H μέθοδος του ιατρού Χρυσοχοΐδη

Τω καιρώ εκείνω κατήφεια επικρατούσε εις το Θέμα της Ελλάδος. Διότι παρά τα μέτρα τα συνετά και έξυπνα που είχε εγκρίνει ο μάγιστρος Κυριάκος, ο Κόβιντος ο τρομερός ο δράκων ήταν ακόμη ζωντανός και εσουλατσάριζε στην χώρα. Και ο Κυριάκος ήταν να σκάσει από την πίκραν του. «Μα γιατί δεν ψοφάει επιτέλους;» μονολογούσε και έλεγε. «Σάμπως δεν τον κυνήγησα στα ρουμάνια της Πάρνηθος καβάλα στο λαφροπόδαρο το άτι μου; Σάμπως δεν τον καλόπιασα με ούζο και χταποδάκι στα τσιμεντένια μπαλκόνια της Ικαριάς; Σάμπως δεν τον άφησα να λιμοκτονήσει μαντρώνοντας τους πολίτας για δύο κρίσιμες βδομάδες και έπειτα για άλλες δύο και άλλες δύο και πάγει λέγοντας; Τι άλλο να κάμνω πια;»

Και οι σοφοί μυστικοσύμβουλοι μα και οι άριστοι δομέστικοι πικραίνονταν με την στεναχώριάν του και διαγκωνίζονταν δια να βρουν μέτρα ακόμη εξυπνότερα για να τον καλοκαρδίσουν. «Γιατί δεν μαντρώνουμε τους πολίτες τες Κυριακές και τες αργίες από το αποσήμερο;» έλεγε ο εις. «Γιατί δε τους κόβουμε τες βόλτες με τα κάρα με κωδικόν έξ, μαντρώνοντάς τους εις τον οικείον δήμον ή εντός χιλίων οργιών και εξακοσίων τριάντα οχτώ ποδών έξω από δαύτον;» έλεγε ο άλλος. «Γιατί δε δίνουμε μερικά ακόμη σόλδια στες φυλλάδες;» έλεγε ο τρίτος.

Μα ο Κυριάκος κουνούσε απογοητευμένος την κεφαλήν. «Όχι, καλοί μου άριστοι» τους έλεγε. «Δε λέγω, έξυπνα τα μέτρα σας και συνετά. Όμως εγώ θέλω εν μέτρον δραστικόν δια να τελειώσουμε με το κακό μία και έξω». Και τότε οι μυστικοσύμβουλοι κοιτάχτηκαν στα μάτια και είπαν με μια φωνή: «Μία λύσις μας μένει, τότε. Να καλέσουμε τον Χρυσοχοΐδη τον Πασοκογενή».

Ετούτος ήτο άνδρας εγνωσμένης ικανότητος και είχε σπουδάσει την τέχνη του τον καιρό του μάγιστρου Σημίτη, κοντά σε διδασκάλους φερμένους ειδικά για ετούτο τον σκοπό από τον Νέον Κόσμον. Είχε δε αναπτύξει μία μέθοδον που συνίστατο εις τον εμβολιασμόν μέσω του σαπακιάσματος μεγάλων ομάδων του πληθυσμού. Η μέθοδος αύτη είχε και εν επιπλέον θετικόν. Οι δημοσκόποι που τριγυρνούσαν εις τες όχθες των καναλιών και μελετούσαν τα σημάδια και τους οιωνούς, έλεγαν πως καλάρεσε σε πάμπολλους ποπολάρους, ιδίως της δεξιάς όχθης, κυρίως επειδή ήταν πεπεισμένοι πως οι ίδιοι δεν θα την υφίσταντο. 

Και ο Κυριάκος εκάλεσε τον Χρυσοχοΐδη τον Πασοκογενή και τον ερώτησε ευθέως αν η μέθοδός του είναι ασφαλής. «Απολύτως» απήντησε δίχως δισταγμόν εκείνος. «Το νοσηλευτικόν μας προσωπικό είναι πλήρως εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο με ιατρικά εργαλεία άλφα ποιότητος».

Και ο Κυριάκος συνέχισε τες ερωτήσεις του: «Θα στήσομεν εμβολιαστικά κέντρα; Θα κλείνουν οι πολίτες ραντεβού;»

«Τίποτε από αυτά δε είναι αναγκαίο» είπεν ο Χρυσοχοΐδης. «Θα πηγαίνουμε εμείς να τους εμβολιάζουμε εκεί όπου μαζώνονται. Ούτε καν άυλη συνταγογράφιση δε χρειάζεται. Θα τους συνταγογραφούμε επιτόπου με τρόπον χειροπιαστόν».

«Σάουντς γκουντ. Λετς τράυ ιτ» είπε εν τέλει λατινιστί ο Κυριάκος. 

Και την Κυριακήν, εις την μεγάλην πλατείαν των Πανιωνίων γινόταν λαϊκό προσκύνημα. Και οι πιστοί έκαναν λιτανεία βαστώντας ανά χείρας τους ιερούς καπουτσίνους και φρεντουτσίνους ή ξαπόσταιναν θυμιατίζοντας τα σεπτά στασίδια της πλατείας. Και οι νοσηλευτές του Χρυσοχοΐδη κατέφτασαν καβάλα εις τα ευέλικτα τα άτια τους και αφού εξεχώρισαν γοργά τους πιο κατάλληλους δια εμβολιασμόν, τους χορήγησαν μεμιάς όλες τις αναγκαίες δόσεις. Ευθύς δε μαζεύτηκαν και άλλοι πιστοί και εδιαμαρτύρονταν διατί ήθελαν και εκείνοι. Και οι νοσηλευταί δεν τους εχάλασαν το χατίριον και τους εμβολίασαν και δαύτους. Και οι εμβολιασθέντες είχαν να λένε για την ευγένειαν του προσωπικού και την ευρυθμίαν του όλου συστήματος. Οι δε παρενέργειες ήτο σχετικώς μικρές, λίγος πόνος ή μια ζαλάδα και μόνον σε όσους είχε χορηγηθεί το Αστραζενέκα.

Και ήταν τέτοια η ικανοποίησις των πιστών, που την επομένη μαζεύτηκαν ξανά στην πλατείαν των Πανιωνίων και χαλούσαν τον κόσμον με τες φωνές τους. Δια να δείξουν δε την ευγνωμοσύνη τους εις τους ανθρώπους του Χρυσοχοΐδη, έπιασαν μερικούς από δαύτους και τους χορήγησαν με το ζόρι Σπούτνικ και Μοντέρνα και Μεταμοντέρνα και άλλα σκευάσματα της αριστεράς και της προόδου.

Και ο Κυριάκος εθορυβήθηκε. Και βγήκε το βράδυ και έκαμνε δηλώσεις αγραβάτωτος και με ύφος αυστηρόν, λέγοντας πως τα σκευάσματα ταύτα δεν είχαν λάβει ακόμη έγκριση από την ευρωπαϊκήν ένωσιν και δεν έπρεπε να χορηγούνται. Μόνον οι νοσηλευταί του Χρυσοχοΐδη θα είχαν στο εξής δικαίωμα να κάμνουν εμβολιασμούς διότι -όλα και όλα- με την υγείαν δεν παίζουνε. Κλείνοντας δε τον λόγον του, ζήτησε από τον λαό να κάμνει λίγη ακόμη υπομονή και να τηρεί τα έξυπνα μέτρα διότι… «Οι δύο επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες».

Και έτσι κυλούσαν οι εβδομάδες εις το Θέμα της Ελλάδος.