Αποχαιρετώντας, επιτέλους, τον Όρμπαν

Η ανακούφιση που προκάλεσε σε πολλούς από εμάς στην κεντροδεξιά η απόφαση του Όρμπαν να αποσύρει τους ευρωβουλευτές του Fidesz από την κοινοβουλευτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, συνοδεύεται από μια σειρά διαπιστώσεις στον ευρωπαϊκό Τύπο για τη συρρίκνωση της επιρροής του παραδοσιακού κεντροδεξιού κόμματος της Ευρώπης και την ενίσχυση των ακραίων συντηρητικών του ECR.

Ο Όρμπαν και οι δικοί του ευρωβουλευτές μάς άφησαν με αφορμή την αλλαγή του κανονισμού της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΕΛΚ την οποία εγκρίναμε με συντριπτική πλειοψηφία 148 υπέρ, 28 κατά και 4 αποχές. Με βάση αυτή την αλλαγή, το ΕΛΚ μπορεί πλέον να επιβάλει αποκλεισμό από κοινοβουλευτικά αξιώματα και θέσεις εισηγητών όχι μόνο σε όποιον ευρωβουλευτή παραβιάζει τις αξίες του αλλά συνολικά και σε εθνικές αντιπροσωπείες ευρωβουλευτών, όταν το κόμμα που εκπροσωπούν παραβιάζει τις αρχές του ΕΛΚ. Το κόμμα του Όρμπαν, με πρωταγωνιστή τον ίδιο, έχει πλέον κάνει την παραβίαση των αξιών κανόνα και mainstream policy στην Ουγγαρία, οπότε και δεν εξέπληξε κανένα διατάσσοντας την αποχώρηση των 11 ευρωβουλευτών του από το ΕΛΚ. Από την αποχώρηση προφανώς αλλάζει η πολιτική αριθμητική στο Ευρωκοινοβούλιο και τελικά οι ισορροπίες στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

• Εμφανώς συρρικνώνεται αριθμητικά η επιρροή του ΕΛΚ αλλά ταυτόχρονα δίνεται στο κόμμα της ευρωπαϊκής χριστιανοδημοκρατίας μια ιστορική ευκαιρία ανασύνταξης με βάση τη νέα εποχή και την ατζέντα της. Το ΕΛΚ μπορεί πλέον να εμφανίζεται ως το κόμμα που βασίζεται στην επιστήμη και τα γεγονότα, πράγμα απαραίτητο στην εποχή της παραπληροφόρησης και των κάθε λογής θεωριών συνωμοσίας με τις οποίες ο Όρμπαν έκανε πάρτι στη Βουδαπέστη και τα περίχωρα. Με βάση τέτοιες θεωρίες έκλεισε το χρηματοδοτούμενο από τον Σόρος πανεπιστήμιο. Άλλωστε ο θαυμασμός του για τον Τραμπ και τις απόψεις του ήταν απεριόριστος και πολλαπλά εκπεφρασμένος.

• Το ΕΛΚ μπορεί να διευρύνει με ρεαλισμό την επιρροή του στον χώρο του κέντρου που σε πολλά κράτη μέλη κατέλαβε το ευρωπαϊκό κόμμα Renew, διάδοχο των φιλελευθέρων του ALDE, που μπολιάστηκε από την ατζέντα και την ισχυρή επιρροή του Μακρόν στη Γαλλία και όχι μόνο.

• Το ΕΛΚ μπορεί να κάνει συμμαχίες με όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, από τους σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους μέχρι τους φιλελεύθερους και την αριστερά, σε μια σειρά κρίσιμα νομοθετήματα για την προστασία των δικαιωμάτων των ευρωπαίων πολιτών, χωρίς να χρειάζεται να απολογείται για τα καμώματα του Όρμπαν που συνελάμβανε υπερήλικες για αναρτήσεις στο Facebook και άλλαζε τη θητεία των δικαστών στο ανώτατο δικαστήριο για να κανονίζει τη νομοθεσία και τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης όπως τον βόλευε.

• Το ΕΛΚ μπορεί να αναδείξει χωρίς βαρίδια τις προτεραιότητες στην ατζέντα του ξεκινώντας από τη δημιουργία θέσεων εργασίας στη μετά-COVID-19 εποχή, εξ ου και το #jobsjobsjobs το οποίο συνδυάζεται με το Green Deal για πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό της ευρωπαϊκής οικονομίας. Παράλληλα όμως μπορεί πλέον χωρίς βαρίδια να μιλήσει για την κοινωνία της φροντίδας και της ανοχής στο διαφορετικό, τις ανάγκες των γυναικών, των ομοφυλοφίλων, των ανδρών, όλων μας, χωρίς να χρειάζεται να κοιτάζει προς τη Βουδαπέστη μην και έρθει η διάψευση στην πράξη πριν στεγνώσει το μελάνι της διακήρυξης.

Στις Βρυξέλλες ορισμένοι πιστεύουν πως με την αποχώρηση του Όρμπαν από το ΕΛΚ οι κυβερνήσεις των χωρών του Βίσεγκραντ δημιουργούν ένα ακροδεξιό μπλοκ, που αντί να βλέπει προς τη Γερμανία και τη Γαλλία απευθύνει πλέον ανοιχτή πρόσκληση για επενδύσεις και συνεργασία στην Κίνα και τη Ρωσία και ανοίγει την αγκαλιά του στην Τουρκία. Άλλοι ισχυρίζονται ότι κυριάρχησε η ατζέντα των δικαιωματιστών light κεντροδεξιών της Φινλανδίας και της Ολλανδίας.

Η αλήθεια είναι πως μαζί με όλα αυτά, κουνώντας μας το μαντίλι, ο Όρμπαν ενισχύει πολιτικά τη θέση του ΕΛΚ στο κέντρο του πολιτικού φάσματος, εκεί που δημιουργούνται οι πλειοψηφίες και κερδίζονται οι εκλογές. 

Η αποχώρηση του Όρμπαν αποτελεί προφανή δικαίωση της επιλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη να θέσει έγκαιρα ζητήματα αρχών στο ΕΛΚ και να ζητήσει τη συμμόρφωση του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας και του κόμματός του ή διαφορετικά την επιβολή κυρώσεων. Δεν ήταν μόνο η έλλειψη κάθε μορφής αλληλεγγύης που αφορούσε την Ελλάδα στο προσφυγικό. Ήταν κυρίως η προσβολή των αξιών που μας κρατάνε μαζί στην ΕΕ, οι προφανείς παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, οι επιθέσεις στην ελευθερία της έκφρασης, οι δυσμενείς διακρίσεις έναντι μειονοτήτων, όλα όσα αγωνιζόμαστε να μη συμβαίνουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που εκτός των άλλων χρηματοδοτούνται από τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων.

Η έγκαιρη σύγκρουση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Όρμπαν απλώς επιβεβαίωσε αυτό που η ηγεσία του ΕΛΚ ανακάλυψε με μια... κάποια καθυστέρηση. Δεν μπορείς να συνυπάρχεις στην ίδια πολιτική οικογένεια με τον εκφραστή όλων εκείνων των απόψεων, θεωριών και πρακτικών που απορρίπτεις. Διότι κανένας δεν δοξάστηκε με την πλάτη στον φράχτη ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους που συγκρούονται με σφοδρότητα στη νέα εποχή. Συνήθως κονιορτοποιείται κατά τη σύγκρουση...