Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει όσα ακούστηκαν για την υπουργοποίηση του Νικόλα Γιατρομανωλάκη στον ανασχηματισμό της κυβέρνησης.
Αυτό το «και μπράβο τους» ήθελα να το γράψω από την επομένη του ανασχηματισμού, όταν δηλαδή άρχισα να διαβάζω τις μπούρδες για τις οποίες θα σας μιλήσω, αλλά κάτι η απόπειρα της εκκλησίας να δημιουργήσει εκατοντάδες εστίες υπερμετάδοσης του κορωνοϊού, κάτι η Εξέγερση των Ηλιθίων (όπως είμαι σίγουρος ότι θα μείνουν στην Ιστορία τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου) στις ΗΠΑ, με έκαναν να το αναβάλλω. Ακόμα και σήμερα σκέφτηκα να γράψω κάτι για τη δήθεν λογοκρισία που υπέστη ο παράφρων πορτοκαλής, αλλά μάλλον θα το κάνω αύριο γιατί το «και μπράβο τους» στους ενοχλημένους από την τοποθέτηση Γιατρομανωλάκη στην κυβέρνηση συμπολίτες δεν μπορεί να περιμένει άλλο.
Σε περίπτωση που δεν το ξέρετε, στον ανασχηματισμό της περασμένης Δευτέρας ο Νικόλας ο Γιατρομανωλάκης, που μέχρι τότε ήταν γενικός γραμματέας στο ΥΠΠΟ, τοποθετήθηκε στη θέση του υφυπουργού Σύγχρονου Πολιτισμού (δεν ξέρω μη με ρωτάτε). Η τοποθέτηση αυτή συζητήθηκε πολύ περισσότερο από όσο συνήθως συζητιούνται οι τοποθετήσεις υφυπουργών κι αυτό επειδή είναι η πρώτη φορά που σε μια τόσο υψηλή κυβερνητική θέση τοποθετείται κάποιος που είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος. Δηλαδή κάποιος ομοφυλόφιλος συμπολίτης που ούτε κρύβεται, ούτε προσποιείται.
Αυτή η τοποθέτηση όχι μόνο χειροκροτήθηκε, αλλά ενόχλησε κιόλας κάποιους συμπολίτες και κάποιους πολιτικούς οι οποίοι μάλλον ζήλεψαν επειδή, σε αντίθεση με το ανοιχτά ομοφυλόφιλος, το να είσαι ανοιχτά μαλάκας στην πολιτική δεν είναι τόσο ασυνήθιστο και άρα είναι μάλλον ανάξιο αναφοράς.
Η ενόχληση των συμπολιτών και των πολιτικών αυτών εκφράστηκε κυρίως με 4 ενστάσεις που στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια (όχι και τόσο καλά) καλυμμένη ομοεχθρικότητα ή προϊόν αντιπολιτευτικού μένους, αν και σε κάποιες περιπτώσεις μπορώ να αναγνωρίσω και τη γνήσια αφέλεια. Αντί λοιπόν να γράψω για το πόσο σημαντική είναι η τοποθέτηση ενός ανοιχτά ομοφυλόφιλου συμπολίτη σε μια κυβέρνηση λέω να απαντήσω στις 4 αυτές φράσεις για τις οποίες νιώθω ότι ακριβώς λέει ο τίτλος: ότι πρόκειται για μπούρδες επιπέδου all lives matter.
Δεν μας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του.
Η αλήθεια είναι ότι δεν θα έπρεπε να μας νοιάζει, αλλά δυστυχώς μας νοιάζει. Και μάλιστα ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι απολύτως εχθρικό απέναντι στους συμπολίτες και τις συμπολίτισσες που ποθούν ανθρώπους του ίδιου φύλου. Είναι λοιπόν ιδιαιτέρως σημαντικό και απολύτως εκπαιδευτικό η κυβέρνηση να δείξει ότι η ίδια δεν είναι εχθρική απέναντι σε αυτούς τους συμπολίτες. Και είναι ιδιαιτέρως σημαντικό ένας άντρας που του αρέσουν οι άντρες να μπορεί να εκφράζει άφοβα την προτίμησή του, όπως την εκφράζει και ένας άντρας που του αρέσουν οι γυναίκες (ισχύει για όλα τα φύλα μη με βάζετε να γράψω το ίδιο πράγμα πολλές φορές). Βλέπετε, όσοι λένε πως «δεν μας νοιάζει τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του» για κάποιον περίεργο λόγο δεν το λένε ποτέ όταν ο χ διάσημος μιλάει για την στρέιτ σχέση του ή όταν ένας πολιτικός δημοσιεύει φωτογραφίες από τον στρέιτ γάμο του. Αντιθέτως το ακούμε πάντα για ομοφυλόφιλους συμπολίτες που μιλούν για τη σεξουαλικότητά τους.
