Σχόλιο για τον εμβολιασμό κατά του κορωνοϊού, τα οικονομικά κίνητρα, τα περιοριστικά μέτρα για τους ανεμβολίαστους και τις αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ
Η κριτική από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης γύρω από τον εμβολιασμό επικεντρώνεται σε δύο σημεία: ότι επιχειρείται η εξαγορά των νέων με το επίδομα των 150 ευρώ και ότι η κυβέρνηση διχάζει τους πολίτες με το να προβλέπει προνόμια για τους εμβολισμένους.
Ας ξεπεράσουμε το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδινε επιδόματα και συντάξεις λίγες μέρες πριν τις εκλογές και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του προωθούσαν τα άκρως διχαστικά συνθήματα «Ή εμείς ή αυτοί» και « Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν» και ας δούμε την ουσία των κατηγοριών.
Δεν είναι ασυνήθιστο οι κυβερνήσεις να δίνουν οικονομικά κίνητρα και αντικίνητρα για να προωθήσουν πολιτικές για το κοινό καλό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε -σωστά-, εφαρμόζοντας κοινοτική οδηγία, να χρεώνονται οι πλαστικές σακούλες στα σούπερ μάρκετ και το αποτέλεσμα ήταν η χρήση της λεπτής πλαστικής σακούλας να περιοριστεί περισσότερο από 99%.
Αν το οικονομικό κίνητρο μπορεί να φέρει στα εμβολιαστικά κέντρα νέους που ανέβαλαν την απόφαση ή αδιαφορούσαν, το όφελος για την κοινωνία θα είναι μεγάλο. Αποδείχτηκε, με τη νέα έξαρση των κρουσμάτων, ότι οι κινητικότητα που δείχνουν οι ανεμβολίαστοι νέοι συμβάλλει στη διάδοση του κορωνοϊού. Το να διαπιστώσει κανείς το γεγονός και να προσπαθήσει με ό,τι μέσα διαθέτει να το περιορίσει, δεν είναι «επίθεση στη νεολαία», αλλά επιβεβλημένη πολιτική. Άλλωστε κανείς δεν εξαγοράζεται με 150 ευρώ, που ως τις εκλογές θα έχουν ξεχαστεί.
Ας πάμε τώρα στον υποτιθέμενο διχασμό ανάμεσα σε εμβολισμένους και ανεμβολίαστους. Από τη στιγμή που το εμβόλιο είναι διαθέσιμο για όλους τους ενήλικες, αν μια κυβέρνηση δεν διαφοροποιούσε τις δύο κατηγορίες πολιτών, θα εξανάγκαζε τους εμβολιασμένους να υφίστανται μέτρα που είναι για τους ανεμβολίαστους. Θα εξακολουθούσε να απαγορεύεται, για παράδειγμα, η είσοδος στο γήπεδο σε όλους, όταν η πιθανότητα να κολλήσει εμβολιασμένος άλλον εμβολιασμένο είναι πάρα πολύ μικρή. Οι περιορισμοί γίνονται ανεκτοί μόνο όταν είναι απόλυτα δικαιολογημένοι.
Ο διαχωρισμός σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, σε ορισμένες δραστηριότητες, επιτρέπει στην οικονομία και την κοινωνία να λειτουργήσουν και δεν παγιδεύει όλους τους πολίτες στο να δεχτούν τις συνέπειες των επιλογών μιας μειονότητας. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν να κάνει το εμβόλιο. Η άρνηση όμως του εμβολιασμού παράγει αποτελέσματα και η κυβέρνηση οφείλει να προστατέψει όσους σε κρίσιμους τομείς δέχονται τις υπηρεσίες των ανεμβολίαστων χωρίς να έχουν δικαίωμα επιλογής.
Η κριτική περί διχασμού των πολιτών και περί εξαγοράς των νέων ήταν η τελευταία προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να κρατήσει την επαφή με τους ανεμβολίαστους, ελπίζοντας ότι θα ψαρέψει για μια ακόμη φορά στα θολά νερά της αντισυστημικότητα. Επτά μήνες ο Αλέξης Τσίπρας δεν κάλεσε ποτέ τους πολίτες να εμβολιαστούν, ενώ αμφισβητούσε το πρόγραμμα εμβολιασμού. Το έκανε μόνο μετά το τελευταίο κύμα δημοσκοπήσεων, που έδειξαν ότι το αντιεμβολιαστικό ρεύμα γίνεται όλο και πιο μειοψηφικό.
Η αξιωματική αντιπολίτευση κάνει συνεχώς κριτική στην κυβέρνηση γύρω από τον κορωνοϊό για τους λάθος λόγους. Ας θυμηθούμε και την κριτική στα self test. Η κυβέρνηση είναι ασυνεπής στην τήρηση των μέτρων που η ίδια εξαγγέλλει, με σοβαρές αρνητικές συνέπειες στα κύματα διάδοσης της νόσου. Τελευταίο παράδειγμα οι όρθιοι στα μαγαζιά της διασκέδασης. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι απαγορεύεται κάτι που ήδη απαγορευόταν, χωρίς όμως να το επιτηρεί. Το αποτέλεσμα ήταν εκατοντάδες νέα κρούσματα.
11°
