Πολιτικη & Οικονομια

Πρωτομαγιάτικα και ο ελληνικός σουρεαλισμός

Πώς φτάσαμε να γιορτάζουμε την Πρωτομαγιά τρεις φορές

Κώστας Καρακώτιας
ΤΕΥΧΟΣ 783
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο πολιτικός σουρεαλισμός της Ελλάδας και η τριπλή Πρωτομαγιά

Ο σουρεαλισμός, στις διάφορες εκδοχές του, παραμένει διαρκώς η απόλυτη σταθερά του εγχώριου πολιτικού συστήματος και συντελεί προφανώς στην αυτοϋπονόμευση του. Σε μια δεξιά αντιδραστική εκδοχή του, που είναι μεν κωμική αλλά επιτείνει την πολλαπλή δυστυχία των μεταναστών, είναι οι προϋποθέσεις που θέτει η τροποποίηση του κ. Βορίδη στον νόμο για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Οι προϋποθέσεις αυτές, εάν εφαρμόζονταν και στους έχοντες καθαρό ελληνικό αίμα, μάλλον θα άδειαζε η χώρα. Υπάρχει όμως και ο σοσιαλιστικός σουρεαλισμός, μετά τον αλήστου μνήμης σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Αυτός εκδηλώνεται σε πολλές και διάφορες περιστάσεις και αποτυπώνει τους εγχώριους τρόπους της αντιπολιτευτικής πολιτικής και κοινωνικής διαμαρτυρίας που συχνά κατατείνουν στην αυτοπαρώδηση τους. Αίφνης, η ελληνική κοινωνία έδειξε πόσο αριστερών φρονημάτων είναι αφού κατόρθωσε φέτος, σε παγκόσμια πρωτοτυπία, να τιμήσει και να γιορτάσει την Πρωτομαγιά, όχι μία φορά αλλά ΤΡΕΙΣ (3). Η μία είναι βέβαια την Πρώτη του Μάη που από μόνη της δημιουργεί τους συνειρμούς και τις αναφορές στο εργατικό κίνημα και στους αγώνες του. Η 1η του Μάη, άλλωστε, σε όλον τον κόσμο τιμήθηκε και γιορτάστηκε με πορείες και διαδηλώσεις. Όχι όμως στον ελληνικό κόσμο, στον οποίο λόγω του Μεγάλου Σαββάτου, η εργατική πρωτομαγιά μετατέθηκε. Δεν τόλμησε όμως κανένας ριζοσπάστης αριστερός να πάει κόντρα στην κυρίαρχη εγχώρια θρησκευτική - κοινωνική κουλτούρα και να διεκδικήσει τη γιορτή της Πρωτομαγιάς την ίδια μέρα με την εργατική τάξη όλου του κόσμου. Σε ένα συμβολικό επίπεδο, άλλωστε, θα ήταν εξαιρετικά ωραίο, την ίδια ημέρα να γιορτάζονταν οι κορυφώσεις των δύο σωτηριολογικών προταγμάτων που καθόρισαν σημαντικά την ανθρώπινη ιστορία. Η Ανάσταση του Χριστού και διά αυτής η είσοδος του Ανθρώπου στη θρησκευτική ερμηνεία της Ιστορίας και η «ανάσταση» του προλεταριάτου διά της αυτοοργάνωσής του και της πολιτικής του εισόδου στην Ιστορία. Αυτά όμως δεν γίνονται. Αντίθετα γίνονται άλλα. Το κράτος μετέθεσε τον γιορτασμό της Πρωτομαγιάς και την αργία της βέβαια, παρόλο που δεν είναι αργία αλλά απεργία, με συμφωνία της ΓΣΕΕ, για την 4η Μαΐου, ημέρα Τρίτη, κατά την οποία και γιορτάστηκε, όπως γιορτάστηκε. Όμως η μειοψηφία της ΓΣΕΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η εξωκοινοβουλευτική αριστερά, για να δείξουν προφανώς την ηχηρή αντίθεση τους στην κυβερνητική πολιτική και στη συμβιβασμένη, κατ΄ αυτούς ΓΣΕΕ, όρισαν μια άλλη ημέρα, την 6η Μαΐου, ως ημέρα εορτασμού της Πρωτομαγιάς. Τα ελεγχόμενα δε από αυτές τις οργανώσεις σωματεία, κήρυξαν απεργία γι' αυτήν την ημέρα και καλούν σε συγκεντρώσεις και πορείες. Τώρα στο ερώτημα γιατί αυτό δεν μπορούσε να γίνει την 4η Μαΐου, απάντηση δεν μπορεί να δοθεί. Αυτό που μένει είναι οι τσαλακωμένες αφίσες που καλούν τον κόσμο να συμμετάσχει στις συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς 2021, την 4η Μαΐου οι μεν, την 6η Μαΐου οι δε. Έτσι, μπορεί να μην έγινε  πράξη το παλιό αριστερίστικο σύνθημα «Ένα - δύο - τρία, πολλά Πολυτεχνεία», έγιναν όμως και μια, και δύο, και τρεις Πρωτομαγιές!!!