Σχόλιο με αφορμή το video της Αφροδίτης Λατινοπούλου και τη συνέντευξη της Κέιτ Γουίνσλετ για το ρετούς στις σκηνές του «Mare of Easttown»
Μα αξίζει να γίνεται τόση συζήτηση για ένα βίντεο που βγάζει μια νεαρή πολιτεύτρια για να πει οτι είναι χάλια οι τρίχες στη μασχάλη και η κυτταρίτιδα; Όπως εύστοχα γράφτηκε σε ανάρτηση στο φμπ, όταν όλο το ιντερνετικό σύμπαν ασχολείται με το πρότζεκτ Λατινοπούλου αυτό δικαιώνεται, και όλοι εμείς που αγανακτούμε του δίνουμε λόγο ύπαρξης. Αν, αντίθετα, επιβραβεύονταν η ασημαντότητά του και περνούσε αδιάφορο, μάλλον δεν θα είχε πετύχει τον σκοπό του. Βέβαια, ακόμα και αν η αρνητική δημοσιότητα μπορεί να είναι ωφέλιμη για κάποιον που θέλει να προβληθεί, σε ποιον αρέσει να τον βρίζουν όλοι; Από την άλλη, ανοίγει και μια συζήτηση για τα κόμματα, ποιους βάζουν στα ψηφοδέλτιά τους, μήπως και πάρουν κάποια στιγμή το μήνυμα. Αλλά ας μείνουμε στο θέμα μας, που είναι οι τρίχες και οι ραγάδες.
Σχεδόν όλες οι γυναίκες –ψηφοφόροι– έχουν κυτταρίτιδα και πάρα πολλές είναι αυτές που νιώθουν άσχημα για το σώμα τους, κάνουν γυμναστική, δίαιτα, ντρέπονται, παχαίνουν, αδυνατίζουν, κοιτάζονται στον καθρέφτη κλπ. Και, αλήθεια, ποια γυναίκα μπορεί να βγει έξω τώρα που άνοιξε ο καιρός χωρίς να έχει κάνει προηγουμένως ενδελεχή αποτρίχωση ώστε να μην την κοιτάμε επιτιμητικά εμείς που τώρα αγανακτούμε, σε ποιο χώρο εργασίας θα είναι αποδεκτή, σε ποιο κοινωνικό περιβάλλον; Δεν είμαστε τόσο απελευθερωμένοι όσο μας αρέσει να φωνάζουμε. Και εννοείται, όλοι συμφωνούμε, είναι αυτονόητο, ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα του. Όμως τότε γιατί ήταν πρώτο θέμα στην καραντίνα τα νυχάδικα, τα κέντρα αισθητικής και τα κομμωτήρια;
Κάποιες γυναίκες τα βαριούνται όλα αυτά, και επίσης χρειάζεται να διαθέσεις χρόνο και χρήμα, και πολλές από εμάς θα εύχονταν να μη χρειαζόταν να καταπιεζόμαστε από όλα όσα πρέπει να κάνουμε για να νιώθουμε όμορφες ή ποθητές. Και, άντρες, ας είμαστε ειλικρινείς. Ποιες γυναίκες σας αρέσουν, με τρίχες ή χωρίς; Ποιες βρίσκετε σέξι; Με μανικούρ-πεντικούρ ή άνευ; Με πλαδαρά σώματα ή γυμνασμένα; Και να πούμε και το άλλο, η νέα μόδα είναι να σβήνεις τα σημάδια του χρόνου, να στρώνεις λίγο τις ρυτίδες γύρω από τα μάτια, το στόμα, οτιδήποτε χαλαρώνει ή περισσεύει, στο πιγούνι, στο μέτωπο, στα αυτιά, είναι απίστευτο πόσες γυναίκες κάνουν τέτοιου είδους ελαφριές ή μονιμότερες «θεραπείες» από νεαρή ακόμα ηλικία. Για να μη μιλήσουμε για το ρετούς στις φωτό του Ίνσταγκραμ, αυτό είναι ανώδυνο και γίνεται σε χρόνο dt.
