Ο Έρικσεν είναι σήμερα ζωντανός γιατί υπήρχε γιατρός και απινιδωτής στο γήπεδο, που του έλαχε να καταρρεύσει.
Πόσες φορές τη μέρα στον δημόσιο διάλογο αλλά και στις ιδιωτικές συνομιλίες δεν χρησιμοποιείται καθ’ υπερβολή και μεταφορικά η έκφραση είναι «ζήτημα ζωής και θανάτου»;
Δυστυχώς (ή ευτυχώς;), εκατομμύρια άνθρωποι γίναμε μάρτυρες σε όλο τον πλανήτη της εναγώνιας και συγκλονιστικής προσπάθειας να επανέλθει στη ζωή ο Δανός Κρίστιαν Έρικσεν. Ήταν μέσα στην ατυχία του, τυχερός. Διότι έπαθε ανακοπή στο γήπεδο μεν αλλά στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου δε. Από την άλλη, κι όλος ο πλανήτης ήταν τυχερός. Γίναμε ακούσια μάρτυρες της διάσωσης μιας ζωής σε ζωντανή μετάδοση. Όχι από την αίθουσα ενός νοσοκομείου αλλά από ένα γήπεδο. Έστω κι αν οι συμπαίκτες του, με μια ομολογουμένως συγκινητική πρωτοβουλία, σχηματίζοντας το ανθρώπινο τείχος τριγύρω του, «τράβηξαν το παραβάν» από την αδηφάγα περιέργεια των πολλών.
Μετά το σκληρό, ωμό μάθημα που πήραμε όλοι, πρέπει να σκεφτούμε και να δράσουμε σαν κοινωνία, σαν πολίτες και κυρίως ως Πολιτεία. Η ταχύτητα, η κατάρτιση, ο επαγγελματισμός των γιατρών και των διασωστών και κυρίως η εφαρμογή του πρωτόκολλο ανακοπής με καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση και απινίδωση, είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής και θανάτου για έναν (επαγγελματία) αθλητή. Ο Έρικσεν είναι σήμερα ζωντανός γιατί υπήρχε γιατρός και απινιδωτής στο γήπεδο, που του έλαχε να καταρρεύσει.
Το ίδιο όμως ισχύει και για έναν ερασιτέχνη αθλητή. Για ένα έφηβο. Και για έναν μεγαλύτερο άνθρωπο, ανεξαρτήτως φύλου. Αιφνίδιοι θάνατοι αθλητών έχουν συμβεί κατά καιρούς στη χώρα μας.
Ωστόσο πολύ αμφιβάλλω, αν τα μεγάλα και μικρά γήπεδά μας, είναι εξοπλισμένα με απινιδωτή, είναι επανδρωμένα με κατάλληλο ιατρικό προσωπικό και κυρίως, αν όλοι μας έχουμε βασικές γνώσεις ΚΑΡΠΑ (Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση).
Οι γιατροί και η ελληνική καρδιολογική εταιρεία τα γνωρίζουν και τα διαλαλούν:
Τα πρώτα (4-5) λεπτά είναι τα πιο κρίσιμα στην καρδιοαναπνευστική ανακοπή. Η ετοιμότητα, το ιατρικό προσωπικό, ο εξοπλισμός, όπως είδαμε, σώζουν ζωές.
Είναι αναγκαία η παρουσία επαγγελματία υγείας με πιστοποίηση στην Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση σε κάθε αγώνα.
Αυτόματος φορητός απινιδωτής πρέπει να υπάρχει σε κάθε δημόσιο χώρο και κυρίως σε κάθε αθλητική εγκατάσταση.
ΚΑΡΠΑ μπορεί να μάθει ο καθένας μας. Δεν υπάρχει δικαιολογία. Η αλήθεια είναι ότι στον στρατό, όταν μας εκπαίδευαν δεν δίναμε και πολύ βάση. Κακώς.
«Όταν μπήκα στο γήπεδο έτρεξα και του πήρα το σφυγμό. Διαπίστωσα ότι είχε σφυγμό, αλλά πριν ηρεμίσουμε, ο σφυγμός του χάθηκε. Από εκεί κι έπειτα όλα γίνονται πάρα πολύ γρήγορα. Δεν μας έχει ξανατύχει κάτι τέτοιο. Οι πράξεις μας βασίστηκαν στην απόφαση να κάνουμε τα πάντα για να κρατήσουμε στη ζωή το παιδί. Όταν του κάνουμε τις μαλάξεις ο Κρίστιαν δεν αναπνέει. Αλλά έδωσε μάχη και αποφάσισε να κρατηθεί στη ζωή». Τα λόγια του γιατρού που έσωσε τον Έρικσεν.
Από τη στιγμή που αποσοβήθηκε το μοιραίο, θα έπρεπε να σκεφτόμαστε την επόμενη ζωή που θα κινδυνεύσει. Ο απινιδωτής σώζει ζωές. Εφόσον υπάρχει.
5°
