
Είναι προφανές ότι η πανδημία ξεκίνησε ένα νέο κύμα «πράσινης» σκέψης στον κόσμο της εργασίας. Στην πραγματικότητα, το 56% των καταναλωτών πιστεύει ότι η μείωση των πλαστικών μίας χρήσης, η μείωση των αποτυπωμάτων άνθρακα και η μεγαλύτερη βιωσιμότητα έχουν γίνει «πολύ πιο σημαντικά» μετά την πανδημία.
Πολλές έρευνες αποκαλύπτουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων ηλικίας μεταξύ 18 και 34 ετών θα προτιμούσαν να εργάζονται για έναν εργοδότη που συμμερίζεται τις περιβαλλοντικές τους αξίες. Σε απάντηση αυτών των ευρημάτων, όλο και περισσότερες επιχειρήσεις θα πρέπει να καταστήσουν τη βιωσιμότητα βασικό μέρος της στρατηγικής αφοσίωσης και πρόσληψης των εργαζομένων τους.
Εκτός από τους πιο βιώσιμους χώρους γραφείων, οι επιχειρήσεις συνειδητοποιούν την αξία της δημιουργίας λιγότερο παραδοσιακών χώρων, ενσωματώνοντας δωμάτια για μητέρες, γυμναστήρια και εγκαταστάσεις προπόνησης δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στην υγεία και την ευημερία. ενθαρρύνοντας το προσωπικό να αφιερώσει χρόνο για αντίστοιχες δραστηριότητες.
Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η εισαγωγή στοιχείων στο εργασιακό περιβάλλον που επιτρέπουν άμεση σύνδεση με τη φύση (όπως μικρά πάρκα και χώροι πρασίνου) ή έμμεσες συνδέσεις (εσωτερική διακόσμηση χρησιμοποιώντας φυσικά στοιχεία), μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του στρες στο χώρο εργασίας, να αποκαταστήσει την ηρεμία και να προσφέρει ανάπαυλα στους εργαζομένους.
18°
