Freedom pass: Εξαγορά ή ανάγκη;

*Του Ανδρέα Θεοδοσάκη, φοιτητή του τμήματος Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας, μέλους της Πανελλήνιας Ανεξάρτητης Κίνησης Σπουδαστών Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΠΑΝΚΣ)

Μόλις χθες ανακοινώθηκε το freedom pass, στο πλαίσιο της προώθησης του εμβολιασμού για την ηλικιακή ομάδα 18-25. Με αυτόν τον τρόπο δίνεται ένα επιπλέον κίνητρο στους νέους, μια κοινωνική ομάδα η οποία δεν έχει και το μεγαλύτερο δυνατό κίνητρο για να εμβολιαστεί σε σχέση με γηραιότερες ηλιακές ομάδες, προκειμένου να επιτευχθεί το συντομότερο το απαραίτητο ποσοστό για την ανοσία.

Η συγκεκριμένη κίνηση έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς είναι η πρώτη φορά που η συγκεκριμένη γενιά στηρίζεται άμεσα από το κράτος με αυτή τη μορφή, αφού όλα τα μέχρι πρότινος μέτρα στήριξης των εργαζομένων και της οικονομίας για την πανδημία δεν την αφορούσαν άμεσα.

Επιπρόσθετα, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό κέντρο πρόληψης και ελέγχου νόσων, παρατηρείται πως το ποσοστό εμβολιασμού σε αυτή την ηλικιακή ομάδα είναι ιδιαίτερα χαμηλό, μόλις 8,9%, ειδικά αν συγκριθεί με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, η στοχευμένη προσέγγιση στον νεανικό πληθυσμό γίνεται ευκολότερα κατανοητή.

Σίγουρα, το freedom pass δεν θα αλλάξει τη γνώμη νέων που έχουν αποφασίσει να μην κάνουν το εμβόλιο, όπως και δεν θα αποτελέσει κομβικής σημασίας γεγονός για τους νέους που θέλουν να εμβολιαστούν. Ωστόσο, είναι πιθανό να παρακινήσει ορισμένους, οι οποίοι χρειάζονται μια επιπλέον ώθηση για να πάρουν μια άμεση απόφαση και να συμβάλλουν έτσι στην ανόρθωση ενός τείχους ανοσίας το συντομότερο.

Αυτή η κίνηση ωστόσο προκαλεί ορισμένες εύλογες ανησυχίες. Μέσω αυτής, καλλιεργείται και στον νέο πολίτη μια νοοτροπία, σύμφωνα με την οποία συνηθίζει να πληρώνεται από το κράτος για να κάνει κάτι απαραίτητο για την ασφάλεια του ίδιου αλλά και του περίγυρού του, όπως το εμβόλιο.

Η δόμηση μιας τέτοιου είδους ανταλλακτικής σχέσης με το κράτος δεν συμβάλλει στην ενδυνάμωση κοινωνικά υπεύθυνων συνειδήσεων και δεν είναι κάτι για το οποίο η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα έπρεπε να πανηγυρίζει, καθώς ουσιαστικά αναδεικνύει την αναποτελεσματικότητά της να πείσει τους νέους, στο βαθμό που της αναλογεί, να εμβολιαστούν.

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι τα κίνητρα εμβολιασμού δεν είναι ελληνικό φαινόμενο.

Ενδεικτικά, στην πολιτεία του Οχάιο διοργανώνονται επιτυχημένα μεγάλες κληρώσεις οι οποίες έχουν δώσει και αναμένεται να δώσουν τη δυνατότητα σε ορισμένους τυχερούς να κερδίσουν από 1 εκατομμύριο δολάρια, ενώ στη Λουιζιάνα των ΗΠΑ κληρώνονται ακόμα και υποτροφίες αξίας 100.000 δολαρίων.

Παρατηρείται λοιπόν πως, σε επίπεδο κράτους, γίνονται πολλές προσπάθειες ανά τον κόσμο να αυξηθούν τα κίνητρα των πολιτών έτσι ώστε να πεισθεί και να εμβολιαστεί ακόμα μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Στην ελληνική περίπτωση, πρέπει να επισημανθεί και το διπλό όφελος της συγκεκριμένης συμβολικής επιβράβευσης. Με αυτόν τον τρόπο, έμμεσα επιδοτούνται τομείς όπως ο τουρισμός και ο πολιτισμός, έστω και με χρήματα των φορολογούμενων οι οποίοι έχουν πληγεί σημαντικά από την πανδημία.

Τέλος, με το freedom pass διευκολύνονται και οι νέοι οι οποίοι μπορούν ευκολότερα να κανονίσουν τις διακοπές τους, ενώ συγχρόνως προωθείται και ο τόσο σημαντικός, για την επίτευξη της ανοσίας, εμβολιασμός. Το ιδανικό, σύμφωνα με τη φιλελεύθερη οπτική τουλάχιστον, θα ήταν να επιλέξουμε οι ίδιοι οι νέοι πού θέλουμε να σπαταλήσουμε το συγκεκριμένο voucher. Αλλά φυσικά αυτή είναι μία συζήτηση για μια άλλη κοινωνία με μια διαχρονικά διαφορετική αντίληψη για τον ρόλο του κράτους και τις ελευθερίες των πολιτών της, τόσο για ατομικά δικαιώματα όσο και για οικονομική ελευθερία.

Με βάση τα παραπάνω, το freedom pass αποτελεί ένα φαινομενικά καλά μελετημένο πλάνο για την αύξηση των εμβολιασμών στους νέους, ωστόσο η επιτυχία του θα φανεί με την πάροδο του χρόνου και την αποδοχή του από τη νέα γενιά.