«Αύριο, στη Βουλή, θα πρέπει το πολιτικό μας σύστημα να ορθώσει ανάστημα στη σήψη και την παρακμή» τόνισε ο υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων και εξήρε το έργο της Λίνας Μενδώνη: «Ως υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων είμαι αρμόδιος να εξηγήσω γιατί η κυρία Λίνα Μενδώνη είναι μια εξαιρετική υπουργός Πολιτισμού. Είχε το πολιτικό σθένος να πάρει πάνω της αποφάσεις δύσκολες και κρίσιμες. Με το κύρος της, τις γνώσεις της και πάντα με σεβασμό στον πολιτισμό μας κατάφερε να ξεμπλοκάρει το έργο στο Ελληνικό. Καταλαβαίνετε το μίσος που προκάλεσε σε όλο το κατεστημένο στο υπουργείο Πολιτισμού που νομίζουν ότι δια των αρχαίων θα γκρεμίσουν τον καπιταλισμό; Βγήκε η Μενδώνη και τους έβαλε στη θέση τους».
Σε ό,τι αφορά τις δηλώσεις της κατά τη συνέντευξη Τύπου σχετικά με την υπόθεση Λιγνάδη, ο κ. Γεωργιάδης χαρακτήρισε «λανθασμένη» τη συνέντευξη Τύπου. «Ούτε έπρεπε να πει ότι ο κύριος Λιγνάδης είναι επικίνδυνος άνθρωπος, αυτό είναι δουλειά της Δικαιοσύνης, ούτε ότι εξαπατήθηκε. Ευρισκόμενη σε μεγάλη συναισθηματική φόρτιση είπε και μία κουβέντα παραπάνω. Πρέπει όμως ένας υπουργός να φεύγει επειδή είπε μια κουβέντα παραπάνω; Αυτό θα είναι το κριτήριο των υπουργικών καθηκόντων ή το αν επιτελεί τα καθήκοντά του και προχωράει το έργο του;».
Ο υπουργός αναφέρθηκε και στην τοποθέτηση του κ. Λιγνάδη στο Εθνικό Θέατρο. «Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί την κυρία Μενδώνη ότι αποφάσισε να τοποθετήσει τον κύριο Λιγνάδη με απευθείας ανάθεση και όχι με διαγωνισμό. Μα και ο ΣΥΡΙΖΑ, επί πέντε χρόνια στην κυβέρνηση, είχε καλλιτεχνικό διευθυντή με ανάθεση. Δύο μέρες πριν από τις ευρωεκλογές έφερε μία αλλαγή και την επικύρωσε πέντε μέρες μετά τις ευρωεκλογές. Άρα, ο ΣΥΡΙΖΑ τι έκανε; Έφτιαξε μία προκήρυξη. Ποιος μου λέει εμένα ότι δεν ήταν και απολύτως φωτογραφική για να διορίσει τον δικό του άνθρωπο φεύγοντας; Γιατί ήξερε ότι φεύγει. Η Νέα Δημοκρατία, ως αντιπολίτευση ακόμα, είχε καταγγείλει αυτή την προκήρυξη διαγωνισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυρία Μενδώνη επέλεξε εκείνη τη στιγμή για καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου ένα πρόσωπο που θεωρείται από τους κορυφαίους πρωταγωνιστές στην Ελλάδα. Το πιστοποιεί η πρώην υπουργός Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, κυρία Λυδία Κονιόρδου, που πρωταγωνίστησε μαζί του στο θέατρο, μετά τον διορισμό του. Την ώρα που η κυρία Μενδώνη επιλέγει τον Δημήτρη Λιγνάδη υπήρχε κανένα ζήτημα αν αυτή η επιλογή είναι αξιοκρατική ή όχι; Απάντηση: κανένα για αυτό και ουδείς την αμφισβήτησε».
Ακόμη, προσέθεσε: «Γιατί κατηγορείται, η κυρία Μενδώνη; Διότι, λέει, δεν έδιωξε τον κύριο Λιγνάδη στις 2 Φεβρουαρίου και τον έδιωξε στις 6 Φεβρουαρίου. Πρέπει ένας υπουργός να δρα και να διώχνει τον οποιονδήποτε με φήμες; Αν φτάσουμε στο σημείο ο ένας να κυνηγάει τον άλλον με φήμες, δεν θα κάνουμε τίποτα άλλο όλη την ημέρα παρά κουτσομπολιό. Πρέπει ένας υπουργός να δρα όταν υπάρχει καταγγελία και μάλιστα για ένα τόσο σοβαρό αδίκημα όσο για αυτό που κατηγορείται ο κύριος Λιγνάδης; Ασφαλώς και ναι. Έδρασε αμέσως η κυρία Μενδώνη; Έδρασε. Άρα, γιατί γίνεται όλη αυτή η φασαρία; Γιατί η κυρία Μενδώνη τους έχει χαλάσει τη σούπα... Έχει γίνει το εξής αμίμητο. Βγαίνει κάθε μέρα από ένας και λέει “Και εγώ έχω ακούσει για τον Λιγνάδη”. Όλοι αυτοί που είχαν ακούσει για τον κύριο Λιγνάδη, γιατί κανένας τους δεν έκανε καμία καταγγελία; Όταν γνωρίζεις για την τέλεση κακουργηματικών πράξεων και δεν τις καταγγέλλεις στην Εισαγγελία εκ της ποινικής νομοθεσίας είσαι συνένοχος. Το θέμα Λιγνάδη είναι ένα ζήτημα που εξετάζει η ελληνική Δικαιοσύνη. Τελεία. Το αν είναι αθώος ή ένοχος θα το κρίνει η ελληνική Δικαιοσύνη. Τελεία. Δεν αφορά πια εμάς. Αφορά τους εισαγγελείς, τους ανακριτές και τους δικαστές. Τελεία», τόνισε ο κ. Γεωργάδης και προσέθεσε: «Αυτό που ζούμε τις τελευταίες μέρες με την οργανωμένη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ταυτίσει το σύνολο της Νέας Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό με την παιδεραστία είναι όχι βόθρος, όχι εμετός, όχι λάσπη, είναι κάτι που δεν μπορούσα ούτε να το φανταστώ. Και αν αυτό δεν το κόψουμε τώρα στην αρχή του και δεν βάλουμε τα όρια έως ποιου σημείου μπορεί να φτάνει η πολιτική μας αντιπαράθεση, η χώρα αυτή θα γίνει ζούγκλα. Θα βλάψει και τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Δημοκρατία αν συνεχίσουν σε αυτό τον ολισθηρό δρόμο».
Ο επιτυχημένος προσεταιρισμός των ψηφοφόρων της μεσαίας τάξης σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή δεν αποτελεί εφάπαξ κατάκτηση ενός κόμματος, αλλά πρόσκαιρο χαρτί
12°
