Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ Ανανεωτική Αριστερά; Απάντηση στον Μάνο Βουλαρίνο

Στην πολιτική ιστορία της χώρας η έννοια της ανανεωτικής αριστεράς είναι ίσως η πλέον σύνθετη και δυσνόητη. Για αυτό και από πολλούς χρησιμοποιείται δια πάσαν νόσο, είτε με θετικό είτε με αρνητικό πρόσημο.

Ο παρακείμενος και πάντα γλαφυρός, Μάνος Βουλαρίνος, «χρέωσε» στην ανανεωτική αριστερά τον Αλέξη Τσίπρα και τον Γιάνη Βαρουφάκη, όπως και τα κόμματά τους. Καταρχάς η χρέωση αυτή είναι από μόνη της λανθασμένη δεδομένου ότι κανένας από τους δυο δεν αυτοπροσδιορίζεται με αυτό τον τρόπο, ούτε έχει πει πως τα κόμματα αυτά ανήκουν σε αυτό το ιδεολογικό πλαίσιο. Αντιθέτως...

Αλλά ας φύγουμε από τις ιδεολογικές ταμπέλες και ας πάμε στην ουσία. Η ανανεωτική αριστερά, ή η κομμουνιστική ανανέωση ακριβέστερα, ήταν η απάντηση των Ευρωπαίων αριστερών και κομμουνιστών στο μοντέλο της ΕΣΣΔ. Σε εγχώριο επίπεδο σηματοδοτείται με την ιστορική διάσπαση του 1968.

Η ανανεωτική αριστερά είναι το ρεύμα εκείνο που ταυτίζεται με το ΚΚΕ Εσωτερικού, την ΕΑΡ και με τον Συνασπισμό περίπου ως το τέλος της δεκαετίας του 1990. Από τις αρχές του 2000, με τη συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα πήρε διαζύγιο με οτιδήποτε εκπροσωπούσε η ανανεωτική αριστερά.

Και πρέπει να τονίσουμε σε όσους έχουν κακή μνήμη πως το διαζύγιο δεν ήταν συναινετικό αλλά βίαιο. Επισφραγίστηκε με την εγκατάλειψη ταυτοτικών αρχών και πρακτικών. Ολοκληρώθηκε με την υιοθέτηση αρχών και πρακτικών που ήταν επί δεκαετίες απέναντι, όπως αποδείχτηκε με τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τη συμμαχία με τους ΑΝΕΛ του Καμμένου. Πρέπει, δε, να υπενθυμίσουμε ότι η έννοια της ανανεωτικής αριστεράς χρησιμοποιούνταν ως «κατηγορία» ή με υποτιμητικό τρόπο από τους Συριζαίους. Ως μια κακή ιδεολογική παρένθεση που έκλεισε.

Στο πολιτικό διά ταύτα, τώρα. Αν υπάρχει ένα, πέραν των πολλών, ζήτημα με το οποίο ο χώρος ήταν συνυφασμένος αυτό δεν είναι άλλο από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Είναι νομίζω περιττό να θυμίσουμε τι έλεγε το ΚΚΕ Εσωτερικού για την Ευρώπη τη δεκαετία του 1970 κόντρα στο ποτάμι του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ που σάρωνε τα πάντα. Και είναι νομίζω περιττό να υπενθυμίσουμε τις άοκνες προσπάθειες που κατέβαλαν ο Τσίπρας με τον Βαρουφάκη για να μας βγάλουν από την Ευρώπη. Μιλάμε για την επιτομή των δυο κόσμων.

Τι σχέση έχουν άλλωστε ο τρόπος που πολιτευόταν το ΚΚΕ Εσωτερικού, η ΕΑΡ και, ως ένα βαθμό, ο Συνασπισμός με τον τρόπο που πολιτεύονται ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΜΕΡΑ 25; Τι σχέση έχει ο λόγος σε συνάφεια με τον τρόπο ζωής του Κύρκου, του Γιάνναρου, του Παπαγιαννάκη, του Τσακυράκη, του Κουναλάκη, του Λουλούδη, του Βούλγαρη, του Λυκούδη, του Ψυχογιού και τόσων άλλων με τον λόγο και τον βίο του Τσίπρα, του Βαρουφάκη, του Παπαδημούλη, του Τζανακόπουλου, του Παππά, του Πολάκη, του Γρηγοριάδη και τόσων άλλων;

Στην πολιτική δεν σκοτώνει μόνο η άγνοια αλλά και το τσουβάλιασμα. Πάρα πολλά, λοιπόν, μπορεί να κατηγορήσει ή να χρεώσει κανείς στον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη, αλλά σίγουρα όχι ότι ανήκουν στο ρεύμα της ανανεωτικής αριστεράς. Αυτό(ς) θα ήταν τίτλος τιμής.