Είναι πολιτικά ορθό να λέμε ότι ο καθένας είναι μοναδικός, ότι δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για το σώμα μας, για τα κιλά μας, για τις τρίχες μας, για τη μύτη μας, για το ύψος μας, για το πόσο μικρό είναι το στήθος μας ή πόσο μεγάλη η περιφέρειά μας και ένα σωρό άλλο. Αλλά όλοι θέλουμε, και πολλοί αγωνιούμε, να εμφανιζόμαστε όσο το δυνατόν πιο όμορφοι, και όσο μεγαλώνουμε τόσο μεγαλύτερη προσπάθεια παίρνει αυτό, τόσο περισσότερο κόπο, άγχος, πίεση και ντροπή. Η μαγική λέξη είναι συμφιλίωση, με την εικόνα μας, με τις ατέλειές μας, με την ηλικία μας. Ισχύει για άντρες και γυναίκες.
Την ίδια μέρα που δημοσιεύθηκε το αχαρακτήριστο βίντεο που τράβηξε τα φώτα των σόσιαλ μίντια, είχαμε και μια άλλη τοποθέτηση, διαφορετικής τάξης και σε απόλυτη συνέπεια λόγων και έργων. Η Κέιτ Γουίνσλετ σε συνέντευξή της στους New York Times εξηγεί γιατί αρνήθηκε το ρετούς σε σκηνές σεξ που δεν την κολάκευαν, για τη νέα, δημοφιλή σειρά του HBO «Mare of Easttown». Θα της έφτιαχναν την κοιλιά, που φαινόταν πλαδαρή και αγύμναστη. Α, είχαν σβήσει και τις ρυτίδες της από κάτι αφίσες. «Μην τολμήσετε!»
«Εγώ θα γίνω 46 τον Οκτώβρη. Παίζοντας τη μεσήλικα Mare, νομίζω αυτός είναι ο λόγος που ο κόσμος νιώθει άνετα με αυτόν τον χαρακτήρα και συνδέθηκε τόσο άμεσα με αυτόν, ακριβώς γιατί δεν υπάρχουν φίλτρα, υποδύομαι μια γυναίκα στη δική μου ηλικία. Είναι μια γυναίκα δραστήρια και ανεξάρτητη, με τα ελαττώματά και τις ανησυχίες της και με ένα σώμα και ένα πρόσωπο που συμβαδίζουν με την ηλικία και τον τρόπο ζωής της, το παρελθόν και την καταγωγή της. Νομίζω πως το έχουμε ανάγκη λίγο αυτό, να είμαστε αυτό που είμαστε».
Χωρίς φίλτρα, λοιπόν, και χωρίς ρετούς. Να ένα ωραίο πρότυπο, ένα ωραίο παράδειγμα, μια χρήσιμη συζήτηση, απενοχοποιητική και απελευθερωτική – προτιμότερη δεν είναι από την άλλη που έγινε trend; Βέβαια η Κέιτ ρώτησε τον άντρα της αν είναι σωστό να υποδύεται μια γυναίκα στο δεύτερο μισό της ζωής της, η οποία είναι γιαγιά αλλά έχει χόμπι να απολαμβάνει το σεξ της μιας νύχτας, κι εκείνος της απάντησε: «Εμένα μια χαρά μου ακούγεται». Η συμφιλίωση με τον εαυτό μας προϋποθέτει ότι έχουμε ανθρώπους δίπλα μας που τους αρέσουμε για αυτό που είμαστε. Αλλά και τους ανθρώπους εμείς τους διαλέγουμε, μοιάζει με φαύλο κύκλο, και σίγουρα είναι αρκετά πιο σύνθετο. Η αυτοπεποίθηση δεν είναι θέμα αισθητικής, κάπου εκεί, ανάμεσα σε τρίχες και ρυτίδες, μπαίνει και το υπαρξιακό. Η αγωνία για το πώς φαινόμαστε, ειδικά μεγαλώνοντας, είναι και αγωνία για το τι έχουμε καταφέρει και πόσο μας αγαπάνε. Όχι;
17°
