Ο καρδιολόγος Παναγιώτης Ιακωβής γράφει για την πορεία των εμβολιασμών στην Ελλάδα και τη σημασία της στη μάχη κατά του κορωνοϊού.
Ας φανταστούμε ένα φάρμακο με σοβαρές και συχνές παρενέργειες. Η χρήση του περιορίζεται αυτομάτως, αναγκαία και εκ των πραγμάτων. Διότι πάρα πολλοί άνθρωποι που θα το χρησιμοποιήσουν, βιώνουν δυσάρεστες συνέπειες. Από στόμα σε στόμα, από γιατρό σε γιατρό, από ασθενή σε ασθενή, δημιουργείται ένα κλίμα αποφυγής. Για παράδειγμα, οι καρδιολόγοι και οι ασθενείς μας, αυτοπεριοριζόμενοι, συζητάμε εξαντλητικά τη χρήση του φαρμάκου αμιωδαρόνη γνωρίζοντας ότι έχει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες.
Συγχρόνως, η χρήση του φαρμάκου αυτού αρχίζει και εκτρέπεται αυτομάτως σε περιστατικά όπου είναι απολύτως αναγκαία η χρήση του. Έτσι μπεϋσιανά λειτουργεί ο εγκέφαλός μας, δαρβινικά αυτοπροστατευόμενος.
Κανένας γιατρός και κανένας ειδικός δεν μπορεί να πείσει το κοινωνικό σύνολο να κάνει ευρεία και αλόγιστη χρήση ενός φαρμάκου με σοβαρές και συχνές παρενέργειες. Μια τέτοια ενέργεια θα ήταν ανέφικτη και θα σπαταλούσε σημαντικούς πόρους που θα μπορούσαν να διατεθούν πιο δημιουργικά. Δεν μπορεί εύκολα να αντιστραφεί η τεράστια δεξαμενή συλλογικής γνώσης.
Έτσι, ένα φάρμακο που τυγχάνει ευρείας και εκτεταμένης χρήσης σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού, έχει περάσει την βάσανο της κριτικής από πολλούς ασθενείς και πολλούς γιατρούς αλλά και από ατελείωτους οικείους των ασθενών μας.
Δύσκολο ή και αδύνατο να ξεγελάσει κανείς τόσους πολλούς ανθρώπους, τόσους πολλούς γιατρούς, τόσους πολλούς οικείους όσων έχουν εμβολιαστεί. Έχουν μάτια και βλέπουν. Και σε λίγο θα έχουν μετρήσει και δύο χρόνια συλλογικής γνώσης.
Συνεπώς, το γεγονός και μόνο ότι στην πατρίδα μας θα έχουμε -πιθανώς- 6.000.000 πλήρως εμβολιασμένους συμπολίτες μας στις αρχές του Φθινοπώρου, μας λέει κάτι σημαντικό. Ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι εντελώς αθώο.
Γιατί, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι 6.000.000 πλήρως εμβολιασμένοι, οι οικείοι τους και οι γιατροί τους θα σώπαιναν αν υπήρχε κάποια σοβαρή και συχνή παρενέργεια του εμβολιασμού. Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα δυσκολευόμαστε να σωπάσουμε ακόμα και για ασήμαντα θέματα. Και σωστά πράττουμε.
Παραφράζοντας το ωραίο τραγούδι για τη Νέα Υόρκη, θα έλεγα ότι αν στην Ελλάδα δεν συναντάμε σοβαρές παρενέργειες του εμβολίου, δεν θα τις συναντήσουμε πουθενά.
Είναι προφανές ότι οι άναρθρες κραυγές από ακραίους λαοπλάνους, δεν θα πείσουν τους Έλληνες. Το να ωρύεται κανείς ότι «δεν είναι όλα κρούσματα» απλώς τον κατατάσσει στους γραφικούς.
Σύντομα, θα έχουμε ανοσία κοινότητας και ας μη διστάσουμε να κάνουμε και τις επαναληπτικές δόσεις όταν χρειαστεί.
Είναι προφανές ότι κάθε δόση εμβολίου «χτίζει» το αίσθημα ασφάλειας που ήδη περιβάλλει τον εμβολιασμό.
11°