Αυτό συμβαίνει γιατί προφανώς οι συμπολίτες που λένε ότι δεν τους νοιάζει τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του, εννοούν στην πραγματικότητα ότι δεν θέλουν να ακούν ή να διαβάζουν για την ερωτική ζωή κάποιου που είναι γκέι, ακριβώς επειδή πολύ τους απασχολεί τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του και βρίσκουν τον ομοφυλόφιλο έρωτα ιδιαιτέρως ενοχλητικό.
Η τοποθέτηση έγινε για επικοινωνιακούς λόγους
Ο Γιατρομανωλάκης δεν επελέγη επειδή είναι ομοφυλόφιλος. Αυτό που συνέβη είναι ότι δεν υποβαθμίστηκε επειδή είναι ομοφυλόφιλος. Κι αυτό διαφημίστηκε και πολύ καλά έκανε. Γιατί είναι απολύτως απαραίτητο να περάσει όσο πιο έντονα γίνεται (να «επικοινωνηθεί» που λένε) το μήνυμα πως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα οι ομοφυλόφιλοι δεν πρέπει να κρύβονται και να υποκρίνονται, αλλά να ζουν τη σεξουαλικότητά τους ακριβώς όπως και οι ετεροφυλόφιλοι. Οι ετεροφυλόφιλοι που δεν σκέφτονται αν θα ανεβάσουν στο fb μια φωτογραφία αγκαλιά με το κορίτσι ή το αγόρι τους και που πότε δεν θα δουν κάτω από μια τέτοια φωτογραφία τη φράση «δεν μας ενδιαφέρει τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του».
Εδώ δυσκολεύομαι κάπως να απαντήσω καθώς είναι δύσκολο να βρεις επιχειρήματα για ανθρώπους που δεν καταλαβαίνουν ότι όπου κι αν θέλεις να πας από καπου πρέπει να ξεκινήσεις. Αλλά στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται καν να προσπαθήσω καθώς αυτή η φράση ακούγεται κυρίως από συμπολίτες-οπαδούς που τους ενοχλεί το ότι ο Γιατρομανωλάκης έγινε υφυπουργός από την κυβέρνηση του Μητσοτάκη που δεν είναι της αρεσκείας τους. Είναι οι ίδιοι που αναρωτιούνται...
Τότε γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν ψήφισε... (βάζετε προοδευτικό για την ισότητα και την ισονομία νομοσχέδιο της αρεσκείας σας);
Η απάντηση φυσικά και είναι απλή. Γιατί στη Νέα Δημοκρατία υπάρχουν πολλοί συντηρητικοί πολιτικοί που ψηφίζονται από πολλούς συντηρητικούς ψηφοφόρους. Αυτό από πού κι ως πού σημαίνει ότι δεν έχει σημασία το ότι αυτοί οι συντηρητικοί πολιτικοί και οι ψηφοφόροι τους αναγκάζονται από τον πρωθυπουργό να καταπιούν τον συντηρητισμό τους; Στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο επιδραστικό για την κοινωνία και άρα πολύ πιο ωφέλιμο, το ότι η τοποθέτηση ενός ανοιχτά ομοφυλόφιλου σε κυβερνητική θέση έγινε από την κυβέρνηση ενός κόμματος με τόσα συντηρητικά στοιχεία.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, η τοποθέτηση του Γιατρομανωλάκη σε υπουργική θέση ξεπερνά πολύ την ίδια τη θέση και ειναι ιδιαιτέρως σημαντική για την πρόοδο της κοινωνίας. Γιατί εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσουν να ζουν χωρίς να ντρέπονται για τη σεξουαλικότητα τους και χωρίς να την κρύβουν από φόβο μήπως σταθεί εμπόδιο στην καριέρα τους. Όσο η κοινωνία, δηλαδή εκείνο το κομμάτι της που αναγκάζει τους ομοφυλόφιλους συμπολίτες να κρύβονται, δεν το καταλαβαίνει αυτό, τόσο τέτοιες τοποθετήσεις όχι απλώς θα είναι απαραίτητες, αλλά θα πρεπει να διαφημίζονται και μάλιστα πολύ. Μέχρι να φτάσουμε στο σημείο όντως να μη μας νοιάζει «τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του»*. Kαι μέχρι άλλοι υπουργοί να κάνουν κάτι πραγματικά χρήσιμο για την κοινωνία και να πάψουν να κρύβονται, ειδικά τώρα που πια δεν έχουν καμία δικαιολογία. Και μπράβο τους.
* Προσοχή μόνο, γιατί αυτή η διατύπωση οδηγεί σε μια άλλη μπούρδα που συχνά χρησιμοποιούν οι ομοεχθρικοί συμπολίτες: το «ας κάνουν ό,τι θέλουν στο κρεβάτι τους, γιατί να τους βλέπουμε εμείς να φιλιούνται στο δρόμο;» που συχνά ακούμε για τους ομοφυλόφιλους, από ανθρώπους που θα τους ήθελαν κρυμμένους σαν ένοχο μυστικό.
12°
